Eigen geld binnen huwelijk gvg
Hallo,
Mijn man en ik zijn 25 jaar bij elkaar en getrouwd in gemeenschap van goederen. Afgelopen jaar zijn we in een huwelijkscrisis beland en is de optie van een echtscheiding zeer reeel geweest, gelukkig zijn we er samen uit gekomen maar met het oog op de toekomst wil ik wel wat dingen veranderen. Mijn man en ik denken heel anders over geld. Hij heeft, mede door impulsiviteit en ADHD de houding geld moet rollen. Ik wil graag sparen voor bijvoorbeeld ons pensioen en bijvoorbeeld aflossen op onze hypotheek. Hij geeft erg veel geld uit aan kleding en gadgets en vakanties. Ik ga mee op die vakanties dus ik profiteer daar ook van maar van mij hoeft het allemaal niet zo vaak/ver/duur. Om kleding en gadgets geef ik niets en mijn uitgavenpatroon ligt sus volledig anders dan dat van hem. Dit gaat steeds meer bij mij wringen. Mijn man vind het niet leuk om steeds aan mij ‘toestemming’ te moeten vragen aks hij iets wil kopen. Ook wil hij dat ik stop met zeuren over de talloze geldboetes die hij krijgt voor te hard rijden. Nu heeft hij bedacht dat we beiden een vast bedrag per maand krijgen. En ieder mag dat uitgeven zoals het hem/haar goeddunkt zonder commentaar van de ander. En als ik dan alles wil sparen, moet ik dat zelf weten. In eerste instantie lijkt me dit een prima idee. Echter toen bedacht ik me het volgende. Stel dat hij inderdaad continu al het geld uitgeeft aan kleding,uitgaan, boetes, gadgets etc etc. En ik al het geld netjes spaar. Stel dat ik dan na een aantal jaar zeg maar twintig duizend euro gespaard zou hebben. En hij niets. En we gaan scheiden. Volgens de gemeenschap van goederen heeft hij dan recht op tienduizend euro van mijn spaargeld. Dat is dan toch niet eerlijk? Ik zou ook recht hebben op de helft van de waarde van zijn gadgets maar op vakanties, uitgaan, boetes en kleding kan ik niet de helft opeisen, die hebben geen waarde meer achteraf.. is er een manier waarop ik kan sparen en dit bedrag dan ook echt voor mij zal blijven? En dan bedoel ik uiteraard een legale manier, niet een stiekeme rekening of geld in huis verstoppen ofzo.
Grappig
Want het kan wel zijn dat ik ongelijk heb, maar de oplossing is wel: communicatie. Nog sterker: weten wat er echt speelt, en dat blijkt een ander probleem te zijn dan zijn ongeremde uitgavenpatroon. Als je door de vaste lasten inteert op je spaargeld zul je ooit tegen een financieel probleem aanlopen, daar heb je geen relatiecrisis voor nodig.
Is er dan geen verschil tussen beiden? Het verschil zit in deze visie: hij denkt bij een uitgaveprobleem: we moeten meer verdienen. Zij denkt: we moeten meer bezuinigen. Hij is ondernemer, zij niet. Heeft dat met macht en egoïsme te maken?
Haar oplossing: dan moet hij maar meer gaan verdienen. Maar ze kan ook bedenken: in plaats van meer bezuinigen kan ik ook meer gaan verdienen en daarmee extra aflossen (wat ik wil en wat er nu niet van komt).
Gelukkig wordt het opgelost.
Ik heb wel een vraagteken bij de redenering over dat grotere huis en dan een hypotheek die je wel aflost. Maar ik snapte ook de redenering al niet, dat je niet moet aflossen als je daarna een ander huis wil kopen. Ik snap wel dat overwaarde van een woning in de nieuwe woning geïnvesteerd moet worden en als je niet aflost, dat dan de overwaarde gering is. Maar als je opnieuw een woning koopt heb je die overwaarde toch nodig en heb je meer aan een lagere hypotheekschuld?!
Mijn redenering is: de rente op de hypotheek is altijd nog veel hoger dan de rente op spaargeld, dus aflossen levert meer op. Ik redeneer zo: stel dat ik een hypotheek heb met 3% rente en ik los 2500 euro af. Dan scheelt dat 75 euro per jaar. Niet veel. Maar na 10 jaar is dat 750 euro en na 20 jaar is dat 1500 euro. Met andere woorden: het grootste deel van het geld heb ik dan al vanzelf terugverdient omdat ik de rente niet hoef te betalen. Zelfs als je in de hoogste belastingteruggaveklasse zou zitten zou het geld zich nog vanzelf terugverdienen.
