Kan libido terug komen?
Ik (man) zit al bijna 10 jaar in een gelukkige relatie met mijn vriendin maar sinds onze zoon (nu net 4 jaar geworden) is er geen intimiteit meer tussen ons en dit weegt op mij. Ik zie haar graag en wil dan ook eens regelmatig knuffelen of net iets meer maar keer op keer word ik afgewezen. Als ik er over wil praten trekt mijn vriendin haar terug of kan ze nooit eens antwoorden op een constructieve manier. Vroeger, voor de geboorte van ons zoontje, was er wel intimiteit dat het soms zelfs wat te veel was voor mij. Dan deed ze soms ook nog iets lief. Nu krijg ik nooit meer een knuffel of zoen. Ik begrijp dat er met een kindje bij enorm veel veranderd en ik probeer bij te springen waar ik kan. Niet alleen in het huishouden maar door regelmatig eens ook samen iets te doen. Dat vindt ze allemaal wel leuk maar daar stopt het dan ook. Ik begin mij zorgen te maken want dit weegt enorm op de relatie en ik maak mij ook gewoon zorgen om mijn partner. Waar ze vroeger zo happy was in het leven is alles nu te veel. Als ik er over wil praten vlucht ze weg (fysiek of in haar hoofd). We gaan ook bij een relatietherapeute waar we werkpunten krijgen maar die voert ze nooit uit. Ik ben zowat einde raad. Kan iemand met een gezond libido, dat dit volledig kwijt is, dit nog terugkrijgen?
Bedankt!
Ik snap het bijspringen geloof ik niet zo goed. Jullie hebben samen een kind en een huishouden. Dan is het toch logisch dat je alles samen doet en niet dat de één bijna alles doet en de ander ‘bijspringt’? Als dat goed geregeld is, komt het libido wellicht ook wel weer terug.
misschien is ze depressief, overspannen, chronisch moe, burn out... je schrijft dat alles haar teveel is. Dan staat seks op plek 100. Geen kusje vind ik wel wat ver gaan. Dat was opdracht 1 die man en ik kregen van relatietherapie. Elke dag bij thuiskomst een connectie maken met een kus. Elkaar even echt zien binnenkomen.
Antwoord op je vraag, natuurlijk kan libido terugkomen als zij ook weer lekker in haar vel zit. Misschien ligt het niet aan jou maar zit ze met zichzelf in de knoop. Als jij je best doet dan weet ik het namelijk anders ook niet.
Willen jullie nog een tweede kind of houden jullie het zo?
HollyHobbie schreef op 28-04-2024 om 17:31:
Ik snap het bijspringen geloof ik niet zo goed. Jullie hebben samen een kind en een huishouden. Dan is het toch logisch dat je alles samen doet en niet dat de één bijna alles doet en de ander ‘bijspringt’? Als dat goed geregeld is, komt het libido wellicht ook wel weer terug.
Daar is niks logisch aan. Er zijn nog genoeg verdelingen dat vrouw merendeel doet en man een beetje. Daar is niks mis mee mits beide daarvoor kiezen. Ze gaat heus geen meer zin krijgen als hij wel stofzuigt. Mijn man doet letterlijk niks thuis behalve aan tafel zitten op de bank en in bed liggen. Waar ik persoonlijk dan weer wel opgewonden van raak is als man uit zichzelf kind een keer meeneemt naar de speeltuin (en daar ook goed voor hem zorgt op hem let etc)
Om te beginnen is er geen sprake van een gelukkige relatie. Jouw vrouw lijkt al jaren ongelukkig. En de situatie waarbij zowel seksualiteit als intimiteit (2 verschillende dingen) ontbreken is echt een groot probleem in een relatie. Als dit niet wordt opgelost is de kans zeer groot dat de relatie uiteindelijk zal eindigen. Want er is iets waardoor jullie elkaar niet meer gelukkig maken. Het doel is uitvinden wat dat is. En daarvoor is goede communicatie heel belangrijk. Gelukkig hebben jullie al professionele hulp. Bespreek dit tijdens de therapie. Dat je vrouw haar opdrachten niet doet. En wegvlucht voor de essentiële vragen. Dit wijst op geen motivatie en inzet. Wil zij wel therapie? En zo ja waarom dan niet meewerken. Anders is het zinloos.
