Ongepland zwanger vriend niet blij

Doelbewust

was het wel degelijk. Van een volwassen man van 29 mag je echt verwachten dat hij begrijpt hoe de bloemetjes en de bijtjes werken.

Als je Googelt op voor het zingen de kerk uit, dan krijg je direct een stuk of 100 links waar je het volgende verhaal kunt lezen:

'Voor het zingen de kerk uit' is een uitdrukking die vaak gebruikt wordt voor coïtus interruptus. Dat is een voorbehoedmethode waarbij de penis voor de zaadlozing wordt teruggetrokken.

Let op: deze methode is zeer onbetrouwbaar omdat het terugtrekken meestal te laat gebeurt. Ook verliest de jongen vaak al voorvocht voordat hij een zaadlozing krijgt. In dit voorvocht zitten spermacellen waardoor een meisje dus zwanger kan raken.

Wil je echt niet zwanger worden, kun je beter kiezen voor een anticonceptiemiddel zoals de pil, het spiraaltje, de anticonceptiering en/of het condoom.'

Snap ik Alkes

'Als je dat risico wel wilt nemen dan ben je niet echt bang voor een zwangerschap'

Nou, ik ben wel eens zo verliefd geweest dat ik me niet druk maakte om een ontbrekend condoom. Terwijl hiv net zo'n impact op je leven kan hebben als een zwangerschap.

Je kunt ook stellen: Als je dat risico wilt nemen als vrouw, ben je blijkbaar ook niet echt bang voor een abortus. Toch?

Nogmaals, ik zeg niet dat IK er zo over denk, ik leg alleen uit hoe de vriend van TS erover zou kunnen denken.

Klopt Lanza

En als het mis gaat, zijn er consequenties. Wat mij verbaast is dat de consequentie voor de vader (een kind, minimaal 18 jaar lang de gevolgen dragen) veel minder belangrijk wordt gevonden dan de consequentie voor de moeder (een abortus, die duurt geen 18 jaar).
BEIDEN waren toch aanwezig bij de afspraak 'geen kinderen'?

Knurf

Nee een abortus ondergaan duurt geen 18 jaar maar maar even. Maar een ongewenste/opgedrongen abortus ondergaan kan levenslang duren. Jij zult het overdreven vinden (schat ik in) maar er zijn vrouwen voor wie het zo werkt.

We gaan in Nederland niet voor niets uit van lichamelijke integriteit als belangrijke waarde. Het mag je gewoon niet opgedrongen worden zoiets te ondergaan als je dat niet wilt.
Persoonlijk vind ik dat je dan ook geen risicovol gedrag moet laten zien omdat je jezelf en elkaar niet in een nare positie moet brengen. In dit geval was bij het bekende ontbreken van het spiraal het condoom de enige optie. Maar dat wilde partner liever niet. En ts heeft daarmee ingestemd. Dus dat risico hebben ts en haar partner allebei genomen.
En dan is de consequentie dat de zwangere partij strikt genomen de volledige beslisbevoegdheid heeft. Vóór abortus, ook als de vader het kind graag zou willen (was hier laatst ook een draadje over). Of juist houden terwijl de vader geen vader wil zijn. Ik mag aannemen dat ze hiervan allebei op de hoogte waren, ook de vriend van ts. Dus als hij deze situatie voor zichzelf had willen voorkomen, dan had hij ofwel geen seks moeten hebben ofwel dat condoom om moeten doen.

Knurf

Ik zit nog even na te denken over jouw opmerking dat er (in de discussie hier/in het algemeen?) minder belang gehecht wordt aan de consequenties voor de vader dan voor de moeder.

Ik merk dat ik niet denk in termen van belangrijker of minder belangrijk voor de een of de ander. Ik ga uit van het gegeven dat er twee verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van de zwangerschap of voor het voorkomen ervan. En van gevolgen voor beiden.
Er zit een onevenwichtigheid in, dat is zonder meer waar. Dat is misschien wel in nare consequentie van dat zelfbeschikkingsrecht dat mensen dit land hebben met betrekking tot medische behandelingen. Omdat het kind nu eenmaal in het lichaam van de vrouw zit, neemt zij de eindbeslissing. Ook als partner het er niet mee eens is. Je verzet je er tegen, maar ik neem aan dat je de andere kant ook niet wilt: vrouw wordt verplicht de zwangerschap af te breken, ook als ze dat niet wil.

