Sociale contacten - man is sloom!
Wat vinden jullie?
Man is geen ster in het onderhouden van sociale contacten, heeft dan ook niet veel vrienden, heeft dat ook niet echt nodig. Ik heb dit voor een groot deel geaccepteerd, contacten met gezamenlijke vrienden onderhoud ik hoofdzakelijk. Nu is er een bevriende collega vader geworden en ik vind dat man een afspraak moet maken om er langs te gaan.
Ik heb er al een paar keer naar gevraagd en het gebeurt gewoon niet en hoe vaker ik het vraag hoe - begrijpelijk - kriegeliger hij wordt.
Moet ik het opgeven? Hij is het wel met me eens dat hij er langs moet - is ook gewoon leuk, het bezoek zelf vindt hij echt geen opgave, hij is niet contactschuw ofzo. Maar het is gewoon het gebrek aan daadkracht om even die telefoon en de agenda te pakken. GRRRRR
herkenbaar en hoe ga je er mee om????
Gansje
Misschien niet wat je wilt horen
.. maar je kan dit eigenlijk alleen maar accepteren.
Wat is dat trouwens, een 'bevriende collega'. Zijn jullie gezamenlijk bevriend? Dan kan jij ook bellen. Is het een collega waar je man het goed mee kan vinden? Dan zullen ze wel hun eigen verstandhouding hebben.
Anyway, ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen in een relatie elkaar bij dit soort zaken voortdurend op de huid zitten... en het verder echt gezellig hebben samen.
Oh ja, en hoe ik er mee omga (ik ken het namelijk heel goed 
..... lossss laten....
Ga zelf
En laat zien dat jij het wel belangrijk vindt. Kom met enthousiaste verhalen thuis.
Of regel gewoon dat jullie gaan. Hier ben ik ook de secretaresse van de sociale contacten. So be it. Hij is weer beter op andere vlakken.
Succes
Rodebeuk
> Wat is dat trouwens, een \'bevriende collega\'. Zijn jullie gezamenlijk bevriend? Dan kan jij ook bellen. Is het een collega waar je man het goed mee kan vinden?
Dat laatste.
> Anyway, ik heb nog nooit meegemaakt dat mensen in een relatie elkaar bij dit soort zaken voortdurend op de huid zitten... en het verder echt gezellig hebben samen.
Nee voortdurend absoluut niet.
Dit speelt nu even.
>Oh ja, en hoe ik er mee omga (ik ken het namelijk heel goed ..... lossss laten....
Tja, ik denk dat ik er inderdaad maar mee ophoudt....
Hmm
Het is een collega waar je man het goed mee kan vinden.
Dus jij hoeft eigenlijk niet eens mee op kraamvisite? En het zou in elk geval erg raar zijn als jij de afspraak voor een bezoekje maakte?
Nou, simpel dus. Loslaten die handel.
Als het over echt gezamelijke dingen gaat...idd...iedereen heeft zijn sterke kanten. Als het sociale plangebeuren meer jou ding is...prima...houden zo!
Ingrid
Kaartjes sturen
Man stuurt nooit kaartjes. Hij heeft wel alle verjaardagen van alles en iedereen in zijn agenda staan, meldt dan 'die-en-die' is jarig (wat ik meestal wel weet) en daar blijft het bij, hij gaat echt geen kaart sturen ('maar ik denk wel aan die-en-die')
De meeste afspraken maak ik. Kaarten sturen en cadeautjes kopen doe ik ook.
Maakt me niks uit, bij hem zit het gewoon niet in het pakket.
Dus als je het leuk vindt, die kraamvisite: bel even en spreek af, maak er niet zo'n punt van. Mannen hebben er een enorme hekel aan door een ander gestuurd te worden. Vrouwen ook 
Hier ook
ik onderhoud de sociale contacten, dat is nu eenmaal zo.
Dat doe ik dus ook met zijn vrienden, want mijn man doet het niet.
Plan gewoon een datum en deel het hem mede.
Mijn man is inderdaad op andere vlakken weer een totale ster, we vullen elkaar gewoon aan.
Zijn kant
is zoveel mogelijk zijn kant. Dus kaartjes en kado's voor zijn familie en vrienden regelt hij zelf (of niet maar dat is dan niet mijn issue).
Gansje
je veroordeelt je man. (man is sloom)
Lijkt me een slecht teken. Vind je je zelf nu echt zo veel beter dan man? Of zijn jullie gewoon verschillend?
Waarom?
Vind je het zo belangrijk dat manlief bij zijn bevriende collega op kraamvisite gaat?
Is dat niet omdat jij vindt dat dat moet? Misschien zitten die mannen daar wel helemaal niet op te wachten.
Ik zou in dit geval aanbieden om een leukigheidje te kopen voor de baby en of samen met manlief op kraamvisite gaan (en dat dan alleen als ik daar zin in heb) of het verder aan manlief overlaten hoe en wanneer hij dit cadeautje overhandigt.
En voor de rest zou ik (doe ik) met veel plezier de secretaresserol op me nemen en voor de dingen waar ik geen zin in heb, doen als Manda: zijn feestje - zijn probleem.
Iets een keer aangeven is prima, een tweede keer kan ook nog wel, maar daarna wordt het zeuren en daar maak je niemand blij mee.
Niets
ik doe niets voor mijn man. Hij doet het vaak ook niet. Pech, zijn probleem. Zelf stuur ik ook geen kaartjes naar mijn vrienden en familie. Ben niet zo'n ster in dat soort dingen, dus ik ga zeker niet beginnen om ook zijn secreteresse te spelen hoor!
Koop een kaart en een babycadeautje
en laat hem het verder zelf uitzoeken.
Heel herkenbaar hoor
hier precies hetzelfde. Laat het nu inderdaad maar los want krijgen er alleen maar bonje van. Als ik koppel ook ken en we krijgen echt een kaartje dan stuur ik kadootje met een kaart en laat het aan hem over of ie nog op bezoek gaat (nooit gedaan). Als het ook mijn vrienden zijn dan regel ik een afspraak en gaat ie mee....
Verjaardagen zonder 'feestjes' vergeten we standaard. Hij al helemaal....