En wat betreft die grotere woning: kijk dan ook eens reëel naar je woonbehoefte over enkele jaren. Kijk tot 2030, want rond die tijd komen er veel woningen vrij van mensen die dan oud zijn(of erger) en jongeren die het niet kunnen betalen. Het is een overzienbare periode. Daarna zal de huizenmarkt er heel anders uitzien. problemen oplossen door groter te gaan wonen is een weg die vaak tot grotere problemen leidt. je kunt ook samen een keer naar 'uitstel van executie' kijken.
Dus ik zou over het woongedeelte nog eens goed samen nadenken.
Tenzij de huidige woning natuurlijk niet prettig is om in te wonen.
Tsjor
nav Tsjor
"Maar ik snapte ook de redenering al niet, dat je niet moet aflossen als je daarna een ander huis wil kopen. Ik snap wel dat overwaarde van een woning in de nieuwe woning geïnvesteerd moet worden en als je niet aflost, dat dan de overwaarde gering is. Maar als je opnieuw een woning koopt heb je die overwaarde toch nodig en heb je meer aan een lagere hypotheekschuld?!
Mijn redenering is: de rente op de hypotheek is altijd nog veel hoger dan de rente op spaargeld, dus aflossen levert meer op."
Ja, dat lijkt mij ook. Ik snap ook niet waarom aflossen een slecht idee zou zijn.
Sterker, ik heb het gedaan en doe het nog. Op mijn vorige huis had ik deels afgelost, en daardoor en door de waardestijging was er een forse overwaarde ontstaan. Die is in het nieuwe huis gestopt, voor het restbedrag is een hypotheek afgesloten, die mocht aflossingsvrij en is dat ook, maar we hebben alweer een deel afgelost.
Het enige nadeel aan dit hele verhaal is dat we nu zulke lage hypotheeklasten hebben dat ik mij een tikje geneer tegenover mensen die huren en die voor een kleinere woning minstens het dubbele betalen. Maar met dat nadeel valt prima te leven 
Groeten,
Temet
Straf voor aflossen
Je wordt 'gestraft' voor het aflossen van je aflosvrije hypotheek (AVH) doordat je als je verhuist vervolgens een minder hoge AVH kunt afsluiten. Dat is een gevolg van de overgangsregeling voor AVH's.
Ik los mijn AVH af door jaarlijks een deel om te zetten in een AVH bij mijn eigen BV. Het totaal AVH bedrag blijft dan gelijk, maar in feite heb ik afgelost. (ik leen van mijn eigen bedrijf)
Bij het volgende huis kan ik dus weer voor de volle mep een AVH afsluiten tegen een rente van ca. 2%. Da's bijna voor niks... (ik betaal nu nog 5.2%)
Oh is dat het
Maar je wil toch een keer van de hypotheek af? Ik heb geen BV waarmee ik dit trucje uit kan halen.
Je kunt wel altijd rentebemiddeling doen, dat kon ik in elk geval. Dan krijg je het gemiddelde van de rente tussen je oude rente en de huidige rente. Bij mij werd dat dus ongeveer 3%. Het bedrag dat ik daardoor minder betaal spaar ik weer om af te lossen, ook al is het maar een klein beetje.
Ik ben ooit begonnen met een spaarhypotheek en daarna een aflossingsvrij gedeelte erbij moeten nemen. aflossingsvrij heeft twee voordelen: de directe kosten zijn laag (alleen rente), maar het andere voordeel is dat je zelf het aflostempo kunt bepalen. Als ik nu bedenk dat ik 30 jaar gedaan heb over het aflossen van mijn spaarhypotheek, terwijl dat bedrag omgerekend zo'n 1000 euro per jaar was, dan denk ik: hoe is het mogelijk? Indertijd dacht ik ook: hoe is het mogelijk, maar dan omgekeerd: hoe krijg ik dat geld ooit bij elkaar.
Nu bepaal ik zelf het tempo waarin ik aflos. Maar uiteindelijk wil ik wel van de schuld af.
Tsjor
Tsjor
"Maar je wil toch een keer van de hypotheek af?"
Niet perse, een huurder moet ook zijn hele leven huur betalen. Als je 50% afgelost hebt en de rest makkelijk kunt (blijven) betalen lijkt me dat geen probleem.
