Vreemdgegaan
Na een relatie van 25 jaar waarin seksualiteit een zeer kleine rol speelt, er is bijv. het hele jaar nog geen gemeenschap geweest, ben ik de afgelopen week vreemdgegaan met een collega van mijn man. In die 25 jaar ben ik nog nooit klaargekomen tijdens de gem.schap, nu wel 5 keer. Ik houd van mijn man maar het was geweldig met deze collega. Ik voel me zeer verward. Nooit verwacht dat ik zoiets zou doen.
En nu?
Ga je ermee door? Vertel je het aan je man?
Geen besluit
voorlopig vertel ik het niet. Merk dat ik nu ik letterlijk bevredigd ben een soort rust heb gekregen. Veel liever kan zijn richting man. Wie weet is het momenteel zelfs de redding van mijn relatie. Ik laat het een paar weken bezinken..
En nu verward?
Hoe is het nu met je?
Groetjes,
Toosje
Kilo's lichter
Ik ben inmiddels 10 kg afgevallen van alles. En ja, we gaan wel door met onze gestolen uurtjes. Het zijn heerlijke uurtjes, waarop ik de hele dag vooruitkan. Het kan echt voorlopig de redding van mijn relatie zijn. Mijn echtgenoot heeft ook duidelijk uitgesproken dat seks van hem niet meer hoeft.
Redding?
Lieve verward,
Als jouw man daarmee te kennen heeft gegeven dat je dus seks met een ander mag hebben, zou het een oplossing kunnen zijn. Mits je uiteindelijk niet meer wil met die andere man dan alleen maar een seksuele relatie.
Het is niet wat je horen wilt, maar als jouw man niet instemt, is het geen redding van je relatie. Het is een manier voor jou om met jouw relatie om te gaan, omdat je het gemis opvult met iemand anders.
Nee, ik ben de laatste om een moraalpraatje te houden, want ik herken het maar al te goed. Ook ik dacht lang dat ik seks om de seks met een ander kon hebben en daarmee mijn gemis in te vullen. Tot ik iemand ontmoette van wie ik meer wilde dan seks alleen. Dan liggen de kaarten er ineens heel anders voor!
Mocht jouw man (tijdelijk) een ander accepteren, zodat hij zelf 'niet meer hoeft', dan kan ik je alleen maar veel seksplezier wensen met je minnaar (en ben ik stiekem een beetje jaloers!).
Groetjes,
Toosje
Toosje, je hebt gelijk
Het is mijn redding, ik kan het zo thuis beter uithouden. Ik weet ook niet hoe of dit afloopt. Mijn echtgenoot zou bij overspel direct gaan scheiden. Toch wil hij geen sex al weet hij dat het me frustreert. Ik weet het, ik kan de hand aan mezelf slaan en echt, dat doe ik dus al altijd omdat ik bij hem nooit een orgasme heb beleefd. Gelukkig was vorige week de vakantie hier afgelopen en gisteren heb ik collega weer gezien. In het trapportaal gezoend en ik ben gevingerd. Ongelovelijk, binnen een halve minuut een orgasme. De druk is weer van de ketel. We moeten het hebben van gestolen uren en erg voorzichtig zijn. Af en toe een nachtje samen weg moet lukken. En hoe of dit afloopt weet ik echt niet. Wie weet is het zo over, wie weet duurt het langer. Bedankt voor je woorden Toosje. Ik voel me vreselijk maar ik voel me ook heerlijk,op en top vrouw.
Verslavend
Lieve verward,
Ik herken jouw situatie. Je geniet van de aandacht, de spanning, het seksuele aspect... Maar pas op: dit kan het begin zijn van een lange periode waarin je een dubbelleven zal leiden. En dat kan erg vermoeiend zijn. En uitkomen natuurlijk, dat ook nog!
Als deze minnaar (ook getrouwd? dat is prettiger, omdat hij voorzichtiger te werk zal gaan) besluit er een punt achter te zetten, zal je inmiddels zo gewend zijn aan de spanning, dat de kans dat er een volgende minnaar voorbij komt, groot is.
En als er dan ook nog vlinders gaan fladderen bij één van jullie (of erger nog: bij beiden), dan heb je de poppen pas echt aan het dansen!
Ik gun je deze tijd als geen ander, verward. Het voelt heerlijk! Maar ik weet nu uit ervaring dat het zo vreselijk moeilijk is om los te laten als spanning omslaat in verliefdheid en vervolgens zelfs in houden van. Al jarenlang kunnen mijn minnaar en ik elkaar niet loslaten. Dat doet je huwelijk geen goed. 
Groetjes,
Toosje
Ik ben erg blij met je reakties toosje
Dank je wel voor je begrip. Mijn minnaar is getrouwd. Heeft al 25 jaar geen seks. relatie meer. Is nooit eerder vreemd gegaan. En ja, ik ben verliefd. En hij al meer dan een jaar op mij. Het kan niet, het kan niet maar het voelt zo geweldig. We zijn beiden in verwarring. Hij voelt zich ook erg naar jegens zijn collega, mijn echtgenoot dus. Toch is ons gevoel nu te sterk. Niet alleen de seks, ook de uren van samen zijn en praten zijn heerlijk.
Wat verwachten onze mannen dan?
Lieve Verward,
Lange tijd dacht ik dat ik de enige was met een man met nagenoeg afwezig libido. Totdat mijn vriendin en ik er toevallig over begonnen en bij haar blijkt hetzelfde het geval.
