Wie herkent dit?
Ik zit in een relatie waarbij de ander een sport van lijkt te maken om mij op een subtiele manier onderuit te halen. En wel zo subtiel, dat ze het makkelijk kan ontkennen en ik overgevoelig wordt genoemd. Ik ervaar het als provocerend, zij noemt het jaloers. Ik word er heel onzeker van, beeld ik het me echt in (zoals zij beweert), bestaat zulk gedrag, is er een naam voor? Ik hoop dat iemand het herkent.
Vroeger had ik eens zo'n 'vriendschap' waar de ander het nodig vond om me naar beneden te halen. Af en toe willen laten merken dat hij wel gestudeerd had, het beter voor elkaar had. Die vriendschap heb ik mede om die reden opgezegd. Maar in een vriendschap kan ik het nog beter hebben, die is namelijk niet op liefde gebaseerd.
Omdat het zo subtiel gaat is het ook lastig om een voorbeeld te geven maar ik zal het proberen. Er is een ex van mijn partner die bij mij gevoelig ligt. Of meer: is gaan liggen. Ze zegt dingen als: "Mijn vorige partner hield echt van mij", vergelijkt ons vaak met elkaar en dan bij voorkeur tijdens ruzies. Dan komt die ex er natuurlijk beter uit. Sinds kort hebben ze ook weer contact. Ze is daar blij om. Zegt dan dat ze het fijn vindt dat ze ook de kinderen van die ex weer ziet. Want dat ze altijd gek is geweest op die kinderen. (Tussen haar en mijn kinderen loopt het juist helemaal niet lekker, vandaar dat ik het vervelend vind dat ze dat zo uitspreekt.)
Overgevoelig
Als ik jouw verhaal zo lees denk ik: je bent om de een of andere reden onzeker, en daardoor kwetsbaar. Naar mijn idee ligt het dus vooral bij jou, en niet bij die ander.
Dan lees ik over ruzie met de ex van jouw partner, wat moet jij daarmee?
Maar waarom?
Je zegt dat je het gevoel hebt dat je partner je probeert onderuit te halen. Op zich kan ik me wel iets voorstellen bij zulk soort gedrag, ik heb ook weleens die onplezierige ervaring gehad. Vaak gaat het zo subtiel en manipulatief dat je je niet eens kunt verweren en nauwelijks voorbeelden hebt. Wat dan overheerst is een gevoel.
Maar ik vraag me af: heeft jouw partner een reden om jou zo te behandelen? Is er een motief?
Als er sprake is van een warme en prettige relatie ga je natuurlijk niet zo met elkaar om. Dus dit gedrag duidt erop dat er wellicht meer aan de hand is.
Kun je misschien iets meer vertellen?
1e idee
is dat dit een relatie is die gedoemt is om te mislukken. Als zij je nog met een ex vergelijkt is ze niet over de ex heen. En tegen nostalgie valt niet op te boksen.
Ik zou er dus echt zo snel mogelijk mee kappen, maar ik weet natuurlijk niet hoe jullie relatie verder is.
Had zo'n vriendin
Vroeger had ik zon vriendin, onze vriendschap was geen vriendschap maar meer een soort rivaliteit voerde de ondertoon. Beter willen zijn dan de ander. Ze kon bijvoorbeeld als we in een groepje aan het praten waren, "per ongeluk" voor mij gaan staan. Of later toen we al klaar met studeren waren mij niet wijzen op die leuke advertentie in de krant voor een baan die ik zocht... die had ze zogenaamd niet gezien. Dit is uiteindelijk helemaal geen vriendschap want die ander heeft helemaal niet het beste met je voor.
Maar ja...hoe dat heet, en hoe dat werkt in een liefdesrelatie, dat weet ik niet. Ik snap ook niet hoe je zo kunt doen tegen iemand die je lief hebt, allemaal van die naar beneden halende opmerkingen. Zeker niet als ze zelf ontkent dat ze dat doet.
Reacties
Monet, ik kan je zeggen dat je er inderdaad wel onzeker van wordt. En ja, komt dat door die subtiele manipulatie, of ervaar ik het zo omdat ik al onzeker was... geen idee. Ik kan er helaas niet boven staan (negeren).
Zorra, ja waarom. Er is geen vertrouwen denk ik. Altijd de achterdocht, dat de ander niet het beste met je voor heeft. Van mezelf kan ik het wel beredeneren, dat gaat vanzelf als je dit soort onderhuidse steken ervaart. Maar ook al doe ik het zelf niet (echt niet!), ook zij wantrouwt mij. Bijvoorbeeld door in te vullen hoe ik over zaken denk, of hoe ik iets beleef (vb: 'Jij bent er zo overheen als we uit elkaar gaan' of 'Je hebt je zoon natuurlijk niet bevestigd in het idee dat die ruzie mijn schuld was.')
