geen aantrekkingskracht
Hallo,
ik heb een partner met wie ik 15 jaar samen ben. Door de jaren heen verandert een mens, dat begrijp ik. Maar ik kan gewoon niet meer zeggen dat ik me tot hem aangetrokken voel, omdat hij zo is verdikt. Zeker 20 kg aangekomen. Een serieuze buik (als mannen zwanger konden zijn, was hij 9+ maanden) had ik nooit voor hem gewild. Ik vind zijn persoonlijkheid leuk, maar sex hebben gaat voor mij moeilijk, omdat ik gewoon niet opgewonden raak. Ik heb hem al vaak genoeg gezegd dat hij zou moeten afvallen (en benadruk gezondheisdredenen want hij rookt ook) maar hij lijkt het zelf niet zo belangrijk te vinden. Voor mij klinkt dat alsof IK niet belangrijk genoeg ben voor hem. Als we dan al sex hebben, fantaseer ik over verleidelijke mannen, soms mannen die ik ken (en echt niet met wasbordjes en sixpacks enzo) maar dat voelt eigenlijk een beetje als vreemdgaan.
Als er een mooie man op tv verschijnt, liet ik voorheen nooit blijken dat het een mooie man was. Maar nu wil ik hem juist laten zien dat ik er nog steeds oog voor heb en niet van steen ben. Moet ik altijd lief en aardig blijven of is het nu tijd om het 'hard' te spelen? Ik wil niet scheiden, daar is het probleem niet groot genoeg voor. Maar sex moet gewoon fijn zijn voor beiden. Hoe krijg ik het bij hem binnen dat het gevaarlijk is voor zijn lijf, maar ook voor zijn sexleven?
Ikzelf ben geen slanke den maar dik ben ik ook niet. Ben lichamelijk wel actiever en rook niet.
Niet
Als hij niet wil veranderen, moet je het niet op jezelf betrekken. Hij zit zo lekker in zijn vel, dat heeft niets te maken met dat hij geen rekening met jou wil houden. Mijn ervaring is als mensen niet volledig achter belangrijke veranderingen staan, die heel makkelijk mislukken.
Zoals je misschien hebt meegekregen, is men erachter dat dikke oudere mensen niet eerder doodgaan dan slankere. Hollanse Zaken van omroep Max ging hier vanavond over. Wat wel zo is, is dat een hoger gewicht de gewrichten meer belast en je de kwaliteit van je leven wel kunt beïnvloeden door je gewicht. Dát kun je noemen tegen je man. Ik lees dat je man ook rookt. Dáármee vraagt hij zeker wél om moeilijkheden. Daar is iedereen toch wel over uit. Ik vind dat jij in huis roken niet langer hoeft te accepteren. Meeroken is ongezond. Bespreek eens dat roken zijn leven kan verkorten en jij en de kinderen hem nog lang op aarde willen houden. Roken doe je niet alleen. Ja het inhaleren doe je alleen, maar de negatieve gevolgen zijn voor het hele gezin.
Nu ik dit lees voel ik (zoals wel vaker) hoe fijn het is dat mijn man me neemt zoals ik ben. Vanaf de eerste kennismaking en het heden heeft de jojo van 67 naar 107 en van 87 naar 103 gestuiterd en het maakt hem niet uit. Dat waardeer ik erg. Omgekeerd is man ook niet meer de slanke den van vroeger. Hij ziet er normaal uit met wat meer spekjes. Daarmee kom ik op aantrekkingskracht. Ik vind het altijd een beetje triest dat sommige mensen niet incalculeren dat de jonge god of godin uiteindelijk een gerimpeld cherubijntje kan worden. En als het die kant dan op lijkt te gaan, lonken opééns de mannen of vrouwen die de cherubijntjesfase nog niet bereikt hebben. Maar goed, ik mag niet voor jou uitmaken dat je tevreden moet zijn met hoe je man er nu uitziet. Ik vind wel dat je eerlijk moet zijn als zijn uiterlijk jou afstoot. Gun hem dan een vrouw die dat accepteert. Dan kan jij op zoek naar een slanke man.
Kaaskopje
Mooi verwoord!
