Zo stom geweest... spoed!
Ik heb gisteren zoiets stoms gedaan op mijn werk besef ik nu, en nu weet ik niet meer wat te doen...
Verhaal in't kort. Mijn baas (waar ik al niet zo'n goed band mee heb) is op vakantie. Er is (buiten mijn schuld om) iets fout gegaan wat met mijn werk te maken heeft. Een collega is nu aan het rondbazuinen dat er iets niet goed loopt, en ik hoor van hem dat hij dit ook in een mail naar mijn baas heeft gestuurd. Met mijn naam erbij dus.
Ik heb rechten om in de mailbox van mijn baas te kijken, maar doe dit eigenlijk nooit omdat het nooit nodig is. Maar nu werd ik wel heel nieuwsgierig naar wat de betreffende collega in die mail naar mijn baas heeft gezegd, dus ik heb de mailbox van mijn baas geopend. En zonder er bij na te denken heb ik de mail doorgestuurd naar mijn naaste collega die ook in de mail wordt genoemd.
Ontzettend stom ja, ik weet het. Want nu staat er dus 'deze mail is doorgestuurd' bij die mail. En mijn baas komt maandag terug en gaat dat dan zien.
Ik kan wel door de grond zakken. Wat zouden jullie doen? Ja, in eerste instantie natuurlijk nooit zoiets stoms doen als ik, maar hoe los ik dit nou weer op? Eerlijk vertellen? Ik ben bang dat onze verstandhouding dan echt nooit meer goed komt.
O ja, de betreffende collega heb ik er ook al op aangesproken, dat ik dit geen stijl vind, dat hij eerst naar mij moet komen als hij een probleem heeft.
Maar ja, nu heb ik dus een groter probleem...
De key ligt denk ik in
Hoe los je je fout op. Niemand houdt ervan als je probeert je fout te verdoezelen, het "makkelijkst" is dan denk ik wel gewoon vertellen en eventueel samen naar een oplossing zoeken.
Gr. Poezie.
Joep
"Ik zou de indruk wekken de je de beste bedoelingen had" Sorry, daar kan ik me niets bij voorstellen. Hoe zou jij dat dan inkleden?
Gr. Poezie.
Eikel
Ik heb wel een sterk verhaal in de categorie gedeelde smart is halve smart, op je op te beuren. Jaren geleden had ik een vreselijke baas en vertelde er veel over thuis. Op een dag belde mijn man mij op kantoor en mijn baas nam op, mijn man vroeg wanneer ik terug kwam en hoorde niks meer. Dus hij zei hardop: "wat een eikel" en toen zei mijn baas: "pardon?" en toen gooide mijn man de hoorn erop. Even later toen ik weer op mijn plek zat kwam mijn collega binnen lopen en vertelde mij wat er gebeurd was, baas had bij hem geinformeerd waarom mijn man hem eikel noemde. Intussen belde mijn man mij om te vertellen wat er gebeurd was. Hij heeft uiteindelijk zelf mijn baas gebeld om zijn excuses aan te bieden, nog voor baas mij erop aangesproken had, want ik zou echt door de grond gegaan zijn.
Inlichten
Als het om een goede collega ga zou ik zo'n mail ook doorsturen. Ik kan niet accepteren dat zo'n akkefietje waar ik bij betrokken ben ook nog een ander beschadigd of op het verkeerde been zet.
Poezie zoals hierboven omschreven
nl: Omdat er, een voor sophie, onduidelijk probleem was heeft zij de mail geopend om meer duidelijkheid te krijgen over het probleem en het zodoende op te kunnen lossen. Er was nl een onwerkbare situatie onstaan.
(ik ben met je eens poezie dat het niet had gemoeten, maar ik zou eerst zo insteken en evt later excuses)
Ik niet annej
Ze had niets te zoeken in die mailbox van haar leidinggevende, ze had beter bij terugkomst van leidinggevende daarnaar kunnen vragen en het hebben over de inhoud.
Gr. Poezie.
