10 november 1999 door Justine Pardoen
Van januari 1999 tot april 2001 verzorgde Ouders Online elke woensdag een halve pagina over 'opvoeding' in het dagblad Trouw, geïnspireerd op datgene wat er die week bij Ouders Online was voorgevallen. Het onderstaande artikel maakt deel uit van die serie.
Els is in paniek. Haar man wil geen tweede kind meer, maar zij wel. Nu is ze toch zwanger, per ongeluk: "Ik ben bang dat hij dat niet gelooft. Ik durf het niet eens te vertellen."
Rita begrijpt het probleem niet: "Hier zijn jullie toch samen verantwoordelijk voor? Wat kun jij eraan doen dat je zwanger bent geraakt?" Joyce feliciteert haar: "Probeer te genieten van het hummeltje in je buik, want die kan er al helemaal niets aan doen." Moontje: "Het moest blijkbaar zo zijn."
Maar Els krijgt ook wijze raad. Joyce: "Zo snel mogelijk vertellen, hoor. Eerlijkheid werkt het beste. Geef hem maar de tijd om aan het idee te wennen." Mieke: "Hoe langer je het uitstelt, hoe moeilijker het wordt. En bedenk: een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest."
Claire: "Je man zal het toch wel begrijpen? En zo niet, dan moet je je afvragen wat je met zo'n man moet. Een kind is toch een godsgeschenk? Laat je even weten hoe het gaat?"
Twee dagen later is de echtgenoot nog steeds niet op de hoogte. Els blijft vreselijk bang voor zijn reactie: "Hij zal het uiteindelijk wel moeten accepteren, maar ten koste van wat?"
Ook Monique werd een paar jaar geleden onbedoeld zwanger van haar tweede kind. Haar man bleef echter volhouden dat er voor dit kind geen plaats was: "Hij was razend dat ik het niet wilde laten weghalen. Echt afschuwelijk. Ik heb hem toen voor de keus gesteld: of je accepteert dit kind, of je vertrekt. Hij koos voor het eerste, maar ons huwelijk verslechterde snel. We zijn nu uit elkaar. De jongste is twee."
Monique: "Bij jou kan het anders verlopen, hoor. Ik ken ook mensen die ongepland een kind kregen en die na de eerste schrik toch heel gelukkig zijn."
Na het weekend reageert Els voor de laatste keer. Gesteund door de reacties op het Forum van Ouders Online heeft ze het verteld: "Onze zoon was uit logeren bij oma. Na het uitslapen heb ik het hem verteld. Hij vond het niet eens zo erg. Wel komt hij er nu steeds op terug hoe het toch heeft kunnen gebeuren."
