Geen contact volwassen dochter

Ik denk dat ze het gevoel heeft dat je dat ‘Ik heb altijd voor je klaargestaan’ als drukmiddel gebruikt en dat weert ze af. Ik denk dat je moet ophouden met om die bevestiging vragen. Je hebt altijd voor haar klaargestaan, zo is het. En nu is je dochter ‘gek geworden’ en ziet ze de realiteit niet meer goed. Ze is duidelijk in de ban van deze man, wat niet goed voor haar is. Maar dat ziet ze niet. Ze kan daarom niet omgaan met wat zij ervaart als pogingen om haar beslissingen in twijfel te trekken en haar van hem los te weken. Wat ook zo is, natuurlijk. En dus valt ze je aan en weert ze je af. 
Hoe moeilijk het ook is: beschouw je dochter als ‘ziek’. Bepaal zelf je grenzen en mogelijkheden om er voor haar kinderen te zijn. Doe niet meer dan je kunt opbrengen maar ook niet minder. Voorkom dat je het gevoel hebt te worden ‘gebruikt’. Je neemt zelf de beslissingen over wat je met en voor je kleinkinderen wil doen. Je hebt met hen een relatie. Niet alleen met hun moeder. Anders wordt ook dat een emotioneel drukmiddel. Hoe begrijpelijk misschien ook, dat verbetert de situatie niet.

Het lijkt me heel erg pijnlijk om te zien dat je dochter in zo’n destructieve relatie zit dat ze er zelfs na zulke ernstige mishandelingen niet uit kan komen. Maar jij kunt haar niet de ogen openen.  Ik zou denk ik proberen om begrip te tonen voor de kwetsbaarheid die maakt dat ze bij hem blijft. En verder zou ik aangeven dat ik er voor haar zal zijn als ze me nodig heeft. Die man is waarschijnlijk bezig haar te isoleren van de buitenwereld en dat lukt kennelijk behoorlijk goed. Maar ze moet weten dat jij er uiteindelijk voor haar zult zijn, wat hij ook zegt. Misschien kun je dat zelfs benoemen, zoiets als: “Je weet dat ik me zorgen over je maak. Ik weet ook dat jij er anders naar kijkt en dat recht heb je: je bent een volwassen vrouw. Ik wil dat je weet dat ik van je hou en dat ik er ben als je me nodig hebt, zoveel als binnen mijn mogelijkheden ligt. Ik hoop dat je dat altijd zult onthouden, ook als het een periode niet goed loopt tussen ons. Je kunt altijd bij me komen als je me nodig hebt.”

Je dochter heeft haar eigen persoonlijke ruimte, en hoe ongezond ze zich in die ruimte misschien ook gedraagt, je kunt de verantwoordelijkheid niet van haar overnemen. Er zit niks anders op dan op dan te wachten en op een heel basaal niveau proberen contact te houden (bijvoorbeeld een kort praatje als ze de kinderen komt brengen) maar niet meer steeds over de problemen te willen praten of haar proberen te overtuigen dat ze bij hem weg moet gaan. 

Allegond schreef op 14-08-2022 om 14:18:

Dankje Mija, je hebt gelijk. Ik weet dat het zo is. Mijn gevoel werkt niet altijd mee....
Het is wel niet zo dat ik haar steeds onder haar neus wrijf hoeveel ik voor ze heb gedaan.
Maar ik heb dat zeker wel genoemd omdat ik het niet begrijp.
We waren altijd zo close, we hebben zoveel samen meegemaakt. Hoe kan dit?
Dat heb ik natuurlijk ook zo tegen haar gezegd.

Je hebt ook niks verkeerds gedaan. Het is normaal, wat je hebt gezegd, je verbazing, je onbegrip, wat je voelt. Maar zij kan er niet mee omgaan en je kunt nu niet het normale van je dochter verwachten. Die realiteit is enorm hard maar moet onder ogen worden gezien. Anders spreek jij haar steeds aan op iets wat ze niet kan behappen en dat slingert keihard in je gezicht terug en het levert niks goeds op. 

Uit wat je schrijft, leid ik af dat je dochter voorheen niet zo ‘moeilijk’ was. Er bestaan mensen die dat voor elkaar krijgen, dat anderen van de realiteit wegbewegen. Hij heeft je dochter in een heel kwetsbare situatie ontmoet en hij lijkt daar gebruik van te hebben gemaakt. Ik kan dit natuurlijk allemaal niet ‘weten’ op basis van wat jij vertelt. Misschien is er wel iets heel anders aan de hand. Maar waarom ik het toch zeg, is omdat je er in dat geval voor moet uitkijken dat je niet in zijn valstrikken trapt. Als hij zo iemand is, is hij actief bezig je dochter van jou te vervreemden door haar dingen in te fluisteren waardoor ze in conflict raakt met jou. Trap er niet in! Je bewijst hem namelijk een dienst door in conflict te zijn met je dochter. In dat geval zou er sprake kunnen zijn van narcistisch gedrag. Misschien maar eens wat over lezen/luisteren. Little Shaman op YouTube is een goede bron. Je zou goede ideeen kunnen opdoen (grey rock bijvoorbeeld)

Ik weet niet wat er tussen jou en hem is gebeurd maar je zou hem zelfs uit balans kunnen brengen door het contact te herstellen en geen kwaad woord meer over hem te spreken. Strategisch natuurlijk, gewoon om aanwezig te kunnen zijn in je dochters leven. Maar dat is wel moeilijk op te brengen. Want dan moet je het ook steeds aanzien en op je tong bijten.