Leeftijdsverschil

Om eerlijk te zijn

weet ik het ook niet zo goed. Mijn zus is op 27-jarige leeftijd getrouwd met een man van 18 jaar ouder. Vanuit mijn gezichtspunt als 21 jarige vond ik hem best al oud, maar hij was niet oud in gedrag. Gewoon een vlotte man met een vlotte babbel. Het is ze uiteindelijk wel opgebroken. Toen mijn zus die leeftijd, ongeveer 42, had bereikt was bij hem de rek er blijkbaar uit en zijn ze gescheiden.
Een neef van mij... ook gescheiden en vrouw ingeruild voor een veel jongere vrouw. Ik ben bij ze op bezoek geweest en eerlijk is eerlijk, het is een leuk stel. Maar zijn eerste vrouw vond ik ook leuk. Dus waarom hij op haar uitgekeken was... geen idee. Ik heb het in mijn omgeving nog sterker meegemaakt. Een man van 68 kreeg een relatie met een vrouw van 28. Ik kan er met mijn pet niet bij. Maurice de Hondt, zo las ik laatst, is vader geworden. Zijn vriendin is 27, hij 60. Okee, ik geef hem nog geen 60. Het is niet mijn type, maar ik kan me voorstellen dat hij voor iemand wel haar type is, maar 33 jaar...
Omgekeerd snap ik wel dat je op een jonger iemand kunt vallen. Ik ben nu van de leeftijd waarop je oud bent voor iemand van in de 20, maar dat wil niet zeggen dat ik niet opensta voor het feit dat jongeman X van 25 jaar een erg leuke vent is. Ik kan me ergens best voorstellen dat het meer wordt als de 'jongeman' niet met het leeftijdsverschil zit. Ik denk alleen dat je zo realistisch moet zijn om je toekomst er niet omheen te bouwen.

Simpel

Vic:
"Hoe kan dat toch dat mannen bij een nieuwe relatie altijd voor zoveel jongere vrouwen gaan?"
Die vrouwen zakken nog niet voor de potloodtest. Waarmee meteen duidelijk is waar het die mannen om gaat.

Tja

Ik vind het in ieder geval best lastig, ga me nog bijna zelf oud voelen. Mijn beste vriend (40) woont samen met een vrouw (meisje) van 23. Binnen een half jaar was ze zwanger, en nu is de tweede op komst in sneltreinvaart (14 mnd verschil). Ik vind het lastig om met haar over iets anders te praten dan zwangerschap of baby's, en ze lijkt liever niet te hebben dat hij alleen met mij afspreekt. Dat terwijl ik hem al 18 jaar ken en wij al samen uitgingen toen zij nog op de kleuterschool zat.

Klik

Vic:
"Zou een beetje strak lijf dan de nadelen van de jeugdigheid compenseren?"
Voor sommige mannen blijkbaar wel.

Vic:
"Ik heb in ieder geval weinig klik met die meisjes van 23-28."
Ik ook. Of beter gezegd, ik heb meestal maar weinig klik met mensen (m/v) zonder kinderen.

Tja

Mijn ex is ook hertrouwt met een meisje van nu 23, ze was 21 toen ze elkaar leerden kennen. Hij is 41. En het ging zo snel. Na vier maanden was ze zwanger, gingen ze samenwonen. Nu, twee jaar later, hebben ze twee kinderen.
En mijn ex is toch echt niet iemand die voor een strak lijf gaat. Tenminste, toen wij getrouwd waren keek hij absoluut niet naar vrouwen. Ook niet naar mij trouwens, terwijl ik toch echt best strak was. Maar ja,hij was ook niet iemand voor snelle beslissingen. Ik denk dat ze best een goed koppel zijn. Hij is een zeer dominante man, maar zij heeft nog net iets meer haar op d'r tanden. En dat werkt. Dus ik zie dit wel blijven duren. Ook al is zij, gek als je er over nadenkt, geboren in het jaar dat hij ging studeren. En scheelt ze minder in leeftijd met onze zoon, dan met haar man.

Aardig bericht van nu.nl

http://www.nu.nl/lifestyle/2032505/vrouwen-verdeeld-over-mannelijk-schoonheidsideaal.html

citaat:

Volgens de wetenschappers bewijst hun experiment voor het eerst dat mannen in tegenstelling tot vrouwen nauwelijks hoeven te voldoen aan een schoonheidsideaal.

“Deze studie verklaart waarom vrouwen een sterkere druk voelen om bepaalde fysieke eigenschappen te benadrukken dan mannen”, zegt hoofdonderzoeker Dustin Wood in de Britse krant The Daily Mail.

