Seksualiteit in de overgang

Interessant luistervoer

https://www.nporadio1.nl/podcasts/opvliegers

Veel herkenning als je het luistert.

Tijdschrift

Toevallig kreeg ik vandaag een tijdschrift over de overgang. Wat ik daaruit begrijp is dat hormoontherapie veel goeds kan doen op veel vlakken en te onrechte als kankerverwekkend te boek staat.
Misschien helpt het jou?

Wáárom ?

Waarom zouden vrouwen, na een groot deel van hun leven hormonale anticonceptie te hebben geslikt om te kunnen vrijen zonder zwanger te worden, wéér hormonen gaan slikken om aan de heersende standaarden te voldoen dat er hoe dan ook toch vooral gesekst moet worden, want anders is het niet goed.

Ik kan daar zo boos om worden. Ik zit in hetzelfde schuitje als jij TO en ik worstel ermee. Wanneer je zoekt op Google lees je alleen maar bemoedigende verhalen over dat seks echt niet voorbij hoeft te zijn na de overgang. Alsof er iets mis met je is als je er eigenlijk wel klaar mee bent. Mag het als je ouder wordt misschien eindelijk wat minder allemaal ?

Om je vraag te beantwoorden :

Ik kwam vroeg in de overgang en ben er nu, na 4 jaar in de post-menopauze wel bijna doorheen. Ook ik merk sinds een jaar of twee dat vrijen voor mij niet meer zo hoeft. Een keer per week is prima, liever niet vaker. Voorheen was dat drie keer per week. Ik moet erbij zeggen dat ik seks best leuk en lekker vind, maar dat ik zonder moeite vijf dingen op kan noemen die ik leuker, lekkerder en interessanter vind en me dus liever daarmee bezig houdt dan met seks en dat is, met uitzondering van de puberteit en een periode rond mijn 40ste, altijd al zo geweest.

Op dit moment ben ik het zo zat dat mijn lichaam altijd beschikbaar moet zijn voor derden. Eerst dringen puberale vriendjes zich aan je op. Later in je leven wordt je moeder en staat je lichaam jaren lang ter beschikking van de kinderen. (Voeden, troosten, knuffelen) ondertussen vraagt manlief ook aandacht, liefst in de vorm van veel seks.

Nu ik door de overgang heen ben wil ik mijn lichaam terug maar ja, ik vind het ook niet leuk om mijn man steeds teleur te stellen en hij wil altijd wel. Mijn mening is dat mannen zich er ook maar eens bij neer moeten leggen dat ze geen jonge honden meer zijn en dat seks op latere leeftijd geen must meer hoeft te zijn, maar eerder een aanvulling voor af en toe. Er is meer in het keven dan seks.

Helaas, zoals ik hierboven al aanhaalde, werkt de maatschappij ook niet mee. Vrouwen worden gepushed om de overgang te negeren op allerlei gebieden en om tot op hoge leeftijd elke dag van de week geil in de gordijnen te hangen. Alsof vrouwen gedwongen worden de natuurlijke gang van zaken te ontkennen. Terwijl de afname van geslachtshormonen toch boekdelen spreken. Waarom dat ontkennen ? Bah .. ik baal ervan. Sterkte verder TO. Ik heb ook geen oplossing.

Zonne

'Waarom zouden vrouwen, na een groot deel van hun leven hormonale anticonceptie te hebben geslikt om te kunnen vrijen zonder zwanger te worden, wéér hormonen gaan slikken om aan de heersende standaarden te voldoen dat er hoe dan ook toch vooral gesekst moet worden, want anders is het niet goed.'

Omdat veel vrouwen sex fijn vinden, en het missen tijdens de overgang?

Hormoontherapie

Ik pleit helemaal niet ervoor dat je maar hormonen moet nemen om maar jong en beschikbaar te blijven. Integendeel, ik kan heel goed begrijpen dat je "geen polonaise" meer aan je lijf wil. Qua lijf heb ik dat niet zo, ik ben 51 maar nog niet in de overgang, maar ik ben geestelijk wel heel erg zorgmoe. Ik hoef geen man of kinderen meer om me heen waar ik constant mee bezig moet zijn. Ik besteed m'n tijd liever aan mezelf na het opvoeden van 4 kinderen en de relaties.

