Safari en strand
Wij (kind van dan 14 en ik) willen volgend jaar op gecombineerde strand/safarivakantie, bij voorkeur max 16 dagen. Ik heb inmiddels al wat rondgekeken en vind best grote verschillen in prijs en samenstelling. Kenia is een stuk voordeliger dan Tanzania/Zanzibar, maar de wildparken in Tanzania lijken uitgebreider.
Wie heeft al eens zo'n soort reis gedaan? Via welke aanbieder, en is dat goed bevallen? Is een individuele rondreis net zo 'veilig' als een groepsrondreis?
Niemand?
Nee, echt niemand? Ik vond in het archief nog wel een heel oud draadje, dus er zullen toch wel Afrikagangers zijn hier? Tips over zelf organiseren zijn ook welkom.
Ervaring
Hier iemand met ervaring 
.
Inderdaad: Tanzania met Zanzibar met gezin. Ik zou zelf altijd Tanzania boven Kenia verkiezen. De parken in Tanzania zijn, zoals ik begrepen heb, afwisselender. Het was prachtig, echt geweldig. Vervolgens na rondreis gevlogen naar Zanzibar. Stadje gedaan, kruidentour (moet je doen, leuk!) en aan het strand. Erg leuk.
Wij hebben een individuele rondreis gedaan met Riksja Travel (toen nog via Keniaonline - er was geen specifieke Tanzaniaonline) en helemaal super georganiseerd. Je kunt zelf modules aan elkaar "plakken". Wij hadden als parken de Serengeti, de Ngoro Ngorokrater, Tarangire en Laka Manyara. De eerste drie zou ik sowieso doen.
Geslapen in tentjes in de Serengeti en verder in leuke lodges/hotels. Voelde super veilig met eigen truck met chauffeur en gids.
Volgens mij hadden wij ook 16 dagen voor de 4 parken + Zanzibar.
Bij aankomst bij 1e hotel vlakbij de luchthaven (luchthaven stelt niets voor dus je hebt geen last van de vliegtuigen) een extra nacht bij dat hotel gedaan en daar (ter plekke geregeld) met een gids naar een Masaidorpje gereden. Interessant. Als je tijd hebt, zou ik dat wel inpassen (kan ook elders op de route denk ik).
Als je meer wilt weten, vraag maar. Dure vakantie, maar heel gaaf.
Rondreis
Dit is de route van de individuele rondreis die wij deden.
https://www.tanzaniaonline.nl/rondreizen-tanzania/tanzania-familiereis/
Ik denk dat wij dus een nachtje extra bij aankomst hadden en een nachtje extra op Zanzibar.
Geniet van de voorpret .
Bedankt!
Kom je tijdens zo'n individuele rondreis ook nog andere reizigers tegen? Wellicht steeds dezelfde? Wij zijn beide geen echte groepsreistypes maar voor mijn dochter is het natuurlijk wel fijn als ze bekenden tegen zou komen op de verschillende locaties.
Prachtig!
Ik ben er geweest, lang geleden. Individueel zou ik dit niet doen, eerlijk gezegd, zeker niet met een dochter. Er is veel criminaliteit. Wij hebben het toen deels met een groep, deels individueel gedaan. Wij hebben de hele wereld individueel rondgereisd, maar zowel in Tanzania als Kenia is een groep geen overbodige luxe. Ik heb een enorme hekel aan groepsreizen, maar daar was het prettig(er).
Drietje
Bij een individuele rondreis heb je wel een chauffeur. Ik zou inderdaad al nooit overwegen om het echt zelf te doen. Is natuurlijk wel de vraag hoe betrouwbaar die chauffeurs zijn met alleen twee dames in de auto. Dat vind ik ook wel een risico.
Met chauffeur
Via een Nederlandse organisatie zou ik dat wel aandurven denk ik. Niet lokaal iets regelen. Zelf vond ik de internationale groep die wij hadden best te pruimen. Maar individueel blijft leuker.