Maar geen tips
Maar heb helaas geen tips voor je. Wat een vreselijke situatie zeg. Gevoelsmatig denk ik hele mail wissen, maar gezien de vorige reacties is dat geloof ik een hele slechte tip. Doet die collega in die mail uitsluitend zijn beklag of staan er ook nog feitelijkheden in die je baas moet weten? Want in het laatste geval komt ze er misschien achter dat ze die mail gemist heeft. Moet je wel ook de verzonden items wissen uiteraard en de prullenbak, anders wordt het nog erger. En de collega aan wie je hebt doorgestuurd moet ook alles wissen. Dus kortom luister liever naar alle mensen hierboven. In ieder geval heel veel sterkte gewenst.
Poezie
Voor mij hangt dat van je leidinggevende af. En heeft te maken met effectieve communicatie. En prioriteiten stellen. En oplossen.
Nog een blunder horen?
Toen ik terugkwam van zwangerschapsverlof was ik blijkbaar met mijn hoofd er nog niet helemaal bij, ook al dacht ik van wel.
Ik doe de financiële administratie en heb blind het bedrag van onze grootste leverancier (ca. een ton) betaald aan onze op één na grootste leverancier (crediteurnummer verschilde één cijfer). Gelukkig belde leverancier nr2 meteen toen ze het bedrag niet thuis konden brengen, maar het duurde wel een week of wat voor we het geld weer terug hadden (en die ton was net de buffer op de rekening, die ik uiteraard ook wel meteen na het ontdekken ook had overgemaakt naar leverancier1).
Gelukkig had ik een erg aardige baas, die hoewel 'not amused' ook niet boos was.
Jesse
Wel excuus
Hoe ik reageerde toen mijn mail door een medewerker werd gelezen in een iets andere situatie, maar toch een beetje gelijk, was als volgt.
Mijn mail is openbaar, ook omdat ze mijn agenda moeten beheren. Hier zijn duidelijk afspraken over, dingen die niet voor collega's ogen zijn bekend gaan naar mijn privé-mail die wel afgeschermd is.
Toen had Truusje ruzie met een collega en Truusje mailde mij een boze mail waaruit enorme frustratie sprak over dat meisje en zei een hele hoop akelige dingen over haar. Wat ik niet wist en Truusje ook niet is dat de sent items openbaar waren en de collega exact de mail kon lezen die mij gestuurd was (en dat dus al maanden kon en deed). In plaats van haar mond te houden, besloot ze de mail door te sturen naar haar moeder (die ook voor mij werkte) en die moeder sprak mij aan.
Het verschil tussen Sophie en die collega was dat collega helemaal geen spijt had, want hoe had ze anders moeten weten wat voor kwetsende dingen (en die waren idd uitermate kwetsend) er over haar gezegd waren.
Was ze naar me toe gekomen en had ze spijt gehad zoals Sophie en het boetekleed aangedaan was ik lang niet zo boos geweest "Stom Kiki, ik zal het nooit meer doen"
Want ze schoof de schuld weg en nam geen verantwoordelijkheid en kwam met hetzelfde kolderverhaal aan wat jullie Sophie nu aanraden. Sorry Sophie, toen ben ik uit mijn dak gegaan. Ik was zo boos.
Dat ze een mail las die primair naar mij gestuurd is naar de afgeschermde mail, is al erg genoeg, maar er geen verantwoordelijkheid voor nemen vond ik het toppunt.
En dan ook nog excuus eisen van Truusje, want die zei zulke akelige dingen.
Neem je verantwoordelijkheid, je zat fout, je hebt spijt, meer kan je niet doen
O en dan nog even een blunder
ik heb wel eens een mailwisseling tussen collega en mijzelf over een lastige onredelijke klant waar er een aantal niet charmante dingen werden gezegd die eigenlijk echt niet konden per ongeluk doorgestuurd naar de onredelijke klant zelf.
Het telefoongesprek wat toen volgde zal ik niet snel vergeten, mijn oren gloeiden ervan.
