Lullig sms gestuurd, wat nu?
Ik ben een vrij direct persoon, eerlijk maar ook impulsief. Nu vond ik iemand erg leuk. We zaten zeg maar, in de fase van elkaar aftasten, verliefd worden, leuke sms-jes sturen, bellen enz. Uiteindelijk zijn we ook een paar keer in bed beland.
Ik ken hem al jaren van gezicht en gedag zeggen. Maar we spraken elkaar nooit echt tot een aantal maanden geleden. voorheen had ik dan ook geen gevoelens voor hem. Nu ben ik verliefd geworden. Misschien wel op iemand die de eeuwige vrijgezel is, of bindingsangst heeft. Of hij vind mij niet zo leuk als ik hem eigenlijk vind.
Vorige week was ik in een uitgaansgelegenheid. Hij was er ook en het was echt gezellig. Nu gaat hij over een paar weken op wintersport. En een vriendin van hem die ook mee gaat maakte de opmerking dat hij eigenlijk geen hotelkamer nodig heeft omdat hij er toch nooit is. Dat was voor mij een koude douche om te horen. Het was al het einde van de avond en ik ben naar huis gegaan. Ik heb hem vanuit huis een sms gestuurd dat ik misschien die opmerking beter niet had kunnen horen. Dat ik met hem niet zo ver was gegaan als ik dat had geweten en dat ik nu het idee heb, dat hij 'makkelijk' is.
Ik kreeg een boos smsje terug dat ze maar aan het dollen was en dat hij geen zin had om daarover te sms-en. 'pfff' stond er achteraan.
Ik heb terug gesmst: t is goed, laat maar.
Vervolgens heb ik niks meer gehoord van hem. Hem ook niet meer gezien. Morgen zien we elkaar tijdens het carnaval. en ik heb hem deze week nog wel gesmst of ik hem even kon bellen, of hij mij, omdat ik me er rot onder voelde en ik het eea uit de wereld wil hebben zodat we iig een drankje kunnen drinken als we elkaar tegen komen ( we hebben wederzijdse vrienden). Ik kreeg een sms terug dat hij heel de dag cursus had en pas laat thuis zou zijn. daarna heb ik weer niks gehoord.
toch wil ik graag voor morgen, omdat we dan met dezelfde goep carnavallen, even het eea uitgesproken hebben. Ben ik nu dom? Zal ik hem alsnog bellen?
Ik weet het niet hoor. Het is wel een persoon die vrij onzeker is. Maar een telefoontje had er toch wel afgekund? Ik voel me eigenlijk gebruikt nu. en daar baal ik van. het is de eerste man sinds anderhalf jaar waar ik mee naar bed ben geweest. Wat te doen? Bellen of in zijn sop gaar laten koken?
Over gebruikt voelen en verwachtingen
Het lijkt alsof jullie elk met andere verwachtingen het bed in zijn gestapt. En nu voel je je bedonderd.
Hoewel het dwars tegen de idealen van veel vrouwen ingaat, betekent "met elkaar naar bed gaan" in de praktijk niet meteen automatisch dat je "vaste verkering" hebt. Ik heb door schade en schande geleerd dat het vaak gaat om het flirten, de jacht, de buit en dan is het genoeg geweest.
Dat is niet zoals onze moeders ons hebben geleerd 
Bij veel vrouwen is het flirten, de jacht, de buit en "tot de dood ons scheidt". En vervolgens een rotgevoel als blijkt dat hij daar anders over denkt.
Je kan het goed of fout vinden, zo liggen de feiten vaak. Als je in een solide relatie zit realiseer je je dat vaak niet, maar als je single bent zal je erop voorbereid moeten zijn dat "en ze leefden nog lang en gelukkig" helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Dat SMS-je is niet meer terug te draaien. Hoe dit zal uitwerken is nu niet te zeggen. Maar hou er rekening mee dat je hem en vooral je verwachtingen en ideaalbeeld zal moeten loslaten.
Hoe je hier in de toekomst mee omgaat is helemaal aan jou. Of je speelt het spel mee en stelt je ideaalbeeld bij. Of je houdt je ideaalbeeld vast maar houdt er rekening mee dat het niet vanzelfsprekend is dat het daadwerkelijk zo verloopt als je een leuke man ziet. Het belangrijkst is dat je nooit zomaar moet aannemen dat "de ander" er net zo over denkt als jij. Pas als jullie samen (en dan serieus) hebben besproken "ik ga helemaal voor jou en met jou wil ik oud worden" is het tijd om dat ideaalbeeld van "lang en gelukkig" op te poetsen
En dan nog heb je geen garantie
Maar als je, om te beginnen, het beeld loslaat dat een flirt, een verliefdheid en seks meteen inhouden dat jullie een stel zijn, scheelt dat al een boel teleurstelling en een rotgevoel.
Hij heeft je niet gebruikt, jij hebt je niet laten gebruiken. Alleen stapten jullie het bed in met een verschillend idee. En dat is jammer...