Individueel
Ik zou met onze ervaring (wel van Ca 6 jaar geleden, weet niet hoe het nu is) geen angst hebben als vrouw met dochter alleen te gaan. Die mensen willen die (voor hun begrippen),goede inkomsten via een agent vast niet kwijtraken. Ik heb me daar mooi onveilig gevoeld, ook niet als ik ergens zonder mijn man rondliep. Maar goed, ik voel me niet snel geïntimideerd of onveilig .
individueel
Ik ben in beide landen geweest, hoewel Kenia wel lang geleden is.
Als je vooral veel wild wilt zien, dan zou ik denk ik voor Tanzania kiezen. Maar Tanzania is wel erg duur. De entree voor de wildparken is hoog, maar het algemene prijspeil ook. Accommodatie, een chauffeur/gids: je betaalt er westerse prijzen. In Kenia (en diverse andere landen in de regio) kun je een stuk voordeliger rondreizen. En in Kenia kun je óók ontzettend gaaf rondreizen en veel wilde dieren zien.
Veiligheid is altijd een boeiend gespreksonderwerp. Ik heb inmiddels zeven reizen door Afrika gemaakt, waarvan de meesten met ons gezin. En de meest gestelde vraag was altijd: maar is het er wel veilig? Ik vind dat toch wel opvallend. Waar komt toch het beeld vandaan dat mensen in Afrika onbetrouwbare types zijn die iedere blanke toerist als doelwit beschouwen? Ik herken het zelf helemaal niet. Natuurlijk moet je niet naïef zijn, maar Afrikaanse mensen zijn ook gewoon mensen. Die meestal vriendelijk en behulpzaam zijn, misschien nog wel meer dan in West-Europa. In veel Afrikaanse landen is toerisme van levensbelang en dat weten de mensen heel goed.
De meeste reizen hebben wij op eigen gelegenheid gedaan. Zelf bijvoorbeeld een auto gehuurd, of het openbaar vervoer genomen. Soms via een organisatie van te voren een auto/gids geregeld. Natuurlijk zijn we regelmatig groepen tegen gekomen. Ik heb altijd een beetje medelijden met de mensen in zo'n groep. Alles ligt vast, je hebt geen vrijheid om van het programma af te wijken (want je moet toch met z'n allen in die bus), geen vrijheid wat/waar/wanneer je gaat eten, je kunt nog niet eens bepalen dat je wat langer in het wildpark op dat ene mooie plekje wilt blijven om foto's te maken.... Je krijgt de hele groepsdynamiek erbij (inclusief eventuele irritante types). En wat ik misschien nog wel het belangrijkste nadeel van een groep vind: je maakt amper contact met lokale mensen. Als je ergens alleen met je gezin bent, kom je veel makkelijker in contact. En juist dat kan een reis heel waardevol maken.
Veilig
Ik heb erg veel gereisd, ook alleen. Wel lang geleden, dus ik weet niet hoe het nu is.
Ik heb me nooit onveilig gevoeld, niet in Afrika en niet in andere werelddelen. Ik hou erg van (subsahara) Afrikaanse landen. Ik vind Tanzania te verkiezen boven Kenia, zeker als je combineert met Zanzibar. Heb nooit met een groepsreis meegedaan, dus ik weet niet hoe dat is. Hangt er van af wat je zelf prettig vind. Leuk reisgezelschap is nooit weg, alles is geregeld en dat is ook meteen het nadeel natuurlijk. Ik ging altijd backpacken, en dan ben je niet lang alleen.
Het zou tof zijn als je een safarireis boekt bij een lokale, duurzame organisatie.
typo
Ik schreef: heb me daar mooi onveilig gevoeld.
Moet natuurlijk zijn: heb me daar nooit onveilig gevoeld.
Eens met Afrika-ganger dat het vreemd is dat mensen dat denken.