T'is geen klant meer van ons zeg maar
Bedankt allmaal
Bedankt allemaal voor jullie reacties, het heeft me de dag wel doorgeholpen zegmaar. Beemer, met jouw stukje tekst kan ik wel wat, ik ga inderdaad beginnen aan een mail. Ik zat heel erg fout, dat besef ik me heel goed, en ben ook niet van plan me te gaan verschuilen. En als ze me de laan uitstuurt: so be it. Ik heb toch al m'n twijfels of ik hier nog wel lang wil blijven werken. In elke organisatie is wel eens wat, maar hier loopt het de spuigaten uit qua roddel en achterklap. Nare situatie waar ik helemaal niks mee kan en waar blijkbaar het slechtste in mij naar boven komt. Anders zou ik dit nooit in mijn hoofd hebben gehaald.
Pfoe, ik voel me opeens een stuk opgeluchter.
Fijn
Mooi dat zo'n draadje je dan door de dag kan helpen. Ik had eerlijk gezegd niet meteen begrepen dat je alleen bij de mail van je baas kon vanwege de agenda. Ik kan zelf namelijk altijd bij de mail van mijn baas en hij vindt het juist wel prettig als ik de inkomende post een beetje bijhoud als hij er niet is, vandaar. Maar dat ligt bij jou dus anders.
Toch vind ik nog steeds niet dat je "heel erg fout" zat, het was kennelijk niet de bedoeling om zo te werk te gaan maar je had je redenen. Je hoeft echt niet met as op je hoofd binnen te komen. Hierom de laan uitgestuurd worden zou ik helemáál van de zotte vinden. Iets anders is natuurlijk of je daar zelf nog wil werken.
Succes ermee maandag!
Beemer
Misschien heb je ook wel gelijk.
Het is denk ik ook maar net hoe zwaar je zoiets zelf vind. Ik zou het om eerlijk te zijn geen enkel probleem vinden wanneer iemand mijn zakelijke mail zou inzien.
Leesrechten
Overigens, bij ons op het werk kan je instellen wie je toegang geeft tot alleen je agenda, of alleen je mail, of je agenda en je mail. Per persoon kan je wat vinkjes zetten.
Misschien kan dat bij jou, en ook anderen die hier schrijven (ik geloof kiki), ook wel.
Sophie, er zijn al veel tips langsgekomen en ik heb niets toe te voegen. Hopelijk kun je het dit weekend van je afzetten en maandagmorgen direct hierover in gesprek met je leidinggevende. Ik duim voor je dat het goed afloopt.
Rozenstruikje
Nog een leuke blunder
Ik organiseer aktiviteiten in een woonzorgvoorziening. Op een gegeven moment hadden we soort 'markt/kermis' achtig iets (is al járen geleden) en ik wilde vis bestellen om op de markt te verkopen aan de bewoners/bezoekers. 130 vissen wilde ik (ik dacht haring). We hadden uitgerekend zoveel gulden per vis, verkopen we ze voor iets minder, wanneer we dan met andere dingen (kermisachtig gedoe) wat meer ophalen spelen we quit en kan iedereen het visje betalen). Is nog in de tijd dat we ons zo druk niet maakten om koeling/HACP enzo.
Ik nog met dat geld in gedachten en de prijs die we ervoor zouden rekenen die vis bestellen en ik stuur een fax naar de visboer-groothandel en typ 130,0 i.p.v. 130.
Alles klaar dus.
Op de dag zelf,komt de visboer met een vrachtwagen (!!!!) vol vis voorrijden. Zovéél haring had ie in 1 dag nog nooit verkocht!
Mijn ogen rolden uit mijn hoofd bij het zien van zoveel vis. Al snel bleek dat ik ze écht besteld had (getuige de fax) en ik hemel en aarde moeten bewegen om die visboer in ieder geval de helft nog mee te laten nemen. En toen hadden we nóg veel te veel. Een gedeelte kon in de koeling/diepvries die we toen nog bezaten en toen hadden we nóg veel te veel. Op een gegeven moment hebben we ze maar gratis uitgedeeld, ook aan personeel en bezoekers, er hebben er heel wat een complete maaltijd meegenomen die dag denk ik. Maar het moést op,want geen plek meer ergens in koelingen en diepvries.
