Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

Lees ook op

Wat regelen voor ik zwanger word (draagmoeder)


Leene

Leene

15-11-2022 om 00:21

BlairW schreef op 14-11-2022 om 23:07:

Maar om hiervoor in aanmerking te komen, moet je toch zelf al zwanger zijn geweest en natuurlijk bevallen zijn? Je geeft aan dat het een kindje wordt van je vriendin en haar man. Dus het wordt een hoogtechnologisch draagmoederschap? De eicel van de wensmoeder wordt bevrucht met zaad van de wensvader en de embryo wordt dan bij jou geplaatst. Dit moet via een ivf-traject. En daarvoor is de voorwaarde dat je als draagmoeder dus al eens bevallen moet zijn. Hoe ga je dat doen dan? Of wordt het een laagtechnologisch draagmoederschap, waarbij je dmv zelfinseminatie je eigen eicel bevrucht? Maar dan is het dus jou kind en niet het kind van de wensmoeder.

Als je op de website van Freya kijkt klopt dat inderdaad. Je moet al eerder een ongecompliceerde zwangerschap hebben gehad bij een hoogtechnologische zwangerschap.( dus ook geen keizersnede)en ik lees dat alle kosten voor de wens ouders zijn ( poeh..dat gaat veel geld kosten)

Verder iets heel medisch: als het kind helemaal niets van jouzelf is.. dus de eicel is ook niet van jezelf dan draag je een compleet lichaamsvreemd kind en kan het risico op zwangerschapscomplicaties groter zijn( zoals zwangerschapsvergiftiging) ik zou dit wel goed navragen hoe veel hoger die kans dan is. Niet leuk om te horen misschien maar je kan maar beter alles goed doordenken. 
Maar zoals ik op de website van Freya lees kun je helemaal geen hoogtechnologische draagmoederschap starten als je zelf niet eerder bent bevallen. 
Maar goed misschien is dat ook niet de bedoeling, ik lees dat namelijk niet in de openingspost.

En verder vind ik de post van Diyer wel sterk, er staan goede vragen in. 
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nogal wat vindt als je niet eerder bent bevallen, je weer toch niet zo goed hoe je het allemaal gaat beleven en je hebt meer risico's op problemen bij je eerste zwangerschap ( dat hoeft niet hoor maar meestal heb je meer risico op complicaties bij een eerste zwangerschap.. dat geld voor iedere zwangere natuurlijk maar het lijkt mij emotioneel zwaar als dingen moeilijk gaan in je zwangerschap als het kind wat je draagt voor je vriendin is..lijkt mij dan. 

Ik lees in de OP dat ze het kindje van haar goede vriendin en haar man gaat dragen. Dus dat zou een hoogtechnologisch draagmoederschap zijn. En dat kan dus helemaal niet hier volgens de regels.
Overigens snap ik ook wel dat ze willen dat je eerst zelf een gezonde zwangerschap en bevalling hebt gehad, want dan weet je wat je te wachten staat. Het kan echt een enorme impact hebben op je en je hebt geen idee wat hormonen met je kunnen doen. Ook achteraf nog. Ik heb zelf een postnatale depressie gehad en dat was echt verschrikkelijk. Terwijl ik altijd een ontzettend nuchter persoon was, maar door de hormonen was ik volledig van het padje. Dat is de reden dat je dus al eens zwanger moet zijn geweest. Zodat je weet wat het met je doet allemaal. het klinkt me vanuit de OP nogal simpel gedacht. Maar ik denk echt dat je je verkijkt op de impact die een zwangerschap met zich meebrengt, ook psychisch. Je gaat je hechten aan dat kindje wat 9 maanden in je buik zit en dan moet je het afstaan. Ik denk dat dat nog niet zo simpel is. 

Ik heb me hier ook eens in verdiept en heb toen heel veel gehad aan de checklist van 'Zwanger voor een Ander', te downloaden onderaan deze pagina. Alle lastige vragen (waarvan een deel hier al in het topic worden gesteld) staan erin. Succes met al je afwegingen, TO!

