Verwateren/verlopen van vriendschappen

Ik heb dat ook wel

ik herken het wel hoor. Sommige vriendschappen verwateren na een aantal jaar, door een verhuizing of gewoon, doordat je steeds minder raakvlakken hebt met de ander. Ik heb het hier over mensen die ik in een bepaalde periode heb leren kennen, niet over mijn hartsvriendinnen die ik al 25 jaar heb.
Ik heb ook wel zitten denken (met het versturen van Kerstkaarten) hoe dit komt en of het iets over mij zegt. Eigenlijk denk ik dat het wel normaal is...ben benieuwd wat anderen hierover schrijven.

Facebook

Ik vind het totaal anders sinds ik ben aangesloten met facebook !! Oude vriendinnen welke ik al jaaarren niet meer gezien of gesproken heb, kan ik ineens weer in alles volgen, foto's bekijken van hun kinderen, horen waar ze mee bezig zijn, ik geniet daar wel van, ben ineens 20j terug in de tijd met kameraden van toen, zonder dat het enige inspanning vraagt ik kan niet meer zonder facebook

Nee, geen facebook

..ik heb het over mensen die lullig reageren als je ze nodig hebt, die zeggen dat ze hun kinderen niet meer mee willen nemen naar onze kinderen, dat werk.

Die verwachten dat jij 200 km reist om langs te komen en die rustig 3 jaar wegblijven als jij een kind krijgt waardoor je minder mobiel bent. De 3 jaar ervoor was ik altijd haar kant opgekomen. Wat zegt ik, de 15 jaar ervoor.

Die zeggen dat ze liever bellen als je vraagt of het een idee is om meer te mailen, terwijl zij nooit bellen en jij weinig tijd hebt 's avonds door onregelmatig werk (ploegendienst) en kleine kinderen.

Die van een gemeenschappelijke kennis horen dat je een kind hebt verloren en die dan niets meer van zich laten horen, maar wel vertellen als je ze weer tegenkomt dat ze via die kennis op de hoogte waren.

Dat

zijn dan de tekens aan de wand dat diegenen geen echte vrienden zijn voor jou.. Al kun je nog wel uitspreken wat jou waarom gekwetst heeft. Er kan een reden zijn die een hoop verklaart..

Ik ben zelf vrij kritisch over wat een vriendschap moet inhouden maar kom er steeds meer achter dat ik ook niet perfekt ben als vriendin, haha !

Interessante theorie is, dat je bij verhuizing eenzelfde soort mensen om je heen verzamelt als daarvoor. Je kiest mensen uit op wat ze jou te bieden hebben..

Ik vond Facebook ook fijn zeker nu ik in het buitenland woon! En vooral van mijn betere vrienden eigenlijk , gewoon om die onbenullige details een beetje te volgen

Gister The Social Network gekeken over het ontstaan van fb, daar werd ik minder enthousiast van..
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Ja maar kleurtje

Als ik jouw laatste posting zo lees, gaat dat over mensen die je helemaal niet (meer) wilt kennen. Dat is toch geen vriendschap? Blijkbaar hebben zij geen behoefte aan inniger contact en laten ze het actief verlopen. Als jij daar geen probleem mee hebt, lekker laten gaan.
Ik heb trouwens hetzelfde als jij, ik heb een paar vaste vrienden die ik al idioot lang ken - een paar wonen in het buitenland en zie ik weinig, maar inderdaad, lang leve internet en alle mogelijkheden die daaruit voortvloeien. De rest van de vrienden komt en gaat. Dat is een vrij langzaam proces, maar het is er wel. Heeft te maken met bijvoorbeeld verhuizingen, wijzigingen in de gezinssituatie of gezondheidsgerelateerd gedoe, vage misverstanden die beiden niet belangrijk genoeg vinden om uit de weg te ruimen, van alles eigenlijk. Die paar vaste vrienden blijven, de rest is een beetje geleasd. Doodnormaal dus, in mijn ogen (maar wie ben ik?).
Groetjes
Massi
PS: Ik vind het best heftig wat die therapeut tegen jou zegt. Bedenk goed dat je bijna alles wat een therapeut tegen je zegt, op de een of andere manier wel in je leven kunt inpassen, zeker als je erop terugkijkt. Therapeut zegt 'je bent onzeker', jij (en met jou miljoenen anderen) hebt daar onmiddellijk voorbeelden bij en denkt: ze/hij heeft gelijk! Het zou best kunnen dat alles wat er gezegd is, klopt als een zwerende vinger, maar het zou ook kunnen dat je veelzijdiger bent dan jou nu is voorgespiegeld.

