Werken, maar de vakanties dan?

Logeren

Nu heb ik het voordeel van gescheiden ouderschap dus hoef maar zo'n 6 weken op te vangen terwijl ik 5 weken heb en nog 2 weken bij kan kopen. Want nast die vakantiedagen heb je ook nog de studiedagen, dat ze ziek worden, naar de ortho moeten die je wil opvangen.

Wat ik doe is dochter uit logeren sturen, bij vriendinnen onderbrengen die dan ook weer een dag of wat bij mij komen, halve dagen werken, thuis gaan lunchen, een deel thuis werken. Ik heb flexibel werk en woon heel dicht bij dat scheelt een stuk.
Je merkt toch in de vakanties dat het rustiger is vooral in de zomervakantie dan doet iedereen het wat rustiger aan bij ons: wat later binnen, wat eerder weg, er wordt wat uitgebreider geluncht.

En ja de kinderen moeten er aan wennen, maar dat zal best snel gaan.

verschilt

Kan van alles zijn:
logeren bij oma / opa / familie
Afspreken met vriendje(s)
op kamp (sport, knutsel, thematisch)
dagje mee naar werk
Jijzelf een dag thuis werken
Jij: in schoolweken extra uren maken en die in schoolvakanties opnemen
Kinderen een dag alleen thuis

Nou ja, dat doen wij dus. kijken per vakantie wat kan / iedereen prettig vindt

Oh geen ptobleem

Die pubers rollen pas uit bed als ik weer thuiskom.
En de jongste gaat naar de bso.

Hoeveel ga je werken

Het hangt er een beetje vanaf hoeveel ja gaat werken. Ga jij bijvoorbeeld maar 3 dagen werken dan zijn er maar 3 dagen te overbruggen in een vakantie. Je kunt eens met je werkgever overleggen dat je in de weken voor een schoolvakantie 4 dagen werkt zodat je tijdens de schoolvakantie maar 2 dagen hoeft te werken, als je man dan nog 1 of 2 dagen vrij is blijft het 1 dag overbruggen of geen dag overbruggen.

Wijzelf hebben het uitgerekend we werken beiden 32 uur en nemen beiden 1 dag in de week tijdens de schoolvakanties op. Dat betekend dus dat we iedere week 1 dag moeten overbruggen, daarnaast hebben we vakantiedagen gekocht en nemen we 2 keer 2 weken en 1 keer een week gezamenlijk vakantie op.

Thuis werken terwijl de kinderen thuis zijn moet je niet aan beginnen, voor jezelf niet en al helemaal voor je baas niet. Niemand kan een baas overtuigen dat je thuis moet blijven om voor de kids te zorgen maar ondertussen wel een hele dag productief kunt zijn.

Zoals Vlinder

Ook ieder drie weken zomervakantie en dan twee weken op vakantie. Dan allebei nog een dag of twee in de herfstvakantie en voorjaarvakantie. Ieder een week in de kerstvakantie. En dan nog wat dagen sprokkelen voor de meivakantie. Leuk was anders. En inderdaad heb je zelden samen vrij. En veel samen regelen met vriendjes. Er zijn meer ouders die met hetzelfde zitten.
Ik ben er doorheen gekomen en het was het waard. Ik heb nu een erg leuke baan die ik anders niet gehad zou hebben. Maar het was wel zwaar soms!

Er is wel wat op te vinden

Ik werk(te) niet fulltime wat het wel makkelijker maakte.
Mijn jongste kind speelde vaak een dag bij een vriendje en die kwam dan een andere dag bij mij.
De BSO
De kinderen kunnen logeren bij familie.
Een weekje op kamp.
Op die leeftijd kunnen ze meestal wel een dag(deel) alleen zijn. Spreek eventueel af dat ze naar buren kunnen als er wat is.

Succes met het vinden van een leuke baan!

Hier

Wij kijken per vakantie een beetje hoe alles uitkomt. De oudste heeft het liefste dat ze de halve dag kan uitslapen of logeert bij een vriendin. En voor de jongste (gr. 8) regelen we meestal wat of neemt 1 van ons vrij. Ze zijn meestal ook wel een dag in de week samen thuis.
Wij werken beide iets meer uren per week dan we betaald krijgen waarmee we extra vakantie opbouwen dus qua vrij nemen is dat erg handig.

