Gezinsvakanties - hoe lang blijven die bestaan

Ik hoop....

Ik hoop nog heel lang. Ik vind het de mooiste weken van het jaar. En zo'n zuipvakantie in Spanje, tja, ook dat moeten ze meemaken maar als ik het maar een beetje kan tegenhouden...

Ik was niet echt een fervent wintersporter (man wel, ik ben het geworden) maar ik hoop dat we nog heel lang gezamnlijk op wintersport gaan. Liefst met kleinkinderen etc. Betalen opa en oma het huurchalet en dan met het hele bubsje richting sneeuw. Heerlijk lijkt me dat (duurt nog wel 20 jaar).

Zuipvakanties

Toen ik niet meer met mams meewilde, mocht ik naar internationale vakantiekampen, gerund door volwassenen. Daar werd ook stevig gezopen (en geblowd, en gen..kt) maar dan wel onder begeleiding. Misschien een goede tussenweg?

Nog 1 keer

Voor deze zomer bedachten wij nog 1 keer met onze zoons op vakantie te gaan, en dan een verre reis te gaan maken. De heren hadden er reuze zin in om met ons mee te gaan naar thailand, vriendengroepen werden teleurgesteld doordat de geplande vakantie in de onze viel. Ook de vriendin van zoon 1 moest horen dat hij niet met haar op vakantie zou gaan deze zomer, maar met zijn ouders.
We verheugen ons er allemaal erg op! Afgelopen 2 jaar zijn ze al niet met ons meegeweest, nu dus nog 1 keer wel als gezin weg. Daarna zal dat er niet meer van komen denk ik.

Nog steeds

Eigenlijk gaan de meiden nog steeds mee, buiten hun eigen vakanties, dat stemmen we wel op elkaar af.
Ze zijn 19 en 22 en gaan graag mee, niet in de laatste plaats omdat het hun dan niets kost. Gelukkig zijn we allemaal van de culturele en avontuurlijke vakanties waarin we veel gaan zien, dus dat klikt goed.
Dit jaar wordt het Engeland (middelste studeert Engels en Frankrijk, jongste studeert Frans) Maar we zijn ook als gezin naar China (met schoonzoon) en Amerika geweest, toen was oudste er ook bij, die maakt vanaf morgen geen deel meer uit van het gezin, maar gaat samenwonen. (Lege nest syndroom slaat toe, maar dat is een andere topic)

Nog wel een poosje hoop ik

Al was het maar omdat ik het zelf zo gezellig vind. Ik vind het ook leuk dat je weer wat meer van elkaar meemaakt gedurende een aantal weken achter elkaar. Niet dat vakantie per definitie gezinstherapeutisch zou moeten zijn, maar samen leuke dingen doen, lol maken, relaxen bindt toch echt wel. Thuis gaat ieder weer zijn eigen gang. Ik hoop toch echt dat de kinderen later fijne herinneringen hebben aan vakanties en weekenden weg. Voorlopig IS dat ook zo, want ze gaan nog graag mee. We verheugen ons allemaal al op het weekje Bretagne, en daarna watersporten in Nederland.
Maar goed, oudste is 15, eeuwig duurt dit natuurlijk niet. Hij is in de meivakantie (toen nog 14 jaar) al een paar dagen met vrienden gaan kamperen in de buurt, en dat is hem erg goed bevallen. Ook werken scoort hier hoog bij de pubers. We zullen zien. Als aas houden we ze nog een verre reis met z'n allen voor
Moeten we alleen nog even vechten waarheen. De voorkeuren liggen voorlopig een beetje té mondiaal verspreid.

Brunette (ot)

"...en gen..kt) maar dan wel onder begeleiding."
Kijk, dat zijn nog eens zomerkampen. Hands-on seksuele opvoeding! )

Bij ons

Bij ons vroeger was de laatste gezamenlijke vakantie toen de jongste net 15 was. Daarna ben ik nog een jaar alleen met mijn ouders weggeweest, en twee jaar later begonnen de gezamenlijke vakanties nieuwe stijl - alle kinderen plus aanhang mee, of de kinderen kwamen een weekje mee vakantie vieren op de camping waar mijn ouders stonden, of een paar kinder-stellen gingen samen. Ik ben ook relatief kort geleden nog twee keer met man en kind en mijn ouders op vakantie geweest. Het hield dus op, maar zette zich op andere wijze ook voort.
Hoe het hier gaat lopen (over tien jaar, want zoon is net zes), durf ik niet te zeggen. Ik denk dat het heel anders is voor een enig kind om met pa en moe mee te gaan dan als je met drie of vier kinderen bent.