"Ik heb geen BV waarmee ik dit trucje uit kan halen."
Ondernemers hebben altijd meer mogelijkheden.
"Je kunt wel altijd rentebemiddeling doen, dat kon ik in elk geval. Dan krijg je het gemiddelde van de rente tussen je oude rente en de huidige rente. Bij mij werd dat dus ongeveer 3%. Het bedrag dat ik daardoor minder betaal spaar ik weer om af te lossen, ook al is het maar een klein beetje."
Mijn hypotheekbank doet niet aan rentemiddeling, dus het is oversluiten en vette boete betalen of verhuizen.
"Ik ben ooit begonnen met een spaarhypotheek en daarna een aflossingsvrij gedeelte erbij moeten nemen. aflossingsvrij heeft twee voordelen: de directe kosten zijn laag (alleen rente), maar het andere voordeel is dat je zelf het aflostempo kunt bepalen. Als ik nu bedenk dat ik 30 jaar gedaan heb over het aflossen van mijn spaarhypotheek, terwijl dat bedrag omgerekend zo'n 1000 euro per jaar was, dan denk ik: hoe is het mogelijk? Indertijd dacht ik ook: hoe is het mogelijk, maar dan omgekeerd: hoe krijg ik dat geld ooit bij elkaar."
Een jonge collega van me zoekt een (huur) tweekamerwoning. Prijzen beginnen bij 1300 EUR, dus kopen (zeker aflossingsvrij) blijft erg goedkoop (qua rente).
"Nu bepaal ik zelf het tempo waarin ik aflos. Maar uiteindelijk wil ik wel van de schuld af."
Je erfgenamen zullen je er dankbaar voor zijn 
Dat hoop ik ook
'Je erfgenamen zullen je er dankbaar voor zijn ' Maar voor die tijd hoop ik er zelf nog even van te genieten, zeker als straks blijkt dat AOW/pensioen tegenvallen. Geen angst hoeven hebben voor een onbetaalbare woning, dat lijkt me heerlijk.
En inderdaad, huurprijzen zijn bizar in vergelijking met hypotheken, alleen de toegang tot een hypotheek is behoorlijk dichtgesmeerd.
Mijn idee: als iemand twee jaar lang een bepaalde huurprijs heeft betaald, dan mag de bank ervan uitgaan dat iemand ook wel de helft of 2/3 aan hypotheek zou kunnen betalen.
Tsjor
De erfgenamen.
Nee, wij zijn er nu zelf blij mee. Het doel van een eigen woning was voor ons om geen woonlasten meer te hebben op den duur en eventueel al vrij jong minder te kunnen gaan werken. Althans, keuzes kunnen maken en niet door móeten werken wegens woonlasten.
Huren stijgen, onze hypotheek is nu reeds een klein bedrag. Ipv van hoge woonlasten kunnen we ons geld aan andere dingen uitgeven. Hoe fijn is dat.
Wij hebben meerdere huizen bewoond, nooit een aflossingsvrije hypotheek gehad en bij verkoop altijd flink winst gemaakt. Als ik aflossingsvrij moet kopen heb ik liever een huurhuis, geen restschuld, weinig onderhoudskosten en kan binnen een maand de huur opzeggen. Of het huis moet veel meer waard zijn dan de afgesloten hypotheek maar dat valt vaak tegen bij verkoop. Vaak is er bij de aankoop al bijgeleend of tijdens de looptijd.
Dus ik zou zeker aflossen of in ons geval, extra aflossen, als dat mogelijk is.
Die flinke boete bij overzetten rente valt overigens reuze mee. Als je de boete uit eigen middelen betaalt krijg je bijna de helft weer terug bij je belastingaangifte en de lagere maandlasten zijn per direct.
Rendement is enorm, boete zo weer terugverdiend.
wil40
"Wij hebben meerdere huizen bewoond, nooit een aflossingsvrije hypotheek gehad en bij verkoop altijd flink winst gemaakt. Als ik aflossingsvrij moet kopen heb ik liever een huurhuis, geen restschuld, weinig onderhoudskosten en kan binnen een maand de huur opzeggen. Of het huis moet veel meer waard zijn dan de afgesloten hypotheek maar dat valt vaak tegen bij verkoop. Vaak is er bij de aankoop al bijgeleend of tijdens de looptijd."