Regelt zich wel

Sinds groep 7 heb ik geen opvang meer, dus zijn ze inde vakanties alleen thuis. Of ik werk thuis, dat kan met pubers prima, of ik neem een (halve) dag vrij.
Niet zo moeilijk doen hoor. Werken is normaal.

thx

Bedankt allemaal voor jullie reacties.
Even wat antwoorden: baan op het oog van 32 uur, lijkt me best veel. Of thuiswerken kan, weet ik niet. Er zijn ook werkgevers die dat niet willen.... zoals bij mijn man.
En 'werken is gewoon' zal wel, maar hier in huis al jaren niet dus, hahaha, tenminste, buitenshuis dan.
Zoals ik al aangaf, zullen de kinderen er vast snel aan gewend zijn, maar de vakanties​ zie ik echt tegenop, temeer daar ik tot nu toe zo kan genieten van die weken vrij met de kinderen.
Misschien moet ik dat maar laten meewegen in het aantal uren dat ik wil gaan werken. Meer uren werken om zo te 'sparen' voor vrije dagen is ook wel een idee.
Ik zoek nog even door naar mijn 'vakantiesprobleem'

En wat minder uren draaien?

Van 0 naar 32 is best een stap.
Moet het perse 32 uur zijn?

Inderdaad Ginny

Ginny, je hebt gelijk. Ik ben laatst van 24 naar 30 uur gegaan en het valt me niet echt mee. Blijkbaar besteedde ik mijn vrije tijd toch best nuttig en blijft er nu dus voor 6 uur aan klusjes liggen.
Ik zou me als Zoekende meer zorgen maken over de gewone weken dan over de vakantie... Of zorgen... dat is niet het juiste woord. Maar het is echt een grote omschakeling die je goed moet organiseren. Ook met grote kinderen. Zoekende verwacht daar geen problemen en ik wil haar helemaal geen problemen aanpraten en verder was het ook de vraag niet en gaat het me niet aan. Maar ik wil toch even instemmend meeknikken met jouw opmerking, Ginny.

Groeten, Maw.

Dochters

Geen dichters.

oudste past op jongste

Ik laat mijn puber in de vakantie meerdere malen (betaald) op zijn broertje passen. Als broertje zelf tenminste niet iets geregeld heeft voor die dag. Zoals hij soms zegt: "Ik vraag wel of ik dinsdag bij Henkie mag spelen, anders zit ik weer met die mafkees opgescheept". Dus meestal regelt hij zelf wat en anders krijgt Mafkees een euro per uur. Moet ie wel verplicht iets ondernemen met zijn broertje, en op tijd opstaan. Want ik betaal niet om hem "oppassend" in zijn bed te laten liggen tot 12:00.
En ik neem jongste ook wel eens een halve dag mee naar het werk en daarna gaan we een uitstapje doen in de stad waar ik werk (wel na overleg met de collega's, als ik geen andere optie heb en vooral niet te vaak).

Inderdaad

32 uur is geen eens een fulltime baan. Hoe zo zou dat te veel zijn? Wat een vreemde gedachte om dat gelijk naar voren te brengen. Zoekende vraagt zich alleen af hoe anderen dat tijdens de vakanties doen en er komt een reactie van 32 uur is ook wel heel veel. En dan vervolgens een reactie van iemand die nu 30 (!) uur werkt dat er nu ook wel veel klusjes blijven liggen. Tenzij die persoon alleenstaande ouder is (dat kan natuurlijk) dan hoeven die klusjes uiteraard niet te blijven liggen want is er nog een andere ouder die een deel kan doen. Zo wordt het natuurlijk nooit wat met de emancipatie.

Oppas

Dat doe wij ook wel eens. Ik deed dat niet toen alleen onze ene zoon op kon passen. Met broer en zus net onder him ging dat gewoon niet zo want die accepteerden zijn autoriteit niet. Bovendien vond ik hem sowieso niet heel goed in oppassen. Maar nu hij wat ouder is en veel verantwoordelijker en nu andere zoon en oudste dochter ook op de middelbare school zitten is dat heel anders. Ze passen nu regelmatig op de kleintjes. Die gaan overigens wel naar de BSO maar is soms wat loze tijd tussendoor en soms moeten mijn man en ik allebei op zaterdag ergens heen voor werk. Dan is het heel handig dat de oudere kinderen op kunnen passen. Ik betaal ze niet als ze een uurtje oppassen maar wel als ze een heel dagdeel oppassen.

