Het slijt

Ik heb gisteren mijn postings gelezen uit 2007. Jeetje wat waren ze heftig. Ik ging echt alle kanten op. De ene dag voelde ik dit en de andere dag was zo anders. Ik vind het wel lekker dat ik het terug kan lezen.

Nu voel ik me wel eens schuldig, dat er soms weken voorbij gaan, dat ik aan mijn vader denk. Nu vaak meer aan mijn moeder, omdat dat nog maar zo kort geleden is.

Mensen verliezen is best moeilijk. De mensen die je daarin steunen, blijven je altijd bij.

Liefs Dropke