Ik wil man eigenlijk niet bij bevalling hebben
Wel een beetje een taboe onderwerp dit. Vandaar maar anoniem op dit forum.
Ik ben 36 weken zwanger van ons tweede kindje. Mijn eerste zwangerschap ging goed. Ik heb gewerkt tot week 36 en voelde mij fijn. Bij mijn huidige zwangerschap gaat het niet zo goed. Veel lichamelijke klachten en daardoor voel ik mij ook vrij rot en erg moe. Mijn man voelt zich sinds het begin van de zwangerschap ook rot; hij zit al maanden tegen de overspanning aan. Hij doet strikt wat noodzakelijk is en is daarnaast constant boos en ontevreden. Hoe hard ik ook probeer om een steentje bij te dragen; ik doe het nooit goed. Sinds kort zegt hij zelfs dat deze zwangerschap mijn eigen keuze was, dus dat ik er ook maar mee moet dealen. Dat terwijl we toch echt samen hebben besloten om er nogmaals voor te gaan. Hij wil er niet aan werken, maar is zichzelf de laatste maanden volledig verloren in klussen die geen haast hebben. Dit put hem ook elke dag een beetje meer uit. Wanneer ik hier iets over zeg, antwoord hij dat toch iemand het moet doen. En dan voel ik mij weer ontzettend schuldig over mijn toestand.
Mega onzeker word ik van zijn negatieve buien en ik zie alles dan ook eigenlijk niet echt zitten. Beginnend bij de bevalling straks. De laatste maanden heb ik eigenlijk geen steun van hem gehad, dus ik verwacht ook weinig steun tijdens de bevalling zelf.
Momenteel vind ik hem helemaal niet meer leuk, maar nu nog uit elkaar gaan zie ik niet zitten. Hem bij de bevalling hebben ook niet. Ik denk zelfs dat ik door zijn aanwezigheid ontzettend zal worden gestoord. Aan de andere kant; het is ook zijn kind wat geboren wordt ookal moet ik het doen.
Wie heeft nuttige tips voor mij? Kan ik dit maken?
MRI schreef op 27-07-2021 om 16:31:
Sorry als dit al gevraagd is. Ik heb niet alles gelezen, de draad is nogal lang. Maar heb je je man gevraagd of hij er wel bij wil zijn?
En dan niet verwijtend maar gewoon zeggen dat het geen verplichting is en als hij er niet veel voor voelt, dat het voor jou dan niet per se een steun is als hij er wel bij is.
Ja dat zei ik dus ook.
U2fan schreef op 27-07-2021 om 19:09:
[..]
Het verbaast mij dan weer dat jij niet (kan) zien dat hier wel meer speelt dan alleen die roze olifant en dat zij de fase van ‘gewoon een gesprek voeren’ al een hele poos gepasseerd zijn.
Linksom of rechtsom, wel een gesprek of geen gesprek. Er moet iets gebeuren. Dit kan ook niet langer zo doorgaan. Daarom adviseerde ik ook al om met man samen naar de huisarts te gaan en/of een relatietherapeut in te schakelen.
Aardbei_86 schreef op 27-07-2021 om 19:20:
[..]
Linksom of rechtsom, wel een gesprek of geen gesprek. Er moet iets gebeuren. Dit kan ook niet langer zo doorgaan. Daarom adviseerde ik ook al om met man samen naar de huisarts te gaan en/of een relatietherapeut in te schakelen.
Eens, maar dat schreef ik ook al eerder, ze hebben hierbij een buitenstaander nodig.
U2fan schreef op 27-07-2021 om 19:25:
[..]
Eens, maar dat schreef ik ook al eerder, ze hebben hierbij een buitenstaander nodig.
Dan zijn we het eens😊
'Het verbaast me dat zovelen het zouden kunnen om geen gesprek te voeren over de gigantische roze olifant die in de kamer staat.'
Volgens mij staan er twee olifanten in de kamer: een roze, de aanstaande bevalling die mooi zou moeten verlopen; en een zwarte: de overspannenheid/burnout van de man, waarvoor ook nog weinig aandacht lijkt te zijn geweest.