Dan zou je in geval van doorzetten van doorzetten van de zwangerschap n de wil van de partner in nog kunnen zeggen, dat ze partner niet kan verplichten om het vaderschap en financiële verplichtingen op zich te nemen. Dat zou elegant zijn als daarmee het belang van het kind niet geschaad wordt.

Mijn conclusie: in dit geval staat een man met 2-0 achter wanneer er een ongewenste zwangerschap ontstaat. Dat is onbetwistbaar zuur. Maar in ieder geval is het van belang dat mannen en jongens zich dat realiseren voordat ze seks hebben met een vrouw. Willen ze geen vader worden, moeten ze iig niet alleen vertrouwen op hun partner en haar anticonceptie.

Maar uiteindelijk staat en valt het in een relatie met het serieus nemen van elkaar, de dingen goed uitspreken en samen streven naar een oplossing.

In het geval van de situatie van ts heb ik het idee dat ze allebei wel verantwoordelijkheid nemen voor wat gebeurd is en de gevolgen. Alleen wil ts graag dat partner ook al blij wordt terwijl hij zover niet is. Daar heb ik ook al wat van gezegd.

Nee Kaaskopje

'Ja, maar jij gaat met je begrip zo ver dat je het bijna een morele plicht lijkt te vinden dat je een zwangerschap afbreekt als de man het niet ziet zitten.'

Nee. Je legt me woorden in de mond die ik nooit gezegd heb. Blijkbaar staat voor jou 'begrip' gelijk aan 'je zin doordrijven'.

En als je niet aan die voorwaarden houdt?

Dan is het moord. Stel dat je toevallig geen tijd had, maar bij 30 weken alsnog de zwangerschap wil afbreken? En niet om medische redenen.
Je kunt ook kijken naar de memorie van toelichting uit 1978/1979 waar de aanleiding voor de wet staat beschreven:

'Terwijl het Wetboek van Strafrecht de zwangerschapsafbreking strafbaar stelt, is bij velen twijfel ontstaan over de juistheid van een strafbepaling die ook abortus provocatus met toestemming van de vrouw door een genees-kundige verbiedt.'

Met andere woorden: die wet was bedoeld om de strafbaarheid eruit te halen. Het gaat dus over burgers, artsen en de wet.

In het volksverstaan is dat geworden: de vrouw beslist zelf. Maar daar ging die wety niet over.

Bij de euthanasiewet is inderdaad hetzelfde aan de hand: de wet gaat over de positie van artsen (met name) die in specifieke situaties geen andere oplossing zien dan de dood bespoedigen. Daar zijn voorwaarden aan verbonden. Een van die voorwaarde is dat er een wilsbeschikking is. In het volksverstaan is dat geworden: je kunt nu zelf je eigen wil geven over hoe je dood wil gaan. Dat is een misverstand. Op die grens vindt nu het proces plaats tegen een arts, die terecht staat wegens.... toch moord.

Tsjor

Oh ja

Nog meer ter verduidelijking: anders geef je voeding aan de suggestie van Knurf, dat het een min of meer stiekem geplande zwangerschap is geweest van Maria, ondanks de eerdere afspraken.

Tsjor

Ik lees nu pas je reactie

op Kaaskopje, Knurf. Jij vindt het dus geen morele plicht dat de vrouw de zwangerschap afbreekt als beide vooraf geen kind wilden.

Waarom kom je er dan steeds op terug dat ts weigert dat te doen en het feit dat dat voor de partner buitensporige gevolgen heeft?

