Belastingdienst grrrrrrrr
Korte situatie gezin :
Moeder (ik), zoon 27, zoon 15 en va 01 feb. Komt tweede zoon Van 25 weer thuiswonen. Ik ben alleenstaand, gescheiden en ben in 2019 helaas ziek geworden. Ik ben rolstoel afhankelijk geworden, veel hulp nodig, therapie slaat niet aan. Ik had eigen bedrijf en deze heb ik dus op moeten geven wegens ziekte. Mijn tweede zoon heeft deze 1 dag per week voortgezet. Daarnaast nog jongste schoolgaande zoon van 15.
Mijn oudste zoon kan geen huis krijgen, te kort ingeschreven, werkt fulltime vanuit huis. Mijn 2de zoon had een heel leuke studio, eindelijk na lang ingeschreven te zijn geweest, eindelijk aan de beurt. Alleen buurt blijkt een ramp. Afpersing, bedreiging en criminaliteit door hanggroepjongeren. Politie en woningbouw doen niets (durven niet op te treden). Zoon is er helemaal aan onderdoor gegaan. Één optie woning opzeggen. Door corona tot overmaat van ramp (horeca) zijn baan ook kwijt geraakt. Was maar één optie, weer thuis komen wonen. Heeft 2 maanden bij vrienden en oma gebivakeerd. Toen leken we kamer gevonden te gehebben, betaald en toen was verhuurder met noorderzon verdwenen. Nooit meer iets gehoord, app, mail, bellen, toe gaan, niets. Heeft gelukkig wel weer werk gevonden.
Nu kregen we brief van belasting dienst. Ouste zoon is 27. Hij kreeg brief dat ik bij hem was ingetrokken en ik een brief dat hij bij mij was komen wonen. Hij werd per 1 januari mijn nieuwe toeslagspartner. Dit heeft ongelooflijke impact op mijn toeslagen omdat ik als alleenstaande ouder bij belasting stond, wat ik ook ben. Maar nu heb ik opeens een partner volgens de belasting omdat mijn zoon 27 is geworden.
Moet wel heel lang zoeken maar idd regel bestaat maar er staat ook een regel waarin dit niet geldt. Als je twee 18 + sers in huis hebt. Dus dachten we klopt. Maar belasting dienst snapt de twee regels niet. Ze spreken elkaar tegen. Ene zegt ja andere zegt nee regel van 27 geldt en dus toeslagspartner. Ze weten het zelf niet. Voorlopig zit ik aan deze regel vast.
Nu wordt ik al op de bijstand giga gekort door de kostendelersnorm. En ontvang in maar 40 % van de oorspronkelijke bijstand.
Moet nu ook nog 60 % inleveren van het kindgebonden budget. Zorgtoeslag 50 % en Huurtoelag 100 %. Al met al kom ik nu dus nog onder het bedrag uit van een normale Bijstand. Net genoeg voor huur, g/w/l en zorgverzekering. Heb ik net 800 euro. Mijn 2 zoons betalen wel huishoud geld maar door deze regeling moeten ze dan beide dubbel zoveel gaan betalen. Geen geld meer voor boodschappen, had nu 50 euro per week te besteden. Straks Geen geld voor andere vaste lasten, kosten die er nog zijn uit de gedwongen verkoop van huis bij de scheiding, eigen bijdrage cak ed. En Kosten ivm mijn ziekte.
Zit nu dus echt helemaal vast door zo'n rot regel van de belasting. Belasting trekt zich er niets van aan.
Schaam mij dat ik zelf niets kan en dat de jongens nu alles moeten gaan betalen.
Zijn er meer mensen in het zelfde schuitje hier?
Hoe hebben jullie dit opgelost ?
De belastingregels zijn soms echt vreselijk maar volgens mij is je zoon wel toeslagpartner. Het is lullig en heel erg hard, maar misschien had je voordat hij thuis kwam wonen dit even moeten onderzoeken.
Je zoon van 27 woonde al thuis, dus die wordt vanwege zijn leeftijd hoe dan ook jouw toeslagpartner. Je zoon van 25 heeft dan geen toeslagpartner, omdat je maar 1 toeslagpartner kunt hebben. Dus die houdt zijn zorgtoeslag op basis van alleen zijn eigen inkomen. Voor de huurtoeslag zal alleen het inkomen van je jongste van 15 niet meetellen. Het grootste probleem is het kwijtraken van de alleenstaande ouderkop op het kindgebonden budget denk ik.
