Raken jullie elkaar nog veel aan? koesteren jullie elkaar?
In de rubriek seksualiteit heb ik de laatste maanden regelmatig geschreven over de situatie bij mij thuis en het hebben van eenlief.
Ik vraag me af of ik niet te veel wil.
Daarom mijn vraag: hoe lang zijn jullie bij elkaar? Knuffelen jullie nog, raken jullie elkaar aan met en zonder seksuele bedoelingen? Wordt er gekust?
Ik vraag me af nl. of het absurd is dat ik me nu helemaal voel verdorren na 3 weken lang zonder aanraking, zonder streling. Alleen de ochtendkus. Moet ik na bijna 30 jaar samen zijn niet zeuren? Voor alle duidelijkheid: mijn man mist aanraking totaal niet, ik dus .
16 jaar samen
En we raken elkaar de hele dag aan: knuffel, kus, streling
Niet dat we de hele dag aan elkaar zitten, maar als je thuis komt of tussendoor wordt er gewoon affectie getoond.
Ben qua tijd dus pas op de helft van hoelang jullie samen zijn, maar moet er niet aan denken dat over 14 jaar dit anders zou zijn.
20 jaar samen
Altijd 's avonds even knuffelen, verder overdag aanhalen inderdaad. Incl zoenen.
20 jaar samen en ja we raken elkaar veel aan. Gedurende de dag af en toe een zoen, een omhelzing, een aai. We lopen vrijwel altijd hand in hand en we slapen tegen elkaar aan. Ik kan me iets anders haast niet voorstellen.
Une femme
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Wij
10 jaar samen, en vooral mijn man is de knuffelkont. Geeft me altijd een kus en het liefst een knuffel bij thuiskomst (geen knuffel als ik bezig ben, kan ik niet tegen), 's avonds hangen we tegen elkaar aan als we op de bank zitten. In bed knuffelen we elkaar. 's morgens knuffelen we elkaar. We knuffelen eigenlijk veel.
Ik denk dat ik er minder behoefte aan heb omdat mijn 2 zoontjes ook grote knuffelkonten zijn, dus ik de hele dag door geknuffeld word. Maar ik knuffel nog genoeg om mijn man zich geliefd te laten voelen. Hij heeft de laatste maand eigenlijk geen zin in seks (erg druk met grote projecten bezig), dus we hebben niet veel seks gehad, maar wel veel geknuffeld.
Ik zou niet kunnen leven met iemand zonder aanrakingen. Ook niet na 30 jaar samen.
Bijna 30j
na een serieus dieptepunt (toen de kinderen kleiner waren, en we door de drukte elkaar een hele tijd (7j)zowat kwijt geraakt waren! langs elkaar door leefden), hadden we elkaar terug in positieve zin hervonden,er onze schouders onder gezet,
doen nu weer (aantal jaren) aangenaam 'lepelte' slapen, in zetel in elkaar verstrengeld, hand in hand shoppen,knuffel....
Altijd
wij zijn altijd aan het knufflen en kroelen, zowel met elkaar als met de kinderen, wij zijn gewoon beide lichamelijk ingestelde mensen. heerlijk!
Hier
als we (gescheiden) op weg gaan, als we thuis komen, maar ook "zomaar" even tussendoor een aanraking of knuffel. Op de bank hangen we meestal tegen elkaar aan of er ligt altijd wel een been over de ander heen. "Normaal" in bed liggen we hand in hand, nu wat minder en ja ook de sex minder aangezien ik veel last heb van vermoeidheid (ben 5 mnd zwanger) en het niet laten red dan 20.30. Vaak douchen we ook 's avonds samen en nee, dat betekend niet altijd sex, gewoon lekker even samen douchen gebeurt meer. We zijn 20 jaar samen.....met zoon 
overigens ook, altijd wel ergens een aai of een knuffel. Ik vind het heerlijk....
Mmm
Mijn man is de grootste knuffelkont in onze relatie! Hij is blij met mijn knuffels; het is voor hem een stuk erkenning en aandacht. En hij knuffelt mij om zijn genegenheid en liefde te tonen. En ja, vaak een voorbode van sex, maar zeker niet altijd. Ik heb het van hem geleerd, want als ik niet uitkijk en druk ben met allerlei zaken dan is die lichamelijke affectie de eerste die verwijnt bij mij. Dus soms zet ik me er bewust toe, omdat ik weet dat het voor ons beide goed is. En zijn hand in bed in mijn taille als ik lig te lezen...die kan ik echt niet missen!