In een goede relatie is er openheid en luister je naar elkaars zorgen en problemen. Dat doet zij op dit moment niet. Geef dat aan en vraag ook door. Niet weg laten vluchten. Maar letterlijk benoemen "waarom wil jij geen antwoord geven".
Wil ze dat nog steeds niet. En therapie helpt niet. Dan moet jij je conclusies trekken. Gebrek aan intimiteit (dus knuffelen, zoenen, fysieke connectie geen seks) is een doodsteek voor de gemiddelde relatie en jouw eigen mentale welzijn. Uiteindelijk ga jij daar heel ongelukkig van worden.
Ik had eens verkering en dat was een slechte minaar. Ik (vrouw met gezond libido) bleef maar geduldig uitleggen en proberen er iets van te maken. Maar mijn lichaam gaf aan dat het er tabak van had: mijn libido verdween totaal. Het kwam wel terug maar toen was hij al een tijd uit mijn leven.
Daarmee wil ik niet zeggen dat jij een slechte minnaar bent, maar dat libido terug kan komen.
Ik ben het eens met Izza. Het klinkt alsof het je vrouw allemaal teveel is. Heeft ze niet een niet onderkende (post-partuum) depressie? Omdat je schrijft dat ze vanaf de geboorte van jullie kind niet meer gelukkig lijkt? Als je niet gelukkig bent is het wel vanzelfsprekend dat je geen zin hebt in seks. Dus heel goed dat jullie therapie hebben, maar dat heeft alleen maar zin als zij zich daar ook voor inzet. Dus ik zou zeker de eerstvolgende sessie bespreken dat zij niks doet buiten de sessies om. Ik denk dat het goed zou zijn als zij ook een gesprek 1-op-1 met de therapeut heeft. Wellicht (waarschijnlijk) zijn er dingen die zij moeilijk of niet met jou kan bespreken (op dit moment). Dan kan het fijn zijn om in privacy van de behandelkamer die zaken te kunnen bespreken met de therapeut.
Maak haar ook duidelijk dat de relatie op deze manier niet het eeuwige leven heeft. Dit gaat vroeg of laat fout, ook met al jouw geduld en goede bedoelingen.
Nog wat aanvullende vragen: werkt ze? En zo ja, gaat dat goed? Heeft ze het naar haar zin, krijgt ze er energie van? Zo nee: waarom niet? Is ze gelukkig als huisvrouw of zou ze liever aan het werk gaan? Ik weet bijvoorbeeld van mezelf dat ik niet blij wordt van thuiszitten. Ik heb altijd gewerkt, al was het parttime (minimaal 28 uur). Dat is soms best pittig, maar ik had dat wel nodig om ook een leuke moeder te kunnen zijn. En ik struikel ook over jouw uitdrukking 'bijspringen'. Als vader en onderdeel van het gezin spring je niet bij, maar doe je jouw deel. Structureel. Mijn man heeft dat altijd veel te weinig gedaan, die sprong ook alleen bij als ik het vroeg. Maar dan stond het water me al tot de lippen. Met als gevolg dat ik inderdaad ook niet gelukkig was en langzaamaan verzuurde en daar zakte de zin in seks ook wel door weg. Pas de laatste jaren doet man zijn deel, zonder dat ik daarom hoef te vragen. Was wel een (flinke) relatiecrisis voor nodig, maar man waardeert mij nu met terugwerkende kracht veel meer. En dat is heel belangrijk voor mij. Kan het zijn dat jij je waardering niet genoeg laat zien aan haar?
Maar eerlijk gezegd denk ik eerder aan een niet-onderkende (post-partuum) depressie. En als dat zo is, zal die (eerst) behandeld moeten worden.
Misschien kan je de liefdestalen test eens samen doen. Je hebt er meerdere online en ik vond dat zeer verhelderend om eens samen met mijn vriend te doen.
Qua uitleg heb ik even een kopie gemaakt van een website:
Dit zijn de vijf verschillende liefdestalen
1. Positieve woorden
Sommige mensen zijn extra gevoelig voor complimenten en steunende woorden. Ook de toon waarop er tegen ze gesproken wordt, vinden zij heel belangrijk. De vraag kan neutraal zijn (‘Wil jij vanavond koken?’) maar als het geïrriteerd uitgesproken wordt, dan kunnen ze erg van slag raken. Partners van mensen die de liefdestaal Positieve woorden spreken kunnen het best goed op hun woorden en toon letten.
