Wanhopige liefde
Even anoniem.
Ik heb een vriend van vroeger opnieuw leren kennen. Vanaf het eerste contact klikte het heel goed en inmiddels hebben we bijna geen geheimen meer voor elkaar, omdat we elkaar veel vertellen en goed aanvoelen.
Beiden gescheiden, veel raakvlakken, ondernemen soms wat met elkaar en hebben zeer regelmatig contact, ook lichamelijk. Tot zover de leuke kant. Vanaf het begin weet ik al dat hij geen relatie met me zou willen en daar had ik eerst absoluut geen probleem mee. We houden van elkaar en daar zit nu het probleem, want ik hou inmiddels anders van hem dan hij van mij. Ik heb het idee nu pas het verschil te weten tussen verliefdheid en echte liefde, want het laatste is het. Dat terwijl ik in het verleden vriendjes heb gehad, ben jaren getrouwd geweest. Veel meegemaakt, oa scheidingen, overlijden van mensen die heel dicht bij me stonden, en andere serieuze rotzooi, maar altijd kon ik het aan en kon ik er bovenop komen. Maar dit dreigt me te vellen. Mijn functioneren wordt minder, ik val af. Ik heb geprobeerd afstand te nemen, geen contact op te nemen. Andere mannen te zien en afleiding te zoeken. Het erge is dat ik denk dat ik weet hoe ik het kan stoppen. Als ik hem zeg wat ik werkelijk voel zal dat hem afschrikken en is het voorbij. Maar ik vertel hem alles, behalve dat. Liever nu het genot van bij hem zijn en genieten, want die pijn komt toch wel, waarom zou ik het nu al opzoeken.
Ik zoek herkenning, oplossingen zijn er mijns inziens niet. Nu nog niet dan tenminste.
Zelfrespect
"Als ik hem zeg wat ik werkelijk voel zal dat hem afschrikken en is het voorbij"
Ik heb dit de afgelopen twee jaar met mijn beste vriendin meegemaakt. Zij verliefd, hij zei geen relatie te willen. Maar seks vond ie niet erg... ja duh.
zij zei alleen wel dat ze verliefd op hem was en dan zei hij weer; tja je weet dat ik je dat stuk niet kan geven.
Eigenlijk vond ik dat de hele tijd al wel lekker makkelijk van hem. En ja sorry hoor, maar als je elke weken met elkaar slaapt gedurende anderhalf jaar, ik vind dat veel op een relatie lijken.
Nee, ik begrijp je heel goed hoor, hij wordt een soort verslaving voor je. Maar elke keer dat je bij hem bent en het niet zegt en toch met hem slaapt, boet je in aan zelfrespect.
En tegelijkertijd komt er op de pijn waarvan jij weet dat hij gaat komen, meer rente te staan.
Ik zou zeggen: als hij jou niet leuk genoeg voor een relatie vindt, dan niet hoor. Je weet zelf wel dat je leuk genoeg bent.
sterkte MR
Mariarosa - gertrudis
Natuurlijk weet ik verstandelijk dat jullie gelijk hebben. Echt op zoek naar een vaste relatie als in samenwonen ben ik niet. Maar op deze manier zijn we geen stelletje, we zijn beiden vrij om te doen en laten wat we willen, in alle eerlijkheid dan.
Ik weet dat het voor hem erg makkelijk is. Zo'n vriendschap met een extraatje is erg leuk maar als een van de twee dan verliefd wordt is het ineens minder leuk. We zijn verkeerd begonnen helaas, want vanaf het eerste moment sloeg de vlam in de pan en toen was ik niet eens verliefd. We hadden beter als platonische vrienden kunnen beginnen maar daarvoor is het te laat. Het moeilijke van contact verbreken is dat ik hem zo graag als vriend zou willen houden, juist omdat het ook zonder sex klikt. Drie avonden kletsen of praten over serieuze zaken kan prima en dan komt er in bed niets aan te pas.
Ik vind het al zo moeilijk om te stoppen met contact zoeken, lichamelijk gezien dan, laat staan om helemaal geen contact meer te hebben. Ik weet dat ik dan troost ga zoeken bij anderen, op een verkeerde manier zal ik maar zeggen en dat zal ook niet veel soelaas bieden.
Verward
Waarom wil hij geen relatie met je?
Even niet
Waarom niet? Hij denkt dat het nooit iets zou worden uiteindelijk. En als we daar dan verkeerd uitkomen is de vrienschap kapot en dat zou hij heel erg vinden, en ik ook. En hij denkt dat hij niet de verleifdheid heeft die ik wel heb.
Zonnetje
Genieten van het alleen zijn en vrijgezel zijn, dat wil ik. Hij doet dat ook maar meer. Ik 'mag' van mezelf rondkijken wat ik wil en contact zoeken me leuke mannen. Ik merk dat ik vervanging zoek en dat werkt nou zo eenmaal niet. Verdorie, waarom moet er nu weer liefde bji komen kijken? Wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten, maar dit zijn wel heel pijnlijke. het voelt alsof mijn hart opengespleten wordt en alles er uit loopt. Maar omdat ik het aan de ene kant zo zat ben denk ik wel dat ik er binnenkort over ga praten. Het kan zo niet langer want beter wordt het er niet van.
Verward
Wat een vervelende situatie voor je. Ik kan me er ook heel goed iets bij voorstellen, als je verliefd bent kun je nog zo je best doen om bij jzelf gevoelens voor iemand anders op te wekken, maar dat werkt niet echt. Ik kan er van meepraten. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat hij wel genoeg om je geeft om een echt relatie met je te beginnen, tenslotte is vriendschap heel belangrijk en aantrekkingskracht is er blijkbaar ook. Misschien is hij zich hiervan (nog) niet bewust, wil hij graag die vrijheid houden om rond te blijven kijken en uit te proberen en vindt hij het wel best zoals het nu is. Wellicht voelt hij aan hoe het zit met jouw gevoelens. Je kunt 2 dingen doen: voor je gevoelens uitkomen maar het kan dan best zo zijn dat hij terugschrikt. Je kunt ook daadwerkelijk contact zoeken met leuke mannen en af en toe een keer uitgaan met iemand anders. Je zou dan de reactie van je vriend eens kunnen pijlen, of hij jaloers is, of zijn houding naar jou verandert. Je hoeft het er natuurlijk niet heel dik bovenop te leggen, maar af en toe eens laten merken dat er kapers op de kust zijn (al weet jij voor jezelf dat dit niet zo is) kan geen kwaad.
Sterkte ermee hoor.
Even niet
Wat je oppert heb ik eerlijkgezegd al geprobeerd. Ik hou er van om mijn vriendenkring uit te breiden en ben dus al vaker op stap geweest met andere vrienden en ook mannen. Wat ik niet had verwacht, hij liet duidelijk merken dat niet leuk te vinden als een andere man duidelijk laat merken me leuk te vinden. Of die vriend van me ziet me echt als tijdelijk bezit en is erg van plan om dat tijdelijk te houden, of het is een soort test. Tja hoop blijft een mens toch houden.
Binnenkort toch maar knopen doorhakken en praten. Want dit is voor hem misschien een leuk iets maar voor mij word het een hopeloze situatie op deze manier. Dank je wel voor je reactie!