Ik heb alles geprobeerd, vooral praten, maar ook verleiden, smeken, huilen en als laatste dreigen. Vaak heb ik gevraagd wat hij nou wil: dat ik er vrede mee heb en verder als een non leef (afgezien van zelfbevrediging),
een broer-zus relatie, een minnaar zoek, of wat ik het allerliefste wilde: dat hij of wij samen er proberen iets aan te doen.
Ja, dat laatste. Er gingen jaren voorbij volgens bovenstaand program, zonder dat er iets veranderde.
En bij mijn vriendin is het exact zo gegaan. Jarenlang hebben we ons geen vrouw gevoeld, liepen op straat, in winkels in de wetenschap dat onze echtgenoten ons niet begeerden. Ik kan je zeggen dat dit voor je eigenwaarde niet echt positief is.
Het voorspelbare gebeurde ook ons beiden. Benadering van een ander, aandacht, sex, groeiend zelfvertrouwen en tegelijkertijd intens verdret over wat niet in ons huwelijk loopt.
We hebben het overspel opgebiecht, spijt betuigd en een nieuwe start was het gevolg, zonder verandering.
Voor alle duidelijkheid, het liep niet synchroon met elkaar. Bij haar is het heel vers, ik spreek over 4 jaar terug.
Ik ben bij mijn man weggegaan ondanks dat ik nog zielsveel van hem hield, maar de spanningen en frustraties liepen hoog op. Hij had er vrede mee. Mijn vriendin is nog steeds bij haar man. Hij weet van haar minnaar, is niet blij, maar zwijgt het dood.
Ik vraag me af wat er in die mannen omgaat. Wat willen ze nou eigenlijk? Hoe zien zij dan een volwaardige (liefdes)relatie met wederzijds respect voor wat de ander voelt? Ik ben er bij mijn man nog steeds niet achter waarom hij geen seks wilde. Hij weet het zelf ook niet maar hij vind het wel goed zo.
Het klinkt tegenstrijdig: ik hou nog steeds van hem, maar ben weggegaan omdat ik er niet mee kon omgaan dat ik de verleiding van seksuele aandacht van mijn minnaar niet kon weerstaan en mijn man bedroog.
Vreemde wezens die mannen.
Wens je veel sterkte Verward,
Liefs
ook-ik!
Ook-ik!
ik heb gehuild om je berichtje. Zo herkenbaar. Inderdaad. Ik voel me nu op en top vrouw. Begeerd. Dank jullie wel voor jullie berichtjes. Ze geven me steun in een verwarrende onrustige periode in mijn leven.
Lieve verward
En zou je niet je man door elkaar willen schudden en schreeuwen: "waarom begeer jij me niet zo??!!! JIJ bent mijn partner, JIJ bent degene waarvan ik hou, van JOU wil ik die aandacht!!!!" Poeh, door jouw posting komt er bij mij ook weer een hoop naar boven.
Lieve ook-ik!
ja, dat heb ik gedaan. Maar hij vindt maatjes zijn voldoende. Seks, intimiteit is niet belangrijk. Dat je het verder samen kunt vinden is van belang. Maar het celibaat, daar word ik niet gelukkig van. Ik voel me vreselijk ellendig en af en toe vreselijk gelukkig. Ik vind het heel erg om hem te bedriegen. Hij is verder zo lief. Ook naar de kinderen toe. Ik ben intens verward.
Taboe?
Vrouwen die geen behoefte hebben aan seks, zijn er in overvloed. Dat is ook algemeen bekend. Vrouwen die meer zin hebben in seks, lopen tegen een enorm taboe aan. Als ik op een chatsite zeg dat ik meer behoefte heb aan seks dan mijn man, dan krijg ik alleen maar verbaasde reacties.
Hierboven zie je waar het (ook bij vrouwen!) uiteindelijk vaak toe leidt als de partner geen/weinig seks wil: vreemdgaan. Of dit al dan niet de juiste oplossing is, daar wil ik het nu niet over hebben. Maar dat het gebeurt omdat de behoefte aan seks voor 1 van de partners er nu eenmaal is, staat voor mij als een paal boven water.
Ik hoop dat verward eruit gaat komen, want het is duidelijk dat zij verder wel van haar man houdt.
Sterkte!
Toosje
Hier ook!
Al drie jaar geen sex meer met mijn man..Hij heeft er geen behoefte meer aan. Heb ook vanalles nog geprobeerd, zelfs naar een realtiethetapeut, maar het mocht niet baten. Ook al 25 jaar bij elkaar. Misschien wel te lang...
Ik heb dus wel behoefte aan sex, aangeraakt te worden , aandacht. Helaas heb ik geen minnaar, maar denk er hard over na.
Ik zou me zeker niet schuldig voelen daarover en lekker genieten van de aandacht.
O, ja en je kunt niet vreemdgaan als je nooit sex met je eigen man hebt!haha
Verward, hoe is het met je
Hoi Verward,
Hoe gaat het met je, ik zit zelf in een soortgelijke situatie( zie mijn net opgestarte draadje onderaan) dus leef erg met je mee!
Ik denk dat ik wel een beetje weet hoe je je voelt, ik ben namelijk ook erg in de war en had ook nooit verwacht dat dit zou gebeuren en toch...
We genieten van elkaar en ook al is het zo fout, het werkt verslavend hoor, pas op.
Liefs van Even anno
Even anno
Bij vlagen diep ellendig en bij vlagen erg gelukkig. Ik ben deze week bij de psycholoog geweest om mij te kunnen uiten. De eenzaamheid is vreselijk. Je kunt het aan niemand vertellen. De eenzaamheid in mijn huwelijk is ook vreselijk, ik heb enorme huidhonger. Ik reageer later uitgebreider op jouw verhaal.