Precies massi

..allereerst bedankt voor je herkenning.

Die voorbeelden lijken me ook echt no-brainers, dat zijn dus redenen geweest voor mij om het te laten verwateren. Waarbij die die haar kinderen niet meer bij de mijne wil laten nog recent is, zo recent dat ik niet weet wat ik ermee ga doen.

Wat jij zegt over dat ik moet uitkijken hoe ik dit oppak: dat is precies wat ik zelf zou zeggen als ik hier op dit verhaal zou reageren als het van een ander komt. Goh wat veel woorden gebruik ik nou .
Nou ja, wat ik zou zeggen als ik mezelf zou adviseren in deze. Hoe kan je nou je hele wereld op zijn kop zetten, en dan nog het gedeelte van je wereld waar je gewoon tevreden mee bent, alleen om een deskundoloog je een halve middag vragenlijsten heeft laten invullen?

Ik vraag me dus af of ik te rigoureus ben, en ik moet zeggen dat ik misschien wel te weinig voor mezelf opgekomen ben. Dat het daardoor juist pas zo ver heeft kunnen komen. Maar ik dacht altijd in de lijn van Beatrijs Ritsema dat je dit soort dingen niet hoeft te ventileren, dat het genoeg is om gewoon maar afstand te nemen.

Dus aan het twijfelen heeft ze me toch gekregen!

Momentopname

Hoi Kleurtje,

een psychologische test is ook maar een momentopname hoor! Kan het zijn dat die middag die ´vrienden´ met kinderen die niet meer mogen komen je vreselijk dwars zaten en daarom je antwoorden wellicht donkerder gekleurd waren dan anders? Kom op meid, laat je niets aanpraten, maar kijk waar het jouzelf raakt en pijn doet en laat zo´n thera je daarmee helpen, of wellicht helpt wat afleiding met een andere leuke vriendin of buur? Je kan het niet iedereen altijd naar de zin maken en als mensen daarmee moeite hebben... jammer dan! Lekker laten waaien zou ik denken.

Phebe

Ook weer een goed punt.
Nee, ik was niet zo fit die dag. Met andere dingen bezig. Ook genoemd en overeengekomen om toch de tests te doen omdat ze daar rekening mee zouden houden. Maar ze vonden me bijvoorbeeld veel te positief over mezelf, terwijl ik grote privé problemen had toen en echt dacht kom, waar zeuren jullie over?

Ik vind het alleen moeilijk om in te schatten wat dat voor vertekening zou kunnen opleveren.

Ach kleurtje

Ik wou dat is die therapeut was en dat ik op basis van een ingevulde lijst zó stellig zúlke boute beweringen kon doen die tegelijkertijd zo vaag zijn als ik weet niet wat. Goeie genachte. Ik vind er iets oordelends in zitten, bah. Net of het niet goed is ofzo. Boosheid loochenen - wat is dat eigenlijk?
Hallo. Je leeft 80 jaar, het is al heel wat als relaties 30-40-50 jaar meegaan, vind je niet? Er zijn 6 miljard mensen op de wereld, als je met de helft overweg kunt heb je tóch een drukke verjaardag.

maak je niet druk. Het is de tijd van het jaar om terug te kijken, te mijmeren en te peinzen. Wacht maar tot de lente de kop opsteekt, dan ga je er weer lekker tegenaan met al je vage kennissen )

Tirza

Normaal toch

Ik vind het juist niet gezond om tegen heug en meug aan relaties vast te houden. Je verandert, en de mensen om je heen ook. Het lijkt me een typisch open deur. Wie heeft er nou niet een paar vrienden verloren? En als je er 2 sinds je jeugd bent "kwijtgeraakt", heeft ze dus gelijk.