Eens met Kaaskopje
Ik denk dat als je je man zodanig niet meer aantrekkelijk vindt dat seks moeilijk voor je wordt, er echt wel wat anders/meer aan de hand is. En daar zou ik dan eens goed naar kijken.
Kaaskopje heeft gelijk als ze zegt dat zijn weigering om wat aan zijn gewicht te doen niets met jou te maken heeft. Door het zo op jezelf te betrekken geef je er een (negatieve) lading aan die het niet heeft. en dat blokkeert de mogelijkheid om er wat meer afstandelijk naar te kijken en op zoek te gaan naar oplossingen. Je blijft nu hangen in het wijzen naar hem en van hem verwachten dat hij verandert.
Maar je kan hem niet veranderen, alleen jezelf. Maar als jij jouw gedrag verandert, zal hij dat ook doen. Zo werkt dat nu eenmaal. Dus ga bij jezelf na waar het nou precies in zit dat je je man niet meer aantrekkelijk vindt, en probeer dat eerlijk met hem te bespreken. Ga daarbij uit van jezelf, geef aan waar je moeite mee hebt en vraag hem mee te denken hoe dat op te lossen valt. Dat is dus iets heel anders dan hem zeggen dat hij af moet vallen!
Succes.
eens
met bovenstaande posters.
Een man met een wasbordje heeft dat niet meer als hij ouder wordt. Of misschien nog onder dat uitgezakte gerimpelde velletje.
Je bent zelf niet slank, maar niet dik, maar wie weet valt je man in zijn gedachtes ook wel op een "pamela".
Ik heb er toch altijd wat moeite mee als mensen zeggen dat ze "getekend hebben" voor een wasbordje en dat de buik van nu niet in het plaatje past terwijl zijzelf eigenlijk ook gewoon 15 jaar verouderd zijn.
Dan ben je toch wel wat kortzichtig en oppervlakkig.
Ik val daarentegen juist helemaal niet op mager/slank/gewasbord, maar als de man waarvan ik houd dat nu eenmaal heeft dan wordt ik daar als vanzelf verliefd op. En verliest hij zijn haar, dan is hij nog steeds dezelfde voor me.
Ik val op wat er aan de binnenkant van de (pret)oogjes speelt omdat dat hetgeen is dat het langste blijft en dat deel van een partner hetgeen is waar ik sex mee heb.
En weet je, ook al zou je nog eens een wasbordje van een man krijgen en zelf her en der gelift en gebotoxt zijn: ook dat is vergankelijk. Kortom: ik begrijp wat je bedoelt maar snappen doe ik het niet.
Bekijk je koelkast...
Laatst was er een programma op tv over de hoeveelheid suikers die aan ons voedsel werd toegevoegd en welk een verslavende werking zoetigheid had op de mens. Kijk of je de inhoud van je koelkast en de maaltijden op tafel kan veranderen zodat er geen sprake is van eenzijdig geforceerd afvallen.
Even buiten het feit dat liefde en uiterlijk twee verschillende dingen zijn, is een wat gezondere levenstijl ook beter voor de knieën en werkt het ook positief in gevallen van snurken (om maar even een ander kwaaltje van overgewicht te noemen).
Kijk of je hem wat vaker kan porren voor een wandeling, een gezonde afleiding ipv een sigaret.
Ps. Bij vrijen gebruik je veel buikspieren....
Oftewel, maak afvallen gezellig en let op de zoetigheid.
Flanagan
Jij bent het hiermee toch aan het oplossen voor de man van TS.
Ik opperde laatst, terwijl wij aan tafel zaten, dat we best wat vaker vleesloos konden eten. Nou... dat ging hem dus niet worden. Hij werd bijna boos. Kom niet aan zijn dagelijkse stukje vlees. Zou ik nu toch zonder het te melden vlees weglaten, dan zit ik die maaltijd tegenover een teleurgestelde man..We eten wel eens geen vlees overigens, maar niet zo heel vaak.
Als de man van TS wil afvallen en daar volledig achterstaat, dan wordt het tijd om solidair mee te doen.
