1 september 1999 door Justine Pardoen
Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.
Janny is net bekomen van een huilbui als ze zich wendt tot het Forum van Ouders Online: "Zojuist kwam onze buurman zeggen dat ze van ellende binnen zijn gaan zitten. Onze zoon is twee en als hij in de tuin speelt, gilt hij soms van enthousiasme. We weten wel hoe druk en lawaaiig ons kind is en we proberen hem echt op allerlei manieren te corrigeren. Dat weten de buren ook. Ik haal hem vaak binnen en ik ga ook al heel vaak met hem weg. Ik weet niet meer wat ik ermee aan moet."
"Wat verwachten je buren nou van je?", antwoordt Lucille, "Dat je zijn mondje dichtplakt of zo?" De buurman had inderdaad een suggestie, vertelt Janny: "We moesten met onze zoon maar eens naar een arts." Iemand vermoedt dat de buren zelf geen kinderen hebben. "Spelende kinderen kun je horen en als ze last hebben van spelende kinderen, hebben ze 'last' van doodgewone leefgeluiden."
Wia verzet zich het stelligst: "Sorry hoor, maar als mijn dochter gilt van plezier, dan heb ik ook plezier. Dan ga ik toch niet zeggen dat ze stil moet zijn omdat de buren daar last van hebben? Het hoort er toch gewoon bij? Ook als ze ouder zijn."
Maar verder is iedereen het erover eens dat je kinderen moet leren de overlast te beperken. Schreeuwen in plaats van naar iemand toelopen, is nergens voor nodig. Maar hoe leer je dat een tweejarige? Toch kun je veel doen, constateren de ouders zelf. In de warme weken mochten veel kinderen tot laat in de avond buiten spelen. Esther: "Op een gegeven moment worden ze natuurlijk doodmoe en huilerig, en gaan ze ruzie maken. Er waren ouders die zelf niet in het geschreeuw wilden zitten en hun kinderen een paar straten verderop stuurden!" Ook in kinderrijke buurten moet je rekening houden met elkaar.
