Onenigheid over opvoeding
Nu mijn dochter de piek van haar peuterpuberteit heeft bereikt (gisteren de ergste driftbui tot op heden in de supermarkt omdat ze niet in het karretje wou), begint ze ook door te krijgen hoe ze mij en mijn partner tegen elkaar op kan zetten.
Ik ben zo'n moeder die alle boeken vanaf zwangerschap tot nu al heeft uitgelezen. Gewoon om de herkenbaarheid en ik haal eruit wat van toepassing is.
Mijn partner is anti-opvoedboeken en wil dus ook absoluut niet luisteren als ik weer es wat bruikbaars heb opgestoken.
Zo blijven wij dus maar ons eigen ding doen wat conflicten oplevert die hij gerust op tafel gooit waar de kleine bij is. Ik ben altijd degene die zich terug trekt omdat ik geen strijd wil waar de kleine bij is, maar zo ben ik steeds de boeman en hij de lieve pappa. Dat doet zeer.
Natuurlijk heeft ieder zijn eigen inbreng in de opvoeding maar hoe stem je dat het best op elkaar af?
Hebben meer moeders dit?
Vet balen!
Dit lijkt mij echt zo balen! Het is zo belangrijk om als ouders je opvoeding (of poging tot
) op 1 lijn te hebben. Helemaal op 1 lijn lukt natuurlijk (bijna) nooit, maar communicatie zonder die kleine erbij is zo belangrijk.
Kan je niet een keer met hem om de tafel gaan zitten en rustig bespreken waar de verschillen zitten. kan natuurlijk betekenen dat jij ook van sommige dingen moet afstappen (compromis van 2 kanten). Soms maakt zo'n gesprek heel veel dingen helder.
Maar door strijd te voeren waar die kleine bij is, doen jullie jezelf en de kleine op de lange termijn zeker geen plezier mee.
Ieder pakt het op zijn eigen manier aan, maar ik adviseer je echt om met je partner om de tafel te gaan zitten en om eerlijk te zijn. Vertel hoe bepaalde dingen op jou over komen. Dit klinkt misschien heel rot (en bedoel het niet zo), maar als ouders heb je toch een stukje verantwoordelijkheid.
Heel veel sterkte!
Greetz
Mariska
Misschien
moet je niet noemen dat het uit een boek is.
maar gewoon zoiets van als we er nu eens zo mee omgaan.
Savonds als de kleine slaapt eens zeggen, ik vind het zo lastig om aan de nieuwe peutertijd te wennen, en ik denk dat het verstandig is de zelfde aanpak te gebruiken, want dan zijn we er het snelste doorheen, en weet ons kleintje ook wat ze wel kan maken en wat niet, wat voor reactie ze kan verwachten op wat voor gedrag. hoe zullen we eens reageren op dit en dat.
En eerst een aan te horen wat hij dan vind.
Je hoeft echt niet 100% het zelfde te reageren en mag zelfs best wel eens van je aanpak afwijken. Maar over het algemeen genomen is het het slimste om in grote leinen het zelfde te reageren.
Ik hoop dat jullie er uit komen want dat is werkelijk ook veel fijner voor jullie kleine.
Boeken erbuiten laten
Ik zzou inderdaad de boeken niet noemen of citeren, maar gewoon zeggen 'ik heb het idee dat deze aanpak het bbeste werkt'.
Verder: NOOIT in discussie gaan met kind erbij.
Wat voor mij werkte was me terugtrekken en papa de boel op zijn manier laten oplossen.
Balen ja
Heel erg balen, als je niet op éen lijn zit. En je kan je nog zo vroom voornemen om geen botsingen te krijgen waar het kind bij is, maar soms is de praktijk dat dat dus alleen maar kan door de andere partij zijn zin te geven, en dat gaat ook niet altijd.
Ik loop er wel eens bij weg inderdaad. Soms onder het pruttelen van woorden als 'zoek het maar uit met z'n tweeën'
Dat niet lezen van boeken etc herken ik ook enigszins. Het is hier trouwens niet dat vriend anti-opvoedboek is, maar ik heb me gewoon meer in het onderwerp 'baby en kind' ingelezen dan hij. Met name vervelend, vind ik persoonlijk, als hij dingen van peuter verwacht waar peuter volgens mij gewoon nog niet aan toe is.
Nee, ik heb geen oplossing 
Groeten,
Temet
