Na relatiebreuk met moeder van mijn kind is er dit gebeurd.
Ik twijfel of ik dit moet bespreken maar ik zit er wel mee.
Ik hoop op normale reacties.
Een paar jaar geleden leerde ik een vrouw kennen. Het begin was geweldig en dan met name de seks. (Voor deze relatie had ik wel eens seks maar boeide me nooit zoveel.) maar na 3 maanden samen te zijn, werd ze zwanger. Wij vonden het spannend, maar hadden er echt zin in om samen hiervoor te gaan. Tijdens de zwangerschap werd ons seksleven wel steeds minder maar we hadden daar niet echt bij stil gestaan. Na de geboorte groeiden we steeds meer uit elkaar. Het was niet meer als eerst.
Zonder dat ik het door had, was zij al bezig met andere plannen. Zij had weer afgesproken met haar vorige vriend en door bloeide weer iets op. Toen kwam het moment dat ze me vertelde dat ze wilde stoppen tussen ons.
Ik was helemaal kapot hier van. Mijn ouders waren ook gescheiden toen ik jong was en ik wilde dit nooit bij mijn kinderen laten gebeuren, maar toch gebeurde het.
Een paar maanden later woonde ik inmiddels ergens anders. Ik had vaak nagedacht waar het mis ging. Dit bleek in mijn optiek onze seksuele relatie te zijn, want daar liet ze wel eens wat over vallen. Ik was zo dom om er niks mee te doen, want seks was prima maar voor mij hoefde het niet. (Raar maar waar.) Ik werd er wel jaloers van dat ze dit niet verder bij me had laten blijken, maar dat was meer mijn ego. Ik had er immers zelf ook wat aan kunnen doen.
Ik wilde ook rustig aan weer mijn leven verder oppakken. Dus dat betekende ook weer daten. Ik was op dat moment 23 jaar en had eigenlijk altijd iets met meiden die jonger waren dan ik zelf was. Dat bleek voor mij een knelpunt te worden.. Welke ouders zijn al bij hun dochter een jongen aankomen die al vader is, dacht ik vaak bij mezelf. Ik wist niet wat ik moest doen. Zo zei iemand dat ik op Tinder moest gaan kijken. Ik leerde daar een paar dames kennen die zelf ook kinderen hadden, maar de conversaties liepen al gauw stuk. Ik wilde net alles maar verwijderen totdat er iemand tegen mij begon te praten. Het was een vrouw die een paar jaar ouder was. We hadden ontzettend veel gemeen, met name ook qua relatiebreuk.
Na een paar keer wat afgesproken te hebben, hadden we voor het eerst seks. Het was geweldig. Alleen na afloop vertelde ze me iets..
Zij hield alleen van BDSM en dat was eigenlijk het enige wat ze deed.
Ik had er totaal geen ervaring in. Zoals ik al zei: Seks, leuk! Maar niet noodzakelijk.
Het kwam er op neer dat als ik dit vaker met haar wilde ik dat moest proberen.
Nu komt het gehele gedeelte waar ik mee zit..
We hebben het geprobeerd, heel basic hoor. Zij was de dominante en ik moest goed luisteren. Er kwam van alles bij kijken.
Het voelde goed, maar zij merkte dat ik nog onwennig was en dat sprak haar niet zo aan. Zo verwaterde onze afspraakjes en leuke tijd samen.
Maar een paar weken later merkte ik iets aan mij. Ik was alleen nog gefocust naar het zoeken naar mijn seksuele verlangens etc.
Ik wilde ontdekken wat ik graag wil en bleef er maar mee bezig.
Inmiddels heb ik al flink wat dingen uitgezocht, maar ik durf niet meer een vaste relatie te hebben. Ik weet niet hoe ik als jonge ouder zoiets er ook nog bij kan hebben of hoe ik het kan bespreken. Ook iemand vinden om dit mee te delen lukt me niet.
Ik heb nog een heel leven voor me en er zullen vast nog zoveel gekke dingen voorbij komen, maar ik ben door de relatiebreuk echt bezig gegaan met het nu en dat is waar ik vastloop. Nu weet ik niet wat ik hiermee aan moet.
Heeft iemand hier ook ervaringen mee of tips?
Ik zoek mensen die hier ook misschien mee te doen hebben en eventueel willen praten.
Ik wil zeker niet hopeloos overkomen, maar zo voel ik me ook weer wel.
Sorry voor het lange verhaal, heb zoveel mogelijk details weg gelaten.
als
ik je verhaal zo lees krijg ik het gevoel dat je erg veel met jezelf bezig bent en weinig tot geen band/verantwoordelijkheid voelt of lijkt te hebben met je kind om te beginnen. Ook met betrekking tot de moeder van je kind vind ik weinig diepgang terug. Nu is het ook wel helder dat dat wederzijds was: je vriendin zochht al naar nieuwe schoenen alvorens de oude weg te gooien...
Wat bedoel je precies met vastlopen en wat wil je precies in het leven?
Condoom
Het ligt ietwat voor de hand maar:
Gebruik volgende keer een condoom. Begin pas aan kinderen als je een beetje stabiele relatie hebt i.p.v. na 3 maanden 'geweldige seks'.
Je bent nog piepjong, doe een beetje rustig aan.
Diepgang met 23
In 23 jaar zit gewoon nog niet zoveel diepgang.
Geweldige seks is geen diepgang en 3 maanden niet lang genoeg om een kind te verwekken.
Wel zie ik dat je ook je verantwoordelijk probeert te nemen, alleen in de eerste beste volgende relatie wederom voor seks gaat, zelfs al hoeft het van jou niet zo.
Dus, zoals Ad zegt: beetje kalm aan.
Ontwikkel je als vader, dan word je vanzelf een wijzer mens. Even pas op de plaats en je toekomstige partner:
1. Niet van Tinder halen
2. Niet zwanger maken
3. Eerst wat beter leren kennen
nou
Seksualiteit is duidelijk een ding in je leven: eerst boeit het je weinig dan weer heel erg wel. De relatie met de moeder van je kind wordt eigenlijk hoofdzakelijk benoemd in termen van seksualiteit (niet: er was zo'n liefde, vriendschap, goeie klik). Het mooie is dat je heel eerlijk en oprecht bent erover.
Wat hierboven gezegd wordt beaam ik: zorg op de eerste plaats dat je een goede co-ouder voor je kind wordt. Nu lijkt seks zo'n ding apart in je contacten. Zet seks een een jaartje opzij en kijk eens of het leven mensen op je pad brengt waarmee je voor alles een goeie klik hebt op intermenselijk gebied. En wellicht kan daar dan een mooie voor beide partijen gevoelige en veilig seksualiteit uit groeien. Dat kan echt waanzinnig zijn hoor. Je bent jong, je kan het allemaal nog gaan ervaren. Eerst voor je kind zorgen is paramount. Je hebt geen idee hoe aantrekkelijk een verantwoordelijke vader is voor veel vrouwen...