30 augustus 2002 door Joanna Sandberg

Waarom verzwijgt mijn dochter dingen voor mij? (15 jr)

Mijn dochter (15) verzwijgt bepaalde zaken. Ik maak me zorgen. Ik weet dat het niet noodzakelijk is dat mijn dochter alles met mij deelt, maar ik snap niet waarom ze wel alles met haar vriendin bespreekt en niet met mij. Hierbij moet U denken aan seksuele activiteiten en dingen die ze meemaakt die ze niet als leuk ervaart. Mijn dochter is een zogeheten "binnenvetter" en zeer intelligent.

Ik heb haar vertrouwen nooit beschaamd en in de huiselijke kring hebben we een hele open relatie. Mijn andere dochter is daarentegen zeer open.

Mijn vraag is dus: waarom verzwijgt ze dingen? Ligt dat aan mij of aan haar?

Opvoeding en gedrag

Als je puberdochter ADHD (of ADD) heeft. Wat nu?

Antwoord

De vraag of het aan haar of aan u ligt, dat uw dochter weinig aan u vertelt, is moeilijk te beantwoorden omdat ik weinig achtergrondinformatie over uw dochter heb. Ook zou ik (nog) meer moeten weten over de relatie met uw dochter, over het contact tussen uw beide dochters, of er ook een vader is in uw gezin, etc.

Maar aangezien het verschijnsel dat u beschrijft wel vaker voorkomt, valt er in zijn algemeenheid wel het een en ander over te vertellen. Daarbij zal ik laten zien dat zowel de puber als de volwassene de oorzaak van de communicatie-problemen kunnen zijn.

Geheimen delen met leeftijdgenoten

U heeft het gevoel dat uw dochter dingen voor u verzwijgt. Ik begrijp dat u er een naar gevoel over heeft, anders zou u het woord 'verzwijgen' niet gebruiken. Ik vraag me overigens wel af hoe u weet dat uw dochter van alles vertelt aan haar vriendin en dat het over de bovenstaande onderwerpen gaat.

Veel meisjes (en jongens) in de puberteit willen geheimen delen met vrienden en vriendinnen, en dus zeker niet met hun ouders. Zoals u wel weet is de peer group – de leeftijdgenoten (hun eigen generatie) – erg belangrijk, náást de ouders, die ook belangrijk blijven.

Met leeftijdgenoten wordt gezamenlijk geëxperimenteerd op allerlei vlakken; met ouders blijven de gespreksonderwerpen vaak steken op neutralere gebieden zoals school en sport.

Daarnaast heb je natuurlijk de karakterverschillen tussen jongeren. Van zeer extravert tot zeer introvert, en van veel behoefte aan experimenteren en spanning tot weinig behoefte daaraan.

Verschillende mogelijkheden

Hieronder beschrijf ik een aantal mogelijkheden, waarvan er hopelijk één of meer u verder helpen om het contact tussen u en uw dochter te begrijpen.

• Om te beginnen een aantal vragen, die u aan het denken kunnen zetten. Was seksualiteit altijd al een (redelijk makkelijk) onderwerp van gesprek tussen u en uw dochter? Denkt en praat u positief over seks? Of heeft u specifieke (strenge waarden en normen, of negatieve) ideeën? En denkt uw dochter er anders over? Mág uw dochter anders dan u over seksualiteit denken en daar anders mee omgaan?

• Mogelijk denkt uw dochter dat u het niet eens zult zijn met haar ideeën over seksualiteit en haar positieve en negatieve seksuele ervaringen.

• Misschien is zij bang dat u haar als persoon, dus niet alleen haar gedrag, zult afkeuren.

• Ook is het mogelijk dat uw andere dochter wel (is ze ouder of jonger?) 'braaf' is, en zij niet. En dat zij geen zin heeft in verwijten, wijze woorden, vergelijkingen met haar brave zus, etc.

• Als uw dochter vóór de puberteit wel een braaf meisje was, dan wil zij misschien dit beeld niet bij u stukmaken. Door niets te vertellen hoeft u ze u dan niet teleur te stellen.

Leuke dingen doen

Mocht u zich echt zorgen blijven maken over uw dochter, dan kunt u een gesprek op gang brengen door samen dingen te gaan doen. Dingen die uw dochter leuk vindt om samen met u te ondernemen. Tijdens die bezigheden, die de aandacht een beetje afleiden van datgene waar het u in wezen om gaat, laat u haar merken dat u zich zorgen maakt, zonder dat u een al te zware druk legt op uw dochter.

Zo merkt ze dat u er bent voor haar, als zij het moeilijk heeft. Ook al heeft ze iets stoms gedaan.