Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

Lees ook op
Prinses op de Erwt

Prinses op de Erwt

26-10-2010 om 12:34

Help ! onverwacht zwanger...

en weet eigenlijk niet of ik er wel blij ben. Ik voel me daar ontzettend schuldig over, vooral omdat onze twee oudste kinderen er niet 'zomaar' zijn gekomen, ons derde kindje is wel spontaan en snel gekomen, maar nu al een vierde zie ik eigenlijk niet zitten. Onze oudste is amper vier, nummer twee is 18 maanden en onze jongste is nog geen 4 maanden... Ik weet niet eens hoe ver ik eigenlijk ben (ik nam de pil, maar vermoed dat deze door een fikse buikgriep zijn werk niet goed gedaan heeft...), maar ik schat een week of zes..
Heb volgende week een afspraak bij de gyn zodat er misschien wat meer duidelijkheid is over de termijn. Zijn er hier nog mama's die onverwacht zwanger waren en hoe gingen jullie om met een (eventueel) schuldgevoel?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Kama

Kama

26-10-2010 om 12:40

Het lijkt wel een tweeling

pffff..jeetje de jongste 4 maanden, en dan alweer zwanger. Ik snap je helemaal hoor dat je je schuldig voelt maar vooral niet doen. Je hebt drie kids kort op elkaar en dat eist heel veel van je lichaam. Maaaaaar aan de andere kant, he tis natuurlijk wel zo dat 3 of 4 niet meer uit maakt. Ik heb er ook vier en ben zo blij met nummer vier een super exemplaar. Ben nu zwanger van nummer 5.
Ik zou als ik jou was gaan praten met vriendinnen en mensen om je heen. Werk je?, en hoeveel uur. Hoe zou je het kunnen opvangen en zijn er mensen die jou graag zouden willen helpen. Maar wees vooral niet te hard voor jezelf en laat de gevoelens gewoon toe. Alleen zit je nu nog midden in je babytijd vol met hormonen dat je niet echt super rationeel kunt nadenken. En alles komt uiteindelijk goed, maar ik hoop wel dat je mensen om je heen hebt die kunnen helpen en waar je goed mee kunt praten. veel sterkte Kama

Prinses op de Erwt

Prinses op de Erwt

26-10-2010 om 13:01

Kama

Eerst en vooral proficiat met jullie 5e kindje en bedankt voor je snelle reactie.. Ik denk idd dat 3 of 4 niet zoveel uitmaakt, het is vooral de zwangerschap waar ik tegenop zie. Ik vond de zwangerschap van de jongste al erg zwaar, omdat middelste toen maar net kon lopen. En nu zit ik met twee kleintjes die toch nog vaak opgepakt moeten worden, de jongste sowieso. Middelste is nu al wel wat ouder, maar ik moet hem toch nog in en uit bed tillen, in en uit de auto, trappen op lukt al wel, maar trap af is nog wat te gevaarlijk..
Daarnaast is de vrouw van mijn broer ernstig ziek, dus (naaste) familie is al heel erg in de weer om daar te helpen, dat ik hen hiermee niet wil lastig vallen. Daarom dat ik het even hier post.
Momenteel ben ik nog met zwangerschapsverlof van jongste, ik ga volgende week terug aan de slag voor 22u per week (verdeeld over 4 dagen). Opvang is niet zo het probleem, middelste mag volgend jaar september naar school (is hier in B vanaf 2,5 jaar), dus zijn plaats in de creche komt dan vrij en broertjes/zusjes hebben voorrang. Volgens mijn berekening zou dit ukje ergens in juni komen, dus die kan dan het plekje van middelste innemen.
Huis en auto zijn ook groot genoeg, dus over de praktische en financiële kant maak ik me niet zo erg veel zorgen (tenminste niet meer, na een nachtje tobben en rekenen...) Ik weet alleen niet of ik een zwangerschap op dit moment al aan kan...

Kama

Kama

26-10-2010 om 15:38

Als ik het zo lees

moet je er echt gewoon voor gaan. Maar wel met extra ondersteuning, is het niet mogelijk dat je een meisje of vrouw een aantal uren per week in dienst neem die jou kan ondersteunen met de kleintjes. Nu zit je echt in tropenjaren, maar straks dan word het toch meer genieten. Het is nu ook nog zo pril dat je het rustig moet laten bezinken, het is ook vreselijk moeilijk om injou situatie een zwangerschap af te breken, omdat je met een kleintje zit van 4 maanden, dat is haast emotioneel niet te behappen denk ik. Hoe staat je man erin? Is hij positief dat scheelt al de helft.En als straks alles wat groter is kunnen ze natuurlijk wel lekker met elkaar spelen.succes Kama

Risama

Risama

26-10-2010 om 16:19

Herkenbaar

Een jaar geleden postte ik anoniem nadat ik had ontdekt ongepland zwanger te zijn van nummer 5. Nummer 3 was toen net 2 en numer 4 net 1 jaar oud. Wij hebben serieus een abortus overwogen, omdat ons gezin compleet leek. Schaamte overheersde erg, want nummer 4 was bij ons ook al een verassing... Na veel gepieker, gepraat en posten hiet op OOL hebben we besloten het kindje te laten komen en ook direct mijn man te laten steriliseren. Onze jongste is nu 5 maanden en juist hij heeft ons gezin echt compleet gemaakt, we zijn dolblij met hem! Onze 3 jongsten zijn binnen 3 jaar geboren en met nog 2 wat oudere kinderen is het bij ons altijd druk, maar ik vind het ook een leuk clubje. Ik vond de zwangerschap van nummmer 4 erg zwaar, omdat nummer 3 nog zo klein was. Maar jouw 2 en 3 schelen ook 14 maanden, dus dat ken je al. Deze laatste zwangerschap viel eigenlijk nog best mee, elke zwangerschap blijft toch anders. Je kan gewoon niet voorspellen hoe het gaan zal...