Ik kan mij niet voorstellen dat jullie er samen, dus alles opgeteld en afgetrokken er meer op achteruit gaan dan als hij uitwonend is. Ja ze zullen meer moeten gaan betalen maar dat moeten ze ook als ze op zichzelf wonen. Dan is het ook duurder in eten, koken, verwarmen, internet etc.
Het probleem is de volgorde. Omdat je oudste zoon al je toeslagpartner is, blijft hij ook je toeslagpartner als je middelste zoon opnieuw thuis komt wonen.
Dus je alleenstaande ouderkop op het kindgebondenbudget krijg je pas terug als je oudste zoon uit huis zou gaan. Maar aangezien je jongste al 15 is, zou dat ook maar voor een heel beperkte tijd zijn. Jullie zullen dus toch een manier moeten vinden om het zonder dat bedrag te redden. Jij hebt zelf bijstand omdat je niet kunt werken? Maar je twee zoons kunnen wel zelf geld verdienen? Dan zouden jullie het samen moeten kunnen redden.
Krijg je nog wel alimentatie voor je jongste? Of is daar geen vader in beeld? Op zich maakt dat trouwens ook niet uit, want die zal toch afgetrokken worden van de bijstand.
Ik vind het eerlijk gezegd volkomen logisch. Je woont met meerdere volwassenen in 1 huis. Jij kan niet werken maar beide zoons wel. Zouden zij op zichzelf wonen dan zouden ze ook hun huis, gas water en licht, internet, en alle overige kosten zelf moeten betalen. Waarom nu niet? Bij kinderen die nog studeren is het een ander verhaal maar vanaf 25, met een normale baan vind ik het echt logisch dat zij deze kosten betalen, net zoals boodschappen etc. Natuurlijk is het fijn als jou uitkering voldoende is om een bijdrage te leveren aan deze kosten en in je eigen kosten zoals kleding te kunnen voorzien maar meer is niet nodig. Als kinderen deze leeftijd hebben hoef jij als ouder niet meer voor hen te zorgen en als zij door omstandigheden bij jou wonen zijn zij dus ook verantwoordelijk voor jou. Als je samenwoont ben je verantwoordelijk voor elkaar en voor alle gezamenlijke kosten. Dit is inherent aan de keuze om als volwassenen gezamenlijk een huishouden te runnen of je nu partners, vrienden of ouder en kind bent. En volgens mij ben je per saldo nog altijd voordeliger uit dan dan beide zoons een eigen huis met daarbijbehorende kosten zouden moeten financieren.
> Ik vind het eerlijk gezegd volkomen logisch. Je woont met meerdere volwassenen in 1 huis. Jij kan niet werken maar beide zoons wel. Zouden zij op zichzelf wonen dan zouden ze ook hun huis, gas water en licht, internet, en alle overige kosten zelf moeten betalen.
Dat is waar de kostendelersnorm voor is. Dat kost Zyr@a zo'n 300 euro per maand. Maar het is logisch dat de kostendelersnorm getriggered wordt zodra er een andere volwassene bij je in huis woont.
> Als je samenwoont ben je verantwoordelijk voor elkaar en voor alle gezamenlijke kosten.
Dat zijn twee verschillende dingen: verantwoordelijk voor gezamenlijke kosten versus verantwoordelijk voor de ander. Zyr@a spreekt niet tegen dat het terecht is dat zoonlief wordt geacht bij te dragen aan de kosten van de huishouding, en dat zij daarom gekort wordt op de bijstand. Zyr@a vindt het onterecht dat zoonlief wordt geacht bij te dragen aan het levensonderhoud van zijn jongere broertje, en dat Zyr@a daardoor gekort wordt op het kindgebonden budget.
En dat vind ik eigenlijk helemaal terecht.
Het is inderdaad heel hardvochting dat hier wordt gerekend alsof de oudste zoon van Zyr@a een zorgplicht heeft naar z'n jongere broertje toe. Vooral omdat die zorgplicht er wettelijk helemaal niet is.
Dat vraag ik me toch af
Ik heb het kindgebonden budget altijd gezien als een incense om alleenstaande ouders te motiveren om toch aan het werk te gaan. Met de alleenstaandeouderkop hoef je minder uren te maken om toch uit de bijstand te komen. Werken is lastiger als je als alleenstaande voor de zorg voor een kind staat. Nu is er in huis nog een andere volwassene. Maakt het echt uit dat dat gaat om de 27jarige broer? Daaronder telt het nog niet, pas vanaf 27.
Toch bezwaar maken
Zyr@a, ik denk dat jij gelijk hebt, en dat de belastingdienst ongelijk heeft. Ik raad je aan om naar een spreekuur voor rechtshulp te gaan om een bezwaarbrief te schrijven. En meteen om te informeren naar rechsthulp.
