Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Onverantwoord dat bejaarde familieleden rijden

Een lastig probleem. Twee bejaarde familieleden rijden auto, maar wij vinden dat dat volkomen onverantwoord is.
Een aantal maanden geleden heeft de een een hersenbloeding gehad en daarna/daardoor twee aanrijdingen gehad, doordat een deel van haar zicht weg was gevallen. Zij heeft toen zes maanden niet mogen rijden. Op dat moment is haar man weer gaan rijden (had op dat moment al een hele tijd niet meer gereden), wij als familie vonden dat vanaf het eerste moment al onverantwoord, maar konden ze niet tegenhouden. Sindsdien heeft hij twee aanrijdingen gehad en daarmee is in onze ogen alleen maar bevestigd dat hij niet meer in staat is om te rijden. Ze zijn er deze keren zelf goed vanaf gekomen en de andere betrokkenen ook, maar zulke dingen kunnen ook minder goed aflopen en daar moet ik echt niet aan denken.. Zelf wil hij niet onder ogen zien dat het niet meer verantwoord is om te rijden en zijn vrouw ziet het misschien wel, maar wil ook de vrijheid die de auto geeft niet kwijt, dus geeft het niet toe. Wat kunnen wij doen om te voorkomen dat hij gaat rijden? We willen eigenlijk dat zijn rijbewijs ingenomen wordt.. Het duurt even voor hij weer herkeurd moet worden. Kunnen wij ergens aan de bel trekken en zo ja, waar? Verzekeringsmaatschappij (die zullen alle schade toch wel eens zat zijn)? Politie? De aanrijdingen zijn in verschillende plaatsen geweest en bij niet allemaal was politie betrokken.. Cbr? Wat kunnen we doen?
Het volgende probleem is zijn vrouw. Over een maand zijn de zes maanden die ze niet mocht rijden afgelopen en wordt ze opnieuw beoordeeld. Het zicht zelf is vrij goed teruggekomen, maar het is absoluut onverantwoord dat ze weer gaat rijden, het reactievermogen ontbreekt, het anticiperen (vooral als iets onverwachts gebeurt) en ze is te langzaam en soms ook warrig. Dat zie je allemaal niet zo direct aan haar en ze heeft nog een enorm vlotte babbel. Wij zijn bang dat ze straks goedgekeurd wordt bij de beoordeling (door een neuroloog), omdat haar zicht weer goed is en de andere zaken wellicht over het hoofd gezien worden. Kunnen wij er iets aan doen om dat te voorkomen? Meegaan naar de neuroloog is een optie, maar het wordt ons nooit vergeven als wij daar ter plekke gaan beweren dat ze niet meer in staat is om te rijden.
Ik wil erg graag weten wat we kunnen doen. Zijzelf willen kostte wat het kost blijven rijden (rijden en auto = vrijheid), dus met praten komen we er niet. Waar trekken we aan de bel?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Geen idee

maar ik met kinderwagen en kind aan de hand werd laatst bijna overreden door een oma die ook niet zag dat ze mij net mistte en vlak voor de voeten van een andere moeder terecht kwam.

Jemig man, echt vreselijk die bejaarden die oververhit in hun pinda over het zebrapad voor de school (!) voorbij racen, totaal onverantwoord. Mijn opa hield pas op met rijden toen hij tegen de vangrail kwam en zijn auto totalloss was.

ja ik zou eens aan de bel trekken, vraag het de politie eens of bel de verzekeringsmaatschappij eens op, misschien weet de huisarts wel iets over dit soort dingen ?

Archief

Zoek even in het archief, hier zijn in het verleden draadjes over geweest. Maar niet in deze rubriek, want die bestond toen nog niet. Ik vermoed in off topic of in Huis, Tuin en Keuken.

Heb even geen tijd om voor je te zoeken, sorry.

Groeten

Temet

Hillary

Hillary

05-07-2010 om 16:41

Niets aan te doen

Mijn moeder is een paar jaar geleden ook aan het rondbellen geweest om mijn opa uit zijn auto te krijgen. Hij was een paar keer door rood gereden en had ook een voetgangersgebied per auto doorkruisd. Ze heeft vzv ik weet gebeld met de huisarts, de politie, het CBR en het maatschappelijk werk, maar er was echt niets aan te doen. Pas toen hij herkeurd moest worden is opa niet meer naar de keuring gegaan, blijkbaar had hij zelf toch ook wel in de gaten dat het niet verantwoord was.

Polly Shearman

Polly Shearman

05-07-2010 om 21:28

Wat wij deden

Ik ben gaan praten met onze huisart, en heb mijn zorgen, onze zorgen geuit. Schoonvader met parkinson en een reaktie vermogen van 0,0% Reed nog steeds auto.
Huisarts is gaan praten, en heeft mijn schoonouders verteld dat als hij een aanrijdinge veroorzaakte, al was het maar een hele kleine dat de verzekering nooit uit zou betalen omdat hij parkinson had.
Dat was voor schoonouders een reden om de auto weg te doen.
al onze goed bedoelde zorgen, hielpen niet,
pas toen de huisarts zich er mee bemoeide zagen ze zelf in dat het echt niet meer ging.

groet, polly

Bastet

Bastet

06-07-2010 om 18:33

En zelfs dan....ot

Mijn opa is zijn hele leven een gevaar op de weg geweest,en gelukkig is er nooit iets gebeurt.Op zijn 91e kreeg hij een schootmobiel....en vloog daarmee uit de bocht..

Minna

Minna

06-07-2010 om 23:40 Topicstarter

Lastig

Uit jullie reacties en inderdaad een gevonden draadje in het archief (van Hillary, grappig genoeg), blijkt wel hoe lastig dit is. Eigenlijk is er niemand die kan ingrijpen, de enige weg is henzelf in laten zien dat het niet meer gaat en ik vrees dat dat niet gaat gebeuren, zelfs niet door iemand met autoriteit (huisarts bijvoorbeeld). Ik vind het vreselijk om niks te kunnen doen, de volgende keer kan het zomaar een kind zijn dat slachtoffer wordt van zijn rijgedrag en dat vergeeft de rest van de familie zich dan ook nooit, terwijl we nu eigenlijk niets kunnen. Lastig, lastig!

Hillary

Hillary

07-07-2010 om 13:43

Minna

Wat grappig, dacht wel dat ik er ooit iets over geschreven had hier. Wel grappig om terug te lezen zoveel jaar na dato. Opa is inmiddels al 3 jaar overleden en met oma (inmiddels 90)duurt het niet lang meer (voor het weekend nog is de verwachting), bijzonder moment dus om juist nu dit terug te lezen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.