Maar het is doodzonde om rond te lopen met klachten of met een ongewenst verlies aan libido als dat niet hoeft. Zeker als er mogelijk een goede behandeling is die trouwens niet alleen uit hormonen hoeft te bestaan. Met leefstijl- en voedingsadviezen kom je vaak ook al ver.

Wat ik denk is dat de tijd na je (ongeveer) 50e een periode kan zijn waarin je de balans opmaakt van je leven tot nu toe en er over nadenkt hoe je de volgende 50 jaar gaat invullen. Nadenken over je seksualiteit hoort daar natuurlijk ook bij, net als de keuze of je wel of niet iets aan een eventueel libidoverlies doet.

Maar wat je overwegingen ook zijn, je moet weten dat er opties zijn en dat we niet zoals de vorige generaties overgeleverd zijn aan vervelende of beperkende nukken van ons lichaam.

Lang leve de hormoontherapie!

Niet om 'jong en beschikbaar' te blijven, maar om je eigen keuzes te kunnen maken en niet in de opvliegers, chagrijn en nachtzweten te blijven hangen.
Gelukkig zijn er overgangsklinieken en -consulenten waar je je eigen klachten en overwegingen bespreekbaar kunt maken op een manier die voor jou zinvol is.
En ook als je niet je hele leven een polonaise aan je lijf hebt gehad kunnen je behoeftes erg veranderen door de overgang.
Het is tegenwoordig gelukkig meer dan een opsomming van ongemakken die je maar moet ondergaan met daarna geen seks meer of juist wel.

Medicatie

TO geeft aan dat ze op dit moment problemen ervaart op het seksuele vlak én dat, als het aan haar lag, ze met een keer per maand volkomen tevreden zou zijn.
Alleen medicijnen gaan nemen om aan de standaard te kunnen voldoen of om manlief tevreden te houden lijkt me dwaasheid.
Die man kan ook leren accepteren dat, na jaren een hogere frequentie, dit de nieuwe standaard van TO is als zij daar zélf tevreden mee is.

Hoi; nou ik ben 50+ en een libido dat wil je niet weten. Maarja. Dan ben ik ook tot over mijn oren verliefd. Ik denk dat je veranderingen moet aanbrengen omdat je niet meer van 'een klein iets'  opgewonden raakt. 

Het kan natuurlijk zijn dat het libidoverlies van TO gerelateerd is aan de overgang, maar hoe weet je dat eigenlijk? Ik wil zeker overgangsklachten niet bagatelliseren maar er is een enorme lijst van en naar mijn idee kunnen bijna al die klachten ook heel goed een andere oorzaak hebben dan de overgang. Ik heb het idee dat vaak door of over vrouwen van rond de 50 bij een lichamelijke of mentale kwaal meteen de overgang als oorzaak wordt aangewezen en dat is mooi makkelijk natuurlijk. Waar je ook last van hebt, huppekee, dat is de overgang, accepteren maar mevrouw. 

Dus: is het (alleen) de overgang die ervoor zorgt dat je minder vaak zin hebt? En is het echt een probleem voor je? Als jij 1x per maand echt zin hebt en lekker kunt vrijen, en de rest van de tijd assisteer je je man een beetje en jullie zijn daar beiden oké mee dan is dat toch prima?

IK heb hormoontherapie en vind het zalig, wilde dat ik het veel eerder had gedaan. Het onderdrukt opvliegers, ik voel me een stuk beter en ja, heb weer zin in seks. Ben alleenstaand, heb al jaren geen seks gehad en dat hoeft ook niet op korte termijn maar ik vind het zelf erg prettig dat ik niet meer zo droog ben en wel weer gevoelens heb. De eerste stap naar de menocare poli (Drachten, in mijn geval) , is de beste die ik in jaren heb gedaan...