Negeren [vriendschap is veranderd]
In het kader van lekker belangrijk...
Wat doen jullie als iets wat je dacht dat een vriendschap is ineens veranderd in negeren en afstand nemen.
Ik ga nu een al meer dan een jaar vriendschappelijk om met een man (ik zet dat er maar even bij omdat zoiets met een vrouw toch anders is denk ik). Eerst was het koetjes en kalfjes maar later had ik zoiets van nou goh we hebben veel gemeen en kunnen altijd leuk lachen. Nu blijkbaar ineens niet meer en ik snap er niks van...
Dus in het kader van lekker belangrijk (voor jullie), vragen aan hem wat er aan de hand is (en hoe pak ik dat dan aan) of het gewoon zo laten.
Alles is belangrijk
Ik kan er naast zitten, maar krijg het gevoel dat hij jouw gedachten door heeft. En dat hij er anders over denkt en daarom afstand neemt.
Ik zou er echt/gewoon met hem over praten.
'Ik heb het gevoel dat er de laatste tijd meer afstand tussen ons is, dat vind ik jammer. Hoe sta jij daar tegenover?'
Openheid is belangrijk in jullie vriendschap.
(en misschien is het eng, maar beter dan zwijgen/vermijden)
Sterkte, Nachtegaal
Wel herkenbaar
Kan het zijn dat hij mogelijk verliefd op je is?
Misschien
heeft ie zijn vrouw/vriendin verteld wat een leuke meid hij jou vindt ennuhh .... mag hij niet meer met je praten?
Reactie
Hoe kan hij nou weten wat ik denk??
Of hij verliefd op me is weet ik niet. Ik ben een tijdje terug bij hem thuis geweest samen met een vriendin en het was heel gezellig. Sindsdiens is het eigenlijk omgeslagen. Ik baal er best van eigenlijk want ik mag hem graag. Ik snap er dan ook niks van. Toen we op visite waren was er niks aan de hand. Het was mega gezellig en leuker dan ik had verwacht.
Hij is trouwens vrijgezel, dus geen vriendin die hem aangesproken heeft. Ik heb geen verliefde gevoelens voor hem want ik ben getrouwd. Ik waardeerde de gesprekjes wel altijd erg maar net als ik zou doen met een vriendin. Dus niet gaan denken in die hoek hoor...
Ik zou het wel heel graag willen weten hoe het zit. Wat ik verkeerd heb gedaan of niet. We zien elkaar altijd op een gezamelijke hobby plaats dus een moment hebben waarop ik hem alleen spreek is lastig, zo goed als niet te doen eigenlijk. (even als aanvulling, als zoiets met een collega zou plaats vinden dan zou ik daar ook van balen en die collega er op aanspreken, maar op het werk is zoiets makkelijker dan bij de vereniging)
Zou hij echt verliefd op me zijn?
Of je vriendin?
is hij misschien verliefd geworden op je vriendin ?
En zit hij daar mee?
Durft hij dat jou niet te zeggen omdat hij bang is om jou te kwetsen en daarom jou maar uit de weg gaat?
zomaar wat ideeen die in mij op kwamen..
gr. ponpon
Net als ponpon
Ik bedacht ook dat hij misschien op je vriendin verliefd is geworden?
Vriendin
Kan hij je vriendin bereiken (telefoonnummer of heeft hij haar adres) en zo ja.....vraag haar of hij nog contact met haar heeft opgenomen na jullie gezellige ontmoeting met z'n drietjes.
Zo niet dan kan het goed zijn dat hij toch verliefd op je is, maar natuurlijk heel goed weet dat je getrouwd bent en jou niet in een lastige/onmogelijke positie wil brengen en zich daarom "discreet" op de achtergrond houdt.
Tja....en mannen geven niet zo snel toe gevoelens te koesteren voor een getrouwde vrouw....ik denk dat hij je dat ook niet gaat vertellen.....
Klinkt bekend
"Zo niet dan kan het goed zijn dat hij toch verliefd op je is, maar natuurlijk heel goed weet dat je getrouwd bent en jou niet in een lastige/onmogelijke positie wil brengen en zich daarom "discreet" op de achtergrond houdt.
Tja....en mannen geven niet zo snel toe gevoelens te koesteren voor een getrouwde vrouw....ik denk dat hij je dat ook niet gaat vertellen....."
Jep, zo'n collega heb ik ook. Komt niet uit z'n woorden in mijn buurt terwijl ie anders goed gebekt is, liep altijd een stapje harder voor mij dan voor andere collegas, maar we waren goede vrienden, van mijn kant dan. Totdat man hem een keertje wat vuil aankeek. Sindsdien is hij duidelijk afstandelijker geworden dan hij was, ik zie hem bijna niet meer.
Af en toe heeft ie dan nog een ondeugende bui en probiert een gesprek met mij te beginnen, over zo buiende dingen als het weer of brievenbussen(!). Of zo'n onzin-vraag als "Heb je het druk?" - een week voor kerst...
Geen interesse
Nee dat geloof ik niet. Dat hij verliefd is op mijn vriendin. Hij heeft nooit interesse in haar getoont en bovendien is zij ook getrouwd (en gelukkig)
Kan ik hier uit opmaken dat dit een verloren zaak is dan.. Hij is wellicht verliefd op mij en dit beteken dan nu einde vriendschap. Want ik kan me voorstellen dat hij er niet warm voorloopt om me te gaan vertellen waarom hij afstand neemt. (als hij idd verliefd is)
Of zou ik hem bellen, mailen/langs gaan om te vragen wat er is?
Verliefd
Dat kan heel goed, dat hij verliefd is.