Ander geluid

Ik ken ook een paar paren met grote leeftijdsverschillen, de meeste zijn nog intact en ik zie dat eigenlijk ook zo blijven.

In de meeste gevallen waren het echt wel de jongere vrouwen die achter de man gingen, met als gevolg een man die verbaasd was dat ze nog 'in trek' waren. Het waren zeker geen mannen die een jongere vrouw wilden, maar jongere vrouwen die een serieuze man wilden, die niet meer de hele tijd achter z'n hormonen aanliep (tja).

Maar ik ken ook een paar mannen van rond de 40. Deze mannen klagen dat ze geen vrouwen van hun leeftijd kunnen krijgen. Deze vrouwen (zeg maar van 35+) hebben nl. al heel wat meer levens- en relatie ervaring en stellen voor hun nieuwe relatie strenge eisen. En daar voldoet menig man niet aan. Dus, zijn deze mannen wel gedoemd om een jonger, onervaren exemplaar te kiezen -die dan ook nog aan de potloodtest voldoet. Ik ken zelfs mannen die een oudere vrouw willen, zodat ze niet meer moeten beginnen aan de pampers maar kinderen krijgen waar ze al eens wat mee kunnen doen.

Dus, kijk eens naar de 'oudere' vrouwen met kinderen: hoe soepel zijn die nog voor een nieuwe relatie; zeker als deze man ook al kinderen heeft.

Ik val alleen op oudere mannen

ik moet er niet aan denken om een man te hebben die jonger is dan ik. Nee ze moeten minstens 5 jaar ouder zijn en ze moeten ergens heel goed in zijn/succesvol.

Ach ja, ik ben waarschijnlijk net zo stereotype. Oh ik ben blij dat ik niet op de datingmarkt zit, pfff wat een gedoe.

Potloodtest vs slappe hap

Jonge strakke tietjes vallen blijkbaar in de smaak bij oppervlakkige geile mannen want een andere reden om met leeftijdsverschil voor elkaar te vallen dan een strak lijf is er niet begrijp ik?

It takes one to know one is het niet Tinus?

Bout

Ik zeg er even nadrukkelijk bij dat ik absoluut niet actief op zoek zou gaan naar een jongere man hoor als ik vrij zou zijn. Dit even gezegd hebbende...
Ik vind dit echter wel een erg boute uitspraak: Of je moet een infantiele vrouw zijn. Dan past zo'n broekie wel volgens mij.
Niet elke jonge man is een broekie vind ik. Dat is voor een groot deel afhankelijk van zijn karakter, voorkomen en gedrag en sommigen komen nu eenmaal volwassener en meer ervaren over dan anderen. Misschien kun je in sommige gevallen stellen dat het 'jonge blaadje' wat ouwelijk van aard is.
Ik heb een man en ben daarom niet op zoek naar iets anders, maar als ik om me heen kijk zie ik zowel in de jongere leeftijd als in de oudere leeftijd mannen die leuk zijn. De leeftijd doet er niet meer zo toe vind ik. Maar op de een of andere manier krijg ik altijd een wat sneu gevoel bij iemand met een veel oudere partner. Zo van: weet je wel waaraan je begonnen bent? Ook een vooroordeel dus.

Komkommerverhaal

ik vond het, een aantal jaren geleden alweer, best schokkend om te merken dat ik op mijn leeftijd eigenlijk volledig afgeschreven was op de relatiemarkt. Ben nog niet bekomen van de schok, om eerlijk te zijn. Het lastige is dat je innerlijk en je uiterlijk niet corresponderen. Van binnen blijf je datzelfde meisje dat je was, je ideeen en smaak veranderen niet wezenlijk. Alleen die buitenkant, die holt achteruit en je ziet dat alleen als je in de spiegel kijkt, je merkt er verder niets van. Dat is zo verneukeratief, dat je denkt, o ja, da's waar ook, ik moet al bijna honderd zijn.
Ik stond net in mijn pauze bij de bakker en zag daar een echt hele leuke jongen van misschien 21, een baby dus nog, naar mijn maatstaven. Zoeen waarvan ik het leuk zou vinden als mijn dochter daar mee thuis zou komen. Ik heb stiekem naar hem gegluurd, want ik genoot van die kop. Hij was nog verlegen ook. Maar om daar iets mee te beginnen (verondersteld dat..)geen haar op mijn hoofd!
Ik bedoel, jong is gewoon mooier dan oud, dat kan niemand ontkennen. Het is prettig om naar te kijken. Dus wat dat betreft begrijp ik die mannen wel, als ze de kans krijgen, grijpen velen hem. Huis en haard vaak in shock achterlatend, dat dan weer wel.

