Oneens over belofte aan kind door man

Middenweg

ik zou me voor die tijd goed laten informeren over wat het meest veilige vuurwerk is, en afspreken met je man dat hij alleen dat koopt en samen met je zoontje afsteekt.

De meeste vuurwerk ongelukken komen door dom gebruik. Stoer doen en stunten enzo.

En ik kan het me wel voorstellen wat hij gedaan heeft. Op dat moment was het iets tussen hem en zijn zoontje. Jij denkt toch ook niet bij alles wat je zegt en belooft eerst even na over wat je man ervan zou vinden? Kan gebeuren hoor.

Je kan altijd ergens op terug komen.

Laat je man het zoonlief uit leggen. Dat hij terug komt op zijn belofte. Dan jullie het volgend jaar december weer in beraad gooien. Ik weet dat beloofd beloofd is maar in je zoon's leven zal hij het nog vaak merken dat het niet altijd zo gaat. Dan kan hij er beter maar aan wennen. Iedereen maakt fouten. Zelfs vaders. En niet vechten met je man. Want iedereen strijkt wel eens over zijn hart op het verkeerde moment. Opvoeden is gewoon moeilijk. Als we allemaal consequent waren en altijd het goed voorbeeld gaven. Was opvoeden een eitje! Ik zag mijn zoon van 8 dit jaar ook met een sigaret over straat lopen om baby pijlen aan te steken. En ik maar denken: het gaat bijna altijd goed. Manlief zal wel weten wat hij doet. En als het mis gaat kan ik tenminste hem de schuld geven. groet polly

Polly

Nee, ik vind niet dat Sini's man erop terug moet komen. Dat kan hij echt niet maken! Als ik Sini zoon was zou ik dan woest en heel erg teleurgesteld zijn. Ja, het zal in het leven vaak genoeg gebeuren dat beloftes worden verbroken. Maar liever niet door je ouders. En bovendien is het niet nodig. Een beetje vuurwerk en onder strikte begeleiding is te doen. Wat mij betreft ook liever niet, maar het is geen ramp.

Carmen

Ligt eraan wat voor vuurwerk

Terugdraaien is ook zo wat.Ik ben het wel met carmen eens In plaats van een grote teleurstelling kun je ook met man en zoon afspreken wat hij wel of niet mag afsteken ( bijvoorbeeld geen kanonslagen, astronauten en strijkers) en onder welke voorwaarden.( een lang genoeg lont gebruiken, voldoende licht zodat je de lont goed kunt zien, babypijltjes afsteken vanuit een ingegraven pvc-buis, onder toezicht.

Blix

Zelf heb ik niks met vuurwerk

ik heb er geen cent aan uitgegeven. Mijn man ook al niet.

Zoons hebben op gegeven moment wel vuurwerk gekocht, en dat vinden/vonden we altijd jammer van het geld. Maar affijn.

Jouw zoon zou heel graag vuurwerk hebben en je man heeft beloofd volgend jaar samen met hem vuurwerk af te steken. Da's heel lief van hem, hij ziet hoe belangrijk het voor het jochie is.
Je man is kennelijk wat minder anti-vuurwerk dan jij. Dat moet kunnen toch? Als ik om me heen kijk, is vuurwerk voor heel veel mannen zeer belangrijk. Beter met je vader pijlen laten opspatten dan met een groepje vriendjes over straat!!

Je hoeft het als ouders niet altijd over alles eens te zijn. Je bent twee verschillende personen.
Vuurwerk afsteken onder begeleiding kan een heel leuke ervaring zijn voor je zoon. Bekijk het ook eens van die kant.

Niet te druk maken

ik zou het niet zo,n ramp vinden,je zoon wordt ouder,en zijn belangstelling voor vuurwerk wordt groter,waarschijnlijk ook omdat hij van vriendjes hoort hoe leuk het wel niet is.
ik snap ook best dat je man in gaat op die verlangens van je kind,dat hij het moeilijk vindt om je kind verdrietig te zien om iets wat zo eenvoudig op te lossen is.
als jullie echt samen het principe en de afspraak hebben gemaakt dat er geen vuurwerk in huis komt,zou ik wel even met man praten of hij voortaan even wil overleggen voor hij zoon blij maakt.
maar boos zou ik niet zijn,waar gaat het nou helemaal om?
waar ik nieuwsgierig naar ben:is het principe van geen vuurwerk echt voor altijd? of wil je het voor een bepaalde leeftijd niet hebben?