Twee mensen, ieder in hun eigen cocon, alleen en boos en verdrietig en moe.
Misschien toch maar eerst eens even op de bank gaan zitten en iets aardigs zeggen.
Tsjor
tsjor schreef op 28-07-2021 om 18:22:
'Het verbaast me dat zovelen het zouden kunnen om geen gesprek te voeren over de gigantische roze olifant die in de kamer staat.'
Volgens mij staan er twee olifanten in de kamer: een roze, de aanstaande bevalling die mooi zou moeten verlopen; en een zwarte: de overspannenheid/burnout van de man, waarvoor ook nog weinig aandacht lijkt te zijn geweest.
Twee mensen, ieder in hun eigen cocon, alleen en boos en verdrietig en moe.
Misschien toch maar eerst eens even op de bank gaan zitten en iets aardigs zeggen.
Tsjor
Waar heeft hij dan een burn out van? Zijn vrouw regelt en doet nog steeds alles. Ze brengt hem zelfs elke ochtend ontbijt op bed.
Julali schreef op 28-07-2021 om 18:30:
[..]
Waar heeft hij dan een burn out van? Zijn vrouw regelt en doet nog steeds alles. Ze brengt hem zelfs elke ochtend ontbijt op bed.
Dat weten we niet, werk ligt voor de hand, allerlei andere omstandigheden (psychische problemen, familieomstandigheden, ziekte, etc.) kunnen een rol spelen.
of financiële zorgen; nu zijn vrouw ook nog gaat bevallen is de kans klein dat ze op korte termijn aan een baan kan beginnen. Dat maakt dat iemand zich nog verantwoordelijker voelt voor de inkomsten.
In deze coronatijd hebben diverse mensen het heel zwaar om rond te kunnen komen. Niet iedereen durft dat toe te geven.
Daarom is het fijn als hij met iemand kan praten zonder zijn vrouw te bezwaren met zorgen.
Flanagan schreef op 28-07-2021 om 19:16:
of financiële zorgen; nu zijn vrouw ook nog gaat bevallen is de kans klein dat ze op korte termijn aan een baan kan beginnen. Dat maakt dat iemand zich nog verantwoordelijker voelt voor de inkomsten.
In deze coronatijd hebben diverse mensen het heel zwaar om rond te kunnen komen. Niet iedereen durft dat toe te geven.
Daarom is het fijn als hij met iemand kan praten zonder zijn vrouw te bezwaren met zorgen.
Als je werkt als vrouw, dan bestaat er zwangerschapsverlof. In Nederland krijg je je volledige loon doorbetaald 16 weken lang, dus het lijkt me niet voor de hand liggen dat er ineens iets is veranderd in hun financiële situatie door de zwangerschap van TO.
tsjor schreef op 28-07-2021 om 18:22:
'Het verbaast me dat zovelen het zouden kunnen om geen gesprek te voeren over de gigantische roze olifant die in de kamer staat.'
Volgens mij staan er twee olifanten in de kamer: een roze, de aanstaande bevalling die mooi zou moeten verlopen; en een zwarte: de overspannenheid/burnout van de man, waarvoor ook nog weinig aandacht lijkt te zijn geweest.
Twee mensen, ieder in hun eigen cocon, alleen en boos en verdrietig en moe.
Misschien toch maar eerst eens even op de bank gaan zitten en iets aardigs zeggen.
Tsjor
Mooi gezegd.
Julali schreef op 28-07-2021 om 18:30:
[..]
Waar heeft hij dan een burn out van? Zijn vrouw regelt en doet nog steeds alles. Ze brengt hem zelfs elke ochtend ontbijt op bed.
Dat weten we niet. We weten ook niet waarom TO in bed zou moeten blijven liggen. Die punten; zijn overspannenheid en haar moeilijke zwangerschap nemen we aan omdat dat nu eenmaal zo wordt beschreven door TO.