Ik zou deze therapeut echt niet al te serieus nemen. Klinkt meer als een wannabe mentalist

Waar ik het in zoek

Is dat ik misschien aan de voorkant te zwart wit gedacht heb. Dat ik die mensen dus opgehemeld heb. Weer ingegeven door hoe ik toen in elkaar zat.

Helemaal prima want toen is toen en nu is nu. Ik ben ook dankbaar voor alle mooie belevenissen en ervaringen die ik met die vrienden heb gehad. En ik denk ook dat het normaal is, dat ik echt niet de enige ben die vriendschappen heeft die verlopen.

Nee, ik zie gewoon niet echt een probleem. Nou ja, het is vooral dat ik graag zou begrijpen of ik indertijd bij de totstandkoming van die vriendschappen iets vermijdbaars heb gedaan. Ik kom in mijn huidige levensfase weer nieuwe mensen tegen. Je gaat wat drinken enz.. en dan wil ik die oude fouten, voor zover ze bestaan, liever vermijden.

Huh?

Dat dacht ik ook, wat is dat, boosheid loochenen?
En hoe kun je te positief zijn over jezelf? En hoe leuk is dat, als iemand tegen je zegt dat je te positief bent over jezelf
En ik dacht altijd dat het zo was dat je in de loop van de jaren vriendschappen verloor (op welke manier dan ook) en er nieuwe bij kwamen. Dat dat samen gaat met je persoonlijke ontwikkeling en die van anderen. Ooit had ik een vriendin, daar kreeg ik ruzie mee. Heel onverwacht, er zat haar iets dwars, iets dat niet klopte maar dat ze nooit verifieerde en op een dag kreeg ik gewoon een bak ellende over me heen. Daar was ik, op mijn beurt, weer zo boos over dat ik haar jaren niet sprak. Ook geen moeite deed om het op een rustiger moment uit te praten. Lastig, we hadden gemeenschappelijke vrienden. Tot op een dag wij elkaar weer zouden tegenkomen en ik me bedacht dat ik niet meer boos was. Gewoon niet meer. Volwassen geworden enzo, andere dingen belangrijk vinden en zo meer en ik dacht, dat was bij haar vast ook zo. Dat bleek en nu kunnen we dus weer prima door één deur

Hoi kleurtje!

Misschien dat je nu wat voorzichtiger geworden bent in het aangaan en onderhouden van contacten. Zeg maar... door schade en schande wijs geworden?
soms zijn de dingen waar je zelf denkt niet goed in te zijn, eigenlijk toch ook je grootste kracht!
Jij denkt tenminste na over de mensen die je tegenkomt en over datgene wat er om je heen gebeurt en dat is gewoon niet gemakkelijk, wel krachtig, vind ik!
fijn dat je ook wat met mijn reactie(s) kunt.
Groetjes!!

Splitsen

Splitsen is een mechanisme dat als iemand dat doet, binnen 1 tel mensen doet afknappen. En als je daarop gewezen wordt: dat gebeurt niet zomaar natuurlijk.

Natuurlijk verwateren vriendschappen al dan niet tijdelijk maar het gaat er om dat je kan zien waarom dat gebeurt. Als het te maken heeft met splitsen, is het nodig te kijken wat, wanneer, hoe, waarom oude vriendschappen bewogen heeft het contact op ijs te zetten, te laten verwateren of te verbreken. Daarbij, je werkgever krijgt dit rapport ook, neem ik aan? Voor mij zou het splitsen alleen al een vlag zijn om je ongeschikt te verklaren in een groep(je) collega's.

