Stel
Stel,
je ontmoet een man en raakt helemaal verliefd op hem. stel het is wederzijds...en langzaam ontwikkelt zich een relatie.Stel, het is heerlijk elke keer om hem te zien. Je belt elke dag, hij belt elke dag, het wordt heel intiem, er worden plannen voor de toekomst gemaakt. je slaapt met een tshirt van deze man onder je kussen om aan te ruiken. je droomt over hem. Je praat over alles met hem en hij met jou...
Dan gebruik je zijn computer en als je www intikt zie je een nogal heftige geschiedenis zich ontvouwen....een hoop datingsites, seks sites.
Stel, je klikt met trillende handen op outlook. En daar zie je mailtjes. die mailtjes maken je duidelijk dat je niet de enige bent. in de brede zin van het woord. je bent zeg maar heel erg niet de enige.
Hoe, en dat vraag ik me echt af, krijg je ooit weer vertrouwen in een man als je dit meemaakt? En dan bedoel ik niet deze man, deze man hoef ik niet meer te zien....
Nog twee
1. Je kwam er achter; en dat heeft geen jaren geduurd.
2. Tijd doet heel veel. Er zal wel enige tijd overheen gaan (en positieve ervaringen met de mensheid), maar blijf vertrouwen dat het weer goed komt met je gevoel.
Succes!
Of trainen
Of door deze man als oefenmateriaal te gebruiken: hoe denkt hij dan over jou en vrouwen in het algemeen, hoe gaat hij om met relaties, speelt er nog ergens iets van geweten of schaamte mee, is het binnen een bepaalde groep of onder bepaalde voorwendselen 'normaal', wat gebeurt er als je hem hiermee confronteert. Dat kan opleveren dat je zelf beter kunt schiften en kunt oefenen om ermee om te gaan. Trainen zeg maar, zodat je vaardigheden opdoet en een volgende keer alerter, scherper en beter voorbereid bent.
Tsjor
Tsjor
tja....heb hem er wel mee geconfronteerd in die zin dat ik heb gezegd waarom ik weg ben gegaan. daarna allerlei ontkenning van hem en daarna uitleg en zeker ook wel schaamte. hij heeft het voor zichzelf ook verborgen...hij behoort zeker niet tot een groep waar dit normaal wordt gevonden.
Ik dacht dat ik het wel begreep maar daarna ook weer niet.
en al die onafgesproken afspraken in een relatie...ik begrijp en weet dat veel mensen vreemdgaan maar ik kan er nu toch niet tegen. Misschien omdat het eerste verliefde fase was kwam het nog rauwer op mn dak.
Voel me zo ziek en bijna niet in staat om voor mijn kinderen te zorgen.
Ik vind het goed advies hoewel ik me nog niet kan voorstellen hoe ik het toepas, ik ben van nature redelijk alert, maar heb ook veel ruimte voor particuliere gekte en afwijkende voorkeuren. Ik heb gesprekken gehad met hem over onze verledens en verlangens,ook specifiek naar dingen gevraagd, ik was niet eens zo geshockeerd geweest als ik het eerder had gehoord...het liegen en verbergen heeft mijn vertrouwen ernstig geschaadt.
bedankt!
Neem het jezelf niet kwalijk
sommige mensen zijn meesters in misleiding. Je moet blij zijn dat je er achter bent gekomen. Je hebt gewoon heel veel pech gehad. Wees blij dat je erachter bent gekomen! Je moet je zeker rotgeschrokken zijn.
Ja schrik
ja inderdaad, eerst heel erg geschrokken, daarna een tijdje bang, toen boos,toen schuldgevoel ( hij wilde echt niet dat ik ging, is nu heel zielig en verlaten) en nu een soort gewoon pijnlijk liefdesverdriet met af en toe een aanval van schuldgevoel. en probeer te bedenken of ik me ooit laatdunkend heb uitgelaten over de dingen die hij kennelijk graag deed, maar geheim hield.
Volgens mij niet...