2. Tijd en aandacht
De liefdestaal Tijd en aandacht spreken, betekent dat je ervan houdt echt samen te zijn en dingen met elkaar te delen. Jij kunt er flink van balen als je een verhaal vertelt, terwijl je partner op zijn of haar telefoon zit te kijken. Tip om deze taal beter te begrijpen: kies een rustig tijdstip op de dag en wees echt in het moment met de ander. Of onderneem samen iets. Dat kan een etentje zijn, maar ook een middagje tuinieren.
3. Cadeaus
Mensen met de liefdestaal Cadeaus hechten veel waarde aan geschenken. Het is in hun ogen een uiting van liefde; ‘hij heeft aan mij gedacht.’ Ben jij niet zo’n cadeau-type, maar je partner wel? Maak dan een lijst met cadeautjes (vraag om tips bij vrienden en familie) en geef af en toe spontaan een cadeautje.
4. Dienstbaarheid
Afwassen, stofzuigen, de was doen. Vaak is er binnen een liefdesrelatie één iemand die dit soort dingen automatisch oppakt. Je partner een schuldgevoel aanpraten omdat hij niet genoeg doet, heeft geen zin. Ga er eens rustig voor zitten en maak afspraken over wat een goede taakverdeling is. En nog een tip voor als jij degene bent die de liefdestaal Dienstbaarheid wil leren: bedenk 4 dingen waarvan je denkt dat je partner het zou waarderen, als je die uit jezelf doet, en probeer dit eens heel bewust te doen.
5. Lichamelijke aanraking
Als jij geen aanrakerig type bent, betekent dat niet dat je niet van je partner houdt. Maar als je partner dit wél erg fijn vindt, is het goed om erover te praten. Waar wordt hij of zij blij van; een omhelzing? Knuffelen op de bank? Een kneepje in de arm bij het voorbij lopen?
Dus ja, wie weet is dit een mooi uitgangspunt om eens met elkaar te praten en dit van elkaar te weten te komen.
Verder vind ik de andere opties van de schrijvers hierboven ook erg goed.
Ik vind je vrij sterk op je zelf gericht; wat jij vindt wat belangrijk is. Probeer wat meer open te staan voor haar en geef haar echte aandacht als het kind naar bed is. Vraag haar eens wat zij belangrijk vindt in jullie relatie.
Zoals ik het las is er ook weinig zelfreflectie bij jou. Misschien bij je vrouw ook, dat kan, maar zie jij dat er ook zaken zijn die jij zelf niet zo goed aanpakt? Want je hebt veel dingen die je van je vrouw anders wilt, maar je bent vast niet de enige met wensen...
Ik viel over het woordje 'bijspringen'; net als anderen. Alsof het een soort gunst is dat jij helpt als het niet anders kan. Ik weet dat je man als een klein kind in het huishouden moeten aansturen echt een enorme libidokiller is. Neem jij wel eens initiatieven binnen jullie huishouden en relatie? Zelf iets regelen of ondernemen met kindlief? Een lekker etentje bedenken en de voorbereiding op je nemen?
En natuurlijk komt het libido wel terug. Dat komt vast goed: op voorwaarde dat er aan de relatie wordt gewerkt. Het is bekend dat in de tropenjaren (met jonge kinderen) het sexleven nogal eens op een laag pitje komt te staan.
Bij ons kwam dat ook helemaal goed. Met nog een flinke opleving toen onze zoon het huis verliet...
Moederkareltje schreef op 28-04-2024 om 22:31:
[..]
Mijn man doet letterlijk niks thuis behalve aan tafel zitten op de bank en in bed liggen. Waar ik persoonlijk dan weer wel opgewonden van raak is als man uit zichzelf kind een keer meeneemt naar de speeltuin (en daar ook goed voor hem zorgt op hem let etc)
Wat een armoedige post dit 
RoodVruchtje schreef op 30-04-2024 om 20:18:
[..]
Wat een armoedige post dit
Dit is wel lekker toevoegend, iemand afbranden en zelf geen advies geven.
Moederkareltje schreef op 28-04-2024 om 22:31:
[..]