Ik ben bang dat dat zo is
idd een relatie van 13 jaar achter de rug. en ik ben er denk ik niet zo in thuis. Ik ben bang dat het zo is. En daar voel ik mij dus niet fijn bij. Getsie. Ik heb er wel van geleerd. Ik heb mn hoofd op hol laten brengen en dat vind ik behoorlijk stom van mijzelf. Maar nu, bellen en even uitspreken? Of denken, laat maar gaan. Maar ik weet echt niet hoe ik me morgen dan moet opstellen. Ik ben het verleerd...zucht
Maak jezelf geen verwijten
Dat helpt je niet en is nergens voor nodig, ook geen kreten als "getsie".
Wat je nu het beste kan doen? Ga niets lopen invullen als "hij is ook onzeker" of "hij is de eeuwige vrijgezel", hou het bij jezelf. Misschien kan je een mailtje, sms-je, briefje of babbeltje doen waarin je kort je excuses aanbiedt. Zonder uitgebreid verhaal erbij, dat doet er niet toe. Iets in de stijl van "Sorry, die sms had ik niet moeten versturen. Tot volgende week! (of zoiets)".
Sterkte ermee, ik kan me voorstellen dat je je heel vervelend voelt hierover!
Poeh, even gesproken
badankt voor de reacties. Ik heb de stoute schoenen aangedaan en gebeld..ik had m wel gekwets. Daar was ik al een beetje bang voor. Uiteindelijk is het een positief gesprek geweest, waar ik me in ieder geval goed bij voel. dank jullie, het is heel stom, maar voel me af en toe gewoon een puber. Het is ook zo lang geleden dat ik iemand leuk vond dat ik even moet wennen hoe daar ook al weer mee om te gaan. 
Ehmm
misschien snap ik het niet goed: jij hebt iets horen zeggen dat jij helemaal niet prettig vond om te horen (terecht), melde hem dat en ipv dat hij jou belde om jouw mening over hem 'veilig' te stellen en jullie onderlinge verstandhouding te behouden, vond hij die opmerking over hem, via jou alleen voor hem kwetsend?
Ben ik nu abuis als ik het gevoel krijg dat hij of verliefd en egocentrisch is of niet verliefd en egocentrisch? Gaat dit niet zelfs een 'gevoelig' type te boven? Ik zie het waarschijnlijk fout en ik gun van harte je je verliefdheid: liever wel wederzijds dan eenrichtingsverkeer, toch?
Eens met judith
Jij zou het verveend vinden als hij op wintersport op die manier aan de boemel gaat en dat heb je gezegd. Nou en? Als dit betekent dat je hem verliest, had je hem dan liever wel zijn gang laten gaan? En las he neit zo is, dan merk je het wel na zijn vakantie. Hij zal daar merken of hij je mist (of niet 
Nog dommer denk ik
na er nog eens goed over nagedacht te hebben en deze berichtjes gelezen te hebben vind ik het eigenlijk nog wel heel raar. Okee, hij vroeg waarom ik het niet gelijk aan hem vroeg, maar later in een smsje hem op deze manier te woord stond. Het verdiende niet de schoonheidsprijs.
achteraf ben ik wel blij dat ik het gedaan heb. Ik heb een kant gezien nu die mij niet bevalt. De volgende dag deed hij eigenlijk nog lullig erover. Ik dacht dat het goed was uitgesproken, Ik heb me in het telefoongesprek aardig bloot gegeven en gezegd dat ik zo reageerde omdat ik gevoelens had voor hem en ik het mij raakte. Dat het me speet, enz. Kortom, het was een goed gesprek. Ook hij vertelde dat hij me heel leuk vond enzz. Dan verwacht je niet dat je toch weer een vervelende reactie krijgt. Later op de dag deed hij dan weer wel erg gezellig, maar toen kon ik niet meer zo spontaan reageren. Affijn. Ik heb verder niks meer van hem gehoord na maandag. Ik denk dat zijn gevoelens dus niet zo diep zaten. Anders had hij op zijn minst iets meer zijn best gedaan om het te begrijpen. Beter hier nu achter te komen dan over een maand. Denk ik dan maar. Mannen... ?!
Goed
Je kunt inderdaad maar beter in het begin achter dit soort dingen komen. Ik zou het hele gedrag ook niet echt waarderen en hij zou bij mij van z'n voetstuk zijn gevallen.
Bij mijn ex kreeg ik zo'n ervaring pas na bijna 3 jaar, en dan maak je het niet gelijk uit natuurlijk. Dus ben ik nog 2 jaar bezig geweest met die relatie. Inderdaad een beetje zonde van de tijd. Met mijn man ben ik nu 10 jaar samen en heb nog geen enkel moment gehad dat ik echt teleurgesteld was in zijn gedrag. Dus dat soort dingen zijn toch wel echt belangrijk!