Ik kom er wel weer overheen. Sommige mensen zijn inderdaad heel erg goed! verwarrend is dat hij zelf niet vindt dat hij liegt.
dank god op blote knietjes dat bedachte verdere stappen op relatieladder nog in fantasiefase waren. Hoewel ik dat uitzicht op de toekomst met hem erin wel erg mis af en toe, het leek zo leuk. Hij was erg lief ook.
weer dank.
dank jullie!
Maar..
Wat is er nu eigenlijk precies gebeurd: heeft daadwerkelijk sex met anderen gehad/ tegelijk met iemand anders een zelfde soort relatie gehad als met jou/ heeft hij gesex-chat/ heeft hij veelvuldig internetporno bekeken? En waarom vindt hij dat hij niet liegt?
Ja, een beetje, weet ik niet, weet ik niet.
...weet niet alles, maar ja, niet hetzelfde maar wel verhouding, weet ik niet, weet ik niet. In elk geval dat eerste en hoop gemail met verschillende mensen.
Wil het niet precies vertellen ivm zijn privacy hoe onwaarschijnlijk het ook is dat hij hier last van heeft.
Inmiddels heeft hij een deel toegegeven....hij vond denk ik dat hij niet liegt/loog omdat er ( cliché van de dag) niets was gebeurd en dat niets wat er gebeurd was betekende niks. Zoiets. Het zat voor hem ook in een geheim hoekje. Begrijp ik allemaal. Kan er toch niet tegen.
Maar gaat al wat beter vandaag, eindelijk weer eens geslapen. Ziet het leven er meteen wat beter uit...
Nou ja, het is zo'n vreemd verhaal- nieuwe liefde en je zei dat het een lieve man is. Dus; sommigen vinden internetporno kijken al vreemdgaan, vandaar mijn vraag. Jij bent de enige die kan besluiten wat je wel en niet wil wat dat betreft. Blijkbaar heeft hij zijn geschiedenis en emails niet gewist dus snap ik wel dat hij vindt dat hij geen geheimen heeft. Zijn die emails ook al van voor jullie relatie en ging dat dan door toen jullie wat hadden. Zou hij met alles willen en kunnen stoppen om een relatie met jou te kunnen hebben. Misschien was dit een gewoon onderdeel van zijn leven voor hij jou ontmoette en had hij niet door dat hij er niet mee door kon gaan terwijl hij een relatie met jou had.Ik vind het wat precies en waarom wel belangrijk, voor jouw vraag dan hoe je ooit weer een man zou kunnen vertrouwen. Ik bedoel: als hij daadwerkelijk sex met een ander heeft gehad tijdens jullie relatie of dat hij veel porno keek en misschien ook chatte- dat vind ik een groot verschil. Want er zijn nogal veel mannen die porno kijken en de verleidingen van internet zijn een gemakkelijke val. En dan nog: zoals Izar al opmerkte, niet alle mannen zijn zo. Echt niet. maar als je je niet weer kunt openstellen voor iemand anders dan zul je daar niet achter komen 
Sterkte.
Wel
....ja dus wel seks met een ander tijdens onze relatie.
Ik kan het ook begrijpen als iemand nog wat doormoddert met contacten uit vrijgezelle periode. de emails waren niet bedoeld voor mij om te lezen, ik heb wel geneusd waar ik niet mocht neuzen. heb wel eens vermoedens gehad en ernaar gevraagd, werd altijd stellig ontkend.
En dan was er een stuk wat ik (nog?)niet mocht weten,
wat ik wel graag had willen weten wat meer met voorkeuren te maken heeft. Maar ach, dat mag iemand ook zelf weten. Ik dacht alleen dat ik wel de ruimte daarvoor gegeven had. iedereen heeft natuurlijk recht op een eigen geheime gebied. Maar het leek op een zogenaamde monogame nieuwe verliefde relatie en dan is het niet leuk als iemand nog nieuwe dates probeert binnen te harken, met iemand anders neukt en uitvoerig mailt, ook over mij, etc. het is niet leuk om bij de soa poli te zitten. trouwens alles wat ik heb gezien was van de laatste maanden.
maar het inderdaad de moeite om eens goed na te denken waar de grenzen liggen en waar ik tegen kan. Mijn exman keek porno, ik geloof niet dat ik dat erg vond toen het goed ging tussen ons. Hij ging tenminste niet met anderen naar bed waarschijnlijk omdat hij daarvoor van zijn stoel had moeten komen
Goede definitie...
porno is voor mannen die vreemd willen gaan, maar te lui zijn om uit hun stoel te komen.
