HELP! Moeder die haar dochter wil beschermen
Dit is een van de moeilijkste dingen om te schrijven. En weet hier geen raad mee. Ik heb een zwager met een laag IQ. Hij heeft een kleine achterstand, maar functioneert nog om te werken e.d. Hij woont nog thuis bij mijn schoonouders, ook al is hij al in de 30. Ik ken hem altijd als een lieve en vriendelijke jonge man. Die geen vlieg kwaad doet.
Ik er onlangs achter gekomen dat mijn zwager zich meerdere keren heeft vergrepen aan één van zijn nichtje toen zij nog een jong meisje was, tussen de leeftijd 6 en 13 jaar. Zij heeft mij dit vertelt en geadviseerd om mijn dochter van 1,5 bij hem uit de buurt te houden. En mijn dochter vooral niet bij m’n schoonouders te laten slapen, waar hij dus ook woont.
Naar eigen zeggen, heeft zij dit op 15 jarige leeftijd geuit bij haar moeder en heeft haar moeder haar broertje geconfronteerd. Mijn schoonmoeder geloofde haar niet meteen. Totdat hij het toe gaf.
Mijn dochter gaat iedere dinsdag naar mijn schoonouders, waar hij ook woont. Gelukkig is hij dan op zijn werk. Maar mijn schoonmoeder vraagt me de laatste tijd steeds vaker wanneer mijn dochter een keer mag blijven slapen. Ik probeer iedere keer het smoesjes te verzinnen sat ik haar nog jong vindt. Maa
Niet laten gaan
Waar is trouwens de vader van het kind in jouw verhaal?
Is de zwager eigenlijk wel gestraft voor wat hij heeft gedaan of wordt door schoonmoeder alles met de mantel der liefde bedekt?
Niet laten gaan hoor, als jouw gevoel niet oke is. Bespreek het met je man en ga naar je huisarts. Dat laatste heeft mijn moeder vroeger gedaan en dat heeft achteraf gezien mijn broer heel veel ellende bespaard.
Gewoon zeggen
'Mijn schoonmoeder geloofde haar niet meteen. Totdat hij het toe gaf.'
Je schoonmoeder weet dus wat je zwager heeft gedaan. Dan kun je toch gewoon tegen je schoonmoeder zegen dat je weet wat er gebeurd is? En dat je je dochter en je zwager probeert te beschermen door logeerpartijtjes niet toe te staan?
eens met Sydney
Gewoon zeggen, laten we niet meer omwille van gevoelige tenen kinderen gevaar laten lopen
hè?
Ik vind het maar een raar verhaal. Geloofde je het niet of zo, dat je je kind daar nog steeds heen brengt? Als het waar is, is je schoonmoeder net zo weinig te vertrouwen als je zwager namelijk.
eigen plan
Ik mis ook de vader in dit verhaal. Het is zijn broer, hij kent hem. Hoe denkt hij erover?
Is je zwager veroordeeld? Wordt het misbruik erkend in de familie? Over hoe lang geleden hebben we het?
Dit is natuurlijk uiterst pijnlijk. Als je bang bent dat eea je niet vergeven wordt of teveel gedoe moet je je eigen plan trekken. Je kind hoeft niet daar te logeren. Oma hoeft niet op te passen als jij er niet bij bent. Moeders kunnen wel de dingen anders zien, zeker als het om hun oogappeltje gaat.
Geen smoesjes verzinnen
maar samen met je man het gesprek met je schoonouders aangaan. En hoe moeilijk ook, toch zeggen dat je al moeite genoeg hebt met dat je dochter overdag bij je schoonouders is. Maar dat zolang je zwager er op die dag maar niet is, je dat gewoon door laat gaan. Alleen wil je niet dat ze met hem samen is. Dus logeren is geen optie. Tenzij zwager op zichzelf gaat wonen. Wat me sowieso een stuk gezonder lijkt voor iedereen, maar ik weet wel dat dat niet zo gemakkelijk gaat. Zeker bij de mensen die zoals jouw zwager een beetje tussen wal en schip vallen.
Maar het gaat om de veiligheid van jullie dochter. En het is jullie verantwoordelijkheid om haar te beschermen. Dus logeren is geen optie.
