Maslow's piramide en invloed ervan op je relatie
Door de economische crisis en de reactie van de banken daarop (in ons geval: krediet ingetrokken) is het bedrijf van manlief aardig in gevaar gekomen. Het bedrijf zelf loopt goed maar heeft het krediet van de bank nodig als buffer. Door kunst en vliegwerk dachten we een oplossing te hebben gevonden met een eigen buffer waardoor we een half jaar ruimte en rust zouden krijgen - helaas haalt de werkelijkheid ons in en is de buffer die we hadden opgebouwd binnen 2 maanden opgegaan aan achterstallige betalingen, belastingschulden en inmiddels ook dagvaardingen. Sores op mijn eigen werk lijken daarbij vergeleken peanuts maar spelen mij ook parten. De zorg voor onze twee kinderen, waarvan een extra zorg nodig heeft, houdt me goed bezig en als gevolg van dit alles is onze relatie goed onder druk komen te staan. Van de week net weer een dagvaarding binnen gekregen van een bedrag dat we echt niet meer kunnen betalen, dus komen dingen als surseance van betaling en al dat soort enge dingen om de hoek kijken. Ik heb hier nog nooit eerder mee te maken gehad en vind het dood eng, zit momenteel ook met stress klachten in de ziektewet maar eigenlijk vind ik dat niet leuk want dat is niet echt een oplossing. Alle zekerheid die er was, of leek te zijn, aan inkomsten, is allemaal weg - waardoor mijn basisbehoeften (uit Maslow's theorie) zijn komen te vervallen en ik daar weer eerst aan moet zien te werken voordat ik aan alle 'luxe' behoefte mag denken.
Ik wil weten hoe ik dit kan oplossen, ik wil weten of en hoe hier een weg uit is liefst zonder dat we op sinaasappelkistjes hoeven te gaan wonen. Ik wil het nu weten, en van alle stress af komen. Onze laatste centen gaan we hoogstwaarschijnlijk besteden aan een vet weekend weg, aangezien ik van mening ben dat je zonder materiële dingen kunt (wat een bluf, dat blijkt toch lastiger te zijn dan ik dacht..) en dat je je herinneringen aan mooie en leuke gebeurtenissen altijd kunt behouden, die kan niemand je afnemen. Ook al zit daar soms een spijt-gevoel aan omdat je het geld misschien beter ergens anders aan had kunnen besteden. En ook al is het lastig om van iets te genieten, momenteel. Ik ben een beetje erg gestresst en wil dat het ophoudt. Maar ik weet niet hoe. Ik wil ook graag dat onze relatie dit overleeft, maar weet ook niet hoe. Op dit moment voelt manlief zich enorm beschuldigd en onder druk gezet door mij omdat ik zo idioot gestresst doe. Kon ik dat maar de kop indrukken, alleen weet ik niet hoe. Mijn gedrag naar de kinderen is ook niet om over naar huis te schrijven, ik heb geen enkel klankbord of klaagmuur of luisterend oor die ik hiermee zou willen lastig vallen omdat ik dat genant vindt. We wonen (nu nog wel) in een kast van een huis en verhuizen vind ik geen probleem maar in deze tijd is dat echt niet handig - qua kosten maakt het bar weinig uit, integendeel zelfs want we kunnen dit huis alleen met verlies verkopen. Waardoor we nog meer schulden krijgen.
Waar is het licht aan het einde van de tunnel? Hoe komen we hier uit ? Is er wel een weg naar boven ? Overleven we dit ? Ja natuurlijk wel - maar hoe dan ?
Maslow
Je stelt een heleboel vragen en de meeste weet ik geen antwoord op. Maar gezien het feit dat je dit post in een relatierubriek reageer ik op je relatievraag.
Onze relatie heeft een zware tijd overleeft door samen te erkennen dat het zwaar is en af te spreken dat we beiden ons uiterste best doen en dat ook geloven van elkaar. We hebben afgesproken elkaar geen verwijten te maken en nooit te vergelijken van ik doe veel meer dan jij. De één kan meer (en andere dingen) dan de ander en we doen beiden ons best. Om in de termen van Maslow te blijven; in moeilijke tijden zijn ruzies en verwijten een luxe, gewoon samen de schouders eronder.
Sterkte.
Marieke
Praktisch gezien
heb je bij andere banken geinformeerd of je daar een krediet kan krijgen? Dat is ook een goede gelegenheid om te bepalen of de zaak een toekomst heeft, of dat jullie inderdaad beter een andere oplossing kunnen zoeken. Schrijf in elk geval al je schuldeisers aan (en bel) om de situatie uit te leggen en uitstel van betaling te vragen.
