Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen

29 februari 2008 door Aleid Grijpma

Hoe krijg ik mijn zoon van het blowen af? (12 jr)

Ik heb net ontdekt dat mijn zoon van 12 blowt. Ik zelf heb nooit drugs gebruikt en vind het moeilijk dat mijn zoon dit op zo'n jonge leeftijd al doet. Wat mij echter nog meer zorgen baart, is dat hij zich makkelijk door vriendjes laat beïnvloeden en emotioneel labiel is. Hij haalt goede cijfers op school, maar zit niet lekker in zijn vel.

Ik ben bang dat het gebruik van drugs hem in contact zal brengen met verkeerde vrienden, dat zijn school eronder gaat lijden en dat het niet goed afloopt.

Ik kan zijn vader niet benaderen om advies. Ten eerste is het contact tussen vader en zoon erg slecht, ten tweede heeft zijn vader zelf een drugsverleden en ten derde zijn we al jaren niet meer on speaking terms.

Ik besef dat kwaad worden op mijn zoon averechts zal werken. Hoe kan ik het beste met de situatie omgaan?

Antwoord

Dat is inderdaad wel erg vroeg, 12 jaar. Maar het eerste wat ik mij afvroeg, was hoe hij eigenlijk aan zijn wiet komt. Wat voor jongens zijn het, die hem dit aanbieden? Zijn het leeftijdgenoten? En wat moet hij ervoor terugdoen? Ik ga er namelijk vanuit dat hij niet genoeg geld zal hebben om het allemaal zelf te betalen.

Om te beginnen raad ik u dus aan om na te gaan of er jongens in de buurt van uw zoon zijn (waar hij eventueel mee rondhangt) die kinderen benaderen om klusjes op te knappen, zoals dealen, pakketjes wegbrengen, etc. Wat mij meteen op de volgende vraag brengt, namelijk hoeveel zicht u eigenlijk op uw zoon heeft. Weet u wat hij doet in zijn vrije tijd, en met wie? Het antwoord kunt u gebruiken om uw eigen rol als ouder wat duidelijker te krijgen, en die eventueel aan te passen.

Zwakke plekken

U vertelde een aantal dingen over uw zoon die je als zwakke plekken kunt beschouwen. Ten eerste dat hij niet goed in zijn vel zit. Met bij name jongens uit zich dat vaak in de vorm van gedragsproblemen, maar ze kunnen ook makkelijker beïnvloedbaar worden, omdat het nu eenmaal prettiger is om ergens bij te horen.

Zijn tweede zwakheid zou kunnen zijn dat hij erfelijk belast is door een vader met verslavingsproblemen. Je moet altijd heel voorzichtig zijn met het leggen van dat soort verbanden, maar je moet er toch rekening mee houden!

Misschien is er nog meer aan de hand, maar daar kan ik verder niets over zeggen omdat ik te weinig weet over uw zoon.

Drugsgebruik op jonge leeftijd

Tot zover de mogelijke aanleidingen, nu het blowen zelf. Zelf noemde u al een aantal redenen waarom u zich zorgen maakt. Ik zal die zorgen in een iets breder verband plaatsen.

Er zijn meerdere redenen zijn waarom je drugsgebruik op zo'n jonge leeftijd niet moet laten gebeuren:

  • hersenen die nog in de groei zijn, zijn extra kwetsbaar. We weten nog niet precies welke invloed drugsgebruik heeft op de ontwikkeling van de hersenen, maar er komen de laatste tijd wel steeds meer aanwijzingen dat het schadelijk is;
  • drugsgebruikende kinderen komen vaak in groepen terecht waar ook allerlei andere problemen spelen, zoals criminaliteit en agressie;
  • kinderen die blowen, worden vaak onverschillig, met als gevolg dat ze ongewild dingen kunnen gaan doen waardoor ze in de problemen komen;
  • de onverschilligheid – en mogelijk de eventuele hersenschade – kan problemen bij het leren geven. Op dit moment haalt uw zoon nog goede cijfers, maar op termijn misschien niet meer.

Kortom: redenen genoeg om drugsgebruik op jonge leeftijd absoluut te voorkomen (of te laten stoppen als het al begonnen is).

Wat kun je doen?

Zoals u zelf al zei, heeft kwaad worden weinig zin. Sommige mensen denken in zo'n geval nog aan huisarrest maar in de praktijk werkt dat meestal niet. Dat hou je gewoon niet vol. Als ik u was zou ik het probleem bespreekbaar maken, aangeven dát er een probleem is, en uw zorgen kenbaar maken.

Dat lijkt me echter nog niet voldoende. U gaf namelijk aan dat uw zoon niet goed in zijn vel zit. Dat zou kunnen betekenen dat hij behoefte heeft aan hulp. Het lijkt me dus helemaal geen gek idee om eens te gaan praten met een psycholoog of een kinderpsychiater. Die kan kijken wat er precies speelt en hoe uw zoon het beste geholpen kan worden. Uw huisarts weet de weg.

Een andere mogelijkheid is om via Bureau Jeugdzorg gezinsbegeleiding te krijgen. Bijvoorbeeld om u te ondersteunen als u uw zoon zelf wilt helpen, of om u en uw zoon gezamenlijk te helpen. (Dit naar aanleiding van mijn vraag in het begin, hoeveel zicht u op uw zoon heeft.) Ook kan het zijn dat er bij u in de buurt al projecten zijn voor jonge jongens zoals uw zoon. De medewerkers van Bureau Jeugdzorg kunnen u daar alles over vertellen.

Kortom: praat met uw zoon, ga snel hulp zoeken, en laat hem niet afglijden. Succes ermee!