Hier

Ik vind vuurwerk wel mooi om naar te kijken maar ik vind het eng, ik verstop me ook altijd achter de auto's. Zoon vindt vuurwerk vanaf jonge leeftijd al geweldig.
Er zijn verschillende vormen van 'helpen/samen vuurwerk afsteken'. Toen hij een jaar of 7-8 was bepaalde hij al de volgorde mee van afsteken. Later mocht hij zelf de vuurpijl in de fles zetten en dat jaar (hij is 12.5 jaar) mocht hij geloof ik zelfs helpen écht afsteken. Vader en zoon hebben vuurwerk gekocht en dit jaar ook een speciale vuurwerkklem zodat vuurwerk niet om kan vallen. Ook was er een vuurpijl waar een scheurtje in zat in die werd heel netjes aan de kant gelegd. Mijn man zorgt hier dus voor de vuurwerkopleiding.
Similind, het lastige is dat ik ook zo heel erg tegen dat vreselijke en enge vuurwerk ben. Maar: ik heb liever dat ze op jonge(re) leeftijd er goed mee om leren gaan en de gevaren/aandachtspunten van vuurwerk leren kennen dan dat ze straks met andere jongens gekke dingen er mee gaan doen.

Tussenweg

bij de vomar hebben wij dit jaar een juniorvuurwerkpakket gekocht: knalerwtjes, trektouwtjes en pistooltjes waar geen vuur aan te pas komt. En enkele pakjes sterretjes (wel écht'vuur)... Mooi toch?
Onze zoon, 11 jaar en een echte vuurwerkheld durfde niet eens de trektouwtjes te doen toen het puntje bij het paaltjes kwam. Sterretjes houdt hij wel vast. En dat is genoeg!

Verder vindt ik van de relationele kant van het verhaal ook dat je elkaar een beetje moet kunnen vertrouwen. Waarmee ik wil zeggen dat je, als je je kind niets kan beloven zonder eerst overleg te plegen, je wel erg weinig vertrouwen toont naar elkaar.
Ik hou van overeenstemming in relatie en goed overleg. Maar er zijn grenzen!

Eens met yta en margje

Als je nu toch hebt ingestemd met het feit dat je zoon met je man vuurwerk mag afsteken, probeer het dan helemaal los te laten, alsjeblieft! Je man is écht in staat om vuurwerk te kopen dat hij samen met jullie zoon kan afsteken.
Ik voelde het verhaal namelijk van de andere kant: ik ben zelf dol op vuurwerk en heb een zoon van 10. Die vindt het allemaal ook machtig mooi en mocht dit jaar onder mijn begeleiding ook voor het eerst vuurwerk aansteken. Vuurpijltjes zijn 15x zo mooi als je ze zelf hebt aangestoken, dat bleek maar weer, al zijn het de sufste babypijltjes. Wondertollen (grondbloemen, weet ik hoe die draaiende dingen tegenwoordig heten) zijn een hele oudjaarsavond lang leuk. Als mijn man zo gereageerd had als jij nu, hadden we beslist onaangenaamheden gekregen.

Gun het ze

Sinilind ik ben benieuwd of je vuurwerk je hele leven wil blijven verbieden. Het was al eerder gevraagd maar volgens mij heb je dat nog niet beantwoord.

Ik ben ook geen vuurwerkliefhebber. Maar ik gun het de mannen hier in huis, de kleine en de grote. Ik ken mijn man als een hele verantwoordelijke vader. Het is een vader- en zoonding, ik bemoei me er niet mee, behalve af en toe wat mopperen over teveel knal en te weinig sier, naar mijn mening.