Mee naar werk zou in theorie wel kunnen maar in de praktijk vind ik dat niet handig want dan kom ik echt nergens aan toe. Vanuit huis werken kan wel redelijk voor een paar uur met de jongste kinderen. Ik zet een film op en een bak lego neer, drinken en lekkers en dan vermaken ze zich wel een uur of 2. Als de jongsten op de BSO zijn gaat het uiteraard nog beter. De oudsten vermaken zich goed alleen maar ze 'storen' toch wel regelmatig. Dus ipv 7-8 uur werk krijg ik misschien maar iets van 5-6 werk gedaan. Dus prima ad hoc oplossingen maar niet heel handig voor elke dag.

het wordt bijna een vies woord

ehm het staat iemand vrij om 32 uur werken een omslag dan wel veel te vinden. We zijn niet allemaal hetzelfde en gelukkig hoeven we niet allemaal hetzelfde te denken.
Dat staat mij zo tegen bij dat woord emancipatie. De felle manier van reageren, een hoog dolle Mina-gehalte, vrouwen die weinig empatisch zijn in hun denken. Ik kan daar echt helemaal niets mee. Ik werk minder en ik vind het ook zwaar. En dan mag ik alles alleen doen, dat deed ik ook al toen ik nog getrouwd was. Mijn partner was namelijk net zo..je werkt pas als je 40+ uren draait, dan hoor je erbij. En partner deed dat dus die had "nooit tijd" om te helpen. Had daarbij wel veel ik-tijd nodig trouwens. Maar dat werd door iedereen heel goed begrepen, want partner werkte zo hard. Ik vond andere dingen in het leven belangrijker en werkte om te leven, niet andersom.

Priem

Zoekende stelt alleen een vraag hoe ze dit moet regelen tijdens de vakanties. Anderen springen er op in en schrijven dat misschien de hoeveelheid uren wat te hoog zijn. Dat vind ik een vreemde benadering.

Overigens werken de meeste mensen om te leven. Maar voor veel mensen is een parttime baan niet genoeg om van te leven. Zeker als je alleenstaand ouder bent is het vaak ook gewoon noodzakelijk om 32-40 uur te werken (zoals je zelf ook wel zal weten). Ik ken ook genoeg echtparen die beiden 32-40 uur moeten leven en dan alsnog net redelijk rond kunnen komen.

Ik ben nu in een positie dat ik wat minder uren zou kunnen werken maar tot twee jaar terug was dat financieel geen eens een echte optie. Niet dat dit verder zielig is. In mijn omgeving is 32-40 uur werken gewoon de norm en niemand vind dat raar en zielig.

Priem

Ik ben altijd heel mild geweest in mijn mening over het ma-di-do-prinsesjesfenomeen, en nog steeds vind ik leven en laten leven. Ik word er echter wel steeds stelliger in als ik merk dat vrouwen onderling elkaar proberen tegen te houden in ambities. Ik werk zelf ook om te leven, dus als ik ooit naar 32 uur kan, graag. Maar daar staat dan wel een inkomen tegenover waarmee ik ruimschoots voor mezelf en mijn gezin kan zorgen. Heel eerlijk gezegd vind ik dat dat de norm zou moeten zijn. Veel vrouwen brengen zichzelf in een te kwetsbare positie qua economische zelfredzaamheid, en dan is het vreselijk dat andere vrouwen dat juist aanmoedigen ('nee joh popje, 32 uur is veel te veel, dan word je te moe om te kunnen poetsen').
Jee, word ik nog een feminist op mijn oude dag

sjonge jonge

Jullie lezen maar wat je wilt lezen, maar ik zie geen kritiek. Zelfs niet verkapt. Ik vind 32 uur helemaal niet teveel. Ik zou willen dat ik een contract van 32 uur had.
Maar Ginny noemt, wat mij betreft terecht, dat van 0 naar 32 uur een flinke omschakeling is. Ik weet dat zo'n opmerking voor sommigen vloeken in de kerk is, maar ik ben het gewoon met haar eens. Ik geef als voorbeeld dat zelf de stap van 24 naar 30 uur best een omschakeling was. Ik zeg ook niet dat Zoekende het niet zou moeten doen, maar ik denk dat er misschien toch meer te organiseren valt dan de vakanties. En dat zou voor een man die van 0 naar 32 gaat, net zo goed gelden.

