thuis opgebaard
Een neef van mij is overleden. Ik had al zeker 30 jaar geen contact meer maar heb wel een herinnering aan hem, ik had iets met hem zeg maar toen ik jong was. Nu ligt hij thuis opgebaard, ik ken geen van zijn kinderen of partner. Toch heb ik een gevoel van even afscheid willen nemen. Kan ik dat maken, dat ik naar totaal vreemden ga om afscheid te nemen van mijn neef?
Ik heb geen kaart gehad uiteraard, maar heb de foto ervan doorgestuurd gekregen van zijn broer. Wat vinden jullie?
Bellen
Ik zou even contact opnemen met de nabestaanden om te zeggen dat je graag afscheid wil nemen en daarom bij hen thuis langs wil komen.
skik
Broer
Ik zou ook de broer bellen en het uitleggen. Als hij vindt dat je het kan vragen kun je het vragen. Hij kent de situatie beter. Is het anders een optie om naar de begrafenis of crematie te gaan? Afscheid nemen van iemand die thuis ligt opgebaard is, ook voor de nabestaanden, erg intiem. Bij een uitvaart kun je je minder op de voorgrond opstellen.
idd
Wat Skik zegt. Neem contact op en vraag.
Emma
Wat mij juist opvalt dat nabestaanden die de overledene thuis opbaren die maar al te graag 'laten zien'.
skik
Skik
Ja, dat zou kunnen. Ik kan me er helemaal niets bij voorstellen.
skik emma
Ja, ik ken dat gevoel wel. Mijn moeder was thuis opgebaard en lag er zo mooi vredig bij, dat gaf gewoon een gevoel van trots.
maar in dit geval denk ik toch dat ik probeer maandag naar de begeravenis te gaan. Ik voel me toch ongemakkelijk om daar zo op een huisadres heen te gaan.
intiem
Al te graag laten zien, bij een opbaring thuis? Dat is mijn ervaring niet. Familie zien dit juist als heel intiem. Die willen niet altijd de hele tijd bezoek.
Omdat je geen kaart kreeg zou ik ook naar de begrafenis gaan. Dat zullen ze zeker op prijs stellen. Gecondoleerd.
Afscheid.
Maar wil je hem nog graag zien en is dïe mogelijkheid er Maandag ook?
Ik vind het juist keurig om even te bellen en te vragen of je afscheid mag komen nemen van je neef. Staat er een correspondentieadres op de kaart?
Daar kan je naar toe bellen of eerst even navragen bij die broer.
Het antwoord kan zijn:"Nee sorry, dat is niet de bedoeling", niet zo'n probleem toch?
Gewoon vragen
waarom niet... Mensen vinden het vaak alleen maar fijn te horen dat hun overledene voor iemand anders ook belangrijk/dierbaar was.
Gewoon vragen, ik zou zo'n vraag beslist niet erg vinden.
Thuis opbaren vind ik veel prettiger ook dan in zo'n onpersoonlijk centrum. Heeft volgens mij niet echt iets te maken met de overledene voor jezelf willen houden.
besloten
dat ik maandag ga en een mooie kaart naar ze schrijf over mijn herinnering aan hem. Het voelt toch een beetje gek om daar als een soort vreemde heen te gaan ook al heb ik gebeld.
Nimbo
Wat jij nu zegt, wilde ik je juist aanraden. Dat is wat ik zou doen. Want ik denk dat zo'n telefoontje voor de familie misschien wel belastend kan zijn. Een niet onaanzienlijk deel mensen vinden het wel moeilijk om "nee, liever niet" op een directe vraag te zeggen. En ik zou zelf ook niet graag op zo'n beladen moment in de woonkamer van wildvreemden staan.
En wat jammer dat je je neef niet meer gezien hebt. Ik heb ook zo'n neef, en ik ben blij dat ik hem vorig jaar weer op een gouden huwelijksfeest van een andere tante gezien heb. Na bijna 25 jaar was het direct weer heel vertrouwd.
Ik hoop dat het laten herleven van mooie jeugdherinneringen je steun biedt.
Lieve Nimbo
Hoewel ik je beslissing wel begrijp, vind ik het toch jammer dat je niet even gebeld hebt. Op het moment dat ik dit schrijf, ligt mijn vader hier in de kamer opgebaard. Niet "heel mooi" maar moegevochten. Wij hebben expres op de rouwbrief gezet dat hij thuis is. Iedereen die het wil, kan langskomen om afscheid van hem te nemen. Sommigen ken ik goed, sommigen juist niet, maar iedereen is even welkom. Vlak voor de uitvaart zullen we de kist sluiten, dus wie dan komt, zal hem niet meer zien. Sommigen vinden dat ook prettiger - die houden hem liever in herinnering zoals hij op de foto staat, die op de kist komt. Ook dat is goed.
