Nooit aangeraakt worden door je vriend
Ik woon nu 20 jaar samen met mijn vriend en we kennen elkaar al 25 jaar. We hebben samen 2 kinderen, 1 van 10 en 1 van 7 jaar.
Maar sinds we kinderen hebben "durft" hij me niet meer aan te raken. Ik probeer via allerlei wegen/dingen te zeggen wat ik graag wil en kom hem wel aan. Ik wil hem graag knuffelen, maar mij gewoon vast pakken "durft/kan"hij niet. Hij lijkt zich te schamen voor mij zo lijkt het wel.
Hij komt wel naast mij zitten op de bank en dan wrijf ik bv zijn benen/voeten maar als ik mijn benen op zijn benen leg doet hij dit niet. Ik probeerde gisteren even verder te gaan naar boven naar zijn penus om die te aaien maar hij duwt mij weg en zegt lachend daar staat de doodstraf op. Is hier of ergens anders iemand waar ik met dit soort dingen over praten kan. Ik ben het nu wel even echt zat.
eens op het Madonna hoer symdroom
geen grapje
serieus
Maar
begrijp ik nu goed dat hij je ook niet meer aanraakt als julllie alleen zijn?
Dat lijkt me weinig met schaamte te maken hebben.
Praat je wel met hem? Je klinkt alsof er maar weinig zaken bespreekbaar zijn tussen jullie. Dat lijkt me stap een.
Ieder mens heeft tenslotte behoefte aan genegenheid en aanraking...
Jakkes, troela
wat een opmerking!
Zelfs al is dat zo, het zou wel erg zijn als dat puur de reden is.
Nou zeg troela,
Dan kunnen alle vrouwen van boven de vijftig het wel shaken. Je blijft immers nooit zo aantrekkelijk als je was toen je twintig of dertig was. Is dat een vrijwaring voor al die mannen om zich qua intimiteit terug te trekken?
TT
Lieve alleen, en troela en anderen
Troela heeft niet helemaal ongelijk. Maar de anderen ook niet. Het gaat om de binnenkant. Maar als je zelf niet goed in je vel zit, straal je dat ook uit. Je komt in een vicieuze cirkel, want je vind jezelf het niet waard om af te vallen of iets anders aan je uiterlijk te doen. Dan KAN de aantrekkingskracht t.o.v. je partner schaden. Maar als hij laat merken dat hij van je houdt en je nog aantrekkelijk vindt, krijg je zelf ook meer zelfvertrouwen. Maar ja, zie daar maar eens uit te breken als je partner je niet meer aanraakt.
Ik kan er helemaal over meepraten. Ik was wel 20 kilo aangekomen bij een lengte van 1,57 m en een moeke geworden. En zelf heel ontevreden over mezelf. Maar ik blijf erbij, als mijn partner mij toendertijd zijn liefde en begeerte was blijven tonen, was ik veel eerder weer opgebloeid.
Lieve alleen, ik ken het zo goed. Ik heb mezelf toen maar een schop onder mijn achterste gegeven en ben alle overgewicht en meer kwijtgeraakt. Een nieuwe Fély was een feit, ik voelde me geweldig en kreeg ook respons van anderen. Maar helaas was dat voor mijn man geen reden tot hernieuwde benadering. Er veranderde nulkommanul. Hij reageerde precies hetzelfde als jouw vriend, beetje lacherig en soms vertederd (ach gut, kijk nou wat schattig vrouwtje is hitsig). We hebben er veel over gepraat en hij wist niet wat er aan de hand was, het lag zeker niet aan mij en hij zou uitzoeken wat er bij hem kon veranderen. Na 5 jaar nog steeds geen sjoege was bij mij de maat vol. Inderdaad, ieder mens heeft behoefte aan tederheid maar zeker ook het gevoel te worden begeerd door je partner.
Ik kan je geen raad geven hoe je je partner kan benaderen. Bij mij heeft niets geholpen en hij weigerde om een dieperliggende reden te onderzoeken of samen in therapie te gaan. Na 12 jaar huwelijk met welgeteld gemiddeld 1,5 keer per jaar seks ben ik met een bloedend hart weggegaan want ik hield nog steeds van hem. Dit kan zo echt niet langer doorgaan Alleen. Wat wil hij van je: dat jullie als broer en zus verderleven, dat jij seks voorgoed opgeeft, of dat je een minnaar neemt? Hij moet toch begrijpen dat jij je hier doodongelukkig en afgewezen door voelt! Het klinkt misschien als chantage, maar als hij van je houdt, komt hij je tegemoet en onderneemt actie.
Laat hem desnoods deze posting lezen. Want zo kan jij niet eeuwig doorgaan.
Heel veel liefs,
Fély
Beetje mee eens
IK ben dan waarschijnlijk oppervlakkig omdat ik ook minder opgewonden raak nu mijn vriend veeeeel dikker is als in het begin, maar liefde heeft niets met uiterlijk te maken , opwinding en sexuele prikkel wel, want die krijg je van het zien van iets of iemand. Daarom hou ik nog wel van mijn vriend maar de prikkel is wel een stuk minder. En er zijn toch zat mannen die geen sex krijgen van hun vrouw omdat ze slecht verzorgt zijn of dik of onaantrekkelijk.
Je hebt een bepaald type waar je op valt en als dat extreem veranderd in de loop van de jaren kan ik mij voorstellen dat de aantrekkingskracht ook minder wordt. Dat is niet leuk, dat nsap ik, maar zo zitten veel mensen wel in elkaar.
Al sik een vriend heb die jaren niets aan zijn tanden doet of als een vrouw zich helemaal laat verslonzen en laat gaan en niets aan haar uiterlijk doet, mag je dan niet zeggen dat je minder of geen sex meer wilt?
IK heb een keer een man op tv gezien van 300 kg, als ik die met 100 kg was tegen gekomen en hij was toch zo dik geworden. sorry dan moet ik er ook niet aan denken.
Het is bij mij een combinatie van gevoel voor iemand en uiterlijk, dus als iemand super knap is en ik hou ook van hem maar hij gedraagd zich als een eikel en is een rotzak, dan hoef ik daar ook niets meer mee en wordt hij vanzelf onaantrekkelijk voor mij.