Fijn
Toch maar fijn dat er porno is, scheelt benzine,ruzies,en soa's. De vraag of ik een ander kan vertrouwen is misschien belangrijk maar eigenlijk hypothetisch...voel the rebound opkomen maar wil niks met mannen. Heb echt een deuk opgelopen....
Bedankt weer voor reacties!
Bleh
nog even mijn hart luchten....
ik schrik nog steeds af en toe van de realisatie dat ex is vreemdgegaan....echt vreemdgegaan! En dan schiet het in mijn hoofd, waarom? Waarom? Ik wil weten wie die vrouw is, hoe ze eruit ziet, waar ze woont, waarom hij zich niet kon bedwingen met haar. Aan de andere kant wil ik haar vergeten...en dan die andere mensen waarmee hij contact had...ik weet niet eens zeker hoe vaak,hoeveel hij is vreemd gegaan.
Dan lees ik het bericht van Tsjor en probeer te bedenken, wat vond hij van vrouwen....hoe had ik het eerder kunnen merken...ik weet wel ongeveer hoe hij over vrouwen dacht ( tenminste dat dacht ik) maar als ik die mails niet had gelezen was ik er niet achtergekomen...hoewel misschien later wel, door eenzelfde pech/geluk?
begin te denken dat het aan mij ligt, misschien was ik niet leuk genoeg? heb ik hem ongewild niet genoeg geaccepteerd? Misschien heeft hij te snel zich aan mij gebonden en kreeg hij het benauwd? Of ik aan hem? Kom ik niet meer achter, aangezien ik niet met hem wil praten, omdat ik bang ben dat hij me naar zich toetrekt en dat wil ik echt niet. ( tenminste, mijn hoofd vindt het een slecht idee en mijn hart voor het grootste deel ook, kan hetm niet meer vertrouwen en heb geen zin in het tranendal en de nasleep en zie het gewoon niet voor me)
Intuitief heb ik wel een idee hoe ik verder moet, tijd eroverheen laten gaan en beter worden, rustig worden, bijtrekken. Misschien veel kippensoep eten ofzo?
Is hij misschien niet zo lang geleden gescheiden?
Ik heb wel eens gehoord dat sommige mannen dan een periode vrij wild worden.
Sommige mannen hebben meer behoefte aan avontuur en spanning dan andere. Net zoals de ene persoon de ene wereldreis naar de andere maakt en de andere het prima vindt elke vakantie naar de camping in Noord-Brabant te gaan. Maar... ik kan me voorstellen dat het moeilijk is je dit niet persoonlijk aan te trekken. Je moet jezelf toch blijven voorspiegelen dat als hij niet doorhad wat voor een geweldige vrouw je bent, hij je echt niet waard is.
Kras in de plaat
...goed punt, ook vrouwen kunnen daar een beetje wild van worden
Hij is een jaar of vier, vijf geleden uit elkaar gegaan.
Misschien zit er een kras in zijn midlifecrisis elpee?
Hij zei mij juist erg geweldig te vinden. Maar misschien wilde hij graag iemand geweldig vinden ofzo. Ik geloof heus ook wel dat ik in combinatie met de juiste persoon een hele leuke vriendin kan zijn. Ben ook echt wel goed voor hem geweest, grap is alleen dat ik dacht dat ik het meest door de wol geverfd was van ons tweeënDenk dat het 'wilde' gedrag er voor zijn gevoel los van stond. En minder maatschappelijk aanvaardbaar ook,zal meegewerkt hebben.
Ik begrijp elke dag een beetje beter wat er gebeurd is.
Het is denk ik een combinatie van het het onder de deksel willen houden van persoonlijke 'demonen' en een onwil eigen ook minder mooie motieven te erkennen. Kortom, een door angst en schaamte ingegeven gebrek aan zelfreflectie. Dáár ga ik dus op letten voortaan!
En ik heb nu ook wat vaster idee van waar ik tegen kan, waar mijn grens ligt.
Toch wat geleerd.