De enige manier om je relatie dit te laten overleven is inderdaad de werkelijkheid onder ogen zien en loyaal zijn naar elkaar toe. Dan kun je niet alleen overleven maar er sterker uit komen.
Ik zou me voorhouden dat het enkel om geld gaat. Je kunt beter samen niets hebben, dan uiteindelijk alleen niets. Dus ik zou een goed gesprek aangaan met m'n man, en je tijd en energie investeren in praktische hulp.
Stress
Cleo,
"Van piekeren over geld is nog nooit iemand rijker geworden", zei iemand ooit tegen mij. Dat wil niet zeggen dat je het probleem moet ontkennen of moet bagatelliseren, maar maak er ook niet meer van dan het is. Eerlijk gezegd vind ik jullie bedrijfspositie niet erg sterk als je enerzijds een buffer hebt kunnen opbouwen en die anderzijds kwijt raakt aan achterstallige betalingen in welke vorm dan ook, maar dat is achteraf bekeken natuurlijk. Een 'vet weekend weg' vind ik eerlijk gezegd een vorm van struisvogelgedrag. Als je vaker dit soort keuzes maakt, ben je bezig met korte-termijn denken volgens mij. Probeer zoals DC zegt zoveel mogelijk betalingsregelingen te regelen, de meeste bedrijven willen best meewerken als je je kaarten op tafel gooit.
Als je door stress in de ziektewet zit, lijkt het me een goed moment om je energie te stoppen in een grondige evaluatie van jullie positie: wat wil je, wat kun je en wat heb je daar voor over?
Wat Maslow betreft: zijn ideeën zijn nog nooit door empirisch onderzoek onderschreven.
Sterkte! Minka
Rijtje zetten
1. Als het bedrijf inderdaad failliet gaat, heeft het geen zin om het nu genant te vinden. Ooit komt dan iedereen erachter dat jullie het financieel tijdelijk moeilijk hebben. Nou en? Ik zie net in Raymann is laat dat John de Mol, toch een onsympathiek doch nu financieel beslist succesvol type, enkele malen failliet is gegaan. Dus: probeer de schaamte voorbij te gaan, dat is alvast een zorg minder. Dan weet je straks gelijk wie er nu ook aardig blijven en aan wie je niets hebt. Scheelt schiften, met wie wil ik omgaan?
2. Er zitten diverse mensen op dit forum die in de schuldhulpverlening hebben gezeten of zitten. Ze leven nog en posten dat het een lieve lust is. Kennelijk is het heel akelig, maar uiteindelijk te doen. Dat is je licht aan het eind van de tunnel.
3. Behalve je kennelijke zorgenkind, heb je nog een aantal dingen die wel goed gaan. Probeer dat te zien. Misschien zijn jullie bijvoorbeeld gezond. Dan is het zaak dat ondanks de stress zo te houden. Dus probeer bij de dag te leven. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad, zeggen ze geloof ik.
5. En verder heb je volkomen gelijk. Goede herinneringen pakt niemand je meer af. Ik begrijp het dan ook wel, van dat weekeinde weg.
6. Is het geen idee om wel weer wat te gaan werken. Enkele uren bijvoorbeeld? Dan ben je even van thuis weg, misschien is dat juist wel prettig?
Uitspraak van mijn man in tijden van nood:
wij moeten samenwerken en niet tegen elkaar werken.
Sterkte!
Ga ervoor zitten
De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest. Ik denk dat je je weekeinde weg beter kunt besteden aan samen met elkaar aan tafel gaan zitten, zonder stoorzenders zoals kinderen. En dan neem je heel precies je financiele situatie onder de loep. Zowel zakelijk als prive. Maak een lijstje met schulden die je nog moet voldoen. Welke lasten heb je, waarop kun je bezuinigen. Maak verschillende scenario's (je man gaat failliet, jij gaat meer werken, jullie verkopen het huis, de auto de deur uit). Praat niet over wie waar schuld aan heeft, maar zoek naar oplossingen. Echt, je slaapt honderd keer beter als je precies weet hoe groot de schade is en welke middelen je hebt om de problemen op te lossen. Daarmee geef je jezelf weer perspectief, een lichtje aan de horizon.
Kortom, vat de koe bij de hoorns en bedenk dat het erom gaat dat jullie elkaar hebben. Dat is veel belangrijker dan geld.