Overigens, toen wij er waren was juist Nairobi onrustig i.t.t. Tanzania. Was toen ook een aanslag net toen wij vanuit Zanzibar daar een tussenlanding maakten. Maar die onrustigheid had met interne conflicten te maken en dus niet gericht op blanke toeristen.
Veiligheid
Ik vind dat geen vreemde vraag. Op ieder forum vind je reacties over de opdringerigheid van Afrikaanse straatverkopers. Als je die niet kunt negeren begrijp ik best dat dat bedreigend overkomt. In sommige arme landen loop je ook een groot risico om beroofd te worden als rijke toerist.
Ik ben niet bang aangelegd, maar wel voorzichtig.
Phyrne
Nog nooit in China geweest zeker? Daar hebben ze pas opdringerige verkopers: wanna buy 1 dollar!! En dat loopt achter je aan en zit aan je. Irritant: ja! Onveilig? Nee!
En groot risico om beroofd te worden heb je ook in NL op straat al je opzichtig met je dure spullen zwaait.
Afrika
Ja maar. Wij hebben veel door Afrika gereisd. Onze laatste reis was met onze vier kinderen naar Zuid Afrika. Mijn man is voor zijn werk veel in Afrika in landen als Oeganda, Rwanda en Tanzania.
Rondreizen in sommige Afrikaanse landen is niet hetzelfde als rondreizen in Europa.
Wij vinden Afrika als werelddeel geweldig maar het is ook het is waar wij ons regelmatig onveilig voelen. En dan heb ik het niet over straatverkopers. Die heb je overal in de wereld. Maar als man en vrouw bewust van elkaar gescheiden te worden om vervolgens lastig gevallen te worden (grens tussen malawi en zambia), poging om can de weg af gebonjourd te worden (zuid afrika), taxi's die opeens "kapot" zijn en dan ergens in de middle of nowhere stoppen geld willen zien om de auto laten maken, corrupte grensofficials, corrupte politie, onveilig voelende benzine stations (durban), continu het moeten aanhoren van hele zielige verhalen en eisen van geld.
Daar moet je tegen kunnen. Je moet op je telken blijven passen. Je bent nou eenmaal een rijke buitenlander en daarvoor hoef je je spullen niet eens voor te tonen.
Mijn man is Afrikaanse steden altijd voorzichtig maar hij heeft ook van die veiligheidstrainingen achter de rug. Waar zit je in restaurant, in een taxi. Wat kan wel en wat kan niet. In jeruzalem liepen mijn dochter en ik nog wel eens uit beleefdheid een stukje met iemand mee die ons dan wat in een winkel wou laten zien. In afrika zou ik dat nooit gedaan hebben. Eigen veiligheid is belangrijker dan beleefdheid.
Tanzania vond ik geweldig. Ik zou er graag een keer met onze kinderen naar toe gaan. Zuid afrika was ook prachtig. Maar dat is niet echt een strandbestemming.
Veiligheid
Veiligheid zit natuurlijk vooral in je hoofd. Ik heb behoorlijk wat gereisd en zelf nooit iets echt vervelends meegemaakt, ook niet in Afrika, behalve:
Cambodja:
- Geld gepikt uit portemonnee, waarschijnlijk door schoonmaakster
- Greep naar mijn camera door twee ventjes op een scooter
(terwijl we daar waren was er een Engelse toerist doodgeschoten bij een beroving maar daar waren we niet bij)
Cuba (ten tijde van Carnaval in Santiago de Cuba, risicotijd):
- Op 50 meter afstand van ons werd iemand aan een mes geregen, het bloed spoot alle kanten op
- Ik werd door een groepje mannen in een hoek geduwd waarna ze probeerden mijn portemonnee te pakken, ook mislukt.
Het is een misvatting om te denken dat je overal veilig bent. In veel landen zijn gebieden / wijken / tijden waar je als toerist echt beter niet alleen naar toe kunt gaan.