Iedereen lachtte mij uit en het is nog jaren dé grap geweest om mij even aan de vis te herinneren.
Zelfs nu word ik er nog regelmatig aan herinnerd....kom ik bij de koks om 's een keer iets te bestellen,zeggen ze: "oke,als het maar geen vis is, onze diepvries is al helemaal vol..."
Binnekort heb ik een jubileum en wedden dat het weer genoemd word??? Net als bij mijn vorige jubileum.
En uiteindelijk hadden we het nog aardig financieel opgevangen ook...door mijn aanprijzen/verkoopkwaliteiten en door de visboer die de helft terug nam kon het nog uit van de winst ook!
Maar een blunder was het!
Gelukkig heb ik daarna nooit meer van die in-het-oog-springende-blunders gemaakt.
We hebben er wel om gelachen overigens. Onze bewoners hebben er nog maanden lol om gehad.
groeten albana
Jeeemig albana!
Wat een schitterend verhaal!!!
Zo zou een of ander TV-spotje kunnen zijn voor een of ander telecommunicatiebedrijf of zo. Fantastisch.
Ja zoiets ga je tot je pensionering horen navertellen. ook leuk voor je kleinkinderen. Hahaha!
Succes vandaag sophie
Ik las pas gister je draadje, alles was al gezegd. Laat je nog even weten hoe het vandaag ging?
En?
Sophie, ik lees nu al je draadje en leef met je mee! Ik vond Beemer's advies (evenals Kiki's) ook heel goed. Ik kan me zelfs voorstellen dat de relatie met je baas door jouw eerlijkheid uiteindelijk verbetert. Soms helpt 't om wat meer van jezelf te laten zien, zelfs al zijn dat foutjes!
Ik hoop heel erg dat de sfeer op je werk verbetert - roddel en achterklap is zooo vermoeiend!
Laat je ons weten hoe 't ging?
In spanning
Ik wacht in spanning af hoe het is afgelopen op je werk.
Hoe het ging
Na een ontzettend k-weekend gisterochtend met knikkende knieen naar haar toegegaan. Tsja, hoe het ging... ze was not amused natuurlijk, maar al met al pakte ze het wel aardig goed op geloof ik. Ik geloof dat ze mijn beweegredenen wel snapte. Ik ben inmiddels een heel stuk rustiger geworden, en stiekum wel aan het rondkijken naar een andere functie..
Dames, heel erg bedankt voor jullie steun en medeleven, heeft mee heel erg goed gedaan.
Groet, Sophie
Fijn
dat je dat weer achter de rug hebt en weer wat rustiger kunt zijn.
Ben nog wel benieuwd hoor, naar hoe je het nu hebt aangepakt, wat er is gezegd, en wat evt niet en...kortom: hoe ging het nou?
Vraag dit omdat ik zelf ook enorm in een knoop kan schieten in dit soort situaties.
Groeten, repeat.
Vrouwelijk
Ja net als mijn voorganger ben ik vreselijk nieuwsgierig naar het hele verhaal. Dus jij zei ... En toen zei zij. Enz. Maar volgens mijn man is dat hyper vrouwelijk en vooral onnodig. De conclusie van het gesprek zou genoeg info moeten zijn.
Vrouwelijk of niet...
ik heb de hele discussie vooraf, met alle uitgebreide angsten, hersenspinsels en details, zeer intensief ingeleefd en gevolgd... en mis dan toch een verslag van de realiteit...
En niet is ook goed hoor, je meldt wat je te zeggen hebt hier. Het is mijn "probleem" dat ik gewoon benieuwd ben.
Groeten, Repeat.
Nou ja,
jammer dan voor mij.
Ook nieuwsgierig
Ik kijk iedere dag stiekem even of er iets staat hier 
Ik ook
nieuwsgierig. We want details!