Mijn advies, laat ze. Je kunt het toch niet eeuwig blijven verbieden of wel? En dat overleg dat je graag had gewild. Mwoah, dat vind ik een beetje misplaatst dat je daar zo boos over bent. Je weet dat je het na overleg nog steeds verboden zou hebben. Dan valt er toch niks te overleggen voor je man? Laat ze toch lekker joh, gun het ze gewoon! En laat vader en zoon samen een pakketje gaan halen. Dat is al de halve pret, kom op joh. Je bent toch je man zijn moeder niet?

Niet doen sini

ik zou zeker niet zelf vuurwerk gaan kopen Sini,daarmee behandel je je man als klein kind,en dat is olie op het vuur(werk) gooien.Dat je je zoon (nog)niet vertrouwd met vuurwerk is heel begrijpelijk,maar je vertrouwd je eigen(volwassen!)man toch hopelijk wel?
jouw man heeft het beloofd aan zoon,laat hem het ook verder regelen,het is nu zijn verantwoording,laat het los en gun de twee mannen de voorpret en het afsteekplezier.

Knalvuurwerk hoeft geen probleem te zijn

Ook knalvuurwerk kun je ergens stevig neerzetten en dan aansteken. Dan is het volgens mij even veilig (of onveilig) als siervuurwerk.
Ik kan me wel voorstellen dat je rotjes niet ziet zitten, die een kind dan zelf ver genoeg weg moet gooien. Dan ben je afhankelijk van zijn snelheid en handigheid in het weggooien. Om dezelfde reden ben ik ook niet blij met kaarsen waar ballen uitschieten, tenminste niet als kinderen die kaarsen in de hand houden. In een fles vind ik weer prima.
Kijk, dat zou je volgend jaar vlak vóór kerst kunnen bespreken met je man. Vraag of hij zoon geen vuurwerk af laat steken dat hij in de hand moet houden of weg moet gooien.

Belangrijke zaken

Ik moet het toch even voor Sini opnemen. Het gaat niet alleen om het vuurwerk. Het gaat erom dat Sini en haar man volgens mij gewend zijn om belangrijke (opvoed)zaken samen te overleggen, en dan pas naar de kinderen toe te communiceren. En dat is nu niet gebeurd. En juist bij iets waar Sini fel op tegen is. Dan voel je je toch even volkomen overruled en niet serieus genomen! En ja, de belofte intrekken kan niet. Dus dat ze dan als "gulden middenweg" zelf het vuurwerk wil kopen lijkt mij een heel goed idee. En hoewel het nog lang duurt voor het zover is, walst manlief daar dus ook weer overheen. Ik zou heel heel boos zijn!

Carmen

Carmen

in dit geval ( als het dus om vuurwerk gaat),vind ik het nogal kleinerend naar siniman toe om zelf het vuurwerk te willen aanschaffen.

kijk ,als siniman nou beloofd had dat zoon een piercing zou mogen ,of een tatoeage ,dan zou ik heel boos zijn en zeker mee willen beslissen,maar het gaat hier slechts om vuurwerk,om een half uurtje plezier in een heel jaar.dan vraag ik me oprecht af,is het dat waard?zoveel stennis om een pakketje vuurwerk?

Ik kan me best voorstellen

dat je man zegt dat hij gewoon koopt wat hij leuk vindt, als reactie op jouw standpunt. Je gaat echt te ver als je zelf vuurwerk gaat kopen hoor, jij bent er toch tegen? Laat het je man dan lekker samen met je zoon uitzoeken en gun ze hun pleziertje.

Mijn vriend was ook nogal van het overleggen, en kon daar soms echt te ver in gaan. Dan werd hij boos als ik mijn zoon iets had beloofd ofzo, terwijl hij er niet bij was. Kan heel vervelend zijn en niet bevorderlijk voor de gezelligheid! Alsof ik zelf geen beslissingen kan nemen. Gelukkig ziet hij dat inmiddels zelf ook wel in.

Moeilijk inderdaad

Ik ben het ook wel eens met je man. Ik snap wel dat je boos bent dat hij niet met jou heeft overlegd. Ik vind dat hij als vader echter even veel in te brengen heeft als jij.