Vgl playboy

Ach ja, er is ook geen 'ouwewijven Playboy,' speciaal voor de oudere doelgroep..

Klokje2

Klokje schrijft: "Het lastige is dat je innerlijk en je uiterlijk niet corresponderen. Van binnen blijf je datzelfde meisje dat je was, je ideeen en smaak veranderen niet wezenlijk. Alleen die buitenkant, die holt achteruit en je ziet dat alleen als je in de spiegel kijkt, je merkt er verder niets van. Dat is zo verneukeratief, dat je denkt, o ja, da\'s waar ook, ik moet al bijna honderd zijn".
Dat is dus helemaal waar! Ik voel me bij mijn vriend weer 18 (alhoewel ik niet weer 18 zou willen zijn), en krijg soms ook wel commentaar van mijn kinderen (mamaaaah!), maar tja!
Mijn vriend is trouwens ook tien jaar ouder dan ik, maar toen ik hem ontmoette, dacht ik dat hij maar enkele jaren ouder was dan ik (46). Geen idee of dit later moeilijkheden geeft, is het eigenlijk belangrijk? Wij hebben er geen problemen mee, maar de buitenwereld staat graag met zijn oordeel klaar. Beetje jammer, vind ik.
Mijn moeder is ook drie jaar ouder dan mijn vader, en dat vonden veel mensen ook vaak gek. Ach, laat iedereen toch gelukkig zijn op zijn manier?

10 jaar

Gevoelsmatig vind ik 10 jaar ook nog niet zo heel erg. Een man van 58, in mijn geval, kan nog heel fris en vrolijk zijn, waardoor die 10 jaar te verwaarlozen is. Ik heb nog een zus en die heeft een vriend die zo rond de 10 jaar ouder is. Je merkt bij hen totaal niet dat hij ouder is dan zij. Maar iemand van 20 jaar ouder of jonger is toch van een hele andere orde, die zit echt in een andere fase. Voor een serieuze relatie lijkt me dat niet makkelijk. Manlief en ik hebben een 'traditioneel' leeftijdsverschil, een kleine 2 jaar is hij ouder. En af en toe vind ik hem al een ouwe sok) (Liefkozend bedoeld uiteraard!)

Grens

Kaaskopje meld dat tien jaar nog niet zoveel verschil is, maar twintig jaar wel. Waar ligt de grens? Bij vijftien jaar? En dat is dan Kaaskopjes grens, neem ik aan.

Ik denk dat het een heel persoonlijk iets is. Die leeftijdverschillen zeggen ook niet alles. Mijn vader was een stuk ouder dan mijn moeder, ik dacht altijd dat hij eerder dood zou gaan. Maar nee hoor, mijn moeder piepte er op redelijk jonge leeftijd tussenuit en mijn vader ging meer dan gemiddeld mee. Als mijn moeder de gemiddelde leeftijd had gehaald, hadden ze mooi samen naast elkaar in het kistje kunnen liggen, bij wijze van spreken.

Angie

Tuurlijk angie

die grens is heel gevoelsmatig.

Leeftijdsverschil

hoi allemaal,

mijn man is 19 jaar ouder dan mij. Wij zelf zien het eigenlijk niet (meer) maar soms in de omgeving merk je wel eens reacties. Wij trekken ons er niets van aan. We hebben 3 kleine kinderen en het gaat prima.

Nou nou fanny x

Ik ben dus volgens jou een infantiele vrouw omdat ik 42 ben en mijn man 29. Ja inderdaad je leest het goed, meer dan jouw 5 jaar acceptabele leeftijdsverschil. Hij is 13 jaar jonger en we zijn heel erg gelukkig. We hebben 3 kinderen waarvan 2 uit mijn vorige huwelijk. Ik ben op hem als mens gevallen en hij op mij als mens, leeftijd zegt echt niet altijd alles. Misschien is het eens verstandig iets aan je beperkte visie te gaan doen.

Generaliseren

Natuurlijk ben ik stapelgek op mijn man, maar niet omdat hij jonger is, wel omdat hij natuurlijk een lekker ding is!

Je generaliseert: jongere man met oudere vrouw is een soort moederskindje, jongere man is van een ander niveau. En wie zegt dat oudere vrouwen moeite moeten doen voor een jongere partner en dat ik veel concurrentie heb?

Je moet je eens voor proberen te stellen dat je verliefd wordt, helemaal stapelverliefd op een mens als mens. En hoera, hij ook op jou. Stel dan dat hij 13 jaar jonger is, zeg je dan: nou doei, je bent te jong?

Ik ben blij dat ik het niet gedaan heb!