Afwisselend

Wij gaan nog steeds regelmatig met elkaar weg. De oudste loopt al tegen de 30. Het is echter niet zo dat we elk jaar samen weggaan. Soms zijn er andere verplichtingen of plannen die in de weg staan. Vorige zomer zijn we echt met z'n allen weggeweest. Deze zomer gaan we helemaal niet echt op vakantie. Althans iedereen gaat wat doen maar niet allemaal samen. Zelfs man en ik gaan niet samen. Hij gaat samen met twee van de kinderen naar zijn land en ik ga samen met twee andere kinderen op vakantie. De overige kinderen hebben andere plannen. Er zijn wel plannen om misschien in de kerstvakantie met elkaar weg te gaan maar een en ander staat nog niet vast. Het is natuurlijk wel moeilijker om schema's te coördineren maar met een beetje goede wil krijgen we dat wel voor elkaar.
Ik vind het altijd super leuk als iedereen meegaat dus het is altijd plezierig als het kan.
Zelf ging ik nog mee met mijn moeder toen ik allang het huis uit was en later ging mijn moeder vaak met ons mee. Daar zit ook niet een leeftijdslimiet aan verbonden.

Dit jaar voor het eerst weer met z'n tweeën!

De jongens vertrekken op 20 juli a.s. naar de Wereld Jamboree in Zweden en wij gaan drie dagen later, voor het eerst in 18 jaar, met z'n tweeën op zomervakantie! Naar Toscane en Umbrië, ik heb er nu al zin in....
De jongens zijn allebei bezig met een duikopleiding en wij zijn duikers dus de komende jaren denk ik dat de heren wel mee gaan op duikvakantie. Volgend jaar in ieder geval met z'n vieren naar Curacao! Vrienden zijn afgelopen maandag daar naartoe vertrokken voor drie jaar en we hebben al gereserveerd ))

Petr@

Curacao is zo mooi onder water! EN dan heb ik het alleen nog maar met een snorkel en zonder bril of lenzen (-8) gezien! ALs we er nog eens heen gaan neem ik wel even van die ééndagslenzen mee.
Het eiland is ook mooi: het Christoffelpark en vooral de noordkust. Al moet je bij de laatste wel voorbij de vuilniszakken en soms zelfs halve auto's kijken

Nog steeds mee

alledrie, oudste is bijna 20.
We huren een huis met zwembad in Zuid- Europa en als er vrienden/familie op doortocht zijn, mogen die komen logeren. Wel minimaal een week alleen ons gezin, maar verder waait er elk jaar wel wat aan. Geen verplichte uitstapjes en ze verheugen zich er allemaal erg op. Daarnaast gaan ze ook een week met hun vrienden op vakantie.

Petr@

Mijn dochter wil er ook graag een dag heen (Wereld Jamboree), maar het is nog erg onzeker of het lukt. Leuk voor je dochter

Familievakanties

Ik zou er op zich geen bezwaar tegen hebben om met de kinderen op vakantie te gaan. Of dat kan hangt natuurlijk van een paar factoren af. Zo zou ik het normaal vinden als de kinderen een aandeel in de vakantie betalen als ze nog mee willen. Niemand heeft een auto dus de reis is best kostbaar en het verblijf moet altijd een kant en klaar onderdak zijn. Ik kan me voorstellen dat als je met de tent (tenten) gaat of bij familie kunt slapen en met 1 of meer auto's reist, het makkelijker is om met het hele gezin te gaan, ook al zijn de kinderen volwassen.
Ik vind het risico van vakanties met een grotere groep mensen dat de interesses heel anders kunnen liggen waardoor er irritatie ontstaat. Met grote kinderen is dat risico er ook. De een wil lekker sportief doen, de ander heeft daar geen zin in. De een wil naar een kasteel, de ander zucht bij de gedachte. Dan heb ik toch liever dat ze hun eigen vakanties bepalen en dat man en ik er samen op uit kunnen.

Tja hangt er vanaf

mijn ouders gingen naar noord noord scandinavie, echt geen ruk aan als je net borsten hebt en wel iemand anders wil spreken dan je zus 3 weken in een tent.

dus ik ben geloof ik vanaf mijn 15e niet meer mee gegaan, wel moest ik dan op kamp 2 weken, in de ardennen.

ach, nee en toen ik 17 was ging ik met mijn vriendje naar Turkije, vliegen, iedereen in de klas natuurlijk stront jaloers.

