1 januari 2000 door Ward van Alphen
Mijn twee oudste kinderen van 6 en 8 jaar oud hebben regelmatig, gemiddeld 4 keer per week, last van vieze broeken. De oudste zowel ontlasting als plasbroeken en de jongere alleen ontlasting. Dit speelt zeker voor de oudste al zo'n 3 jaar. Mijn jongere kind heeft er denk ik ongeveer een jaar last van.
Ik heb al van alles geprobeerd. Sticker beloning, geen reactie, juist wel reactie, kwaad, niet kwaad, zelf hun spullen laten schoonmaken.
De oudste van 8 heeft ongeveer een jaar geleden een week in het ziekenhuis gelegen in verband met dit probleem, maar er is alleen soms een tijdelijke verbetering.
Nu mijn tweede kind hier toch ook alweer een tijd lang last van heeft weet ik niet hoe ik dit gedrag kan laten stoppen. Misschien hebben jullie nog tips.
Dat lijkt me geen makkelijke situatie, twee kinderen met min of meer hetzelfde probleem! En u geeft aan dat het om de twee oudste kinderen gaat, dus u heeft nog meer kinderen om voor te zorgen? Gemiddeld vier keer per week: dat is ook behoorlijk veel.
Er zijn een aantal dingen die van belang zijn.
- Twee kinderen zitten met hetzelfde probleem, zo lijkt het. Maar het zou kunnen dat er bij beide kinderen toch iets anders achter zit. Het is ook goed mogelijk dat u bij het ene kind er anders mee moet omgaan dan bij het andere kind, bij voorbeeld omdat er twee jaar leeftijdsverschil is, en omdat bij uw oudste het probleem al langer bestaat. Als u zoekt naar een oplossing is dat belangrijk om bij stil te staan: elk kind is weer anders en heeft dus ook een andere benadering nodig.
- U heeft al van alles geprobeerd, en tot nu toe zie je soms een tijdelijke verbetering. Het is van belang dat u, als u eenmaal voor een bepaalde aanpak heeft gekozen, deze voldoende lang consequent volhoudt. Als u als ouder uw gedrag gaat veranderen -- en vaak moet je wel iets veranderen om het gedrag van je kind om te buigen --, dan roept dat soms weerstand op bij je kinderen. Die zijn dat niet gewend, zullen in eerste instantie alles liever bij het oude willen laten. Dus: volhouden, ook al krijg je tegengas.
- Uw oudste kind heeft al hulp voor dit probleem gehad. U vertelt eigenlijk niet of u nog steeds hulp krijgt. Als dat niet zo is, zou u misschien terug kunnen gaan naar de vroegere hulpverlener. Je zou kunnen zeggen: de situatie is niet opgelost, maar wel verbeterd, en je moet nu gaan uitzoeken waardoor de verbetering gekomen is, en waarom het tot nu toe niet nog beter gaat. Als u niet tevreden bent over de in het verleden geboden hulp, kunt u dat het beste met de hulpverlener bespreken. Misschien ziet deze nog mogelijkheden voor verdere hulp, en misschien kunt u beter worden doorverwezen naar een andere vorm van hulpverlening.
- Elk kind is weer anders, u heeft twee verschillende kinderen met een individueel probleem. Dat is een situatie die grote invloed kan hebben op uw gezin. En hoe u als gezin ervoor staat, is weer belangrijk voor die twee oudsten.
Ik kan natuurlijk aan de hand van uw korte verhaal niet precies uitmaken hoe de zaak in elkaar steekt, maar toch zou ik u willen aanraden om eens met een gezinstherapeut te gaan praten. Sommige mensen denken dan: "ja maar mijn gezin heeft toch geen probleem." Daar gaat het ook niet om. Maar als gezin ben je wel een team. En als leden van een team een probleem hebben, is het belangrijk om te kijken hoe je daar als team mee omgaat, om als team te blijven staan en om het probleem zo goed mogelijk te kunnen aanpakken.
Hopelijk heeft u iets aan deze tips, want u heeft natuurlijk al veel dingen geprobeerd. Succes ermee.