Ik ben zelf een tijdje verliefd geweest op een man die getrouwd is en heb hem toen ook een tijd gemeden. Niet omdat ik hem niet aardig meer vond maar juist omdat ik dat wel vond en het erg verwarrend vond om hem te zien.
Maar dat zou ik nooit toegegeven hebben als hij het me gevraagd had, dus ik denk ook niet dat jouw vriend dat zou doen. Wat heb je eraan om dat toe te geven als je er niets mee wil?
Ik zou..
proberen er met hem over te praten.
Wie weet, ligt de oorzaak buiten jullie contact, dat zou ook nog kunnen. Dan hou je het licht en vraag je in het algemeen of er iets aan de hand is omdat je het gevoel hebt dat het contact de laatste tijd wat anders aanvoelt dan normaal.
(of je negeert het en kijkt aan of het weer naar vanouds keert...)
Voel je dat niet?
ik heb wel eens een hele goede vriend gehad waarvan ik op een gegeven moment aan voelde dat hij verliefd op mij was. zijn moeder dacht dat ook. Zelf ontkende hij in alle toonaarde. Maar ik voelde duidelijk de spanning bij hem ( en eerst niet) . Van mijn kant heb ik altijd duidelijk laten weten dat ik niet verliefd op hem was en dat dat nooit zou gebeuren.
We zijn nog steeds vrienden maar wel minder als destijds . ( beiden kinderen en een andere partner )
Je voelt het wel hoor
en je ziet het ook aan zijn lichaamstaal en hoe ie je aankijkt.
Mijn collega heeft ook nooit iets gezeggt tegen mij dat ie op mij verliefd is, maar ik voel het wel aan door zijn heel gedrag tegenover mij. Dat hele oogcontact-zoeken-gebeuren en dat soort gedoe. Harder voor mij lopen dan voor de andere collegas. Heel subtiel, maar toch, je voelt het wel aan.
En hij gaat met mij ook nog steeds wat minder relaxed om dan met andere vrouwelijke collegas. Niet makkelijk om hier een vinger op te leggen, maar er is wel een duidelijk verschil.
Nagedacht
Jawel hoor..
Ik heb er ook wel over gedacht. Maar het gekke is juist dat een paar maanden geleden hij me juist vaak even aan moest raken, oogcontact zocht en naar me knipoogte. Dit soort dingen deed hij heel veel bij mij, overigens niet bij mijn vriendin, of andere dames. Nu is dat dus minder eigenlijk sinds we hebben afgesproken dat we op visite zouden komen. Net of hij zenuwachtig was (ik trouwens ook wel hoor). Nu kapt hij de gesprekjes af terwijl we normaal overal over kunnen praten eigenlijk.
En mede ook door jullie woorden ben ik eens terug gegaan in de tijd en ik herinner me een moment van afgelopen week waarop hij in de kantine/bij de bar stond en constant stiekem naar me keek en heel enthousiast met een andere dame aan het praten was. Ik denk dat hij me jaloers wilde maken. Hij moet ook altijd even laten vallen dat hij nog vrijgezel is om dan vervolgens te bekijken hoe ik reageer.
Dit allemaal concluderend zou de kans heel goed kunnen bestaan dat hij mij inderdaad erg leuk vind. Lastig eigenlijk want zo kan ik het niet bespreekbaar maken. Als ik dat al doe krijg ik waarschijnlijk een ontwijkend antwoord.
...hij beseft dat hij geen kans meer maakt bij je omdat je getrouwd bent?
Nu ik dit schrijf bedenk ik me ineens dat dat aan de andere kant ook weer niet zo logisch want wist hij natuurlijk al van meet af aan dat je getrouwd bent.
Of hij probeerde je met z'n geflirt duidelijk te maken dat hij je wel erg leuk vindt in de hoop dat je daarop zou reageren, maar toen de gewenste reactie van jou kant uitbleef, heeft hij het maar verder zo gelaten...misschien hoopte hij dat je zou reageren zodat jullie een leuke "tijd" zouden hebben....m.a.w. hij vindt je leuk en probeerde je gewoon de "koffer in te krijgen".....
Aanvulling
de laatste zin komt ineens zo hard en raar over, maar zo bedoelde ik het niet. Ik heb zelf zoiets aan de hand gehad en het is ontzettend verwarrend. Knipoogjes, dingen voor je willen doen die hij anders voor een ander niet doet, contact zoeken, bij een bijeenkomst bij anderen mij steeds vragen of ik nog wel getrouwd ben (had destijds huwelijksproblemen), daarna mij kleineren en hatelijke opmerkingen maken om mij vervolgens de dag erna op te bellen om te vragen hoe het gaat en hoe ik me voel omdat hij over 2 dagen zou emigreren en in dat land ging trouwen om vervolgens te zeggen dat hij ging ophangen omdat hij zijn verloofde op een bepaald tijdstip zou bellen.....
Ik denk dan: hij vond me leuk, erg leuk, wilde zelfs misschien met mij verder, maar beseft dat hij me niet zal kunnen krijgen en irriteert zich eraan....en mogelijk probeerde hij mij het bed in te krijgen als mijn huwelijk onverhoopt toch op de klippen zou zijn gelopen....want hij voelde toch wel ergens dat hij voor hem open stond.....ik weet het niet.
Ik vond het allemaal zeer verwarrend.
Maar vragen naar het waarom en of hij verliefd op me was/is ??? Ik heb nooit antwoord gekregen.
Mannen geven denk ik niet snel toe dat ze een strijd verloren hebben of dat ze gefaald hebben....
Ook mijn "vriend" gaf toe dat hij het jammer vond dat ik niet jaren eerder naar hem toe was gekomen want dan zou ik nu niet getrouwd zijn met een ander....nou, dat zegt voor mij al genoeg.