Je kunt overigens prima roken tijdens het wandelen. Het is buiten, dus daarmee laat hij zijn goede wil ook nog zien.
herken het wel
Mijn ex werd ook in de jaren dikker en dikker. En ik voelde me steeds minder tot hem aangetrokken en schaamde me voor die gedachte. Nu denk wel dat het niet alleen om het lichaam ging, dat het vuurtje langzaam doofde, maar het telde denk ik wel mee. Het feit dat hij het maar liet gebeuren, waar ik bij was. Ieder keer nam hij met mij weer nieuwe plannen door om af te vallen. Ik ging er dan helemaal in op om hem te helpen en at ook mager mee, voor hem, alleen ik hield me er wel aan en hij kocht gewoon een mars bij de kassa van de supermarkt. Als ik daar dan wat van zei (grappend gedaan, vriendelijk gedaan, bezorgd gedaan, het gebeurde vaker) dan was meneer boos. Sowieso als ik iets zei over zijn eten. In de avond dronken we wel eens een wijntje, ik één wijnglaasje, hij meteen een longdrinkglas vol. Nooit maat kunnen houden.
Het bleef een issue hier, altijd grote mond over diëten,wat je wel en niet zou moeten doen, hij wist alles het beste, maar zich eraan houden niet. Op een gegeven moment ging ik het onderwerp dieet en afvallen vermijden en zei niets meer van wat hij at of dronk (probeerde wel mager te blijven koken) maar kreeg gewoon een enorme afknapper van die man, van zijn gedrag, van het alleen maar met zichzelf bezig zijn. En dan gaan andere dingetjes ineens ook opvallen. Hard boeren en winden laten, gewoon zappen met de tv terwijl ik iets zat te kijken. Alleen voor zichzelf drinken inschenken en niet voor mij. Als ik daar wat van zei, zei hij 'oh ik dacht dat je niet wilde' en ging dan alsnog wat inschenken (iedere keer opnieuw, is gewoon niet aardig) enfin...proces geweest van járen hoor, maar ik snap dus helemaal wat je bedoelt Klara.
Sex en je aangetrokken voelen tot iemand (karakter én lijf) zijn heel belangrijk....en als dat vuurtje wat dooft en je steeds minder fijne sex hebt kom je in zo'n neerwaardse spiraal terecht.... want door geen sex te hebben, dooft het vuurtje nog meer, en je verbintenis samen.
Is het écht alleen zijn lichaam of herken je nog meer teleurstelligen die zich de laatste jaren hebben opgehoopt, wellicht is een relatietherapie verstandig?
Ik herken het aan de ene kant niet echt...
Want manlief ziet er nog prima uit voor zijn leeftijd.
Maar ik herken het aan de andere kant ook wel. Ik kan me best voorstellen dat ik lichamelijk minder aan getrokken zou worden door mijn man als hij zichzelf fysiek vreselijk zou laten verslonzen. En dan bedoel ik niet het 'normale' verval als je ouder wordt (wat minder strak in t vel, wat minder haar, paar kilootjes erbij..) dat vind ik geen enkel problem. Sterker nog, man heeft zelf meer problemen met zijn dunner wordende haar dan ik. Het staat hem prima vind ik....
Maar als man zichzelf qua eten mateloos zou laten gaan en daardoor een enorme bierbuik zou creëren....mwah. Ik kan me best voorstellen dat ik daar een beetje op zou afknappen. Net zo goed als ik het niet zou kunnen waarderen als hij zelden zou douchen, of een week in hetzelfde t shirt zou lopen, of zijn tanden niet zou poetsen. Heeft toch iets te maken met een beetje verzorging en aandacht voor jezelf....
Betekent dat dat ik alleen of voornamelijk val op zijn fysieke verschijning? Mwah. Ik denk het niet. Maar hoe je met jezelf omgaat is ook een facet van je hele persoon, en hoe je in het leven staat..,toch?
Nogmaals...ik hoef echt geen afgetrainde sportschoolspierbundel. Maar ik kan me best voorstellen dat ik er moeite mee zou kunnen hebben als mijn man zichzelf qua kilo's volledig zou laten gaan.
Ingrid
Lichamelijke verzorging
vind ik ook wel weer iets anders dan een buikje of een onderkin. Als je het niet voor jezelf, laat staan voor een ander, kunt opbrengen om lekker fris de dag te beginnen, dan zit er sowieso iets niet helemaal goed lijkt mij. Ik denk dat we allemaal wel eens gemakkelijke dagen hebben. Ik noem dat 'lekker vies doen', maar dat moet niet de standaard zijn.
