Terecht of niet?
Mijn man is binnenkort jarig en we hebben besloten om het niet te vieren voor familie of vrienden.
Bij mijn schoonouders worden alle verjaardagen gevierd en ook afgelopen. Prima, maar wij doen dat niet.
Afeglopen week maakte mijn schoonmoeder de opmerking dat ze dan het weekend erna komt. Dat komt niet uit voor ons omdat we al plannen hebben. Het weekend ervoor is mijn kleine neefje jarig en dat wordt wel gevierd. Gisteren had mijn man zijn moeder aan de telefoon en weer kwam zijn verjaardag ter sprake. Mijn man vertelde haar weer dat hij het niet zal vieren. Nu bepaalde mijn schoonmoeder dat ze dan op de dag zelf komt. Mijn man was kennelijk overrompelt door haar en mompelde dat hij dan nog wel even zou bellen dan......dat doet hij altijd als hij het even niet meer weet en meestal komen mijn schoonouders dan toch.
Ik werd erg boos hierom en had zowat ruzie met mijn man. We zouden op de dag iets leuks gaan doen met het gezin en nu zit ik weer de halve dag met schoonouders op visite terwijl we het niet zouden vieren.
Ik vraag me af....ben ik nu zo onredelijk? Ik baal ervan dat zijn moeder het weer bepaalt en onze dag indeelt omdat zij niet kan accepteren dat we het niet vieren.
Ouders jarig
Voor mij hoeft het ook niet, mijn verjaardag vieren met familie. Ik heb dit ook wel eens een paar jaar overgeslagen. Maar mijn ouders waren wel beledigd, begreep ik achteraf. Nu ik zelf kinderen heb begrijp ik; niet alleen het kind is jarig, maar ook/vooral de ouders 
Tenminste, ik voel me altijd zo ontzettend blij op de verjaardagen van onze zonen (ze zijn nog wel klein, dat wel)..
Het is natuurlijk wel de moeder van je man maar ik zou er niet te moeilijk over doen, tenslotte heeft je man toegezegd. Dus moet je niet boos zijn op je schoonmoeder maar op je man Je kan wel zorgen dat je er niet een heel dagdeel aan besteed, een halve dag je schoonouders op bezoek lijkt me wat veel Dus terugkomen op de afspraak (laat je man dat maar doen), zeggen dat jullie die dag andere dingen van plan waren, dus alleen van .. tot ..
Niet onredelijk
je man geeft aan dat hij terug zal bellen.
Je laat hem dan ook bellen of doet dat zelf met de mededeling dat jullie het besproken hebben, dat het niet uitkomt en dat jullie met het gezin plannen hebben en niet thuis zullen zijn.
Dat hij zoals eerder gezegd zijn verjaardag niet viert in grote kring, maar slechts met het gezin.
Laat ze dan maar komen, maar jullie trekken gewoon je jas aan en gaan weg. Zonder hun mee te vragen natuurlijk.
Zo heeft het uiteindelijk bij mijn ouders wel gewerkt. Wij wilden onze eerste trouwdag niet vieren. Zij kwamen toch van de andere kant van het land naar onze woonplaats. Jammer, wij hadden andere plannen. Ik heb mijn sporttas gepakt en ben gaan trainen, mijn (toen nog) man kwam laat thuis van een dienstreis en ging door naar zijn werk. Mijn ouders zijn er nu nog beledigd over maar sommige mensen moeten het gewoon hardhandig leren.
groet,
Angela
Niet onredelijk
Wij vieren bijna nooit onze verjaardag, meestal gaan we met ons gezin ergens heen. In het verleden zorgde dat wel eens voor wrevel binnen de familie die vond dat we ons moesten afmelden. Ja duh, dat maken we dus zelf wel uit. Vuistregel: geen uitnodiging, geen feestje. En wie onuitgenodigd komt, tja, die kon wel eens achter het net vissen. Na een paar jaar is het regime ingesleten en hoef je niks meer uit te leggen.
Al met is al is het jouw/jullie feest, en niet van je omgeving, toch?
Tja
wat nu het punt is. Mijn man durft vaak niet tegen zijn moeder in te gaan....zij voelt dat op de een of andere manier aan en drijft gewoon haar zin door zoals ze altijd al gedaan heeft met succes toen mijn man nog thuis woonde bij zijn ouders.
Ik moet inderdaad boos zijn op mijn man. Niet vieren, is dus niet vieren en dat betekent dus dat mijn schoonmoeder ook niet op eigen houtje een andere dag gaat plannen om toch te komen en dus toch haar zin te krijgen.
Ik heb hem in mijn boosheid toegebeten dat als zijn moeder toch haar zin krijgt, dat hij dan maar lekker zelf thuis blijft, maar dat ik weg ben.
Ik ben benieuwd.
