8 september 1999 door Justine Pardoen

'Geef je kind herinneringen'

Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.

Je dochter wordt twee en je weet niet wat je haar voor haar verjaardag moet geven. Het kan je overkomen. Monique vraagt andere ouders om originele suggesties.

De weinig inventieve moeder krijgt een heel rijtje tips. Van bouwstenen tot vouwblaadjes. Misschien is de kleine al toe aan haar eerste abonnement op een tijdschrift? Een andere moeder spoort de lezers aan tot nog meer: "Graag met spoed tips, want zaterdag moet ik gaan shoppen."

Esther heeft haar tweejarige onlangs twee goudvissen gegeven: "Ze geeft ze zelf te eten ('eettesmakelijk vissen') en staat regelmatig naar de kom te kijken." Iets meer te doen valt er wellicht met een poppenhuis, een rieten poppenwagen, een kruiwagen, prentenboeken, een garage met autootjes en -- altijd een succes -- klei. Veel klei. Annemiek: "Kies wel een klei die na het knoeien gewoon opdroogt en gemakkelijk uit kleding en tapijt te verwijderen is. Als de klei uitdroogt kun je het met een beetje water weer soepel kneden, maar als er te veel zand en snottebellen in zitten, moet je nieuwe kopen. Wij doen ongeveer een half jaar met de klei."

Vanessa heeft een tip voor als de kinderen inderdaad al het genoemde speelgoed hebben gekregen. "Koop een hele grote bak op wieltjes en een stoffer en blik met een lange steel eraan. Na iedere speelpartij zwiep je alles terug in die enorme bak, deksel erop en klaar is kees."

Maar Shirley is verbijsterd: "Dat je toch iets moet verzinnen terwijl je kind eigenlijk alles al heeft, kan ik gewoon niet volgen. Natuurlijk wil de jarige een pakje uitpakken. Maar een cadeautje van een paar gulden gaat even goed en snel!"

Zij wil haar kinderen vooral ook herinneringen geven. Daarom mogen ze elke verjaardag logeren bij opa en oma. Helemaal alleen. En dan iets leuks doen: picknicken, een speeltuin, strand en pannenkoeken toe. Niet eens duur. Shirley: "Mijn lievelingsoom en tante gáven geen leuke dingen, ze déden ze. We speelden samen in het park en ik mocht veel. Vies worden en verkleden met haar schoenen en jurken. De cadeau's van toen heb ik niet meer, maar de herinneringen wel."