Ik ben ook wel benieuwd hoe lang geleden de situatie met het nichtje was. En of er aangifte is gedaan en hoe de familie ermee om gaat. Lijkt me voor nichtje een heel moeilijke situatie. Kan ze er met hem over praten? Snapt hij dat wat gedaan heeft niet kan en mag? Heeft zij professionele begeleiding? Heeft je zwager die? Of zorgen je schoonouders alleen voor hem? Als dat zo is, is dat geen gezonde situatie. Als je schoonouders wegvallen staat je zwager er ineens alleen voor. Misschien kan je man aansturen op langzaamaan meer begeleiding voor je zwager, en hopelijk ook op begeleid zelfstandig wonen. Maar misschien zijn je schoonouders daar wel mee bezig. Al heb ik op basis van je toon het vermoeden van niet. Geloof me in dat geval, je schoonouders doen hun zoon plezier met hem zo afhankelijk te houden. Te veel volwassen verstandelijk beperkten gezien die na het overlijden van hun beschermende ouders volledig de weg kwijt raakten in de grote boze buitenwereld die ze nooit hadden leren kennen...
wow
Ik hoop maar dat ik je verkeerd begrijp, Pennestreek. 'Je schoonouders doen hem plezier met hem zo afhankelijk te houden" Hopelijk wilde je er eigenlijk tussen zetten 'geen'.
De manier om te voorkomen dat een volwassen persoon met lichte beperking volledig de weg kwijt raken als de ouders overlijden, is te zorgen dat er tijdig op zoek gegaan wordt naar woonruimte met begeleiding. Juist dan leert die persoon dat de wereld veel groter is dan die van het ouderlijk huis en komt de klap van het overlijden van ouders minder hard aan.
Met respect voor alle goede bedoelingen van ouders: ik heb mensen met een beperking enorm zien opknappen vanaf het moment dat zij bij ouders weg gaan en in de woning komen met gelijkgestemden en de begeleiders.
Wat je namelijk vaak ziet is dat de ouderwordende ouders het eigenlijk allemaal niet meer zo aankunnen; ze zijn moe; oud en de beperkte zoon of dochter gaat in hun levensritme mee: iets waar ze eigenlijk nog niet aan toe zijn. Ze hebben hele andere behoeftes: ze zijn jong en willen reuring en aanspraak.
Ook in dit geval denk ik dat het goed voor zijn voor je 30 jarige zwager om op zichzelf te gaan: net als ieder ander. Heel gezond. En rust voor je schoonouders.
Wat je dochter betreft: zet jij je man eens aan het werk! Hij zal echt duidelijk moeten maken dat je dochter daar niet komt logeren. Nooit. Lieve oma en opa ten spijt: je stelt je dochter niet bloot aan dit soort gevaar. En dat moet ook maar even gezegd worden.
Juf Ank, uiteraard bedoel ik dat
Dat blijkt toch hopelijk wel duidelijk genoeg uit de rest van het stuk?
Bedankt
Bedankt voor alle reacties. Sorry, maar mijn verhaal is ergens halverwege afgekapt.
Het is inderdaad in een doofpot gestopt. Het is in 2011/2012 aan het licht gekomen. Maar zij is misbruikt van 2003 tot 2009. Er is niets mee gedaan. Hij krijgt geen begeleiding. Er wordt gedaan alsof er niets is gebeurd.
Ik vind het persoonlijk ook maar een rare situatie en snap niet hoe ze nog om hem heen kan zijn. Ik ben zelf als kind misbruikt en ik zou nooit met diegene in 1 ruimte willen zijn.
Mijn man heeft het voor mij verborgen en ik neem het dat heel erg kwalijk. Hij weet wat mij overkomen is en zou daarom des te meer zijn best moeten doen om de veiliheid van ons kind te waarborgen. Ik ga het gesprek ook met hem aan en zal zeggen dat ik niet wil dat zij daar logeert. Hij mag het zelf aan zijn ouders vertellen.
Nogmaals bedankt voor de reacties.
Zelf?
Als je zeker wil weten dat het gezegd wordt, en wat er gezegd wordt, zou ik dat niet je man laten doen.
Waarom zou hij nu wel iets durven zeggen?
Oppassen zou ik ook klaar mee zijn. (Maar dan komt vast weer het smoesje van gunnen en genieten....?)
Zelf
'Ik ga het gesprek ook met hem aan en zal zeggen dat ik niet wil dat zij daar logeert. Hij mag het zelf aan zijn ouders vertellen.'
Zolang hij dat niet doet, blijft je schoonmoeder vragen of je dochter mag blijven slapen. Dus dit lost jouw probleem niet op. Jij zult met je schoonmoeder in gesprek moeten.
Familiegeheimen
Ik ben ook bang dat er meer nodig is dan een gesprek tussen jou en je man.
Familiegeheimen zijn hardnekkig en moeilijk bespreekbaar. Wat dapper overigens dat het nichtje jou heeft ingelicht.
Zoek tijdig hulp of advies, voor jou en je dochtertje. Hebben jullie dezelfde huisarts?