Vuurwerk afsteken is ook niet mijn hobby maar het is niet gevaarlijk als je voorzorgsmaatregelen treft. Daarnaast hoeft je man ook niet al het vuurwerk uit het pakket door je zoon af te laten steken. Het lijkt mij uit je stukjes dat je weinig vertrouwen hebt dat je man wel de juiste keuzes kan maken wel vuurwerk wel door jullie zoontje kan worden afgestoken. Echter ik denk dat je aan je man dat vertrouwen moet geven. Hij heeft iets met zijn zoon afgesproken en hij zal vast wel de juiste maatregelen treffen dat je zoon geen gevaar loopt.

Ik snap trouwens heel goed dat je het er moeilijk mee hebt. Mijn man en ik denken ook wel eens anders over denken en we hebben allebei al eens beslissingen genomen waarmee de ander het niet eens was. Dat heeft ook wel tot ruzie geleidt inderdaad.

Ik beloof ook wel eens dingen aan de kinderen zonder met mijn man te overleggen. Vaak is dat geen punt. Soms ook wel want dan blijkt hij toch iets heel anders te denken dan ik dacht. Terugkomen op een belofte naar de kinderen toe zou ik ook niet vlug doen.

Ik denk wel dat je het echt los moeten laten. Jullie zijn als ouder gelijkwaardig en als jullie heel anders over bepaalde zaken dingen betekend dat niet dat de een meer recht van spreken heeft dan de ander. Dan zul je toch moeten proberen om een compromis te verzinnen.

Maylise

Principes

Je noemt nog dat het een principe-kwestie is. Maar 'principes' vind ik een goedkoop excuus om je gelijk te halen (sorry). Nogal makkelijk om te roepen dat het nu eenmaal je principe is, dan heeft de ander geen enkele ruimte meer om nog tot een compromis te komen.

De paus heeft ook principes - geen condoom voor het huwelijk. Het is toch godgeklaagd dat daar dan niet over te praten valt? Dat is het gevoel dat ik krijg bij 'principes'. Principes zijn vaak niets anders dan gekristalliseerde angst, als je het mij vraagt. Of gekristalliseerde boosheid. Maar in elk geval altijd te extreem.

Over elk principe moet te praten zijn, is mijn eigen standpunt (principe? - haha). Daarom vermijd ik ook om van 'principes' te spreken. Je mening geven: natuurlijk. Principes die richting geven aan je leven: ook prima. Maar neem dan ook echt de ruimte om er in bepaalde gevallen vanaf te wijken. Wees niet star. Ik vind jou star, in deze discussie met je man (voor zover ik het kan afleiden uit wat je erover schrijft).

Margje

Vuurwerk

ik steek nog geen rotje aan en met de jaarwisseling vind je mij veilig achter het glas. Man en zoon staan samen buiten. Man koopt het. Ik bemoei me daar niet mee, geef hooguit het budget aan . Sommige dingen zijn nu eenmaal mannendingen. En ik vertrouw man wel dat hij het veilig doet samen met zoon. Over niet al te lange tijd verwacht ik dat zoon 2 ook wel wil. Nu zit hij nog bij mij (6 jaar). Dochter is net als ik. Houd er niet van.....sommige dingen moet je loslaten.....

Gun dit je mannen

Het argument van de eerste hulp is niet eerlijk. Het zit daar echt niet vol met keurige huisvaders en/of hun kids die ernstig letsel hebben opgelopen na het afsteken van babyvuurpijltjes of spelen met trektouwtjes. Daar zitten/liggen de stiekeme of dronken afstekers en de zelfbouwers en hun toeschouwers. En het is zaak om te voorkomen dat je kind daarbij gaat horen. Dat bereik je in mijn ogen niet door radicaal vuurwerk te verbieden of je zoon af te schepen met knalerwten.
Vuurwerk is bij jouw thuis een mannending en laat de mannen dit lekker samen doen, dat is veel waardevoller voor de opvoeding van je zoon en de vader-zoon relatie dan jouw principiële overbezorgde houding. Bemoei je er niet mee (of hooguit met het budget). Legaal vuurwerk dat met beleid wordt afgestoken is niet gevaarlijk.