Het is door jouw reacties nu wel duidelijk dat jij vindt dat je geen burn-out mag hebben als je belasting niet excessief is, cq niet uitstijgt boven wat veel mensen doen. Een burn-out ontstaat door een onbalans tussen belasting en belastbaarheid. Dat kan dus komen doordat er een grote (externe)belasting is, bijvoorbeeld op het werk of privé. Dat is de variant die jij bedoelt. Maar het kan ook komen doordat de belastbaarheid (ook wel draagkracht) lager is dan bij anderen, bijvoorbeeld door bijkomende mentale of fysieke ziekte, slechte coping (door opvoeding, trauma's oid), karaktertrekken enz. Dan kan de belasting voor een buitenstaander volstrekt normaal lijken en iemand toch burn-out raken doordat hij gewoonweg minder aan kan dan een ander.
Net als bij een zwangerschap. Dat is een normaal natuurlijk proces. Sommige vrouwen hebben nergens last van, anderen hebben bekkenklachten. Dan kun je ook niet zeggen 'waarvan heb jij bekkenklachten, ik ben ook zwanger geweest, dat is heel normaal, en ik had nergens last van, dus hoezo doe jij nu zo moeilijk'. Het ene lichaam reageert anders dan het andere. En dat kan dus ook zo werken bij mentale problemen zoals omgaan met spanningen en het ontwikkelen van een burn-out.
Grace82 schreef op 26-07-2021 om 22:12:
[..]
We hebben altijd een mooi leven gehad samen. We werkten beide fulltime, vier dagen. Konden alles samen altijd mooi regelen, deden ook het huishouden en kind samen. Maar hij heeft er nooit rekening mee gehouden dat ik kon uitvallen (waarschijnlijk ook omdat ik dat bij de vorige zwangerschap niet deed). Hij heeft nu natuurlijk veel extra werk en dat trekt hij dus blijkbaar niet. Heeft ook veel echt maanden uitgesteld, waardoor hij het nu ook extra druk heeft. Hij stelt daarin ook geen prioriteit. Zo heeft hij bijvoorbeeld weekenden lang kabels vervangen, de heg gesnoeid en schuren opgeruimd, terwijl in huis ook nog genoeg moet gebeuren. Ik had liever gezien dat hij gewoon het huis toonbaar hield, de rest komt dan later wel weer en verder zelf ook uitrust. Hij put zichzelf nu elke dag meer uit.
Hij was een lieve vader. Zeurt nu ook veel op het kind terwijl zij ontzettend haar best doet. Bij de vorige bevalling was hij wel steunend.
Als hij dat allemaal kan, kan hij ook met TO mee naar controles en haar ontbijtjes op bed brengen.
De mensen die ik ken die overspannen zijn geweest konden dat allemaal niet hoor.
Poezie schreef op 28-07-2021 om 19:49:
[..]
Als hij dat allemaal kan, kan hij ook met TO mee naar controles en haar ontbijtjes op bed brengen.
De mensen die ik ken die overspannen zijn geweest konden dat allemaal niet hoor.
Dit denk ik ook. Het klinkt absoluut niet als een burn out. Deze man doet waar hij zin in heeft, ongeacht de situatie waarin zijn vrouw verkeert. Hij weigert rekening met haar te houden en ik vrees dat dit niet gaat veranderen.
Julali schreef op 28-07-2021 om 20:02:
[..]
Dit denk ik ook. Het klinkt absoluut niet als een burn out. Deze man doet waar hij zin in heeft, ongeacht de situatie waarin zijn vrouw verkeert. Hij weigert rekening met haar te houden en ik vrees dat dit niet gaat veranderen.
Waarom zou dat niet gaan veranderen?
hij was anders, ze hebben al een kind, hij was een lieve vader en ondersteunend bij de bevalling.
De angst voor verlies baan in deze fase is heel intens. Paar maanden geleden speelde die onzekerheid hier ook. Terwijl we niet op punt van bevallen staan, was vertrouwen bij man wel even zoek. Dus ja, het is moeilijk in andermans leven te kijken en aannames te doen.