En Nur: "tenzij die persoon alleenstaande ouder is (dat kan natuurlijk) dan hoeven die klusjes uiteraard niet te blijven liggen want is er nog een andere ouder die een deel kan doen. Zo wordt het natuurlijk nooit wat met de emancipatie."
Toen ik 6 uur meer ging werken, ging mijn man natuurlijk niet automatisch 6 uur minder werken. Als je die redenatie doorvoert zou de man van Zoekende 32 uur minder moeten gaan werken? Kortom, accepteren dat sommige dingen blijven liggen, niet meer kunnen en / of anders georganiseerd moeten worden, hoort gewoon bij uitbreiding van het aantal te werken uren. Meer uren werken is minder uren thuis, minder tijd / aandacht voor dingen waar je wel tijd en aandacht aan zou willen besteden. Heel simpel. En dat moet je organiseren. Mij verbaast het daarom wel dat Zoekende alleen puzzelt met de vakanties. Het kan natuurlijk dat ze al het andere prima overziet, maar ik vind zelf die wet van de communicerende vaten vwb de tijd best lastig in te schatten.

En Phryne... "Voeden jullie je dochters ook zo op? Met het idee dat hun man het maar voor ze moet verdienen?"
Voor zover het je aangaat... ten eerste heb ik geen dochters en ten tweede zorg ik al meer dan 15 jaar voor meer dan de helft van het gezinsinkomen. Ik ben nog nooit zonder baan geweest. Ik heb wel een tijd (door de crisis) minder uren kunnen werken dan ik zou willen. Dat was voor het inkomen zeer nadelig, maar het gaf me wel veel flexibiliteit, ook vwb de vakanties.
Mijn jongens weten dat wij als ouders ons werk heel belangrijk vinden. Zij weten ook dat wij allebei met wat minder inkomen genoegen hebben genomen, om ook bezig te kunnen zijn met kunst en muziek en met de kinderen zelf. Zij weten dat werken tijd kost en ze weten dat vrije tijd geld kost.

Groeten, Maw.

Tjonge jonge nur

Ze geeft aan dat ze de vakanties een probleem vindt. Je snapt toch zelf ook wel dat dat probleem kleiner is bij een 3 daagse ipv een 4 daagse werkweek? En misschien nog wel kleiner als ze 32 uur gaat werken en zo iedere week een aantal uur spaart voor de vakanties. Ik roep ook maar wat hoor...

En daarnaast is het volgens mij ook echt een omschakeling om weer te gaan werken, of kan het zijn. Maar niemand roept hier dat je als vrouw nooit meer dan 24 per week moet gaan werken. Bijzonder zeg dat je niet eens mag zeggen dat minder uren werken ook een optie kan zijn als iemand opziet tegen de logistiek eromheen. Beter minder werken dan niet werken toch!?

Nagenoeg fulltime werken (en dat is 32 uur), is godzijdank nog niet verplicht en ook niet voor iedereen de maat.

Heb je een schouderklopje nodig omdat je het zo goed doet?

En Phryne

'nee joh popje, 32 uur is veel te veel, dan word je te moe om te kunnen poetsen'

Zoek het effe lekker zelf uit joh....

Ik denk...

dat het meer zegt over Phryne en haar omgeving, dan over jou en mij Ginny.

Het is sneu dat vrouwen blijkbaar nog zoveel moeten bevechten om gewoon te kunnen werken. Het is ook sneu dat gewone logistieke problemen niet besproken kunnen worden zonder dat het direct gezien wordt als ontmoedigingsbeleid.

Ginny

Je kunt mopperen wat je wilt maar dat is wel wat er gebeurt. Lees maar terug.

Ik werkte 0 uur.

Tot een jaar of 5 terug. Het was toen heel logisch dat ik veel 'gezins' dingen deed. Eigenlijk bijna alles.

Inmiddels ( sinds een jaar of 4,5) rond de 30 uur schat ik, maar man werkt geen uur minder. En ik kan topic- startster verzekeren dat het dan geen automatisme is dat de 'thuis-zaken' vanzelf anders verdeeld worden. Ingesleten patronen zijn best lastig te veranderen.. Dat geldt niet alleen voor man trouwens, maar net zo goed voor mij. Wel iets om rekening mee te houden, en op voorbereid te zijn. De combi van én een drukke baan én nog steeds soort van de eindverantwoordelijkheid voor veel thuis-zaken is best pittig.

Ingrid

Nou dames

Ik kan me de reactie van Phryne best voorstellen, als je jullie eerste berichten leest. De nuanceringen volgen pas later.

On topic: Er zijn erg veel mensen die veel uren werken en ook de vakantieperiode goed doorkomen, dus ik weet zeker dat TS dat ook kan (ja, ook met 32 uur). Misschien vindt de jongste het leuk om een weekje op kamp te gaan, er is veel keuze.