Grinnik

a, punt drie van Pelle, dat is nog eens de consequenties van je principes onder ogen moeten zien

Eigenlijk twee issues

Ik zie twee zaken in je bericht. Ten eerste het vuurwerkprobleem, maar ten tweede en volgens mij veel belangrijker de vraag hoe jullie omgaan met 'onenigheid' binnen de opvoeding. Zoals ik het lees zie jij je man als minder gelijke opvoeder/ouder dan jij, onbewust waarschijnlijk. Jij bepaalt blijkbaar, en daar ging hij nu tegenin door zelfstandig iets met jullie zoon af te spreken.
Ik vind het eerlijk gezegd heel normaal, dat je als vader/ouder zelfstandig beslissingsrecht hebt. Hij is je partner, niet je kind, hij is de ouder, niet jouw ondergeschikte. Soms komt het nou eenmaal zo uit, heb je iets met je kind of maak je iets met je kind mee waardoor je iets doet, belooft of bespreekt wat niet eerst met de ander is afgesproken, of zelfs ingaat tegen afspraken met de andere ouder. Soms is dat gewoon nodig voor je kind, of voor je relatie met dat kind.
Vervolgens vind ik het behoorlijk betuttelend dat jij dan zelf even dat vuurwerk gaat kopen. Ik vind het een motie van wantrouwen eigenlijk.
Kijk, je man houdt net zoveel van je kind als jij, is net zo bezorgd en net zo uit op zijn welzijn. Dus dan zou ik proberen het los te laten, hoe eng je het ook vindt.
Vervolgens dat vuurwerk. Tja, je woont nu eenmaal hier, en je kind is inmiddels een Nederlands kind, een Hollandse jongen
Om te voorkomen dat hij later stiekem gaat afsteken, of nog gevaarlijker, de ochtend erop oud vuurwerk gaat zoeken om nogmaals af te steken, zou ik het tolereren, en niet negatief bekritiseren. En ik weet niet hoe druk het is bij jullie, anders zouden jullie idd kunnen overwegen om vroeger op de avond af te steken, alhoewel het natuurlijk het echtst is om dat om 12 uur te doen.
Mijn zoon (inmiddels 11) kan zich het hele jaar (werkelijk!) verheugen op oud en nieuw, af en toe telt hij even af hoeveel of weinig nachtjes nog. Dus kopen we vuurwerk, dit jaar zelfs rotjes, de kleinste variëteit. Ze zijn trouwens walgelijk goedkoop, tweehonderd rotjes voor 0.99 ct. Ik heb eerst zelf een aantal van die dingen afgestoken, en het valt heel erg mee gelukkig. En vervolgens mocht hij, onder toezicht, zelf afsteken. Jongste twee mogen nog niet, want zijn te jong. Oudste vindt het ook wel leuk, maar bij haar is het geen innerlijke drang.
Bij ons is het trouwens andersom, mijn partner heeft zelf een vreselijke hekel aan vuurwerk en vindt het weer belachelijk van mij dat ik het wel koop (maar hij 'staat het wel toe'.) Verder staan we behoorlijk stil bij hoe gevaarlijk vuurwerk wel niet is, wat er allemaal mis kan gaan, en hoe je er verantwoordelijk mee om gaat, ook tijdens het afsteken bijvoorbeeld. Nu is hij nog jong genoeg om daar goed naar te luisteren, en ik denk dat het daarom ook goed bij hem ingedrild wordt, zodat het later voor hem een automatisme is. Alles beter dan dat hij op zijn zestiende op eigen houtje onverantwoordelijk bezig is.
Twee vuurwerktips: laat hem een vuurwerkbril dragen, en geef een lont om vuurwerk mee af te steken, natuurlijk geen sigaret...
Succes, gelukkig heb je nog een jaar om aan het idee te wennen

Het uitpluizen van de vuurwerkfolders

is inderdaad al de helft van de lol hoor zoals Pelle zegt. Ik geef de kinderen (12 en 9 jaar) ieder jaar de keus, ze mogen voor 35 euro vuurwerk kopen of ze krijgen het geld op hun rekening. Vorig jaar wilden ze het geld, dit jaar vuurwerk.

