2 juni 2006 door Justine Pardoen
Onze zoon van 11 jaar raakt volgens ons verslaafd aan het internet. Het zogenaamde 'Habbo Hotel' laat hem niet met rust. Elke vrije minuut wil hij besteden aan zijn aanwezigheid in het Habbo Hotel, en hij wordt knorrig als hij moet afsluiten.
Wij hebben daarom een maximum van twee uur per dag ingesteld. Is dit nog te veel tijd?
Zijn broer van 9 jaar is niet verslaafd aan het internet maar wel aan computer-spelletjes. Op school draaien ze gemiddeld mee, zonder al te veel problemen.
Hoe kunnen we hier het beste mee omgaan?
U zegt dat uw oudste zoon verslaafd raakt aan het internet, maar eigenlijk gaat het alleen om het Habbo Hotel. En eigenlijk is de tijd die hij ermee bezig is (twee uur per dag) nog wel te overzien.
Eerlijk gezegd denk ik dat er op dit moment nog geen sprake is van een echt probleem. (Hij gebruikt zijn vrije minuutjes, en op school gaat het nog steeds goed.) Maar je moet natuurlijk wel oppassen dat het niet alsnog een probleem gaat worden.
Kinderen vinden spelen nu eenmaal leuk. En schadelijk is het ook niet, zelfs niet wanneer ze er helemaal in opgaan. Voorwaarde is natuurlijk wel dat ze zich evenwichtig blijven ontwikkelen, dat ze hun schoolwerk blijven doen, evenals taken in huis, iets van sport, en dingen met andere kinderen.
Uiteindelijk gaat het erom een goede balans te vinden tussen al die activiteiten. Bij kinderen gaat dat echter niet vanzelf; dat is dus uw taak. Maar zo te zien doet u dat goed. U stelt bijvoorbeeld een grens van twee uur per dag, wat heel redelijk is voor een kind van 11.
Zolang niemand uw zoon afhoudt van zijn passie, en er geen andere redenen zijn om zichzelf te beperken, zál hij zich waarschijnlijk ook niet beperken. Wat dat betreft is het net als met tv-kijken. Sommige kinderen kunnen dat gemakkelijk een hele dag volhouden, als er niemand is die op een gegeven moment 'stop' zegt.
Toch moet je wel oppassen om alles waar een kind intensief mee bezig is, of waarin het zich niet goed kan beperken, meteen een verslaving te noemen. Onze kinder- en jeugdpsychiater Aleid Grijpma heeft daar onlangs nog een paar behartenswaardige dingen over gezegd. Zie: Onze zoon is verslaafd aan gamen. Wat moeten we daarmee?.
In dat artikel wijst Aleid Grijpma er bijvoorbeeld op dat 'verliefdheid' ook iets is waardoor je totaal in beslag genomen kunt worden, inclusief slecht eten en slecht slapen, maar waarvoor je toch niet meteen naar een afkick-kliniek gestuurd hoeft te worden. Het belangrijkste criterium dat zij noemde, was: de mate van sociaal functioneren. Als een kind sociaal niet goed meer functioneert, dus geen normaal contact meer heeft met de overige gezinsleden, klasgenoten, vriendjes en vriendinnetjes, pas dan moet je je zorgen gaan maken.
Maar hoe zorg je ervoor dat het niet alsnóg uit de hand loopt? Door een kind bewust te maken van datgene waar het mee bezig is. Ik zal u daarvoor een handige truc geven.
Net als zakgeld, dat een kind naar eigen inzicht kan besteden, kun je ook beeldschermtijd geven. Die tijd kan dan door het kind zelf verdeeld worden over TV, PC, spelcomputer, etc. Zo dwing je je kind om zelf na te denken over de tijd die hij of zij ergens mee bezig is.
De manier waarop uw kind dit wil organiseren, kan hij zelf bepalen. Hij kan bijvoorbeeld een timer-programmaatje installeren, of gewoon zijn horloge gebruiken, of aan u vragen of u hem elk half uur wil waarschuwen dat er een half uur om is.
Twee uur per dag beeldschermtijd is een goede richtlijn voor uw zoon van 11. Jongere kinderen zou ik wat minder geven, bijvoorbeeld anderhalf uur per dag. En oudere kinderen kunnen weer wat meer aan, bijvoorbeeld drie uur per dag.
In alle gevallen lijkt het me wel verstandig om de tijd te beperken, zodat ze leren dát ze zich moeten beheersen en hóe ze dat kunnen doen.
Nog één opmerking tot slot, die specifiek betrekking heeft op het Habbo Hotel. Aangezien je daar voor bepaalde dingen moet betalen met echt geld, is het wel zaak om de uitgaven van uw zoon goed in de gaten te houden.
Als hij zijn zakgeld hieraan wil spenderen, dan is dat zijn goed recht, maar hij zal toch ook geld moeten overhouden om andere dingen mee te doen, zoals kleine cadeautjes kopen en sparen. U moet hem daar wel op wijzen.