Ik vind wel
Nu je meer info geeft dat dat de zaak een pietsie verandert. In 2003 was je zwager zelf nog een puber. Dat is 17 jaar geleden. Neem ik even aan dat ‘in de 30’ ongeveer 35 is, dan was hij bij aanvang zelf een geestelijk (flink?) achterlopende puber van 18. Dan praat ik nog niks goed natuurlijk, maar dan heb je dus een hormonenbom die waarschijnlijk (heeeel veel slagen om de arm hier, maar omdat ze nu nog wat struisvogelig overkomen ga ik daarvan uit) geen voorlichting heeft gehad van zijn ouders. Dan zou ik daar niet de term ‘misbruik’ direct aan hangen. Ik kan me zo voorstellen dat het voor dat nichtje misschien ook pas later die naam kreeg. En de bijbehorende gevoelens. De man in kwestie is nu in de 30 en weet nu dat wat er is gebeurd niet deugt. Zou hij het dan nog een keer doen? Ik weet het niet. Je dochter is nu ook nog wel een stuk kleiner dan het nichtje destijds. Misschien werkt het ook als je man het gesprek aan gaat met zijn ouders en broer. En misschien via de huisarts begeleiding zoekt voor die broer.
Want grootouders en kleinkinderen, en ook nichtjes en ooms, zouden een fijne relatie moeten kunnen opbouwen met elkaar. Dat is ook enorm waardevol!
Van nu in paniek grote woorden gebruiken tegen elkaar zou weleens meer kapot kunnen maken dan je lief is. Hoewel ik uiteraard heel goed begrijp dat je dochter voor jou op 1 staat en je er alles aan wil doen om te voorkomen dat zij gekwetst wordt. Dus tot je een oplossing hebt waar jij je goed bij voelt, geen logeerpartijtjes. Maar ik zou toch voorzichtig en met begrip te werk gaan.
niet verantwoorden
Met een verstandelijke handicap en een familie die alles (waarschijnlijk) vergoeilijkt weet ik ook niet of je er vertrouwen in kan blijven houden.
Gewoon niet alleen daar, dat is het enige. Leuke band kan ook zonder logeerpartijen. Oppas moet je zelf regelen, daar zijn oma's niet voor. Mijn ouders hebben niemand misbruikt maar daar hebben mijn kinderen ook nooit gelogeerd. Je hoeft je niet te verantwoorden. Als je man dat wil doen prima, of het aankomt is een tweede (en ik ken schoonmoeders die alles vergoelijken van hun oogappeltje, daar kunnen ze erg ver in gaan). Geen paniek dus, maar gewoon erbij blijven.
Daar heb je het al
"Want grootouders en kleinkinderen, en ook nichtjes en ooms, zouden een fijne relatie moeten kunnen opbouwen met elkaar. Dat is ook enorm waardevol!"
Dat bedoelde ik.
Dat wordt vaak als reden gegeven om maar niets te hoeven veranderen aan de situatie, denk ik. Want oma zou wel eens verdrietig kunnen zijn als ze niet meer mag oppassen. En dat wordt dan belangrijker gemaakt dan het potentiële gevaar dat het kind loopt.
Ik denk als er niet met oma gepraat wordt, er altijd angst boven het contact zal blijven hangen. Dan lijkt het misschien een fijne relatie, maar je weet nooit wat die zwager gaat doen en wat oma daar wel en niet van weet.
Want oma is dus ook niet zuiver...anders had ze wel meteen uitgelegd van hoe of wat, en je verzekerd dat ze altijd goed op zou letten. In plaats daarvan zegt ze niets en wil ze je dochter daar hebben als je zwager ook thuis is.
wat verschrikkelijk
Kind (nichtje) misbruikt van 2003 tot 2009? Dader niet behandeld? Zaak niet in behandeling genomen? Zaak verzwegen in de familie door oma. Zaak verzwegen tegenover jou door man. Terwijl jullie zelf een kind hebben en jij zelf misbruikt bent in je jeugd.
Dit is een cultuur die de dader beschermt en de slachtoffers door alle geheimhoudingen en de andere kant op kijken totaal geen recht doet.
Kom op voor je kind en laat haar niet meer naar oma gaan. Oma komt maar naar jullie.
En oh ja, praten. Met man en oma erbij. (ben even kwijt waar de opa is in dit verhaal)
Zonne
Wil je niet een stuk uit mijn post halen en die uit zijn verband rukken? Ik zeg niet dat er niets gedaan moet worden, ik zeg ook niet dat er geen gesprek plaats moet vinden. Ik zeg alleen dat er verschillende zaken een rol spelen, en dat de band tussen kleinkinderen en hun grootouders en andere familiebanden wel degelijk ook belangrijk is. En dat TS er dus wat mij betreft niet met gestrekt been in gaat. Maar ik zeg NERGENS dat het feit dat oma wel mag oppassen belangrijker is dan de veiligheid van het kind van TS!