Alle folders zijn verzameld, naast elkaar gelegd, er is vergeleken, gerekend en gedaan, ze waren er een halve dag zoet mee. Eindelijk hadden ze een keus gemaakt (voor 35,21 euro, mam mag dat 21 cent meer?), gezamenlijk naar het tuincentrum om het te bestellen en op de 31e opgehaald. Ze hebben een deel om 21.00 uur afgestoken en de rest na twaalven. We hebben ons totaal niet bemoeid met wat ze kochten, ik ga er vanuit dat vuurwerk dat in het tuincentrum verkocht wordt legaal is en dus zo veilig mogelijk.

Laat ze de lol Sinilind, het is een man/zoon-ding, stel samen met je man een budget vast en laat zoon lekker folders uitpluizen. Principes zijn mooi, maar je man heeft het nu eenmaal beloofd, pech, daar kan je niet meer op terugkomen.

Volgens mij klopt je principe ook gewoonweg niet

Volgens cijfers is het niet zo gevaarlijk om vuurwerk áf te steken. Het is gevaarlijker om te kijken (om 12.00 uur) bekijk ook de cijfers van dit jaar:
Minder oogletsel door vuurwerk
Uitgegeven: 4 januari 2010 11:12
Laatst gewijzigd: 4 januari 2010 11:12

ROTTERDAM – Afgelopen Oud en Nieuw zijn er 21 patiënten geweest die als gevolg van vuurwerk een bezoekje aan de oogarts brachten. Van alle ogen die behandeld zijn, zijn er 3 blind geworden.

© GezondheidsnetDit blijkt uit een telling van het Nederlands Oogheelkundig Genootschat (NOG) die dit jaar voor de tweede keer werd uitgevoerd.

Tijdens de vorige jaarwisseling zijn 24 ogen volledig blind geworden, waarvan er 15 operatief verwijderd werden.

Vooral omstanders

Opmerkelijk was dat bijna 57 procent van de slachtoffers omstanders waren, terwijl 43 procent getroffen werd door zelf afgestoken vuurwerk. Ook dit jaar bleek dat vooral de omstanders het moesten ontgelden wat betreft oogletsel.

Definitieve cijfers van de 2e landelijke registratie worden door het NOG in de 2e week van januari bekendgemaakt.

Dus vooral omstanders raken gewond. Zorg dus maar sini dat je zelf er niet bij staat als zoon afsteekt! Voor je eigen veiligheid!
groeten albana

Hier man moeten overhalen

Wij kopen nooit vuurwerk, gewoon omdat we dat zonde van het geld vinden.
Nou kwam afgelopen oud en nieuw de oudste, ze wilde nu weleens echt grote mensen vuurwerk. Ze is ruim 10 en kreeg weer net als anders sterretjes en confetti schieters. Ze was echt stellig zij wilde nu ook weleens zelf vuurwerk, ipv altijd naar de buren kijken.
Dus ik heb mijn man moeten overhalen, en dat ging niet zo gemakkelijk, maar ja hoor oudjaarsdag zijn ze dan toch wat kleins gaan halen.. Een klein pakketje want de kleine losse potjes waren natuurlijk allemaal al op.
Ze (oudste twee) vonden het helemaal geweldig, samen met papa naar buiten en kijken. Ze hebben beide onder begeleiding van mijn man zelf ook iets aan mogen zetten. Ze waren helemaal trots en daarna stonden ze gewoon heel vrolijk met hun sterretjes..

Ik moet niets hebben van vuurwerk, heb zelf vroeger eens een rotje in mijn capuchon gehad, dat hoop ik nooit meer mee te hoeven maken. Maar ik vind dat wanneer een weldenkend volwassen persoon erbij is, dan moet het wel kunnen..
Maar dan wel een goed weldenkend niet iemand met alcohol in zijn lichaam.

Maar aïda...

Aïda: "Dus ik heb mijn man moeten overhalen, en dat ging niet zo gemakkelijk". Maar als je man er blijkbaar ook niet veel voor voelt, waarom moet je hèm dan overhalen? Waarom heb je het dan niet zelf gedaan?
Nou, ik ga maar even een hert schieten denk ik, even mijn overdosis testosteron neutraliseren. 't Smaakt vast lekker in de roti