Bij een aflossingsvrije hypotheek mag je jaarlijks 10% of zelfs 20% aflossen, dus dat heb je geheel in eigen hand. Ik zou niet weten waarom je vrijwillig een verplichting zou willen aangaan.
"Die flinke boete bij overzetten rente valt overigens reuze mee. Als je de boete uit eigen middelen betaalt krijg je bijna de helft weer terug bij je belastingaangifte en de lagere maandlasten zijn per direct.
Rendement is enorm, boete zo weer terugverdiend."
110k was de boete en dat leverde dan ca. 10k per jaar besparing op. Dat moet je dan afzetten tegen verhuizen wat evenveel bespaart en maar een paar duizend euro kost. Die rekensom is best simpel.
Ad Hombre.
"Bij een aflossingsvrije hypotheek mag je jaarlijks 10% of zelfs 20% aflossen, dus dat heb je geheel in eigen hand."
Dat mag bij iedere vorm van hypotheek. Wij lossen iedere maand af verplicht af en die extra aflossing benutten we ook. Gaat toch net een tikje sneller.
"Ik zou niet weten waarom je vrijwillig een verplichting zou willen aangaan".
Omdat veel mensen niet aflossen, zie o.a. topicstarter en vele met haar. De kranten stonden er vol mee de afgelopen jaren en banken sturen zelfs waarschuwingen. Veel hypotheken zijn gebaseerd op 2 inkomens en de volle mep is geleend. Best risicovol.
Je huis is niet eerder 100% je eigendom voordat het is betaald toch?
Wat een enorme boete moest jij betalen bij overzetten hypotheek, 110.000 euro. Heb je een hypotheek van een miljoen en/ of had je een zeer hoge rente vaststaan?
10k besparing per jaar....mijn hypotheeklasten zijn zelfs veel lager....
Iedereen moet doen waar hij/zij zich prettig bij voelt. Aflossingsvrij zou ik, net als ts, slapeloze nachten van krijgen. Maar nou heb ik ook geen vooruitzicht op een riant pensioen, dat speelt ook mee.
wil40
"Wat een enorme boete moest jij betalen bij overzetten hypotheek, 110.000 euro. Heb je een hypotheek van een miljoen en/ of had je een zeer hoge rente vaststaan?"
Nog niet de helft daarvan, maar de rente staat nog 10 jaar vast voor 5.2%, dat telt hard aan en dat bespaar je met een verhuizing.
"Aflossingsvrij zou ik, net als ts, slapeloze nachten van krijgen. "
Je hebt zelf je aflossing in de hand, dus dat blijf ik niet echt snappen. Jij lijkt mij iemand die dan sowieso gaat aflossen.
Ad Hombre.
"Je hebt zelf je aflossing in de hand, dus dat blijf ik niet echt snappen. Jij lijkt mij iemand die dan sowieso gaat aflossen."
Yep, zeeuws meisje
Slimme financiele jongen
Wat fijn Mamase dat Ad Hombre zich ook even in de discussie mengt en zijn blik op financiele zaken deelt. Het lijkt me duidelijk dat er zowel inhoudelijk als gevoelsmatig veel is af te dingen op wat hij zegt. Niet dat hij per se ongelijk heeft.
Het is maar wat je prettig vindt. Ik heb vele collega's gehad die hun leven op het hier en nu hebben ingericht met geleaste dure auto's (onbetaalbaar om te kopen), vakantiereizen om van te dromen en huizen als paleizen, alles op de pof. Mijn man en ik waren beslist in de positie om dat allemaal ook te doen, we konden de maandlasten beslist opbrengen en onze cliëntenportefeuille was tientallen miljoenen waard, maar we wilden niet.
Wil jij zo leven?
In je laatste bericht schets je ineens een heel andere situatie dan de indruk die je eerder wekte. Je had het over spaargeld en dat jij van wat jullie over hebben het liefst zou aflossen en sparen.
Maar jullie hebben niet over, zeg je nu. Jullie komen tekort (je teert in op het spaargeld).
Dat maakt de situatie voor als jullie mogelijk toch gaan scheiden een stuk urgenter. Want als een tekort gedeeld moet worden, dan vertrek je met niks plus een schuld.
Zeker omdat jouw man de leefstijl op grote voet voort wil zetten.
