13 december 2021 door Vera Bijma
‘Sinterklaas is dóód!’ brengt mijn 8-jarige zoon mij fijntjes in herinnering. O ja, hij gelooft niet meer in Sinterklaas.
Maar ook al gelooft zoonlief niet meer in de goedheiligman, zijn schoentje zetten wilde hij uiteraard wel. Nu hij wist dat niet Sinterklaas, maar papa en mama zijn schoen vullen, had hij zijn verwachtingen ietwat bijgesteld. Naar boven welteverstaan. De eerste keer vond hij een doosje met drie surprise-eieren in zijn schoen. Leuk, dacht ik, iets lekkers en een kleinigheidje ineen. Maar hij was minder enthousiast. Hoezo geen doosje Lego?!?
Tja, tweede keer goede keer dan maar. Hij had onlangs Lego met het thema onderwaterwereld gekregen. Dit had hij onder de salontafel gezet, zodat het zogenaamd onderwater stond. Kom ik in de winkel toch wel een blauwe legobouwplaat tegen. Super, net water! Tof voor in de schoen.
En je voelt het misschien al aan je eigen water: ook van dit schoencadeautje was hij niet erg gecharmeerd. De bouwplaat bleef onaangeroerd.
Gelukkig is driemaal scheepsrecht. Een zak met verschillende chocoladesint- en pietfiguren viel – letterlijk en figuurlijk – wel in de smaak. Oef!
Ondertussen was hij druk aan het aftellen tot het sinterklaasweekend. Hij vroeg zo’n beetje elke ochtend, middag én avond hoeveel nachtjes slapen het nog was. En streepte elke dag vol verwachting een dagje door op de kalender. Dat vond ik niet zo erg. Waar ik wél horendol van werd was zijn constante gissen naar waar wij de cadeaus verstopt hadden. Het hield hem ongelofelijk bezig. Hij vuurde de ene na de andere vraag op ons af. Was zijn nummer één cadeau nog wel in de winkel? Hadden we het al gekocht? En waar verstop je dan in hemelsnaam zo’n groot cadeau?
Pff, het was toch een stuk gemakkelijker toen hij nog in Sinterklaas geloofde, heb ik menigmaal verzucht.
En toen was het eindelijk zover. Het sinterklaasweekend stond voor de deur. We besloten spontaan om het niet op zondag 5 december te vieren, maar een dagje eerder. Zo kon zoonlief het hele weekend van zijn cadeaus genieten. En wij van de rust. ;-) Een duidelijke win-winsituatie.
We zouden aanvankelijk ’s middags de cadeautjes uitpakken. ’s Avonds was sowieso al geen optie met de grote legoset die zoonlief zou krijgen. Want no way dat hij zou kunnen slapen voordat hij de volledige set zou hebben gebouwd. Maar omdat ik er helemaal gek van werd om steeds te moeten antwoorden hoeveel uur het nog duurde voor we zouden beginnen, kreeg hij zijn legoset uiteindelijk ’ s morgens al. Nou, dat was wel het beste idee dat ik ooit gehad heb. Zoonlief heeft uren gebouwd en gespeeld. De tv is de hele dag niet aan geweest. Dan weet je genoeg.
Wat een topdag! Zo leuk om hem zo mooi te zien spelen.
Ik denk dat ik maar alvast begin af te tellen tot het sinterklaasfeest van volgend jaar. Ik kan niet wachten!
