15 oktober 2004 door Joanna Sandberg
Mijn dochter van 9 wil steeds vaker niet naar papa. Mijn ex en ik zijn inmiddels zeven jaar uit elkaar en we hebben een omgangsregeling waarbij onze dochter vier dagen bij mij en drie dagen bij haar vader is. Tussen ons ouders bestaat een summier contact.
Ik zeg mijn dochter steeds dat ik begrijp dat ze het lastig vindt om te wisselen, maar dat ze bij papa toch óók weer fijne dingen heeft.
Ik heb het gevoel dat ik haar daarmee telkens in de steek laat, maar ik weet geen oplossing. Hoe kan ik mijn kind het beste helpen?
U schrijft dat uw dochter steeds vaker niet naar haar vader wil. Dat zou kunnen betekenen dat ze drie dagen bij haar vader te lang vindt, en dat er maar vier dagen bij u overblijven.
De achtergrond van die suggestie is dat het voor een kind heel prettig is om één echt thuis te hebben, en van daaruit te gaan logeren bij de andere ouder. Dat 'thuis' kan ook bij de vader zijn, maar in uw geval lijkt het erop dat uw dochter vaker bij u wil zijn.
Uw dochter is bijna even vaak bij beide ouders, maar waarschijnlijk voelt ze zich bij u het meeste thuis. Haar kamer bij u voelt waarschijnlijk als haar echte kamer, de omgeving bij u als het meest vertrouwd voor haar, en mogelijk wonen ook de meeste vriendinnetjes in uw buurt.
Ook kinderen van co-ouders die bijvoorbeeld de ene week bij de ene ouder wonen, en de andere week bij de ander, krijgen hier vaak schoon genoeg van. Ze krijgen dan het gevoel nergens écht thuis te zijn. En het gevoel een écht thuis te hebben, is natuurlijk heel belangrijk voor kinderen.
U en de vader van uw dochter hebben erg weinig contact. Ik weet niet hoe het contact dát er is eruit ziet (gelukkig is er in ieder geval geen ruzie), maar toch is het lastig voor een kind als er weinig contact is. Want dat kan mogelijk betekenen dat het kind twee totaal gescheiden levens moet leiden bij de vader en de moeder. Het ene kind kan daar beter tegen dan het andere.
Doordat er in zo'n situatie weinig overleg is, weinig door de ex-ouders samen gedaan wordt in het belang van het kind – met of zonder het kind (bijvoorbeeld samen naar ouderavonden gaan) – er geen uitvoeringen samen worden bijgewoond, er nooit met zijn drieën bij een van de ouders wordt gegeten, etc., blijven de werelden gescheiden en raken ze voor het kind niet geïntegreerd. Elke omschakeling vergt dan telkens weer een enorme aanpassing van het kind.
Ik zou u dus adviseren om de tijd die uw dochter bij haar vader is, te bekorten (in overleg met uw dochter en uw ex-man). Als ouders moeten jullie je richten op het belang van jullie kind. Na een bepaalde periode kunnen jullie dan kijken of jullie dochter tevreden is – en blijft – met de nieuwe afspraak.
Mogelijk kunnen u en haar vader ook wat meer 'gewoon' contact met elkaar hebben, in het belang van jullie dochter. Dat kan heel voorzichtig. Bijvoorbeeld: als u uw dochter naar haar vader brengt, kunt u even een kopje thee blijven drinken, en met zijn drieën praten over de afgelopen periode dat uw dochter bij u was. Dat maakt de overgang makkelijker voor haar, omdat ze dan dan weet dat haar vader op de hoogte is van de dingen waar zij mee bezig is. En vice versa, als haar vader haar bij u brengt.
Veel succes!