Ik hoop dat je toch een goed gevoel aan het afscheid hebt overgehouden.
Genista
Gecondoleerd met het overlijden van je vader. Ik hoop dat jullie waardevol afscheid van hem kunnen nemen. Sterkte voor jou en je familie.
skik
Genista
Sterkte met het verlies van je vader.
Ach, Genista, gecondoleerd
Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je vader. Uit je woorden ('moegestreden') maak ik op dat het voor hem beter is zo, maar het blijft moeilijk, afscheid nemen van je vader. Wat mooi dat hij bij jullie opgebaard ligt. Zo kun je op je eigen tijd en in je eigen tempo afscheid van hem nemen. Ik vind het wel dapper van je in de zin van dat je je huis in zo'n zware tijd open moet stellen voor anderen. Ik weet niet of ik dat op zou kunnen brengen. Maar kan me gied voorstellen dat het fijn is hem nog even letterlijk bij je te houden.
ach, Genista...
Nu toch...
Alle goeds gewenst deze dagen dat je vader bij jullie in huis is, kostbaar om zo deze tijd van afscheid te beleven, samen met wie voor een moment bij jullie wil zijn om te delen in deze bijzondere tijd. Een goede voorbereiding op de uitvaart gewenst, dat het in alle verdriet ook een mooie dag mag zijn om hem te gedenken.
Sterkte en moed gewenst, na de zware intensieve tijden die jullie als familie hebben doorgemaakt.
Tonny
(gisteren voor het eerst jarig zonder moeder. -Mijn vader was er al niet meer sinds ik bijna 22 was; nu ben ik dus 'de oudste' )
Genista
Ach, toch nog.
Sterkte, wat verdrietig.
Sterkte Genista
Je tweede ouder verliezen in zo'n korte tijd, heftig. Na al die jaren van samen balanceren op het randje is dus nu toch het einde gekomen. Fijn dat jullie erbij konden zijn, dat is waardevol. Maar het verlies blijft onherstelbaar.
Gecondoleerd en nogmaals sterkte!
Aagje
Lieve Genista
Gecondoleerd met het verlies van je vader. Heel veel sterkte in deze tijd en ook voor de tijden die komen.
genista
Gecondoleerd. Is de uitvaart inmiddels al geweest? Of niet, want het is pas 7 mei, je schrijft het op 5 mei...
Ik ben naar de uitvaart geweest. Daar was ik wel blij om, het was erg mooi en persoonlijk. Mooie toespraken.Ik heb ook nog een briefje geschreven met een herinnering. Apart om te horen dat er tijdens toespraken ook dingen gezegd zijn die ook teugkwamen in mijn verhaal.
Dank allemaal!
De uitvaart was afgelopen vrijdag. Ik heb alles vanuit mijn ouderlijk huis zitten regelen.
Wat fijn, Nimbo, dat je die uitvaart als goed hebt ervaren. Het is echt het begin van je verwerking als je op een goede manier afscheid hebt kunnen nemen.
Iedereen die hier reageerde, dank! Bij elk bericht een nieuw traantje. Jullie zijn lief!!
Tonny
Tonny, wat jij schrijft... "gisteren voor het eerst jarig zonder moeder. -Mijn vader was er al niet meer sinds ik bijna 22 was; nu ben ik dus 'de oudste' ". => In de afgelopen week zou mijn moeder jarig geweest zijn, voor het eerst sinds ze overleed. Maar ik realiseerde me deze week dus ook, dat ik nu 'de oudste' ben van deze tak. Absurd gevoel wel. Ook jij veel sterkte! Dat mantelzorgen op afstand is iets dat we allebei hebben ervaren als zwaar, herinner ik me. We zullen niet weten wat we met onze tijd aanmoeten, als het eerste stof zich heeft gelegd :-S
Genista
Wat een naar bericht. Veel sterkte gewenst, voor de hele familie natuurlijk.
Guinevere (voorheen)
Genista
Veel sterkte bij het verlies van je vader. Als je ouders het fijn hebben gehad met elkaar lijkt het me ergens nog wel een troostrijke gedachte dat ze elkaar niet lang hebben hoeven te missen. Ik hoop dat je daar troost uit kunt putten bij het incasseren van twee keer zo'n klap in een jaar.