Inderdaad
Wat Vlinder zegt, dat heb ik dus ook. Wij hebben de hele wereld rondgereisd en ik voel me zelden onveilig. In Afrika is dat anders. Komt misschien door de tegenstelling blank-zwart-arm-rijk daar, dat weet ik niet. Er is in Kenia en Tanzania ook politiek gezien het een en ander aan de hand. Dat richt zich niet op toeristen, maar toeristen zijn wel een handig onderhandelingsmiddel en een doelwit met impact.
Net als Afrikaganger vind ik groepen een verschrikking. De enige plek waar we ooit met een groep hebben gereisd was in Kenia en Tanzania. De rest van de landen (ook in Afrika) individueel. Maar als ik alleen met een kind die kant op zou willen zou ik zelf wel voor een groepsreis kiezen. En dan niet de hele reis met zo'n afschuwelijke bus, maar bijvoorbeeld als component een zevendaagse kampeergroepsreis door de parken in Kenia en Tanzania. Met een safaritruck. De rest kun je dan weer op een andere manier doen.
Zuid-Afrika
Zuid-Afrika staat ook bekend om gewelddadige overvallen. Het wordt daar zelfs afgeraden om individueel op reis te gaan. Vorig jaar is zelfs een bus met groepsreizigers overvallen. Dat zie ik toch niet snel gebeuren met een Keukenhofbus. Toch zou ik zo'n reis wel aandurven, ik wil ook nog wel eens naar Zuid-Afrika maar dan zonder kinderen. Zo'n rondreis met iedere keer honderden kilometers reizen is niet echt geschikt voor die van mij.
veiligheid en afstanden
"Op ieder forum vind je reacties over de opdringerigheid van Afrikaanse straatverkopers. Als je die niet kunt negeren begrijp ik best dat dat bedreigend overkomt."
Het heeft met veiligheid niet zoveel te maken, maar ik snap wel dat het invloed kan hebben op je GEVOEL van veiligheid. Het is belangrijk om alert te blijven, maar het helpt echt om uit te gaan van het goede van de mens. Als je in iedere straatverkoper (en dat zijn er vaak nogal wat) een potentiële dief of moordenaar ziet, dan heb je gewoon geen leuke vakantie. Ik heb nogal wat mensen zeer krampachtig door Afrikaanse dorpjes zien lopen. Elkaar stijf vasthoudend, iedere 'local' negerend en zo snel mogelijk terug naar de auto en de deur op slot. Of dan staat er zo'n safari-bus bij een tankstation en gaat niemand de bus uit 'want er lopen locals rond'. Zwarte en arme mensen zijn dan op voorhand verdacht. Bij mensen die duidelijk meer geld hebben en/of blank zijn, voelen toeristen zich vaak beter op hun gemak. Het is denk ik goed om je zelf zo nu en dan af te vragen: waar komt mijn angstgevoel nou eigenlijk echt vandaan?
100% veilig ben je nergens ter wereld, ook niet in West Europa. De enige keer dat ik in mijn leven beroofd ben, was in Rotterdam. En mijn man in Barcelona. Niet in Azië, niet in Zuid Amerika, niet in Afrika. Volgens nogal wat reisgidsen is Amsterdam een zeer gevaarlijke stad om rond te lopen. Zo zou je je koffie of cola geen tel uit het oog moeten verliezen omdat er anders iemand drugs in kan hebben gestrooid.
"In jeruzalem liepen mijn dochter en ik nog wel eens uit beleefdheid een stukje met iemand mee die ons dan wat in een winkel wou laten zien. In afrika zou ik dat nooit gedaan hebben."