Hier hoop ik nog jaren met zijn viertjes op vakantie te kunnen, zo lang mogelijk zonder aanhang want dat geflikflooi voor mij daar heb ik geen zin in, dan moeten ze zelf en gaan wij met zijn drietjes. Hier dus ruim 6 jaar verschil tussen de kinderen, ik verwacht dus dat we wel een aantal jaar met zijn drieen zullen gaan, een verre reis wil ik ook erg graag met zijn vieren nog een keer doen (wederom zonder aanhang).

Hier

Is oudste op zijn 17de alleen thuisgebleven. Hij had een hekel aan (kampeer) vakanties , hij wilde gewoon comfortabel thuisblijven. Toen hij 20 was wilden we ons 25 jarig huwelijk in New York/ Curacao vieren en hebben toen afgesproken dat hij met alle plezier meekon maar dat we geen enkel "gezeur" wilden. We hebben een fantastische tijd gehad en het grootste compliment was wel dat hij op de laatste avond vroeg of we het volgende jaar niet weer zo'n "familievakantie" konden organiseren.
Met de jongste twee nog 1 keer weggeweest en sindsdien gaan we samen. Wel ben ik met dochter op zonvakantie geweest en man gaat dit jaar met jongste zoon een weekje wandelen.
Oja, dit voorjaar zouden man en ik dochter in Amerika opzoeken, maar toen bleek dat jongste zoon ook (paas) vakantie hebben we toch weer met zijn vieren een erg leuke vakantie gehad.

En hier

Zoon (18) gaat deze zomer voor het eerst niet met ons mee op vakantie. Dochters (15 en 13) gaan gezellig mee. Ik vind de vakanties altijd heerlijk. Je hebt echt alle tijd voor elkaar. Zoon wilde met vrienden, maar gaat uiteindelijk met een heel goede vriendin van mij mee naar Italië. Zij gaat met haar vriend en haar 2 zonen. De zonen mochten allebei een vriend meenemen, dus nu gaat zoon met hen mee. Dus toch nog toezicht op mijn schatje
Groet,
Jujube

Nog steeds mee (ahum)

Ik ben tot erg lang meegegaan met mijn ouders, mijn broer ook trouwens.Zelfs toen ik al op 'mijzelf' woonde ging ik nog mee. Niet álle vakanties want mijn ouders gingen meerdere keren per jaar. Maar de 'hoofdvakantie' zeg maar. Maar die was ook wel errug leuk bij ons. Wij gingen mét een ander gezin waarvan de dochter mijn vriendin was/is. En mijn broer was/is bevriend met hun zoon. En op de bonnefooi in een soort 'trektocht' ergens de binnenlanden in van oostbloklanden/Spanje/portugal etc.etc. En dan zochten we ergens ver weg van de toeristen onderkomen, verkenden de boel een paar dagen en trokken weer verder. Zoiets ongeveer. We hadden visums die we moesten aanvragen, heel spannend allemaal. En die 'locals' waren spannend genoeg om samen met vriendin te verkennen. Mijn stiefvader zette een soort route uit en viste uit waar interessante dingen waren onderweg waar we zouden kunnen kijken/bezoeken etc.etc.
Soms gingen er nog andere gezinnen met ons mee.We gingen naar thermische baden, plaatselijke markten die volstonden met wat wij 'antiek' noemden en zij daar oude pruttel en naar opgravingen en naar beroemde steden.
Oude kastelen, vindplaatsen van geologische vondsten en zeeën en meren waar we een 'atractie' waren met onze blonde haren en blanke huid. Sliepen bij wilvreemden thuis is gastenverblijven waar ze een bordje buiten hadden met 'zimmer free' en zich kapot schrokken dat er wérkelijk iemand stond die daarvoor kwam en aten in plaatselijke café's of taveerne's. En met mijn vriendin beleefden wij de leukste avonturen.
We gingen ook wel eens een paar dagen alleen erop uit tussendoor, vriendin en ik. Meestal met de trein, dan zetten onze ouders ons erop en spraken we 'ergens' af over zoveel dagen op dat en dat station (meestal een stad ergens). Net zo op de bonnefooi.
Toen ik al mijn man kende zijn we ook wel eens samen meegeweest. Maar ik denk dat het grote verschil is dat dit meer een soort 'groepsvakanties' waren dan échte gezinsvakanties. Tenminste dat maakten ze ervan.Ik denk dat dat lang zo snel niet verveeld.
Skieën vond ik niks aan (nog steeds niet) en daarmee ben ik al opgehouden mee te gaan toen ik (denk ik) 16 was.
Mijn vader ging naar Denemarken met de tent en daarmee wilden wij ook al snel niet meer mee. Koud water, veel wind, natuurschoon dat wij niet zagen en saaie campings.
Nu gaan we (als gezin) nog steeds zo 1 keer in de 3 jaar met mijn vader op 'vakantie', idem mijn broers. Dus de hele mikmak. Maar dan zoeken we samen wat uit. Wat iedereen leuk vind. Een lang weekend texel of naar een pretpark of een weekje naar Portugal. Maar omdat het zo'n gepuzzel is een geschikte tijd te vinden om iedereen vrij van werk en andere verplichtingen te krijgen houden we het maar bij die ene keer in de 3 jaar.
groeten albana