Sterkte met je beslissing.

Risama

Prinses op de Erwt

Prinses op de Erwt

26-10-2010 om 16:44

Man

is erg geschrokken, maar staat er op zich wel positief tegenover. Maar hij heeft ook wel makkelijk praten natuurlijk , hij ondervindt geen echt ongemak van de zwangerschap. Daarnaast heeft hij een erg drukke baan, hij vertrekt 's ochtends voor 7u (dus voor de echte drukte hier losbarst) en is 's avonds ten vroegste om 19u thuis, dus dan hebben kids ook al gegeten, zijn ze gewassen en zitten ze al lekker in pyama.. Hij doet dan nog wat leuke dingen met ze en hop, ze gaan naar bed. Het is geen verwijt naar hem toe, we hebben er samen voor gekozen dat hij een carrière zou uitbouwen en dat ik er voor de kinderen zou zijn, maar in dit geval vind ik dat mijn gevoelens toch op de eerste plaats komen.
Abortus is wel even door mijn gedachten gegaan, maar omdat we toch niet het idee hebben dat ons gezin met drie kinderen compleet is, vind ik dat niet eerlijk tov dit kind. Het zou niet zijn omdat we geen kinderen meer willen, maar meer omdat het nu effe niet uitkomt. Ik geloof niet dat ik dat zou kunnen verantwoorden voor mezelf als er dan op een later moment nog een kind zou bijkomen.
Ik heb vanmiddag nog eens met de gyn gebeld, ik mag morgen al langskomen. Heb er erg op aangedrongen omdat ik zekerheid wil. Als mijn berekening goed is, zou er nu al hartactiviteit moeten zijn.

Sascha2

Sascha2

26-10-2010 om 22:45

Mijn ervaring

Mijn vierde kwam zeer onverwacht. Maar o wat maakt zij ons gezin compleet. Na de derde hadden man en ik besloten om niet nog een kind te krijgen. kind dacht er kennelijk anders over . We hebben echt wel een paar dagen moeten nadenken en praten, voordat we het aandurfden.

Oudste en vierde schelen 4j10m. Tussen mijn kinderen zitten respectievelijk 16, 22 en 20 maanden. Binnen korte tijd dus steeds een zwangerschap en een kind. Ik ervaar het als erg heftig, de drukte, mijn eigen herstel, de borstvoedingsperiode etc. Maar het is ook heel dankbaar, een mooi en groot gezin vol kleine ukken.

Bij de tweede en derde zwangerschap heb ik heel veel last van bekkeninstabiliteit gehad. De tweede dreigde met 27 weken te komen (kwam uiteindelijket 40 weken na de nodige medicatie) en ook bij de derde zwangerschap was er angst voor een vroeggeboorte. Ik keek erg op tegen de voerde zwangerschap. Maar die zwangerschap ging van een leien dakje. Wejnig last van mijn bekken, geen dreigende vroeggeboorte etc. Iedere zwangerschap staat op zichzelf.
Alleen jullie kunnen een beslissing nemen en ik hoop dat jullie samen op een lijn uitkomen. Succes!

Juul M

Juul M

28-10-2010 om 06:03

Ook onverwacht

Ook hier onverwachtte zwangerschap van nr 4. We waren compleet met 3. Een hele emtionele rollercoaster. Niet zo snel op elkaar, dat niet, maar dan denk je heb he bijna de jongste uit de luiers, komt er weer eentje. Vooral manlief heeft het er moeilijk mee gehad, en nog steeds nu ze alweer 1 jaar is. Hij is wat ouder en vindt het soms moeilijk er aan te denken dat zijn leeftijd genoten al tieners hebben en hij zit nog met een baby. Heel af en toe denk ik zelf ook, tjee, een baby, ik heb niet veel kunnen werken, de een na jongste gaat bijna naar kindy dus had bijna weer een beetje mijn eigen dingen kunnen gaan doen, en nu weer opnieuw beginnen. Maar ik vind het ook erg leuk, de drukte om me heen, het schattige, ze loopt nu net.

De zwangerschappen worden wel zwaarder vond ik, maar ove rhet algemeen zonder grote problemen. Ook geef ik lang borstvoeding en dat is ook erg vermoeiend soms.

Je zegt zelf al dat financieel en met zorg je wel goed zit, maar het op zich nu niet uitkomt. Dat is erg moeilijk! Maar je hebt nog 7 maanden of zo om dingen op een rijtje te zetten en uit te zoeken, dat wel. Ik weet niet of er in NL bepaalde hulp is voor als je veel kleine kinderen hebt? Ik ken iemand hier in AUstralie die 4 kinderen onder 2 had (2x onverwachte tweelingen) en kon financiele hulp krijgen om een familielid uit het buitenland te krijgen om tehelpen met de kinderen en het huishouden. Krijg je zelf ook wat rust en misschien kan je dat al doen als je zwanger bent. Of ze naar KDV brengen om jezelf even rust te geven.

Heel veel sterkte met het nadenken. Het is zwaar, zwangerschappen, en dan nog zoveel kleintjes om je heen...
Juul

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.