Dc, het is geen kwestie van 'over die ex heen zijn'. Ik denk wel dat ze dat is, die gebruikt ze meer om mij een slecht gevoel te geven.
Merel, dat wat jij omschrijft bedoel ik. Maar dat zijn dan nog duidelijke voorbeelden. Altijd een kift en inderdaad niet het beste met de ander voor hebben.
Ow...
Ik schreef: "'Je hebt je zoon natuurlijk niet bevestigd in het idee dat die ruzie mijn schuld was.'" Dat is dan wel weer positief. Moet natuurlijk andersom zijn (zoals ze dat voor mij invult dan!).
Google eens op dweck en mindset
Als ik jouw verhaal lees, lijkt het op jouw partner bevestiging krijgt van eigenwaarde door jou naar beneden te halen. Dat is een soort overlevingsstrategie.
Dweck heeft daar interessante theorieën over. Ik heb net haar boek gelezen over Mindsets. Daar zit ook een hoofstuk in over relaties. Maar je kunt ook superinteressante dingen leren over kinderen en wat je ze zelf meegeeft.
Kijk ook eens op Eduratio voor links.
Verduidelijking vragen?
overgevoelig: heb je om verduidelijking gevraagd bij bepaalde opmerkingen? Gewoon rustig, zonder in het verweer te schieten of meteen te denken dat het een steek onder water is. Bijvoorbeeld bij "Mijn vorige partner hield echt van mij'. Hoe heb je daarop gereageerd? wat antwoordt zij als je dan vraagt: maar wat bedoel je hiermee, bedoel je hiermee dat je denkt dat ik niet van je houd?
Als zij dan geen duidelijk antwoord geeft of de bal terugspeelt, zou ik als een grammofoonplaat die blijft hangen blijven hameren op een afdoende antwoord. Krijg je dat niet dan zou ik op een moment dat er harmonie is tussen jullie dit als serieus probleem ter sprake brengen. Niet op verwijtende toon maar in een ik-boodschap. 'ik heb het gevoel dat je subtiele steken onder water geeft en dat vind ik niet prettig, zeg eerlijk wat je van me vindt'. Word het dan weer een argumentenspelletje (dus ze kaatst het terug als zijnde overgevoelig van jou) ga daar dan niet op in door met meer voorbeelden of tegenargumenten te komen. Wijs haar erop dat het voor jou een probleem is, en vooral ook het wantrouwen dat je tussen jullie voelt. Dat dat geen goede basis voor een relatie is en dat je dat wel wilt (als dat dan nog wilt).
Reageert ze alsnog ontwijkend dan zou ik de boel maar eens langzaam of snel afbouwen want over dit soort dingen moet je openhartig en eerlijk kunnen praten, want wat doe je anders bij elkaar?
MR
Eerste gedachte
die ik bij het lezen van jouw verhaal lees, is of ze wel een relatie met jou wil. Nog naast of jij op deze manier wel wil bedoel ik. En misschien is dat ook wel de pijnlijkste vraag. Ik heb ooit ook zo'n vriendje gehad en heb als reactie wel eens gevraagd, goh als dat kennelijk bij jou zo is, wat doe je hier nog en wat doe ik nog bij jou? Wat is voor jou belangrijk in een relatie? Voor mij is dat oa veilig voelen. Zo te lezen is het dat misschien ook wel voor jou en schort het daaraan in deze relatie op dit moment. Het gaat niet om haar, welke reden zij ook mag hebben. Het gaat erom dat dit voor jou een reden is om je niet prettig te voelen in de relatie.
Hmmm, ik herken het
Jij bent dan mijn vriend en ik jouw vriendin. Mijn vriend is wat onzeker en onbedoeld wakkerde ik dat met bepaalde opmerkingen aan. Zo herken ik het vergelijken met een bepaalde ex, over wie ik trouwens allang heen ben (iemand van eind jaren 90, daarna ben ik alweer diverse malen verliefd geweest) met wie hij bepaalde karaktereigenschappen gemeen heeft. Ik vond dat het moest kunnen, dat vergelijken, maar hij kon er helemaal niet tegen en heeft op een gegeven moment gezegd: Nog één keer en ik maak het uit. Dus houd ik nu maar mijn mond, zoveel moeite kost dat niet, en eigenlijk heeft hij gelijk, ik zou het ook niet leuk vinden om regelmatig met een ex te worden vergeleken. Hij is hij en die ex is die ex, hoeveel ze toevallig ook gemeen hebben. Wat ik tot voor kort ook deed was regelmatig zijn zwakke karaktereigenschappen benoemen, dat maakte hem nog onzekerder, het gaf hem het gevoel dat hij blij moest zijn dat een leuke vrouw als ik met een kneus als hij wilde omgaan. Als hij op zijn beurt mij bekritiseerde dan deed ik het, arrogant als ik soms kan zijn, gewoon af als onzin. Kortom: spreken is zilver, zwijgen is goud. Van beide kanten, hoor. Je moet je veilig bij elkaar kunnen voelen en je vrij voelen te zeggen wat je wilt, niet het gevoel hebben dat je dingen moet verzwijgen om de ander te ontzien, maar dat betekent niet dat je alles maar moet kunnen zeggen, er is niets mis met tact. Is er niet zoiets aan de hand?