Deze zomer voor het eerst....

geen gezinsvakantie meer. Zoon van net 18 gaat niet meer met ons mee. Hij gaat deze zomer met een vriend naar Griekenland.

Best wel jammer. We hebben met onze zoons heel wat landen gezien. Elk jaar kozen we een ander land uit.
Het voelt echt gek dat we niet meer met zijn viertjes gaan in de zomer.

Wintersport wel nog geweest met gezin en vrienden. Hopenlijk blijven ze dat nog wel even doen.

JOER.

Boemerang

Later met de eventuele kleinkinderen op vakantie lijkt me best leuk. Als man en ik met pensioen zijn dan kunnen we hopelijk meerdere keren per jaar op vakantie dus om daarvan een keer met de kleinkinderen te gaan lijkt me erg leuk. Als het leuke kinderen zijn natuuurlijk

Mijn moeder is ook vaak met ons meegeweest. Was altijd erg geslaagd. Wij hadden een extra paar handen en ogen mee en mijn moeder vond het ook oprecht leuk om wat extra tijd met de kleinkinderen door te brengen. Ze trok er dan ook wel eens in haar eentje een dag tussenuit als ze even geen zin had in kleine kinderen om zich heen.

Dit jaar heb ik haar ook meegevraagd maar ze vindt het te vermoeiend. Ze wil wel graag van de herfst een paar dagen mee met mij als ik oudste zoon op ga zoeken in Rome. Dus dat is toch leuk. Ze kan ook alleen gaan maar ze reist niet zo graag alleen.

Dat mijn volwassen kinderen nog steeds graag mee gaan vind ik inderdaad leuk. Het is natuurlijk geen verplichting maar als ze vrijwillig mee willen dan is dat alleen maar leuk. We vermaken ons ook altijd prima. Bestemmingen verschillen maar ik zorg er wel voor dat we ergens heen gaan waar voor ieder wat wils is.

Deze zomer gaan we dus niet met elkaar en dat vind ik ergens wel jammer. Ik ga alleen met de twee jongsten + nichtje. Op zich ook leuk en we zullen ons vast prima vermaken maar ik zal de rest wel missen. De oudste moet werken. De tweede gaat volgende week trouwen en gaat dan voor de rest van de zomer op huwelijksreis met haar dan echtgenoot, haar tweelingbroer en zijn zus. De derde gaat dus mee met zijn zus op huwelijksreis. De vierde en zesde gaan met mijn man mee naar zijn geboorteland. De vijfde gaat de hele zomer werken en nog twee weken naar Nederland.... Kortom een drukke zomer maar helaas niet met z'n allen. Hopelijk met de kerstvakantie.

Maylise

Maylise boemerang

Als het leuke kinderen zijn natuuurlijk

natuurlijk,je eigen kleinkinderen zijn (volgens mij) áltijd de leukste

Boemerang?

Hm, met (delen van) het voormalige gezin en aanhang op vakantie gaan voelt niet als boemerangverschijnsel. Niet als terugkruipen in het nest en vakantie vieren onder moeders vleugels. Het is eerder dat mijn ouders (en broers en zussen) na het uit huis gaan in echte mensen veranderden, ipv die vanzelfsprekende aanwezigheden met wie je onder een dak woont, en dan ook nog eens in het soort echte mensen veranderden met wie ik graag op vakantie ga. Af en toe.