Dit voorjaar was ik in Jeruzalem (nog net voor het weer onrustig werd) en daar liepen sommige groepjes toeristen met gewapende beveiligers over de Via Dolorosa. Met een van hen raakten we in gesprek. Ze waren ervan overtuigd dat het buitengewoon gevaarlijk was om daar als christenen te lopen en vonden het dan ook erg stressvol om daar te zijn. Ze deden dat dan ook alleen omdat ze beveiliging bij zich hadden. Ik vond het daar juist verrassend ontspannen en heb mij geen moment onveilig gevoeld.
"Zo'n rondreis met iedere keer honderden kilometers reizen is niet echt geschikt voor die van mij."
Onderschat de afstanden in Tanzania ook niet. Als je niet te lang wilt rijden, dan kun je bijvoorbeeld Serengeti beter schrappen. Houd er wel rekening mee dat safari ook veel auto&rijden betekent.
ik vind de malariamug gevaarlijker
Waar ik wel serieus angst voor kan hebben, is de malariamug. Die is veel gemener en gevaarlijker dan de meeste mensen.
Klopt Afrika-ganger
Onze belangrijkste reden om te stoppen met reizen door Afrika na de komst van onze kinderen was niet de veiligheid. (Wij zijn ook niet erg angstig aangelegd en er tijdens onze rugzakreizen door West Afrika en Zuidelijk Afrika nooit iets gebeurd), maar de gezondheidszorg.
Er zijn teveel ziektes die je kan oplopen in Afrika die echt gevaarlijk zijn. Wij wilden onze kinderen daar niet aan blootstellen. Ook in de gezondheidszorg in veel Afrikaanse landen, zeker buiten de steden om onder de maat. Die keuze konden wij als volwassenen wel maken maar voor onze kinderen vonden wij het een te groot risico.
Dus werd de eerste Afrikaanse reis Zuid afrika toen de jongste 2 jaar was. Met verblijf buiten de wildparken om malaria zoveel mogelijk te beperken. Wij zaten er ook niet in de gevaarlijkste malariaperiode
Het was de zorg voor preventie tijd en dat deden wij dan ook
Naar tanzania zou ik trouwens een reis uitstippelen langs de parkenen wel van te voren boeken. Ik zou niet zelf gaan rijden. Een gids/chauffeur is erg prettig omdat je dan zelf kan kijken ipv op de weg te letten en de route te bedenken. In zuid afrika hebben wij zelf een route gepland maar daarna wel via een touroperator dit geboekt en zelf gereden.
Ligt ook aan mijn reispartner.
Persoonlijk zou ik niet als moeder met mijn 14 jarige dochter een autorondreis met zijn tweeën maken door Afrika.
Maar dat is puur mijn idee van verantwoordelijkheidsgevoel.
Als er iets is met moeder staat een 14 jarig kind er alleen voor. Een flinke voedselvergiftiging, griep of gebroken pols, en daar sta je met je huurauto in de middle off nowhere.
Een groepsreis lijkt mij dan toch prettiger qua opvang kind in noodsituatie.
Vooral als je totaal geen ervaring hebt met een land als Afrika.
Wil40
In Tanzania moet je niet zelf rondrijden. Wij hadden een goed Engels sprekende (hoogopgeleide!) chauffeur/gids die ons rond reed.
Georganiseerd door een Nederlands reisorganisatie (met vast agent ter plekke).
Er kan altijd wat gebeurd (ziek/ongeval), maar kans is niet groot. En de chauffeur/gids is er dus ook nog bij. Hangt ook af van je kind. Die van mij (net 15) zou niet meteen in paniek raken als er wat met mij was. En voor dat soort situaties is de reisorganisatie er ook.
Wel goed om van tevoren aan dit soort dingen te denken en misschien voor TO toch een overweging om met een (kleine) groep rond te reizen. Maar uiteindelijk zou voor mij vooral het argument "gezelligheid" en "aanspraak" eerder een reden zijn om voor een kleine groep te kiezen. Niet zozeer de veiligheid of situaties als ziekte. Maar goed, ik ben ook eigenlijk nooit ziek op vakantie en als zoiets wel gebeurt heb ik voldoende vertrouwen dat het met zo'n groot kind best kan en goed komt.