Jullie komen nu al tekort voor het leven dat jullie nu hebben, maar hij wil een groter (en dus duurder) huis. Hij wil nu niet aflossen om zo min mogelijk eigen geld in dat nieuwe huis te hoeven steken. Een nog hogere hypotheek dus. Maar waarvan moet dat betaald worden dan als jullie nu al tekort komen?
Er moet meer verdiend worden, zegt hij, waarmee hij rekent op een toekomst die nog meer welvaart zal brengen. Hij is de slimme financiele jongen die het allemaal wel in de vingers heeft, vindt hij.
Jij vindt dat er minder uitgegeven moet worden. Dat is simpeler en zekerder. Het kan morgen al beginnen en het is heel eenvoudig te controleren.
Dat zijn twee tegenpolen.
Ik weet niet hoe noodzakelijk het is om dit tot op de draad toe met elkaar uit te praten. Misschien kan hij een beetje ruimt houden om zich de vrije jongen toe voelen die hij graag is. Maar voor jou lijkt het me zinnig dat jij ook bij jezelf blijft. Bij wat jij belangrijk vindt.
Hij wil een groter huis. Wil jij dat ook?
Je kunt nu al nee zeggen. Dan kan het aflossen toch nog meteen beginnen.
uh...
toevallig een meevaller van €2800??? Wauw!
op die manier
zou ik niet kunnen leven, een partner die heel veel uitgeeft, niet wil aflossen maar wel een groter huis wil, nu moeten interen op spaargeld. Jij voelt je er ook niet gelukkig onder, jij wil wel graag aflossen en geld opzij zetten. Er moet toch ergens een middenweg in te vinden zijn?
Helaas hebben we zelf best al wat tegenslagen gehad waardoor het inkomen een tijd een flink stuk lager was en we ook moesten interen op ons spaargeld, dat vond ik niet fijn. Het salaris van mijn bijbaan hadden we toen nodig om de vaste lasten te betalen maar nu kan dit salaris gelukkig weer naar de spaarrekening, zoals eerst, we bouwen weer aan onze buffer! Onze hypotheek wordt ook steeds lager omdat we aflossen, echt een fijn gevoel!
Volgens mij
'Er moet toch ergens een middenweg in te vinden zijn?' zijn ze daar aardig naar op weg.
Tsjor
Dit gaat niet naar het midden
Hij sust haar nu met woorden over een groter huis als reden voor het niet aflossen. Dat betekent dus meer uitgeven. Niet alleen aan wonen, maar ook aan gadgets die bij een groter huis horen.
Het is het moment waarop de koers uitgezet wordt.
Hij zegt: Ik wil die kant op, daarom doe ik het zo.
In de koersbepaling zit geen enkele ruimte voor een middenweg. Het is een koers aan de rand van het budget, hoog aan de wind, om snelheid te houden. Elke aanpassing haalt de snelheid eruit.
Voorzover er sprake is van ongeëmancipeerd of afhankelijk gedrag van haar, dan zit dat hier. Zij houdt hoop dat ze onderweg de koers nog bij kan stellen. Ze laat het niet te hoog oplopen. Ze wil niet voortdurend op haar strepen staan. Ze is bereid tot overleg.
Hij ook, hij legt uit, maar hij stelt zijn koers niet bij.
Of, dat doet hij mogelijk pas als zij heel duidelijk stelt dat ze dit niet wil: pas op want ik stap uit. Ik wil niet snel, hoog aan de wind, aan de rand van het budget. Ik wil veilig op de marge en minder snel.
Daarvoor moet hij wel zijn hele leefstijl aanpassen.
Dat is voor hem geen midden. Er blijft niks van de snelheid over.
Het midden
Het midden is dat beiden hun financiën hebben bekeken, zich ervan bewust zijn dat er teveel geld wordt uitgegeven (zelfs voor het grotere huis en voor het sparen en aflossen is er niet genoeg) en dat beiden nu een plan hebben opgepakt om aan een realistischer budgetbeheer te doen. Beiden moeten daarvoor inleveren: hij zijn groots-leven en zij haar gedachte dat de je goed voorbereid moet zijn voor de toekomst.
Ik ben het met je eens als je bedoelt, dat daarmee de discussie over het uiteindelijke doel niet is beslecht. die discussie zal ongetwijfeld nog een keer losbartsen, zodra er meer fiancieële middelen komen. En dan zal zij haar 'veilige toekomst' niet opgeven en hij zijn 'groots wil ik leven' niet. Maar misschien zijn ze dan allebei al wat ouder en is de situatie alweer veranderd.
Tsjor