Hier omgekeerd
Bij ons is geen bericht een teken dat we het op de dag zelf vieren en dat men gewoon kan komen. Daar heb ik vorig jaar met mijn zus toch wat irritatie over gehad. Zij vond juist dat ik in ieder geval een uitnodiging moest sturen, want dan kon ze het inplannen. Ik heb daar wel wat moeite mee. Ik ben al vanaf haar 6de op dezelfde dag jarig en geef altijd door wanneer ik het op een ándere dag vier. Zoiets valt toch wel te onthouden als je maar twee zussen hebt?
Even zo, je viert een verjaardag zoals jij dat wilt en niet zoals omstanders dat willen. De eerste vraag die bij me opkomt is of je man zijn verjaardag echt niet met zijn ouders erbij wil vieren, of dat hij die kant opgestuurd wordt door jou. Als je ergens écht achterstaat kun je het beter verdedigen.
Niet welkom
Ik vind het verschil maken of je elkaar als familie vaak ziet of dat verjaardagen de zeldzame momenten zijn waarop je weer eens enigszins compleet bent en kunt bijpraten.
Je zult je redenen hebben om die verjaardag niet te vieren, of gewoon alleen met je eigen gezin, maar ik kan me best voorstellen dat de moeder/oma dan iets mist. Ik zou het niet leuk vinden als ik niet welkom zou zijn op de verjaardag van mijn kinderen en evenmin iets af mag spreken op een van de weekends daaromheen. Voor mij zou dat het signaal zijn van een niet zo prettige relatie...
De verjaardag van mijn kinderen herinnert mij aan hun geboorte, aan de plaats die zij vervullen in het leven, aan een lange rij herinneringen. Verjaardagen vind ik wel degelijk van belang.
Misschien is het een idee als je man gewoon bij zijn moeder langsgaat, gebakje erbij, lekker drankje, zonder verdere drukte?
tonny
Tja
Persoonlijk zou ik even mijn schoonmoeder opbellen. Uitleggen dat ik op de dag zelf andere plannen heb maar dan met de agenda samen een datum prikken.
Misschien klinkt het wat tutterig. Maar het is toch je schoonmoeder en als de band verder redelijk is, is ze toch gewoon welkom op een dag dat het jullie wel uitkomt?
Het lijkt nu net of ze helemaal niet welkom is. Zo voelt het voor haar misschien?
Dus ik vind het terecht dat je haar op de dag zelf liever niet op de koffie hebt, jullie zouden weggaan. Maar ik zou wel een andere datum afspreken.
Tja
prima dat je andere plannen hebt en het niet viert maar aan de andere kant vind ik dat je ook een beetje rekening met je schoonouders kunt houden door een tegen voorstel te doen. Zo van wij zijn die dag zelf weg maar als je het gezellig vind of toch graag komt zullen we dan die en die dag afspreken voor een bakkie koffie met wat lekkers ter eren van de verjaardag van manlief ??? Dus kom ze een beetje tegemoet maar hou wel ook je eigen plannen aan.
Mijn schoonouders komen ook altijd
Als wij een verjaardag niet nadrukkelijk vieren dan weten we tenminste zeker dat we 2 gasten krijgen en dat is schoon(o)ma en -(o)pa. Ik vier mijn verjaardag al 16 keer op de dag van mijn dochters verjaardag, maar ze komen braaf nog een keer rond of op mijn verjaardag. Ik kan me daar niet druk om maken. Ze vinden het de moeite waard en dat is lief. Net als Tonny zou ik het niet leuk vinden als ik niet welkom zou zijn op mijn dochters' verjaardagen. Ik zie hoe dat bij mijn schoonzusje gaat. Ze heeft geen behoefte aan haar familie op haar verjaardag. En ondanks dat je er groothartig begrip voor wilt hebben is het niet leuk. Ze komt ook nooit naar de verjaardag van haar vader (of van haar broers). Moet ze helemaal zelf weten, we hebben het opgegeven. Maar het steekt toch, zoals we toch met enige regelmaat merken.
Eens met wil en fraz
Hoi,
Ik zou het ook aanpakken zoals Wil en Fraz voorstellen. Gewoon uitleggen dat jullie op de dag zelf weggaan en een andere dag (ochtend of middag) met ze prikken. Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn kinderen dit later op deze manier zouden aanpakken.
Maxime
De optie van Wil en Fraz kan ik me wel voorstellen.
Mijn schoonmoeder heeft continu de neiding om zelf te willen bepalen wanneer ze komt en de rest moet zijn plannen dan maar aanpassen. Daar stak het mij een beetje. Ze weet donders goed dat wij het vaker niet vieren en ze weigert dan gewoon te accepteren dat iemand wel eens andere plannen kan hebben.
Ik vind het prima als ze op een andere dag komt, maar zij wil dus gewoon bepalen wanneer ze komt. Zij accepteert van niemand geen "nee" en daar heeft mijn man het dus weer moeilijk mee en geeft haar dus al snel de regie in handen.
Helaas is de relatie met mijn schoonouders helemaal niet goed, dus dan valt het gedram van haar extra moeilijk bij mij.
