Wat is echt houden van
Vandaag tijdens sessie met mijn therapeut. Hij vraagt mij: wat is jouw gevoel voor jouw partner? Hoe weet je dat je echt van hem houdt? Wat voel je dan als je van hem houdt?
Voor de achtergrond: wij zijn even uit elkaar geweest op zijn initiatief. Ik vond het vreselijk. Wij zijn toch weer bij elkaar gekomen na veel praten en therapie.
Ik dacht dat ik er blij mee was. Hij geeft mij ook een blij gevoel. Maar wat er dus gebeurde tijdens de sessie vanmiddag, was dat ik absoluuut niet kon omschrijven wat ik voel voor hem. Ik kwam niet verder dan het is gezellig en vertrouwd. Maar wat ik nu echt voel aan houden van..... Ik kom er niet uit. Hoe zouden jullie het gevoel van houden van omschrijven bij jullie partner?
Liefde
Voor mij is er liefde in het spel als ik blij word van iemands aanwezigheid, oprecht geinteresseerd ben in diens mening over mij en ik merk dat ik werkelijk bezorgd kan zijn over het welzijn van die persoon. Maar dat gaat dus over meer mensen dan alleen mijn partner. Misschien is ook het besef dat iemand echt bij mijn leven hoort ook een belangrijke aanwijzing.
Onyx
Laat je niet van de wijs brengen
dat ben ik hélemaal met Beemer eens.
Het zijn gewoon enorm lastige vragen en ik weet niet of je er echt wat mee opschiet als het je lukt écht te verwoorden wat je voelt. En ik vraag me af of het mogelijk is, taal heeft beperkingen.
Ik zou denken aan vertrouwen, loyaliteit, warmte, exclusiviteit, inzet, je thuis voelen, openheid, verbondenheid.
Voor mij
ik verwoord het altijd zo;als ik naar huis rij en besef dat hij daar ook is,en dat ik daar blij van word,dat is houden van.
Maar ook,het warme gevoel wat ik krijg als hij me spontaan een knuffel geeft,of als hij als ik moe ben opeens met een kopje thee voor me staat.
Dat gevoel wat ik dan krijg noem ik houden van.
Ehm
Ik weet dat ik van hem houd omdat ik dingen van hem accepteer met een glimlach, waar ik een ander het huis voor zou uitzetten! 
Het gevoel
dat ik heb als ik hem zie, of als ik hem hoor lachen, of als we het over een bepaald onderwerp hebben, of als ik mijn door hem gemaakte brood voor mijn werk uit de koelkast haal, of.... Na 25 jaar voel ik nog steeds liefde opborrelen bij of door de meest eenvoudige dingen die hij voor me doet of die wij samen doen.
Niet van de wijs
Helemaal eens met Beemer en Bromvlieg.
Bovendien, waarom zou het meer moeten zijn dan "gezellig en vertrouwd"? Is dat niet goed genoeg? Kijk in de buurt eens om je heen. Met hoeveel mensen zou jij je in je eigen huis / bed "gezellig en vertrouwd" voelen?
Het kan trouwens wel verhelderend zijn om ipv woorden te zoeken, eens in je lijf te voelen waar die liefde en gezellige en vertrouwde gevoel zit en hoe dat voelt. Lijkt misschien zweverig, maar daaraan merk ik vaak hoe veel liefde ik voor hem voel. En dat kan ik maar moeilijk met woorden omschrijven.
Misschien: We brengen het beste in elkaar naar boven, we doen ons best voor elkaar om het leven zo mooi mogelijk te maken.
Groeten, Maw.
Liefde is
Vooral niet teveel over nadenken, als je dat gaat doen wordt liefde iets abstracts, iets technisch. Ik heb een hekel aan die therapeuten met dit soort vragen, een soort pseudo psychologie die vooral tot echtscheidingen lijdt omdat men "erachter komt" dat het gevoel er niet is, terwijl dat gevoel mogelijk alleen onderdrukt is door de algemene leegheid van het normale bestaan, het ritme waarin men terecht komt. Een keer alleen op vakantie kan ook verhelderend werken.
Wat je imo het beste doet is heel simpel de ander accepteren zoals hij is. Als je bij jezelf de spanning eraf haalt dan merk dat dat twee kanten op werkt, ineens wordt alles losser, de ander merkt dat onbewust ook er reageert daar positief op en viola plots is de liefde er weer volop.
Het kan natuurlijk ook zijn dat de ander een botte egoïstische klootzak is en dan komt er niks retour.Maar dan ligt het niet aan jou
Over niet van de wijs brengen
Bedankt voor jullie reacties.
Nee, ik laat me niet van de wijs brengen door de peut. Maar sommige dingen zetten je wel aan het nadenken. Het is natuurlijk zo dat je je met meer mensen vertrouwd kunt voelen. Maar als je twijfels aan je relatie, sterker, als je uit elkaar bent geweest en je komt nu weer bij elkaar, is het niet zo verkeerd om wat dieper in je gevoel te gaan. Waarom hou ik nou eigenlijk van die man? En is dit uitwisselbaar? Ik bedoel, er zijn meer mannen met wie je het gezellig kunt hebben.
Ik vind het lastig om echt bij mijn gevoel te komen. Betekent dat dan dat je niet of minder van iemand houdt, of misschien het vertrouwen in de relatie een beetje kwijt bent?
Pff ik weet het niet. Ik merk wel dat het me bezig houdt. Terwijl ik het fijn vind als hij er is, en ik mis hem als hij er niet is. Dat zou toch genoeg moeten zijn....!
Hij heeft me veel pijn gedaan voor onze breuk. Misschien is het ook een kwestie vna nog niet helemaal durven geven in deze hernieuwde vorm. En dat ik daarom zo op zoek ga naar de antwoorden..... Ik moet zeggen dat peut er wel goed doorheen prikt. Af en toe eens challengen is helemaal niet verkeerd, als het maar ergens toe leidt.