Vergelijken met een ex is een echte don't, ze overtreedt hiermee een ongeschreven regel, zoveel is me wel duidelijk geworden toen ik het had gedaan en google afsurfte en ruggespraak hield met een vriendin.
Reacties ii
Inge, als ik google op Dweck/Mindset kom ik niet echt herkenbare info tegen. Misschien moet ik daarvoor toch dat boek lezen... 
MariaRosa, rustig om verduidelijking vragen is lastig want ze maakt me boos op zo'n moment. Ik heb dit natuurlijk wel eens aangekaart, meer in algemene zin. Ze zei: als jij me pijn doet, raak ik jou waar ik je raken kan. Dat merk ik wel, maar dat bedoel ik niet. Wat ze tijdens een ruzie opwerpt aan pijnlijke opmerkingen kan ik nog relativeren. En ze heeft gelijk, ik doe dat ook, maar het wordt dan een welles-nietes spelletje over wie begint. Het is blijkbaar een patroon geworden.
Bleu, verborgen woede zou kunnen. Er speelt onderhuids veel bij haar, o.a. wel gebrek aan eigenwaarde, gevoel dat ze afgewezen wordt. Ze heeft ook last van verlatingsangst. Vaak vult ze dingen negatief voor me in, in plaats van om te vragen of ik het werkelijk zo bedoel als zij opvat. Kunnen soms hele kleine dingetjes zijn.
Judith-t, even vanuit mezelf... ja, ik wil wel een relatie met haar als ze hiermee ophoudt. Ja, dat is wel makkelijk gedacht, dan leg ik alles ook bij haar neer. Ik heb geen idee of dit patroon nog te keren valt. Het lijkt mij toch een basisvoorwaarde voor een stevig fundament: je veilig voelen in een relatie. Geldt voor beiden. Maar ik weet niet hoe zij daar over denkt.
Brunette, ja, ik denk dat iedereen wel vergelijkt, maar uitspreken tegen je nieuwe liefde is natuurlijk niet tactvol. Ik heb wat dat betreft m'n portie wel gehad. Ex was leuker met haar kind, ex was beter in bed, zorgzamer, hield meer van haar, etc. Dat wil ik ook echt niet meer horen.
Klinkt ook een beetje
alsof jullie, of misschien alleen zij, overdreven gericht zijn op negatieve zaken.
Ik zou eens een gesprekje met haar aangaan en vragen welke positieve dingen zij in je ziet. En benoem ook welke positieve dingen jij bij haar ziet. Jullie zijn aan het afglijden in het negatieve.
Doen jullie nog leuke dingen samen?
Er is nog hoop.
Nou ja zeg, vergelijken met een ex is al uit den boze maar dat die ex dan ook nog wordt opgehemeld, ik kan me voorstellen dat je daar woest van wordt. Ik heb ook moeite met dat ze wraak neemt door je aan te vallen als jij haar (ik neem aan onbedoeld) pijn hebt gedaan. Mijn vriend heeft me met bepaalde opmerkingen ook pijn gedaan maar als ik rottige dingen terugzei was dat nooit uit vergelding, het kwam meer voort uit boze onverschilligheid, ik luchtte mijn hart zonder me verder druk nog te maken om de gevolgen.
Na een jaar hebben wij onze negatieve (mis)communicatiespiraal doorbroken en met ons als stel gaat het een stuk beter dan eerst. En dat terwijl mensen op OOL het zeer somber inzagen en me afrieden met deze man door te gaan. Jij bent onzeker en dat zou je kunnen zien als een soort milde "slechte eigenschap" maar zij is echt niet goed bezig, zo wordt het niets. Je moet je partner niet willen veranderen maar je kunt wel degelijk vragen haar gedrag te willen aanpassen. Als ze van je houdt zal op een dag het kwartje vallen. Bij ons heeft dat een jaar geduurd maar ik ben optimistisch over de toekomst. Er zit niets anders op om met haar te blijven doordiscussiëren tot je eruit bent. Als onder vier ogen niet werkt omdat er altijd iemand boos wegloopt en de telefoon bij discussies wordt afgebroken dan kun je altijd nog mailtjes naar elkaar schrijven. Je kunt dan nadenken over wat je wilt zeggen en een destructieve toon proberen te vermijden. De lezer kan de mail laten bezinken of nog eens overlezen op een kalmer moment. Het onverkwikkelijke deel van onze relatie speelt zich grotendeels via beeldschermen af.