Een bierbuik zit daar niet van de ene dag op de andere. Daar groei je als partner ook in mee lijkt mij. Als ik iemand met een bierbuik voor het eerst zou ontmoeten, zou die buik wel heel sterk meebepalen of ik verliefd zou kunnen worden of niet. Maar die fase is geweest en is liefde geworden. Dan laat je iemand niet meer vallen om de bierbuik lijkt mij. Ik kan me niet voorstellen dat je van iemand zou willen scheiden, puur om de buik of onderkin.
Ja maar kaaskopje...
Topicstartster heeft het niet over 'een buikje' maar over een 9+maanden zwangere 'bierbuik'. Dat vind ik wel een verschil.
En ik zei ook niet dat ik acuut zou gaan scheiden....
Maar wel dat ik me kan voorstellen dat als mijn partner puur door slecht eten of veel drinken zichzelf zo 'verslonst' dat ik me kan voorstellen dat ik me daardoor misschien wel minder fysiek tot hem zou voelen aangetrokken...
En ja, voor mij valt een zwangere megabierbuik wel een beetje in de categorie 'slecht voor jezelf zorgen'. En dus vergelijkbaar met bv matige hygiene. Niet leuk voor jezelf, maar ook niet leuk voor je partner.
Nogmaals...niet direct scheiden hoor......maar om nou heel nobel te gaan roepen dat het allemaal niets uitmaakt...nee. Ik denk niet dat ik daar helemaal in mee ga...
Ingrid
Als het echt de pan uit rijst
zou ik vrees ik ook wel irritant gaan aanmoedigen om er iets aan te doen. Zo is het dan ook wel weer
). Het zou me daarbij vooral om zijn gezondheid gaan. Iemand die ik ken is nog geen 50 en al op de operatietafel beland met een hartstilstand. Hij heeft er niet van geleerd. Daar zou ik méér mee zitten dan met de buik op zich, omdat hij dan bewust voorbijgaat aan het risico wat hij neemt door zo te leven.
Probeer het samen..
TS klaagt dat het lijkt of zij niet belangrijk genoeg is voror haar man om af te vallen.
Uit haar verhaal lees ik niet dat ze dit samen oppakken maar dat ze die actie bij haar man neerlegt.
Als ze iets wilt bereiken, bereikt ze meer als ze samen aan de slag gaan. Bewuster eten maar niet zo rigoreus dat de ander afhaakt.
Zo kopen wij geen frisdrank meer van het merk cola of sprite. Daar zit zoveel suiker in. Er bestaan ook varianten met veel minder suiker of aspartaam. Zo is een drank als rivella een prima alternatief. Dit geldt ook voor chips. Wil je iets snacken dan biedt de supermarkt ook crackers met basilicum of tortillachips.
Afvallen dmv rigoreus alleen rauwe groenten eten, leidt vaak tot vroegtijdig stoppen van de veranderde eetgewoonte. Eigenlijk is het gewoon gezamelijk streven naar een geleidelijke omschakeling. Een omschakeling waarbij manlief niets maar vrouwlief wel alles mag, gaat niet werken.
Ps. Ik vind het ook onprettig als ik boodschappen doe en een fles mineraalwater in de winkelwagen plaats, naast de coca cola voor de ander. Dat is zo confronterend.
mateloos
Ik kan me niet voorstellen dat iemand in de loop der jaren mateloos wordt of minder verzorgend. Ik denk alleen dat het veel meer opvalt naarmate je ouder wordt, omdat het meer effect heeft. Maar waarschijnlijk had de man op wie je verliefd werd ook al mateloze trekken.
Uit wat TS verder schrijft wordt ook wel duidelijk dat het niet alleen om die extra kilo's gaat.
Ik zou het waarschijnlijk ook niet enthousiast worden als mijn partner enorm zou aankomen. Maar een relatie met iemand die erg met zijn uiterlijk bezig is, is ook niet echt gezellig. Bovendien is hij/zij zelden alleen op eigen uiterlijk gericht, maar bemoeit zich ook met het jouwe.