Je kunt het

in veel verschillende vormen vertellen, maar als je vriendin geen spiraal meer wil en jij wil geen condoom, dan zal er toch echt iets moeten gebeuren, anders krijg je dus een kind. Kun je boos worden, schelden, huilen, de schuld afschuiven, als een klein zielig jongetje in een hoekje gaan zitten mokken hoe oneerlijk de wereld is en dat jij niet alles voor het zeggen hebt, maar feit blijft dat je zelfs seks hebt gehad zonder anticonceptie.

Iets met 1+1 ....

Als reactie op:

Even ter opheldering: Maria heeft geen nieuw spiraaltje laten zetten en dat ook aan haar vriend gezegd. Vriend wilde vervolgens toch niet met condoom. Ik denk dat er sprake is gewest van een vorm van communicatie die bestaat ik denk, dat hij dan wel zal weten en dat hij dan denkt dat ik denk etc.

Knurf

Een vrouw zit algemeen gezegd met een andere beleving van de gevolgen dan een man. Een man die het kind niet wil, is opgelucht en klaar is Kees. Dat geldt uiteraard ook wel voor een vrouw, die een zwangerschap afgrijselijk vindt. Die ziet de toekomst met kind niet zitten, dus dan kun je er een streep onder zetten en weer doorgaan bij waar je gebleven was. Maar blijft dat zo voor die vrouw?

Een verschil met een man zou dénk ik kunnen zijn dat een vrouw bij een nieuwe zwangerschap ervaart hoe het is om lánger zwanger te zijn dan bij de abortus en later haar baby vast te mogen houden. En hoe voelt ze zich daarbij? Een man is nooit op diezelfde manier betrokken bij een zwangerschap. Hij heeft het begin niet gevoeld, het is nog een luchtballon. Die luchtballon lek prikken geeft even een knal, maar het leven gaat door. Pas bij de plaatjes van de echo en gevlinder in de buik van zijn vrouw/vriendin wordt het "echt", dan vóelt hij het vaderschap (dat vul ik nu zo in). Gaat dán nog de stofzuiger erover, is dat misschien toch andere koek. In die fase is een vrouw al heel wat stappen verder. Die voorsprong heeft ze zodra ze merkt dat er iets anders is. Die achterstand t.o.v. de vrouw kunnen we de man niet kwalijk nemen. Dus als een man het even moet laten bezinken en niet meteen in alle staten is, nou voorruit, zolang dat maar niet al te lang duurt. (Een nachtje erover slapen zou bij mij niet goed vallen). Uiteraard zullen er ook mannen zijn die vanaf de test zelf hormonaal uit balans raken en zelf ook zwanger zijn. Of je daar als vrouw blij mee moet zijn kun je je dan ook weer afvragen. Maar het kan dus zomaar zijn dat een man die in paniek raakt door een zwangerschap en abortus eist, een paar weken later aan het idee gewend zou zijn geraakt en er blij mee geweest zou zijn. Maar dat zul je nooit weten. Dus maar goed dat een vrouw het zelf mag bepalen. Dan is een abortus in ieder geval haar eigen beslissing, dus ook als ze er later spijt van krijgt. Of dan kan de vader toch nog ontdekken dat hij wel vaderlijke gevoelens heeft voor zijn eigen kind. De keerzij is dat een vader met kinderwens niets in te brengen heeft als moeder nee zegt tegen de zwangerschap. Dat is verdrietig voor de man.

Tot slot: Een vrouw die onder druk abortus laat plegen zal dat nooit achter zich kunnen laten. Dus dan krijg je dat de man opgewekt zijn leven vervolgt, maar de vrouw met gevoelens van rouw te maken kan krijgen. Zie je het voor je? De één opgelucht, de ander in de rouw.
.
Ik heb dit met veel vertraging geschreven, dus heb ik mogelijk reacties gemist.

Dan is

de relatie over. Voor mij zou het overigens al gelijk einde relatie betekenen als een man van mij een abortus eist. Dat zegt ontzettend veel over hoe hij aankijkt tegen mij en vrouwen in het algemeen. Daar zou ik voor passen.

Je hebt niks te zeggen over het lichaam van een vrouw. Net zoals een vrouw die geen kinderwens meer heeft, geen sterilisatie kan afdwingen, hoe klein die ingreep ook is.