Daar is niks logisch aan. Er zijn nog genoeg verdelingen dat vrouw merendeel doet en man een beetje. Daar is niks mis mee mits beide daarvoor kiezen. Ze gaat heus geen meer zin krijgen als hij wel stofzuigt. Mijn man doet letterlijk niks thuis behalve aan tafel zitten op de bank en in bed liggen. Waar ik persoonlijk dan weer wel opgewonden van raak is als man uit zichzelf kind een keer meeneemt naar de speeltuin (en daar ook goed voor hem zorgt op hem let etc)
Dat zou voor mij dus een enorme afknapper zijn. Ik verwacht gelijkwaardigheid van een partner. En voel mij totaal niet prettig bij het idee alleen huisvrouw of hotel te zijn voor iemand. Heeft ook te maken met wederzijds respect. We leven samen in een huis en iedereen draagt zijn steentje bij.
Izza schreef op 01-05-2024 om 12:55:
[..]
Dat zou voor mij dus een enorme afknapper zijn. Ik verwacht gelijkwaardigheid van een partner. En voel mij totaal niet prettig bij het idee alleen huisvrouw of hotel te zijn voor iemand. Heeft ook te maken met wederzijds respect. We leven samen in een huis en iedereen draagt zijn steentje bij.
Ja dat is jouw mening. Ik heb dan weer het geluk dat ik niet hoef te werken buiten de deur en voor mijn kinderen mag zorgen. Het is maar wat je onderling afspreekt. Heeft niks met respect te maken dat man niet stofzuigt. Ik hoef dan weer geen zware gesprekken met patiënten te voeren. Allebei blij. Tegenwoordig is deze verdeling echt taboe. Jammer.
Moederkareltje schreef op 30-04-2024 om 21:16:
[..]
Dit is wel lekker toevoegend, iemand afbranden en zelf geen advies geven.
Jij ziet het als iemand afbranden, terwijl ik een situatie beoordeel en niet een persoon. Dat het bijna verdienstelijk is om iets met je eigen kind te ondernemen en je on top of that zélfs voor je eigen kind zorgt én oplet of hem/haar niets overkomt! Ja, dat vind ik heel armoedig en verdrietig om te lezen.
Heb volgens mij nergens in de huisregels gelezen dat je enkel advies mag geven?
Zonet lezen is de kans klein!
het lijkt erop zoals bij vele mannen en relaties dat libido en seks centraal staan en dat geeft een enorme druk aan je partner!
ik spring bij, ik doe dit en dat… en toch geen seks. Seks lijkt hier echt het doel van alles wat je doet! Lees goed LIJKT.
Heb dit zelf ook meegemaakt: man maar zeuren (ja mannen zeuren ook veel!) : na alles wat ik doe voor jou en ik krijg nog geen seks!!
komt over als: ik doe dit allemaal maar met 1 doel -> seks…
Echt lustopwekkend is dit niet!!
haal het doel effe weg en laat weer ruimte… hoe meer je gaat ‘obsederen’ hierover hoe meer druk zij gaat voelen en nog verder weg gaat lopen!
ja vaak hoor je dan de mannen zeggen: zelfs een knuffel kan er niet vanaf! Tuurlijk wil ze ook niet meer knuffelen!! Elke aanraking is een aanleiding tot meer… meer dat ze nu duidelijk niet wilt! Mijn man kon het niet laten om bij elke knuffel wel zijn erectie tegen me aan te drukken, naar mijn borsten of kont te grijpen. Kwam over als: Allez voel je het? Doe er wat mee.. ik rende weg van elke vorm van nabijheid want dat was telkens een ‘vraag’ naar iets van mij.
we zijn gescheiden toen de zoon 5,5 jaar was. Op een dag kwam hij weer ‘geil’ knuffelen… ik kon het niet meer opkroppen mijn lichaam ging op slot en ik barste uit in huilen => burn out van het continue ‘vragen’ naar seks.
haal de focus weg van seks!!! Er is zoveel meer waardoor je kan verbinden dan die paar centimeter tussen je benen.
je hoort het niet graag i know - is gewoon de realiteit
In een goede relatie is die zin en aantrekkingskracht er ook. Als iemand langdurig geen zin meer heeft (zonder ziekte of duidelijke medische redenen) en zelfs afkeer voelt van de partner zegt dat veel over de relatie. Dan moet je gaan werken aan de relatie of die verbreken. Tenzij je in de bekende broer-zus relaties wilt komen.