28 mei 2010 door Sanderijn van der Doef
Mijn dochter van bijna 7 heeft al een 'liefje'. Ze is heftig verliefd en wil hem het liefst kussen. Ze is een erg gevoelig meisje en deze emoties gaan heel diep bij haar. Ik heb de neiging haar wat af te remmen, maar dat helpt natuurlijk helemaal niet. De verliefdheid is wederzijds.
Hoe help ik haar (en mezelf) om hier goed mee om te gaan? Ik wil haar eigenlijk waarschuwen om niet te snel een jongen te kussen, maar ik wil het ook niet te zwaar maken.
Het is wel een meisje dat erg makkelijk contact maakt, en ik merk dat ze veel jongens om zich heen heeft. Ik voel dus wel enige bezorgdheid.
Kinderen van deze leeftijd kunnen zeker al gevoelens ervaren die ze 'verliefdheid' noemen. Die gevoelens voelen speciaal en zijn gericht op iemand die ze erg mogen, wat zowel een jongen als een meisje kan zijn.
Via hun omgeving hebben ze inmiddels al kennis gemaakt met begrippen als 'liefde' en 'verliefdheid', en ze plakken die term al snel op een gevoel dat specialer is dan een gewone vriendschap.
Ook leren ze op grond van wat ze zien en horen in hun omgeving, wat mensen doen als ze 'verliefd' zijn. Vandaar dat ze wil zoenen en de ander wil aanraken. Dat wakkert haar speciale gevoel ook weer aan. De gedachte alleen al, kan opwindend zijn.
Kinderen op deze leeftijd zijn flink aan het experimenteren en oefenen met het ontdekken van hun gevoelens, die zich ook meer en meer ontwikkelen. Het is een normaal verschijnsel in de ontwikkeling van elk kind en geen enkele reden tot bezorgdheid.
Het is daarentegen goed voor een kind om deze gevoelens voor een ander te ervaren in een omgeving die haar daarbij steunt. Het zou haar ontwikkeling remmen wanneer haar omgeving deze gevoelens ontkent, afleert, of bagatelliseert.
Dat ze uitkomt voor haar verliefde gevoelens en daar ook lichamelijk iets mee wil, betekent niet meteen dat ze een meisje is dat zich later ook snel overgeeft aan jongens. Ze is nu alleen maar bezig haar gevoelens te uiten, zonder dat ze nog duidelijk weet wat daarvoor de regels zijn.
Ik kan me heel goed voorstellen dat u zich als moeder zorgen kunt maken of deze gevoelens haar ook niet kwetsbaar kunnen maken. Ze kan immers ook afgewezen worden, en dat doet pijn. Maar bedenk dat ook dát een leerproces is, dat bij de ontwikkeling hoort.
Maar misschien maakt u zich zorgen over heel andere dingen. Bijvoorbeeld of ze niet te gemakkelijk met anderen (jong en oud) omgaat, waardoor die gebruik (of misbruik) van haar openheid zouden kunnen maken. Daar kunt u haar mee helpen. Ik zal dat uitleggen.
U kunt haar op deze leeftijd helpen met het leren van sociale regels en waarden die horen bij zo'n verliefdheid of vriendschap. Bijvoorbeeld dat je niet zomaar gaat zoenen met iemand die je lief vindt, omdat die ander dat misschien (nog) niet wil.
Dat betekent dus: altijd eerst vragen, of anders nog wat langer wachten. Maar ook: dat zij zélf "nee" moet zeggen als ze iets nog niet wil.
Leer uw dochter ook dat grenzen aangeven en naar grenzen luisteren belangrijk is, en dat niet iedereen die aardig doet, ook altijd aardig is...
Zo kan ze plezier beleven aan deze prettige verliefde gevoelens, die verder niemand kwaad doen. Ook haarzelf niet.