Pennenstreek
Nee, niemand ongeacht leeftijd, hormonen en verstandelijk vermogen mag dit doen. En JUIST omdat het in de doofpot is gestopt, kan je er absoluut NIET vanuit gaan dat deze meneer het niet meer doet.
6! Jaar lang is nichtje MISBRUIKT dat kan jr niet anders noemen. Stel je voor zeg! En zeggen dat je niet wil dat dochter van ts niet gekwetst mag worden? Dit kind is voor haar leven GETRAUMATISEERD als ook de kans krijgt ook dit kind te misbruiken, net als nichtje is getraumatiseerd. Het feit dat een (klein) kind niet weet dat het misbruik heet, betekent niet dat zijn het als zeer bedreigend, traumatiserend, naar, vervelend en als zeer slecht ervaren.
MarSy
Jeetje zeg, doe even rustig! Alsof ik voorstel om dat meiske bij haar oom in bed te leggen...
Ik bagatelliseer het gevoel van het nichtje helemaal niet. Ik wil alleen maar laten zien dat er misschien wel een verklaring is voor wat er is gebeurd anders dan dat die oom, toen een puber met een mentale achterstand, moedwillig en wetend waar hij mee bezig was, zijn nichtje heeft misbruikt. In Nederland is het gelukkig nog steeds gebruikelijk dat je iemand niet alleen maar veroordeelt op basis van wat er is gebeurd, maar dat je verzachtende omstandigheden mee laat wegen bij je oordeel. Dat is wat ik hier doe ten aanzien van de zwager (en zijn ouders).
Als die zwager nu weet dat wat hij destijds heeft gedaan absoluut niet kon en mocht, en dat hij het daarom dus niet weer doet, en als zijn ouders (opa en oma) er realistisch mee omgaan vind ik niet dat je bij voorbaat alle contact moet verbieden. Of dat je je dochter niet meer naar oma laat gaan (en zeker als die oom er niet is moet dat toch kunnen lijkt mij).
Maar uiteraard (!!!!) ga je eerst het gesprek aan, probeer je uit te vissen hoe het zat en zit, spreek je een heel hartig woordje met je man omdat hij dit nooit verteld heeft, en zorg je dat je kind geen risico loopt.
Pennestreek
Ja maar zwager is niet behandeld, er is geen zaak gekomen en alles is doodgezwegen. En dan nu gaan praten denk je echt dat dat aankomt? Het is het misdrijf met de grootste recidive hè? Oh maar wacht, het is geen misdrijf want nooit veroordeeld en alles in de doofpot gestopt en nu gaan we eerst de verzachtende omstandigheden inbrengen zodat de relatie met oma kan blijven voortgaan in de omgeving van iemand die een meisje 6 jaar heeft misbruikt?
Nee: eerst voor alles het kind beschermen. Oma komt maar naar ts
Ik stop er maar mee
Op de een of andere manier schrijf ik niet leesbaar blijkbaar. Of jullie stoppen met zijn allen halverwege mijn berichten. De laatste zin was toch "... en zorg je dat je kind geen risico loopt."
Ik geef het op. Veel plezier met de 'discussie' verder.
Maar Pennenstreek
je schrijft: " Als die zwager nu weet dat wat hij destijds heeft gedaan absoluut niet kon en mocht, en dat hij het daarom dus niet weer doet, en als zijn ouders (opa en oma) er realistisch mee omgaan vind ik niet dat je bij voorbaat alle contact moet verbieden."
maar dat kan je niet bepalen Dat moeten deskundigen doen, inschatten in hoeverre hij het wel of niet weer zal doen. En zelfs dan.... Op basis van de voorgeschiedenis moet je eerst maatregelen nemen.
Leesbaar
Het is leesbaar hoor, maar het lijkt of er gewoon nog niemand het met je eens is wat betreft het begrip en de verzachtende omstandigheden en dergelijke.
Eerst geen risico lopen, dan pas kijken of de zwager misschien iets geleerd heeft (hoe dan? Het wordt verzwegen) en of hij het misschien niet meer doet nu.
Maar ik zou mijn peuter daar dus niet als.proefkonijn voor inzetten.
Realistisch
Als je er realistisch mee omgaat, vertel je dit tegen de moeder van het kindje en leg je uit welke maatregelen je neemt en hebt genomen om zoiets in de toekomst te voorkomen.
Ook al is de zwager aan het werk, hij kan ook eens ziek zijn of vrij hebben.