De regels moeten in een bepaalde volgorde worden toegepast.
Als je de AWIR (https://maxius.nl/algemene-wet-inkomensafhankelijke-regelingen/artikel3) van boven naar onder leest dan kom je de volgende relevante artikelen tegen:
Lid 1 verwijst naar een andere wet, en op grond van lid 1 heb je geen toeslagpartner.
Lid 2 deel e gaat o.a. over het samenwonen met andere volwassenen waarbij er een minderjarig kind op het adres woont. In heel lid 2 staat nergens een uitzondering voor bloedverwanten onder de 27.
Volgens lid 2 heb je dus TWEE toeslagpartners.
Lid 4 zegt dat je geen twee toeslagpartners kunt hebben. Er staat "als je op grond van lid 2 meerdere toeslagpartners hebt...", dan moet er eerst gekeken worden naar lid 1: als je volgens lid 1 een toeslagpartner hebt, dan wordt die het. Zo niet, dan moet er gekeken worden naar lid 2 deel a: als je volgens lid 2 deel a een toeslagpartner hebt, dan is die het. En daarmee eindigt dit lid. Er staat niet wie je toeslagpartner wordt. Maar er zijn genoeg casussen te vinden dat NIEMAND je toeslagpartner wordt in deze situatie: "Als drie volwassenen met kinderen in één huis wonen wordt er geen toeslagpartnerschap vastgesteld." (voorbeeld 6 in: https://www.sociaalwerknederland.nl/?file=17336&m=1555593970&action=file.download#:~:text=Ouder%20en%20inwonend%20kind%20kunnen,adres%20een%20minderjarig%20kind%20woont.&text=Dat%20toeslagpartner%2D%20schap%20blijft%20ook,minderjarige%20kind%20meerderjarig%20is%20geworden.)
Vervolgens zegt lid 5 dat een kind van onder de 27 geen toeslagpartner kan zijn.
Lid 4 en lid 5 verwijzen niet naar elkaar. Gezien de volgorde zou lid 4 als eerste toegepast moeten worden. Maar het allerbelangrijkste: lid 4 zegt expliciet dat er voor de toepassing van lid 4 alleen naar lid 2 gekeken moet worden. Dat betekent dat je op dat moment lid 5 nog niet toegepast mag hebben.
En dus heeft Zyr@a gelijk, en de belastingdienst heeft ongelijk: omdat er drie meerderjarigen op Zyr@a's adres wonen (die niet getrouwd zijn en niet bij elkaar een kind verwekt hebben) zijn ze geen toeslagpartners van elkaar.
De situatie met twee meerderjarige kinderen van 25 en 27 zou hetzelfde behandeld moeten worden als de situatie met twee meerderjarige kinderen van 27 en 29. En die situatie zou hetzelfde behandeld moeten worden als een studentenhuis of een woongroep.
Als ik de toeslagpartner check van de belastingdienst invul, lijkt het dat oudste zoon inderdaad toeslagpartner is. Omdat je jongste nog niet meerderjarig is.
Maar....
Bij het resultaat staat dit:
Uw medebewoner is uw toeslagpartner.
In de volgende situaties kan uw medebewoner niet uw toeslagpartner zijn:
- Uw medebewoner is uw ouder of kind en 1 van u is op 1 januari 2021 jonger dan 27 jaar.
- U hebt 2 of meer medebewoners die 18 jaar of ouder zijn.
En die laatste bullet is bij jou van toepassing. Je hebt immers 2 meerderjarige inwonende kinderen, en 1 minderjarige. Dus: geen toeslagpartner.
Update.
Belastingdienst stelde eerst dat de regel twee 18 + niet bestond. Hebben we toch effe laten zien. Twee mensen die elkaar tegenspraken. Werd terug gebeld en ik werd uiteindelijk in mijn gelijk gesteld.
Wel zorgtoeslag en KGB maar geen Huurtoelag meer. Hier kan ik mij in vinden. Blij met deze uitspraak.
Sommige stelden werken, helaas met mijn ziekte helaas echt onmogelijk. Zou super graag willen, daar ligt het niet aan. Is mijn grootste wens. Ik ben heel erg gevoelig voor licht en geluid. Hierdoor ga ik regelmatig out, val ik en krijg ik een soort epileptische aanvallen, pnea's. Hierdoor is werken niet veilig.
Eigenlijk zou mijn huis aangepast moeten worden maar de vraag is of dit mogelijk is. Wmo stelt verhuizen. Dit zijn we nu aan het onderzoeken.