Het is aan de persoon zelf, een kind groeit nu eenmaal in het lichaam van de vrouw, daar zijn mannen voor 99% van de tijd blij mee, maar soms zorgt het voor verdriet, dat snap ik. Zorg daarom als man dat je zorgvuldig bent. Seks betekent altijd een risico op zwangerschap, wil je dat niet, neem dan zelf maatregelen.

Ja maar Lanza

"........maar soms zorgt het voor verdriet, dat snap ik. "

Nee dat snap je nou net niet. Daar gaat deze draad nou precies over. Je blijft anderen maar inwrijven wat jouw simpele mening is en hoe dom ze wel niet zijn geweest. Zie je nou niet dat we het hebben over hoe om te gaan met datgene wat jij verdriet noemt? Dat is een stap verder, dat begint dan pas.

Ik lees

....hele andere dingen in dit topic. Er worden enorm veel excuses bedacht voor de man in kwestie. Alsof hij handelingsonbekwaam is in deze situatie en het logisch is dat hij het zijn vriendin kwalijk neemt dat ze zwanger is.

Daar ga ik tegenin. Voor de rest is het inderdaad naïef en dom geweest van beiden, maar dat soort dingen gebeuren nu eenmaal. Het is nu zaak om op een volwassen en weloverwogen manier om te gaan met de situatie die is ontstaan. Daar valt nog een hele slag te slaan.

Ik ben het met Lanza eens

Ik heb nu niet álles op een rij van wat Lanza geschreven heeft, dus wie weet ben ik het niet met alles eens, maar zoals ze het samenvat in de #199 is ook mijn mening. Omdat ik haar mening begrijp en het ermee eens ben, val ik ook over 'simpele mening'. Ik ben misschien soms te gevoelig voor hoe iets gezegd wordt, maar als de een neerbuigend doet naar de ander, valt al snel verkeerd bij mij. Men zegt weleens in reactie op 'Ik heb misschien een domme vraag..." dat er geen domme vragen zijn. Een vraag niet stellen is 'dommer'. Je kunt een mening dom of simpel vinden, maar dat is en blijft wel vanuit je eigen perspectief. De mening is daarmee niet simpel of dom, jij vindt dat.

Omdat ik het met Lanza eens ben, betrek ik de opmerking van Emma voor het gemak ook even op mezelf: Zie je nou niet dat we het hebben over hoe om te gaan met datgene wat jij verdriet noemt? Dat is een stap verder, dat begint dan pas.===

Ik heb een berg levenservaring en begrijp héél veel. Maar daarom hoef ik niet alles normaal of acceptabel te vinden. Ik vind dat je vanuit je eigen mening er soms niet onderuit kunt dat je een ander verdriet doet. De man van TS heeft dat gedaan en door het kindje te houden doet TS dat t.o.v. haar man. Wat je er ook van vindt, mogen ze beide die mening hebben en daar naar handelen. In een situatie als deze is de uitkomst wat mij betreft nogal zwart/wit. Er is altijd één persoon die meer verdriet heeft en daar het langst mee geconfronteerd zal worden. In mijn beleving zou ik er nóóit voor kiezen om mijn eigen verdriet als gevolg van onvrijwillige abortus, die levenslang aanwezig zal blijven, te kiezen. Hoe onbaatzuchtig moet je zijn? Een gewenst kind verliezen, ook al is het nog maar zo pril in ontwikkeling, is naar mijn mening erger dan te moeten leven met een kind hébben. Je zou er eens van kunnen gaan houden, wat een drama! Jammer dan dat de ander daardoor met zijn verdriet wordt opgezadeld. Het leven is niet altijd gezellig en leuk.

Te snel zwanger

Je hoort het wel eens vaker; wel degelijk sprake bij beiden van een kinderwens alleen gaat het de ene iets te snel. Hoopte de ene dat het nog even zou duren en was er gelegenheid om nog even te sparen of leuke vakanties te plannen.

We lezen ook wel eens artikelen over vrouwen die met de anticonceptie stoppen en vele maanden nodig te hebben tot het blauwe vlakje verschijnt. Zwanger raken is niet zo vanzelfsprekend.

