geld ‘geleend’ van kinderen.
hallo mede ouders,
Ik wil even mijn verhaal kwijt.
wat voel ik mij een slechte en onverantwoordelijke moeder 😞
Ik ben jong moeder geworden, wel altijd gewerkt maar nooit echt kunnen sparen. Ik verdien voldoende om rond te komen.
inmiddels een aantal jaar me een lieve man en voor mijn idee is ons inkomen modaal.
Toch gaat er elke maand meer uit dan dat er in komt, dit komt mede doordat ik, (ik durf het bijna niet op te schrijven) een soort koopverslaving heb.
Dit is door mijzelf erkend en inmiddels ben ik hard met herstel bezig.
Alles lijkt zo duur, de vaste lasten en niets over houden voor leuke dingen of onverwachte kosten.
Ik ben niet zielig, want ik heb mijzelf in aan dit probleem geholpen.
Steeds waren gaten wel op te vullen met vakantie geld, een meevaller spaarpotje etc. echter heb ik ook meerdere keren een bedrag van de spaarrekening van de kinderen gehaald, omdat ik geen boodschappen meer kon doen of omdat ik persee spullen moest kopen voor de kinderen of mijzelf. Het is schandalig, ik weet het. Dit is inmiddels opgelopen tot ongeveer 2000 euro.
We hebben een plan gemaakt en gaan dit met kleine stapjes afbetalen, tot de laatste cent. De kinderen zijn nog jong, dus dit is al lang weer terug gestort als zij dit geld nodig hebben. Maar het schuld gevoel hierover wordt met de dag groter er groter, ik lig er wakker van.
wie o wie heeft er (be)spaar tips? Ook om zelf wel een buffer op te bouwen. Tips tegen koopdrang en wie heeft uit nood ook wel eens van de spaarrekening van de kinderen gebruikt? Ik heb nu het idee dat ik de enigste op aarde ben die zo stom is 😔
Geld van kinderen hebben we op een gegeven moment verdeeld. Onze oudste kinderen hadden geld van oma's en opa's en tante's et cetera gekregen. Mijn mans ouders hadden een spaarbankboekje geopend.
Vervolgens bij de geboorte van 5 en 6 was niet iedereen meer in leven en was het nieuwtje van baby's er blijkbaar af, dus die kregen minder.
Op een dag waren ze ongeveer zes a zeven en hebben we al het geld opgeteld, door zessen gedeeld en iedereen hetzelfde op de spaarrekening gezet. Dat was hun beginkapitaal. Ze kregen zakgeld, verjaardagsgeld, gingen baantjes nemen en zo hadden ze allemaal hetzelfde beginbedrag.
Toen ze volwassen waren hebben we het ze verteld en maar één kind sputterde een beetje, maar die noemden wij dan ook altijd al Scrooge. Die werkt hard en pot alles op en vindt alles te duur en wil niks uitgeven. Terwijl twee dochters niets lievers doen dan winkelen.
WIj hebben ook iets soortgelijks gedaan, op een gegeven moment alles eens bekeken wat er in de loop der jaren aan iedereen was geschonken en nagelaten, aan rendement op was gehaald etc en vastgesteld wat een redelijk bedrag is en elk kind krijgt dat op zijn 18de (of desgewenst later) ter beschikking.
Immers, dat bijvoorbeeld het geld van een erfenis van een oma al verdeeld was voor de jongsten geboren waren, maakt het nog niet eerlijk dat zij daar niks van krijgen. Ik heb ze er verder niet over gehoord, wel is het best spannend of ze er goed mee om kunnen gaan om de beschikking over een spaarbedrag te krijgen. De een is daar wat meer voor toegerust dan de ander. We gaan het zien.