Geen probleem
Dat we met zijn tweeën zijn is geen probleem. Ik reis al 15 jaar alleen met kinderen, dus ook toen ze nog klein waren en niet zo zelfredzaam als nu. Daar maak ik me totaal geen zorgen over.
Phryne.
"Is een individuele rondreis net zo 'veilig' als een groepsrondreis?"
Op die vraag, van jou, was mijn antwoord gebasseerd.
Wil
"Persoonlijk zou ik niet als moeder met mijn 14 jarige dochter een autorondreis met zijn tweeën maken door Afrika.Maar dat is puur mijn idee van verantwoordelijkheidsgevoel. Als er iets is met moeder staat een 14 jarig kind er alleen voor."
Dat is natuurlijk ook zo als je als ouder iets overkomt in Frankrijk, Engeland of de VS. Waar ook ter wereld: je bent op zo'n moment afhankelijk van anderen die je even bijstaan. Vriendelijkheid en behulpzaamheid zijn gelukkig universeel. En in Tanzania spreken de mensen een stuk beter Engels dan in Frankrijk.
"Vooral als je totaal geen ervaring hebt met een land als Afrika."
Afrika is een werelddeel. De verschillen tussen de landen en gebieden is minstens zo groot als de verschillen tussen Europese landen.
Afrika-ganger.
Zeker, ook in Engeland, Frankrijk of Amerika kan een moeder ziek worden en moet kind het met vreemden zien op te lossen.
In ieder geval lijkt mij een autotrip door de Ardèche of door Toscane veiliger met mijn kind als moeder zijnde, dan door Tanzania.
Ook wordt bv Tanzania als een land met hogere veiligheidsrisico's aangemerkt.
En we hebben het hier over een reis van twee dames.
Ik heb ook geschreven dat het op mijn gevoel is gebasseerd toch? Phryne ziet ook geen probleem, prima toch?
Ik zou liever naar Japan gaan bijvoorbeeld, ieder zijn ding.
En als het Afrika moet zijn koos ik voor Marokko.
Japan
Ik zou toch niet graag ziek worden in Japan. De gezondheidszorg is ongetwijfeld prima, maar ik vrees dat de taalbarriere daar een enorm probleem gaat vormen.
Ik weet nog dat ik aankwam op Narita airport en naar de informatiebalie ging om iets te vragen. De dame aldaar keek me aan met ogen vol paniek. Ze sprak nagenoeg geen woord Engels. De informatiebalie van het grootste Japanse vliegveld!
Even gegoogled: "Language barriers at Japanese medical institutions put foreign patients at risk"
Ad Hombre.
Ik kom er wel uit, ergens op de wereld, maar voor mijn 14 jarige zou ik dat idd heel vervelend vinden.
Maar goed, ik zie waarschijnlijk teveel beren op de weg, of struikrovers in Tanzania
Ik heb begrepen dat de moderne Japanner 6 jaar Engels krijgt in schrijven en grammatica.
Dus je ongemakken en vragen opschrijven wil soms helpen. De taal spreken is wat lastiger.
(Familielid is Japan fan)
Wil
Ik neem volgende keer een bloknootje mee, al heb ik er niet veel vertrouwen in. Volgens mij zijn ze gewoon resistent tegen Engels. (Niet allemaal natuurlijk ik heb ook wel eens andere voorbeelden ontmoet)
Je zou tegenwoordig ook nog best een end kunnen komen met Google translate. Mijn kinderen maakten er heel aardig contact mee in Spanje.
Italië
Wat dichter bij huis, in Italië, spreken de meeste mensen geen Engels. Zelfs op de luchthaven en in de horeca moest vaak die ene collega erbij gehaald worden die wel drie woorden Engels kende. We hebben het ook in Frans en Spaans geprobeerd, maar dat werkte ook niet 
