9 augustus 2002 door Joanna Sandberg
Als ik nee zeg, dreigen mijn kinderen meteen met: "Dan ga ik dit of dat stuk maken", of "Dan loop ik lekker weg". Ze voegen meteen de daad bij het woord. Hoe krijg ik dat uit hun gedrag? Ze zijn nu 7 en 9 jaar oud.
Uit uw vraag blijkt duidelijk dat uw kinderen absoluut niet naar u luisteren. Dat betekent dat u geen gezag (meer) heeft over uw kinderen. Hoe krijgt u dat gezag weer terug? Daar zijn meerdere dingen voor nodig, die ik hieronder voor u op een rijtje zal zetten.
Om te beginnen vraag ik mij af wat u eigenlijk doet, u als uw kinderen dreigen om dingen stuk te maken of weg te lopen? Geeft u dan toe of houdt u voet bij stuk?
Als u toegeeft, laat u zich manipuleren. Uw kinderen nemen dan de macht over, waardoor u zich machteloos laat maken. Uw kinderen weten dan dat uw 'nee' niet veel voorstelt, en zij weten dan dat door te zeuren of te dreigen zij toch hun zin krijgen.
U schrijft dat uw kinderen meteen de daad bij het woord voegen en dus de dingen echt stuk maken of echt weglopen.
Hier geldt hetzelfde voor als hierboven. Als u toegeeft, laat u zich manipuleren.
Bij het vernielen van dingen moet u direct heel boos worden, uw kinderen aanpakken en straffen.
Net als bij andere straffen moet ook deze straf in proportie zijn. Dus: als uw kinderen iets stuk maken, dan moeten ze dat vergoeden. Dat is een straf op de lange termijn.
Er moet echter ook een straf op de korte termijn volgen. Dit kan bijvoorbeeld de straf zijn dat ze 's avonds geen televisie mogen kijken of niet iets anders leuks mogen doen.
Weglopen is ook manipuleren. Ik zou u wat dat betreft aanraden om er niet op te reageren, maar iets neutraals te zeggen in de trant van: "Nou, ik hoop dat je gauw weer thuis bent. Om 6 uur eten we".
Ik zou u aanraden om eerst met uw kinderen te gaan praten, voordat u hen anders aan gaat pakken. U kunt iets zeggen in de trant van: "Ik vind het zo vervelend dat jullie zo slecht naar mij luisteren, en ik wil dat het gaat veranderen. Ik wil het ook leuk met jullie hebben. Als ik 'nee' zeg dan is het ook nee, en als jullie daar niet naar luisteren volgt er straf."
Houd er wel rekening mee dat uw kinderen het niet zomaar zullen accepteren wanneer u uw gezag weer terugneemt. Zij zullen u waarschijnlijk in het begin nog meer uitdagen om te kijken of u wel voet bij stuk houdt.
Daar moet u niet van schrikken. Uw kinderen zijn niet van u gewend dat u krachtig optreedt en u komt nu met ze in een machtsstrijd.
Uw kinderen zijn niet gewend dat u uw ouderlijke macht gebruikt, en waarschijnlijk geloven ze het niet dat u het echt gaat doen, of kan, of kan volhouden.
U moet dus écht uw daad bij het woord voegen, en niet toch een keertje toegeven, want dan versterkt u hun negatieve gedrag.
Ik ben overigens wel benieuwd hoe deze situatie bij u thuis gegroeid is. Uw kinderen zijn tenslotte al 7 en 9 jaar.
En nog meer vragen:
En hoe is het verder gesteld met uw ouderrol? Doet u voldoende dingen samen met uw kinderen, zoals meegaan naar de sportclub, de ouderavonden op school en de schoolvoorstellingen?
Eigenlijk zou u zichzelf deze vragen ook moeten stellen. Want alleen dan krijgt u een beter inzicht in uw situatie, wat nodig is om er wat aan te doen.
Tot slot heb ik nog een belangrijke tip voor u (en voor alle andere ouders die worstelen met slecht luisterende kinderen). Die tip vloeit voort uit een van de vragen die ik hierboven stelde, namelijk of u wel voldoende dingen samen met uw kinderen doet, zoals meegaan naar de sportclub, de ouderavonden op school en de schoolvoorstellingen.
Oftewel: wanneer uw kinderen merken dat u echt in ze geïnteresseerd bent, dan krijgt u een betere band, en vinden uw kinderen het ook fijn als het gezellig is. Ze zullen dan ook beter luisteren.
Als het u ondanks al deze maatregelen niet lukt om uw ouderlijk gezag op te pakken, dan zou ik u adviseren om professionele hulp te vragen en u door de huisarts naar een gezinstherapeut te laten verwijzen.
