moeder met kind naar Australie, vader blijft thuis
Er is een kans dat ik met zoon van 14 naar Australië reis om daar zwager en schoonzus te bezoeken. Vader blijft thuis, maar kwam zelf met het idee, dus toestemming heb ik 
. Wij zijn samenwonend, en de kinderen hebben de achternaam van de vader.
Nu weet ik inmiddels dat ik voor die toestemming een formulier moet laten ondertekenen en dat er ook nog visa en allerlei aktes bij de gemeente moeten worden opgehaald.
Is bekend of Australië nog aanvullende eisen stelt voor het reizen met kind(eren) die met slechts een van beide ouders reizen? Ik kan er via de site van de ambassade niets over vinden. Iemand ervaring?
deze zomer
Deze zomer heeft mijn man onze 12 jarige zoon meegenomen. Ik heb het formulier ingevuld en beiden ondertekend. Kopie van mijn paspoort erbij. Kopie trouwboekje erbij. En ik had nog zo'n uittreksel van de burgerlijke stand waarop ons adres en alle bewoners stond. Die heb ik er ook bikgedaan. Die verklaring is meer gericht op gescheiden ouders maar ik dachtcdat dot wel voldoende zou zijn.
verder alle papieren. Hotel reserving, kopie tickets en de verklarimget vijlagen in een net mapje gedaan.
En wat denk je? Er is nergens iets gevraagd of geconttroleerd. Niet op Schiphol maar ook niet op JFK in New York.
Niets meegenomen
Vorig jaar ben ik met de kinderen naar Thailand geweest. Ik ben gescheiden dus vader ging niet mee. Bij het aanvragen van de paspoorten (waren verlopen) heb ik bij de gemeente nagevraagd wat ik mee moest als formulier. Daar zeiden ze dat dat niet echt nodig was, maar als ik toch iets meewilde nemen ik ook een brief mee kon nemen die door de vader is ondertekend dat hij akkoord is dat ik de kinderen mee heb.
Uiteindelijk heb ik niets meegenomen. Is ook nergens naar gevraagd.
check
bij de ambasade of er aanvullende eisen zijn. En laat de vader op een kopie van zijn paspoort een verklaring schrijven dat jij met naam en pasport nummer kind met naam en paspoort nr mee mag nemen naar land en verblijfsperiode. Handtekening, telefoon nr klaar.
Als ze dan nog moeilijk willen doen (het gebeurt wel) dan moet je gewoon vriendelijk blijven en meeveren.
Bij mij is er tot 2x toe wel om gevraagd. Bij het binnenkomen van Zuid-Afrika met een oververmoeide net uit een diepe slaap wakker gemaakte bijna kleuter. En toen ik vanuit Engeland de boot wilde nemen. De bovengenoemde verklaring was in beide gevallen genoeg.
Naar Sri Lanka heb ik ook geen vragen gekregen en op het vliegveld van Kopenhagen ook niet.
Valt mee
Ik vlieg regelmatig met een van de kinderen, zowel binnen Europa als naar de VS. Ik heb me eigenlijk nooit hoeven verantwoorden. Waarschijnlijk scheelt het dat ik de moeder ben, de kinderen (eentje per keer) rustig en ontspannen met mij meelopen en dat ik een retourticket heb. Ik heb voor de zekerheid wel altijd een kopie van man's paspoort mee en een brief waarin hij toestemming geeft. Maar eigenlijk is het niet nodig. Toen ik de laatste keer naar de VS ging met de jongste ben ik gevraagd waar de vader was... ja, in de VS dus, met ons andere kind.
Overigens hebben de kinderen en ik ook verschillende achternamen, maar omdat we getrouwd zijn heb ik bij mijn eerste reis wel in mijn paspoort 'ev mansnaam' laten opnemen (geheel tegen mijn principes... maar ter compensatie heeft man dat óók in zijn paspoort laten doen met mijn meisjesnaam 
). Just in case, zeg maar.
Ik heb het idee dat het vooral met jonge kinderen een probleem zou kunnen zijn. Vanaf 14 of 15 mogen ze bij de meeste maatschappijen al zelfstandig reizen, dus ook zonder ouder of begeleiding.
Ik werd 'aangehouden'
Bij de douane omdat ik met mijn zoon van tien reisde die niet mijn achternaam had. Er werd geprobeerd zijn vader te bellen, maar die nam zijn telefoon even niet op. We mochten verder, maar ik kreeg wel een toestemmingsformulier mee dat ik de volgende keer echt moest invullen...
Regelmatig
Ik denk dat ik er erg verdacht uitzie, want ik ben al minstens drie keer tegengehouden en ondervraagd over mijn oudste met andere achternaam dan jongste en ik. Zowel heen als terug vanuit Kreta, gewoon een vakantievlucht. Op de terugweg duurde dat zelfs drie kwartier en moest gebeld worden naar Schiphol (of zo). Na drie kwartier kwam de mededeling dat het akkoord was maar we niet meer naast elkaar konden zitten. Dat terwijl ik tweede in de rij was! Gelukkig ben ik even vasthoudend als verdacht dus uiteindelijk zaten we wel naast elkaar
Ook voor de boot vanuit Calais naar Dover een ondervraging. Gelukkig heb ik nog wel een bankpasje met mijn oude 'gehuwde' naam van ex (foutje, bij herhaling, van de bank). Zo kon ik aantonen dat ze echt mijn kind was. Volgende vakantie is ze 16 dus ik ga er vanuit dat het dan gladjes verloopt
Principe
Het is voor mij overigens een irritant principedingetje. Ik heb dat kind zelf gebaard en het is echt wel duidelijk dat ik haar moeder ben. Daar heb ik dus geen toestemming voor nodig.
Gek genoeg heeft de vader van jongste, met andere achternaam en geen gezag, nog nooit vragen gehad op luchthavens. Dat terwijl hij wel altijd braaf een kopie van mijn paspoort + toestemmingsformulier bij zich heeft.
Toestemmingsformulier
"Bij een paspoortcontrole op Nederlands grondgebied heeft de Koninklijke Marechaussee toegang tot de Basisregistratie Personen (BRP) en het Centraal Gezagsregister. Daarin kan de Koninklijke Marechaussee bij twijfel nagaan of u de ouder van het kind bent of dat u het ouderlijk gezag heeft. Om de grenscontrole sneller te laten verlopen, kan de ouder die niet meereist met een formulier toestemming aan u geven om alleen met uw kind te reizen. Op de site van de Koninklijke Marechaussee kunt u een toestemmingsformulier voor reizen met een minderjarige naar het buitenland downloaden.
Het toestemmingsformulier is niet verplicht, maar wordt wel geadviseerd door de Koninklijke Marechaussee. Ook adviseert de Koninklijke Marechaussee om een aantal documenten mee te nemen. Een overzicht van deze documenten staat op het formulier. Het formulier en de documenten kunnen de Koninklijke Marechaussee helpen bij een snellere persoonscontrole. Het toestemmingsformulier en de documenten zijn niet nodig als u en uw kind dezelfde achternaam hebben."
Gelukkig zijn mijn kinderen inmiddels oud genoeg. Maar omdat ze in eerste instantie niet zo op mij lijken heeft het gedoe genoeg gegeven.
Ook vader is weleens weggestuurd bij het verlengen van een paspoort van een kind omdat ze niet echt geloofden dat ik mijn handtekening had gezet op het toestemmingsformulier. Tegenwoordig kun je dan je eigen paspoort meegeven.
Het is de consequentie van het toenemend aantal kinderontvoeringen. Maar of het echt helpt om dat te voorkomen is nog maar de vraag.