Splitsen

Ja Judith, ben ook op zoek gegaan naar de psychol. betekenis van splitsen. Heeft naar mijn idee dus vnl. te maken met traumatische gebeurtenissen/ervaringen.
Een deel van de persoonlijkheid neemt het trauma mee, een ander deel beschermt zichzelf maar leeft ook ´vrolijk´ verder. De uitslag van een test die je maakt op aanraden van de werkgever kan en mag geen reden zijn om een werknemer te ontslaan, af te zonderen o.i.d. tenzij er heel goede redenen zijn, die dan uitgesproken horen te worden, waardoor iemand een tijdje de ziektewet in kan om te therapeuten. Of stel ik me dat te makkelijk voor, ja, in de praktijk werkt dat wellicht anders, maar in het ´probleem´ van Kleurtje lees ik niet dat er sprake is van troubles op het werk vanwege het gedrag van Kleurtje. Of vergis ik me?
Ik vind het trouwens wel heel kort door de bocht dat splitsen alleen al een vlag zou zijn om ongeschikt verklaard te worden in een groep collega´s.
Dat slaat nergens op!!

Als je verder wilt lezen over ´splitsen´ stel ik voor om naar www.interaktiel.nl te surfen. Daar staan tevens boeken vermeld die over het thema gaan bijv. ´Symbiose en autonomie´ vert. door Margriet Wentink en geschreven door Franz Ruppert.
Verder zou ik Kleurtje wellicht het boek van Sabine Notes willen adviseren, dat heet ´Stapeltjesverdriet´.

Zoals ik het lees

wordt splitsen hier op een andere manier bedoelt. Het is inderdaad lastig de juiste omschrijving te vinden oa omdat het een nogal veel gebruikte term is. Niet alleen in de psychologie (die dat in allerlei dingen gebruikt). Zoals ik het lees nav op-er is het een vorm van manipulatie waarbij je bijv dmv 1 opmerking mensen om je heen opeens tegenover elkaar hebt staan. Soms is de 'splitser' er onderdeel van, soms ook niet. Een overduidelijk voorbeeld zou bijv zijn om tegen een van een tweeling te zeggen "jij bent *wel* lief". De tweeling krijgt of meteen ruzie als de relatie toch niet zo goed blijkt (wantrouwen of jaloezie bijv) of ze herkennen het keren zich tegen de splitser. Je kan je voorstellen dat de kans op ruzie onderling groter wordt als er meer mensen zijn die met weinig of minder (zelf)vertrouwen (onderling) of wat dan ook. Het kan een bewust mechanisme zijn maar ook een onbewuste. Het heeft ongetwijfeld te maken met een trauma uit de jeugd.
Er is geloof ik een Asterix en Obelix aflevering van die hierover gaat.

Dit is een heel zwart-witte afschildering ervan en misschien wordt er onder dit 'splitsen' net iets anders bedoeld. Maar ik las het meteen zo. Misschien heb ik het verkeerd hoor!

En toch, ik zou het uitzoeken mbv een deskundige. Want of je nu wel zo bent of niet (en mensen zien je zo), je hebt er toch last van.

Splitsen

Daarmee bedoelde ze dat ik mezelf neerhaal als het over één deel van mijn leven ga en onrealistisch ophemel in andere aspecten.

Ze raadde me aan om hulp te zoeken om die twee beelden te integreren, om een realistischer zelfbeeld te krijgen. Er ligt inderdaad een trauma achter waardoor ik een deel van mijn bestaan heel negatief invul, mezelf daar niet veel kansen geef om het goed te doen. Maar dat zijn nu juist niet de vriendschappen.

Dat zou dus kunnen betekenen dat ik in vriendschappen misschien lastig te peilen of te benaderen ben. Dat ik iets omhoog houd. Is maar een gok, ze heeft het er verder niet over gehad.

Overigens is die test niet individueel op problemen gericht maar ihkv van herplaatsing bij een reorganisatie.

Phebe

Zou je iets meer willen vertellen waar het boek Symbiose en autonomie over gaat? Ik word niet veel wijzer van googlen... en het kan zomaar zijn dat het het boek is waar ik naar op zoek ben...
Groetjes
Gonzo

Splitsen

is zo simpel uit te leggen als;
'mensen tegen elkaar uitspelen'

als jij met haar speelt, ben ik jouw vriendinnetje niet meer.

