Opa slaat neefje waar mijn kinderen bij zijn..
Ok, even onder een andere Nick (hoe verzinnen jullie die toch altijd?)ivm herkenning.
Mijn man komt niet uit een hele warme en gezellige familie helaas. We hebben veel problemen gehad met zowel mijn zwager, schoonzus en schoonouders maar onze kinderen (5 en 9) vinden het leuk en spannend om naar opa en oma te gaan-ze wonen erg mooi en verwennen de kinderen met kado's en eten, en ze mogen er alles. Dat vind ik niet zo'n punt want onze kinderen komen er niet zo vaak en logeren misschien 2 keer per jaar een nachtje. Dat geldt niet voor zoon van zwager (4), daar wordt elke week vaak meerdere dagen op gepast (zijn ouders zijn gescheiden en wonen beiden vlakbij).
Zoon van zwager wordt (door ouders en opa en oma) gezien als een druk (logisch, actief jongetje, woont midden in de stad 2 hoog) en stout (luistert vaak niet, maakt dingen stuk, is brutaal en slaat). Als buitenstaander kan ik daar natuurlijk niet zoveel van zeggen, ik vind eerlijk gezegd dat het meer aan de ouders ligt dan aan het kind; maargoed, dat is een lang verhaal.
In elk geval vinden opa en oma dat de enige manier waarop hun kleinzoon in het gareel kan worden gehouden, het uitdelen van 'billenkoek' is of het dreigen daarmee. Nou waren mijn kinderen daar afgelopen weekend getuige van en ik heb daar veel moeite mee. (Vanzelfsprekend heb ik ook moeite met het feit dat neefje geslagen wordt. Zijn ouders hebben daar echter toestemming (!) voor gegeven) Zelf ben ik geslagen vroeger, mijn man uiteraard ook en mijn kinderen wil ik dat niet aandoen. Wat mij betreft stopt het slaan van kinderen bij mij.
Maar wat voor effect heeft het, als mijn kinderen zien dat opa het wel mag? Mijn kinderen worden overigens niet door opa geslagen, dat zou het einde van ons contact betekenen. Ik vind het ook zo sneu voor neefje.
Met opa erover praten, zullen jullie zeggen, maar opa beroept zich op toestemming van ouders en vindt dat wij ons niet mogen bemoeien met wat hij onder zijn eigen dak doet. Hij is nogal dominant en verbaal zeer begaafd, geeft ons altijd het gevoel dat het niet aan hem ligt, maar aan ons, ook dat is weer een ander verhaal..
Wat vinden jullie? Wat zouden jullie doen? Het houdt mij en mijn man nogal bezig..
Coekie
Coekie
waar zitten jullie het meeste mee, dat de kinderen het hebben gezien of uberhaupt het feit dat opa slaat?
ik vind het niet kunnen, dat opa dit doet. Jullie zijn tegen slaan dus ik vind dat je dan moet zeggen tegen opa dat jullie hiertegen zijn en dat hij dit zowiezo niet moet doen waar jullie kinderen bij zijn.
Maar ik vind het uberhaupt zielig voor dat ventje.. wordt het vaker geslagen? Leuke ouders dat ze toestaan dat opa dat doet.
Beemer en sidneysheldon
Dank voor jullie reactie. Beemer, ja, het was de eerste keer dat mijn kinderen het zagen. Ze zien opa en oma nu eenmaal weinig en neefje nog minder. Ze hebben het er met mij helemaal niet meer over gehad. Maar of ik daar nou helemaal op af moet gaan..Oudste vindt geloof ik dat neefje het wel een beetje verdiende...
Maar jij vindt dus dat het verder geen kwaad kan? Ik heb er wel moeite mee omdat ik het zo'n fout signaal vind, maar goed, misschien overdrijf ik een beetje.
Sidneysheldon, ik zit met alletwee, dus dat opa slaat EN dat mijn kinderen het zien. Aan het eerste kan ik helaas weinig veranderen (we gaan nog wel met zwager praten hierover maar onze band is niet zo goed), maar van opa zal ik ook nooit een toezegging krijgen dat hij het niet zal doen waar mijn kinderen bij zijn. Hij is een charmante maar zeer dominante en eigenwijze man. Het zal hem niet interesseren dat wij principieel tegen slaan zijn. (Spreek helaas uit ervaring) En ja, het is heel zielig voor neefje, ik wou soms dat ik hem kon adopteren Zijn ouders zijn bezig met hoe hij eruit ziet en en dat hij slim en succesvol wordt, verder is hij vooral erg onpraktisch in hun dagelijks leven. (hij was ook niet bepaald gepland) Pff..
