1 januari 2000 door Joanna Sandberg
Mijn zoontje van vier gedraagt zich op school prima. Daarbuiten luistert hij slecht, heeft driftbuien roept constant poep en scheet.
Moet ik nu steeds ingrijpen en reageren en straffen (advies mijn moeder). Of het negeren omdat de belasting al zo zwaar is met school en dergelijke (advies 2). Of lief blijven doen en positieve aandacht blijven geven terwijl ik eigenlijk boos ben, dat voelt hij ook natuurlijk. Zelf ben ik depressief en wordt daarvoor behandeld, wat mij zelf weer onzeker maakt.
Wanneer een kind zich op school goed gedraagt, maar thuis problemen geeft, kan dat verschillende betekenissen hebben. Het zou kunnen dat het kind op school erg op zijn tenen moet lopen, en zich dan thuis -- in zijn vertrouwde omgeving -- uitleeft. Het kan ook zijn dat het kind zich binnen de structuur van de school goed gedraagt, maar thuis op spanningen reageert door lastig gedrag te vertonen.
Uit uw vraag krijg ik het idee dat het laatste het geval is. U schrijft dat u depressief bent en daarvoor behandeld wordt, en u zich ook onzeker voelt door deze situatie. Dat is goed te begrijpen. Want als je depressief bent dan is het leven op zich al zwaar, en een kind opvoeden zeer vermoeiend. En als je je somber en moe voelt, ben je ook vaak prikkelbaar, en kost het veel energie (waar je dan zo weinig van hebt) om leuke dingen met je kind te doen, of je echt te interesseren in zijn doen en laten.
Ik weet niet of u alles van het bovenstaande herkent, maar ik heb hiermee duidelijk willen maken dat het niet anders kan, dan dat een depressie van een ouder invloed heeft op de ouder-kind relatie. Kinderen, de een is natuurlijk gevoeliger dan de ander, voelen de stemming van hun ouders aan. En elk kind reageert weer op zijn eigen manier.
Uw zoontje luistert slecht, heeft driftbuien en roept constant ‘poep’ en ‘scheet’. Hij trekt zich gelukkig dus niet stil in een hoekje terug, maar gedraagt zich lastig. Hij lokt hiermee reactie van u uit. Kinderen hebben liever negatieve aandacht van hun moeder, zoals boze woorden en een moeder die kwaad is, dan geen aandacht. En juist als je depressief bent, gaat het geven van positieve aandacht vaak niet vanzelf.
Ik weet niet hoe lang u al depressief bent, maar u bent wel in behandeling en waarschijnlijk zult u langzaam opknappen. Maar laten we kijken hoe u nu zo goed mogelijk met uw zoontje om kunt gaan.
Door zijn lastig gedrag dwingt uw zoontje om hem negatieve aandacht te geven. Dit moet u proberen te doorbreken. Hij weet waarschijnlijk dat u het niet wil hebben dat hij ‘poep’ en ‘scheet’ roept, en er direkt op reageert. U kunt dan het beste dit gedrag negeren. Er soms een grapje over maken kan ook helpen. Driftbuien negeren helpt ook, maar is niet eenvoudig. Ik raad u aan om ons archief te bekijken om te zien hoe u om kunt gaan met driftbuien.
Door meer positieve aandacht te geven, is de kans groot dat uw zoontje ook beter gaat luisteren. Wanneer hij niet luistert naar u, is het belangrijk dat u consequent optreedt. Ook kunt u uw relatie met uw zoontje verbeteren door te erkennen dat hij boos op u mag zijn vanwege uw mindere draagkracht. Om anders om te gaan met uw zoontje terwijl u zich depressief voelt is niet makkelijk. Het is dan belangrijk dat u veel steun krijgt.
U schrijft niet dat u een partner heeft, maar als dat wel zo zou zijn kan hij of zij bepaalde taken van u overnemen. Als uw zoontje bijvoorbeeld altijd tijdens het naar bed brengen lastig is, zou uw partner hem in bed kunnen stoppen.
Ook uw familie, vrienden en of buren kunnen u steunen. Want om de negatieve spiraal te doorbreken kan het goed helpen als uw zoontje bijvoorbeeld na school tot etenstijd wordt opgevangen, zodat u hem een kortere tijd om u heen hebt. Waardoor u waarschijnlijk wel de energie kan opbrengen om die tijd prettig met hem door te brengen.
De problemen met uw zoontje hebben niet te maken met te veel of te weinig aandacht geven, maar met wat voor aandacht u aan hem geeft. Ik zou u ook aanraden om toch ook te proberen om buitenshuis leuke dingen te ondernemen. Elke dag een flink stuk wandelen, maar ook leuke dingen ondernemen met vriendinnen, kan u helpen om u beter te voelen. Want als u goed voor u zelf zorgt heeft dat ook invloed op uw relatie met uw zoontje.