Zijn reactie was wat rauw op je dak. Geef hem tijd om het te laten bezinken voor je ruzie gaat maken, aannames gaat doen en abortus op tafel wordt gelegd.

Dit draadje is pas vier dagen oud. Hij heeft amper te tijd gekregen om te wennen aan het idee of Maria stort hier haar hart uit. Nu ja, liever hier op OO dan bij je familie.

Ik hoop voor beiden dat ze tot inzien komen welke voorbarige aannames hun beleving beïnvloed hebben. Leermoment voor de toekomst.

Draadje ruim een maand Flanagan!

Maria startte het draadje op 29/7 al!
Dus toch een stuk langer Flanagan.

Ik ben benieuwd hoe het met Maria gaat.

Oeps

@Bosbes, je hebt gelijk. Ik zag ma 29 en las ma 29/08. Grr, sterkere glazen nodig.
Hoop ook dat Maria kan aangeven dat de situatie aan het verbeteren is.

Grappig

Om hun eigen betoog overeidn te houden gaan Kaaskopje en Lanza er maar allebei van uit dat er mensen zijn, hier op het forum of de vriend van Maria, die over zouden willen gaan tot een gedwongen abortus. Grappig. Want dat is helemaal niet aan de orde, alleen bij Lanza en Kaaskopje.

Tsjor

Dank je

'die over zouden willen gaan tot een gedwongen abortus. Grappig. Want dat is helemaal niet aan de orde, alleen bij Lanza en Kaaskopje.'

Ik had het al opgegeven om duidelijk te maken dat mij woorden in de mond gelegd werden. Dat begrip voor het standpunt van de aanstaande vader niet betekent dat de moeder nu met geweld van de foetus beroofd moet worden. Dus dank je, Tsjor.

Knurf

Dit heb je eerder geschreven: Ik: 'Ook in een onderlinge relatie is de vrouw degene die bepaalt of ze een zwangerschap afbreekt of niet en niemand anders. '

Jij: Nee, dat is niet wat een gelijkwaardige relatie inhoudt.===

Daarmee impliceer je dat het wel gelijkwaardig is als de man mag beslissen dat de zwangerschap beëindigd moet worden.

Simpele mening

Kaaskopje, ik heb het helemaal niet over gedwongen abortus of sterilisatie. De mening achteraf van "moet je maar geen seks hebben" of "eigen schuld dikke bult" vind ik nogal beperkt of simpel in de situatie van ts. Sterker nog: ik vind het een verschrikkelijke dooddoener en het getuigt van weinig mensenkennis, compassie of levenservaring.

Uit z'n verband

rukken is wel gemakkelijk om iemand weg te zetten.

Ik reageerde o.a op de post van Knurf die zei:
'... alleen nu is de keuze min of meer al gemaakt. '

Dan heeft je vriend dus gelijk als hij zegt dat hij geen inspraak heeft.

Weet je zeker dat dit een ongelukje was?'

In het begin van dit topic werd meerdere keren gesuggereerd of ervan uitgegaan dat ts haar vriend erin heeft geluisd. Dat zij dacht dat ze toe waren aan de volgende fase en dat haar biologische klok tikt en dat ze toen maar gewoon heeft gehandeld, zonder hem daarin te betrekken. En dat de vriend van ts dus het grote slachtoffer in dit verhaal is, die geen enkele inspraak heeft gehad.

Dáár heb ik op gereageerd. Enerzijds omdat ts zelf aangeeft dat het zo niet is en dat zij zelf net zo goed ondersteboven is van dit nieuws en dit nu nog niet wilde (zij wordt dus niet geloofd, alsof elke vrouw altijd maar zwanger wil worden). Anderzijds omdat die vent toch zelf ook hersenen heeft en er net zo goed bij is tijdens de seks. Hij was op de hoogte dat ze haar spiraal eruit heeft gehaald, dus zij heeft niks achter gehouden. Zodra je dan seks hebt zonder condoom weet je dat het onveilig is en dat er mogelijk een zwangerschap van kan komen.