Coekie
Moeilijk
Ik vind het heel moeilijk. En náár ook, bah. Ik heb ooit, lang geleden, eens iets gezegd tegen de moeder van een klasgenootje van mijn dochter. Toen ik haar kwam halen na een speelafspraakje, kwamen de meisjes niet snel genoeg naar beneden naar haar zin en sloeg ze haar dochter zó recht in het gezicht. Af-schu-we-lijk, ik was perplex. Toen ze daarna weer vroeg voor een afspraakje, heb ik gezegd: nou nee, liever niet. Mijn dochter wordt bij jou thuis geconfronteerd met dingen waarvan ik niet wil dat ze er mee geconfronteerd wordt.
En aan zoiets zit ik eigenlijk te denken richting je schoonouders. Dat jouw kinderen er niet heen gaan als neefje er is, zoiets. Met dit als argument.
Tirza
Coekie en gebakje
Ik ben het eens met Gebakje. Maar ik zie het probleem van Coekie: helaas zal het weinig zin hebben opa hierop aan te spreken. Hij zal niet voor Coekie zijn gedrag gaan aanpassen als ik zo lees wat voor soort persoon hij is. Hij heeft de toestemming van de ouders, zij vinden dit met zijn allen een juiste manier van opvoeden (ahum). Zij zien Coekie als degene met de afwijkende mening. Coekie zal dus volgens mij dit binnen haar gezin bespreekbaar moeten maken en voor zichzelf vervolgens de keuze moeten maken of ze haar kinderen hieraan wil blootstellen. Want ook al bespreekt ze het met hen, ze zijn nog jong en opa is natuurlijk ook een volwassene waar ze waarschijnlijk enige loyaliteitsgevoelens voor hebben en het kan verwarrend zijn zoiets mee te moeten maken en je ouders zijn er niet bij.
Ik persoonlijk zou ze weghouden, maar dat is wel een gekleurde opmerking want ik heb schoonfamilie issues 
.
Realistisch blijven
Ik begrijp Coekie dat jullie een andere kijk op opvoeden hebben en dat jij hiervan je wenkbrouwen optrekt, maar je moet het ook weer niet zwaarder maken dan het is. Je zegt zelf al dat jouw zoontje zegt dat neefje "het wel verdiende".
Ik heb zelf een zoontje van 4 en geloof me, die kan af en toe echt het bloed letterlijk onder je nagels vandaan halen. Ik vind een corrigerende tik op de billen in sommige gevallen best gerechtvaardigd.
Ik weet natuurlijk niet wat er precies voorgevallen is bij oma en opa, maar
misschien was het gewoon op dat moment echt nodig.
Je zoontje was niet geschokt en vond het zelfs terecht. Kinderen zien zo ook dat bepaald gedrag wat dus niet door de beugel kan niet getolereerd wordt. Kinderen hebben dat feilloos door; ze weten dondersgoed wat ze wel en niet kunnen doen.
Lastig heerschap
Zo te horen is je schoonvader niet te veranderen. Ik zou inderdaad tegen je kinderen zeggen dat jij er andere ideeën over hebt.
Ik sla mijn kinderen ook nooit.Het helpt namelijk niet.Ze krijgen er echt niet meer respect door, hooguit angst. Op zo'n manier wil ik niet opvoeden.Er zijn genoeg alternatieven voor handen.
Blikspoes
Je zou....
kunnen zeggen dat je het AMK hierover gaat bellen, als je puur kijkt naar wat er gebeurt en wat goed is voor neefje...
Maar ik vermoed dat dat de relatie met je familie niet erg opwaardeert...
Wat het evengoed wel toe kan voegen, is een bepaald bewustzijn dat dit dus ook stomweg verboden is in Nederland!
Reactie
Arg, al bij de 2e reactie was ik mijn tijdelijke nick vergeten Gelukkig weet ik zeker dat schoonfamilie niet op dit forum komt.
Even voor de duidelijkheid: (Knurf) Dochter van 9 vond wel een beetje dat neefje het verdiend had- hij was wel erg vervelend aan het doen en zij had er last van, en ze is altijd erg loyaal naar bekenden (ze kent neefje niet zo goed). Ik denk daar natuurlijk heel anders over, anders had ik deze vraag niet eens gesteld. We praten ook wel eens over ouders die slaan en ik maak altijd duidelijk dat dat absoluut niet kan. Dus ik ben het ook niet met Liona eens.
Verder proef ik dat mijn dillema aardig wordt begrepen.