Wat koentje noemt

is één van de mogelijke betekenissen van het woord.

Bij mij werd iets anders bedoeld. Zie mijn vorige posting.

Symbiose en autonomie

dit boek is geschreven door een psychiater/psychotherapeut uit Múnchen, Franz Ruppert die af en toe ook workshops en lezingen geeft in Nederland. Het gaat over de symbiotische relatie tussen moeder en kind en natuurlijk nog een heleboel meer... je kunt het beste even naar Bolcom.nl onder het kopje ´zoeken´ en dan de naam van de auteur intypen, vind je het boek en daarbij een heel goede beschrijving ervan.
het boek is voor E 27,95 te bestellen.
Kleurtje... ik begrijp dat die splitsing voor jou min of meer betekent dat je je zg. beter voordoet dan je je werkelijk voelt. Er zijn inderdaad mensen die zich daaraan kunnen storen, is mijn ervaring. Of niet precies weten wat ze aan jou hebben. Toen ik dit tegenkwam in mijn leven had ik het heel moeilijk met mezelf, ik had weliswaar een vriendin waar ik voor zorgde (een oudere dame die ging dementeren) en verder was ik alleen... Ik vond het heel erg en kwetsend dat sommige mensen zó tegen me aan keken, want hoe kun je je beter voordoen dan je bent? Je bent op dat moment wie je bent... toch? Het bleken achteraf ook mensen te zijn die niet echt bereid waren me goed te leren kennen.
Ik heb daarna een intensieve therapie ondergaan... er zaten cliènten bij waar ik veel goeds mee heb gehad en wederzijdse herkenning.. daarna heb ik mijn leven anders aangepakt... Vanuit acceptatie dat ik ´anders´ ben en ´trots´ dat ik desondanks de persoon was (en ben) die ik geworden ben ondanks alle ellende!!
Vanaf dat moment ben ik trots gebleven op mezelf en heb best nog wel rotdingen meegemaakt die ik nog niet allemaal verwerkt heb en waardoor ik me af en toe eenzaam voel. Maar mijn leven heeft weer zin gekregen en er zijn mensen waarvan ik weet dat ze veel van houden (o.a. mijn man) en me waarderen zoals ik ben. Het helpt mij om e.e.a. hier neer te zetten, net zoals het mij helpt om door te gaan op de weg die ik ingeslagen ben, met mijn hoofd omhoog en trots op de dingen die ik doe en kan. Ik ben bezig om daarvan mijn werk te maken!!
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Sterkte en groeten van mij.

Phebe

bedankt voor je verhaal.

De testster vond dat ik te positief deed over mijn privé-leven, ze zei dat het niet mogelijk was met het persoonlijkheidsprofiel wat ik had om zo'n rapportage te geven van mijn relaties en vriendschappen. In mijn werk daarentegen ben ik juist heel onzeker.

Allebei te veel volgens haar.

Dat zul je nu altijd zien:

Vorige week had zich al een heel goede vriend weer gemeld, en de afgelopen 24 uur zijn daar nog 3 mensen bijgekomen. Kaartjes en mail en telefoon.

Nou ja. En dan had ik toch al genoeg vrienden, maar die ouwe vrienden hebben blijkbaar ook weleens wat anders aan hun hoofd maar melden zich daarna gewoon terug? Net mensen dus.

It is al in my head geloof ik.

Daar was dit draadje vooral voor, om dat even helder te krijgen voor mezelf. Niet dat alles fout is aan die test, maar wel dat het geen zin heeft om opeens je hele leven door een grijze bril te gaan bekijken alleen vanwege 1 rare testuitslag.

Koentje

Koente schreef:
"is zo simpel uit te leggen als; 'mensen tegen elkaar uitspelen'"

Ja en nee, vaak gaat het minder bewust of minder bewust om de anderen maar meer om behoud van degene zelf op het moment zelf.

Maar goed, Kleurtje zegt dat het niet aan de orde is, gelukkig maar!