Groet! Swinger
Btw
15 jaar samen.
Bij de meesten van jullie wel koestering
Ik heb een poosje niet gereageerd, was ziek. Ik ben blij dat jullie wel aanrakingen hebben. Vorige week heeft mijn echtgenoot in het bijzijn van anderen uitgesproken dat hij niet van aanrakingen houdt. En niet van vrijen. Of dat tijdelijk is of permanent is hem niet bekend. Ik heb het er moeilijk mee maar vind het wel knap dat hij dit ook heeft durven uitspreken waar anderen bij zijn.
Niet knap
Ik vind het niet knap dat hij dat heeft durven uitspreken waar anderen bij waren. Je kon er moeilijk op in gaan op dat moment. Ontwijkt hij het onderwerp als je alleen met hem samen bent?
Miekemieke
Beste MiekeMieke,
Ik vond het wel knap. Knap dat hij dat zo open durfde te zeggen toen het gesprek er op kwam. En nee, we kunnen er ook wel samen over praten. De ene keer beter dan de andere keer.
Tuurlijk is het normaal dat je je voelt verdorren na 3 weken gee
Zo'n huwelijk heb ik ook gehad, acht jaar minimale fysieke aandacht. Seks bijna tot het nulpunt en aanrakingen moest ik altijd afdwingen, als ik hem omhelsde of zijn hand pakte ging hij daar wel in mee maar vaak voelde ik een houding van "vooruit dan maar als jij het zonodig wilt". Het initiatief kwam zelden van hem. Net als jij alleen maar klapzoenen bij weggaan/thuiskomen. Ook kwam het voor dat hij mijn affectie niet op prijs stelde en mijn strelingen afdeed met "houd eens op met dat vervelende gekriebel".
Maar ik ruik in je andere postings dat je de oplossing van een minnaar nemen maar behelpen vindt. Maak voor jezelf een keuze: scheiden en een kans op een nieuw leven met een lichamelijk interessantere man of je verzoenen met de huidige situatie met als hoogst haalbare kaart een minnaar met toestemming van je man. Deze hoeft niet expliciet te zijn, er bestaan ook stellen die een oogje dichtknijpen en zo stilzwijgend goedkeuren. Zolang je geen keuzes maakt zul je je ongelukkig blijven voelen, kies je voor je huwelijk, richt je dan op duurzame oplossingen voor je huidhonger en met duurzaam bedoel ik dat je met je buitenechtelijke escapades geen bom onder je huwelijk legt. Heb je al eens in algemene zin over het onderwerp gepraat? Verzin bijvoorbeeld een vriendin of collega die hetzelfde doormaakt als jij en wat hij ervan vindt als diegene een minnaar zou nemen. Kijken hoe hij reageert. Direct de confrontatie aangaan is natuurlijk beter maar dan zet je nogal wat op het spel.
Minnaar
Een leven zonder aanrakingen zou ik echt niet trekken. Dan kun je net zo goed met je broer of een goede vriendin samenleven.
Maar een minnaar nemen vind ik ook nogal wat. Ik weet uit ervaring hoe ontzettend veel pijn het doet om bedrogen te worden. Ik denk dat je heel duidelijk aan je man moet aangeven dat het zo niet langer kan. Een oplossing kan dan in een minnaar worden gevonden, maar liefst wel met toestemming van je man. Wellicht als je het zo hoog speelt, gaat de knop wel om bij hem.
Er wordt trouwens nogal makkelijk gepraat over het nemen van een minnaar. Ik zelf ben niet zo vaak in de gelegenheid geweest een minnaar te kunnen nemen, zelfs als ik zou willen. Waar vinden jullie die dan zo makkelijk?
INGE
Inge
Datingsites, dé supermarkten met ruim assortiment aan artikelen, van serieuze relaties tot scheve schaatsen. Ook bestaan er speciaalzaken, die zijn meestal gericht op de lekkere trek.
vergeet het schoolplein niet 
Overal!
Nu is 't voor mij nogal een tijd geleden dat ik behoefte aan extra aanrakingen had, maar ja: mannen die willen spelen zijn (helaas, zeg ik nu als gelukkig getrouwde vrouw...) OVERAL!