We hebben al eens eerder het contact met opa en oma (en zwager) verbroken en ik heb zo'n idee dat dat in de toekomst helaas weer gaat gebeuren. Om dit slaan en het dreigen ermee, maar ook om het gevoel dat wij als ouders en volwassenen door schoonouders niet serieus worden genomen. Zo zit je in een onmogelijke situatie, want ik wil ECHT niet meer dat mijn kinderen getuige zijn van billekoek door opa. De enige hoop die ik heb ik een gesprek met zwager, misschien dat hij zich niet ten volle realiseert wat er aan de hand is. (Neefje stapte bij afscheid bij ons in de auto om met ons mee naar huis te gaan terwijl hij ons nauwelijks kent; opa zei: 'kon hij maar met jullie mee' )
Pfff ik zie niet zo snel een constructieve oplossing.
Groetjes en bedankt voor jullie input, Coekie
Coekie
Ramt opa er te pas en te onpas op los? Ik zou die man dan zelfs direct aangeven bij de politie.
Wat ik bedoel: je hebt slaan en slaan he.....
Een corrigerende tik op de billen is natuurlijk iets heel anders dan een kind zonder pardon totaal in elkaar slaan. Ik denk dat daar een heel groot verschil tussen zit en dat is me gewoon totaal niet duidelijk in je verhaal.
Als jouw kind een ander kindje midden in het gezicht slaat en spuugt en naar de ander blijft trappen omdat het z'n zin niet krijgt en na 10x waarschuwen nog niet luistert en zelfs met spullen begint te gooien, ga jij dan een goed gesprek aan!? Die krijgt van mij toch echt een pak voor zijn broek hoor.
Liona en bille(n?)koek
Nee, als opa een klap midden in het gezicht zou hebben gegeven zoals jij omschrijft waren we meteen vertrokken. Het gaat om een aantal flinke klappen op de billen.
Je schreef: "Als jouw kind een ander kindje midden in het gezicht slaat en spuugt en naar de ander blijft trappen omdat het z'n zin niet krijgt en na 10x waarschuwen nog niet luistert en zelfs met spullen begint te gooien, ga jij dan een goed gesprek aan!? Die krijgt van mij toch echt een pak voor zijn broek hoor."
Ok, maar dit soort gedrag ken ik niet, zo doet neefje ook niet, en ik ben tegen ALLE vormen van slaan. Ook (en juist) in bovenstaand geval. Maar dat is weer een aparte discussie volgens mij.
Groeten Coekie
Coekie
Ik zie wel overeenkomsten met de situatie zoals bij ons, denk je dillema´s dus wel een beetje te snappen.
Alleen gaat het hier over mijn eigen vader, en speelt dus mijn eigen loyaliteit mee.
En een stuk eigen hartzeer, dat onvermijdelijk terugkeert. Mijn vader is verre van een slechte vader, maar soms wat onmachtig met zijn eigen emoties om te gaan. Dat snapte ik natuurlijk niet als klein overgevoelig kind, en ik was dan ook maar wat blij toen ik ouder was.
De situatie hier is vrij ingewikkeld, en het voert te ver deze helemaal uit te leggen. In het kort; hier gaan ook mijn kinderen sporadisch en neefjes structureel. Opa slaat niet vziw maar kan zich irriteren aan de kinderen. Eenmaal was ik getuige van een behoorlijke uitbarsting naar neefje toe. Naar onze kinderen speelt die irritatie niet en onze kinderen gaan nog steeds graag, maar ik blijf het lastig vinden.
Ga het gesprek aan met mijn ouders maar dat schiet niet zoveel op. Heb mijn ouders ook geadviseerd hulp in te schakelen maar da´s helemaal niets voor hen. Het zijn bewerkelijke kinderen die veel te veel moeten meemaken en het punt is dta ik vermoed dat juist mijn ouders een rustpunt voor ze zijn. Ik zou het dus niet aandurven op welke manier dan ook een rol te spelen in een proces waarin ze juist minder naar mijn ouders zouden gaan, voor zover ik daar al invloed op heb. De moeder van de kinderen vindt mijn ouders niet streng genoeg en adviseert nu juist dat pak voor de broek. Ergens zit er misschien een kern van waarheid, denk dat mijn ouders geen sterren zijn in het aangeven van duidelijke grenzen, iets dta deze jochies echt nodig hebben nu. (slaan vind ik vreselijk, voor de duidelijkheid)
Voor mij lijkt deze situatie onoplosbaar, het hoogst haalbare lijkt me ermee omgaan. Mijn voelsprieten blijven uitstaan, en ik blijf proberen te praten met mijn ouders. Maar leuk is anders.