BlairW schreef op 15-11-2022 om 06:41:

Ik lees in de OP dat ze het kindje van haar goede vriendin en haar man gaat dragen. Dus dat zou een hoogtechnologisch draagmoederschap zijn. En dat kan dus helemaal niet hier volgens de regels.
Overigens snap ik ook wel dat ze willen dat je eerst zelf een gezonde zwangerschap en bevalling hebt gehad, want dan weet je wat je te wachten staat. Het kan echt een enorme impact hebben op je en je hebt geen idee wat hormonen met je kunnen doen. Ook achteraf nog. Ik heb zelf een postnatale depressie gehad en dat was echt verschrikkelijk. Terwijl ik altijd een ontzettend nuchter persoon was, maar door de hormonen was ik volledig van het padje. Dat is de reden dat je dus al eens zwanger moet zijn geweest. Zodat je weet wat het met je doet allemaal. het klinkt me vanuit de OP nogal simpel gedacht. Maar ik denk echt dat je je verkijkt op de impact die een zwangerschap met zich meebrengt, ook psychisch. Je gaat je hechten aan dat kindje wat 9 maanden in je buik zit en dan moet je het afstaan. Ik denk dat dat nog niet zo simpel is.

Hoe weet je dat nou? TO opent een topic over de praktisch kant. Het hoe en wat van de beslissing staat daar los van en die laat TO logischerwijs achterwege. "Na jaren plannen en bezinnen" lijkt me best duidelijk.

Rosehip schreef op 15-11-2022 om 09:50:

[..]

Hoe weet je dat nou? TO opent een topic over de praktisch kant. Het hoe en wat van de beslissing staat daar los van en die laat TO logischerwijs achterwege. "Na jaren plannen en bezinnen" lijkt me best duidelijk.

Ik zeg nergens dat ik dat weet he, ik zeg “het klinkt me”. Het komt op mij over alsof ze het gewoon onderschat. Het hele zwanger zijn, het ivf-traject en ook het afstaan van een kind wat je 9 maanden hebt gedragen. En ik lees dus nergens iets over het feit dat het, als het inderdaad een kind van vriendin en haar man moet worden zoals het in de OP wordt vermeld, helemaal niet mogelijk is als TO nog nooit zwanger is geweest. Dat lijkt me toch iets wat je in al die jaren van plannen en bezinnen wel ooit tegen was gekomen als eis om draagmoeder te worden.

TS schrijft in de OP wel dat een arts geregeld is. Die had dan toch ook wel meteen kunnen vermelden dat TS niet in aanmerking komt als draagmoeder aangezien ze zelf geen kinderen heeft, lijkt me. En als een fertiliteitsarts dat niet zou weten maar mensen wel hoop geeft en allerlei andere zaken zoals een advocaat al laat regelen, zou dat mijn vertrouwen in die arts wel schaden.

Misschien vindt het traject niet in Nederland plaats en zijn daar andere regels?

Of TO´s eicellen worden gebruikt in plaats van die van haar vriendin.
Ja, technisch gezien is het dan niet het kind van haar vriendin, maar dat kan het worden na adoptie.
Ik ga er in ieder geval van uit dat TO op de hoogte is van alle regels.

Schemerlampje schreef op 15-11-2022 om 10:40:

Misschien vindt het traject niet in Nederland plaats en zijn daar andere regels?

Dan zou ik daar ook wel mijn vraagtekens bij zetten. Die regel is er bij ons natuurlijk niet voor niets. 

BlairW schreef op 15-11-2022 om 10:31:

[..]

Ik zeg nergens dat ik dat weet he, ik zeg “het klinkt me”. Het komt op mij over alsof ze het gewoon onderschat. Het hele zwanger zijn, het ivf-traject en ook het afstaan van een kind wat je 9 maanden hebt gedragen. 

Bijzonder, want ze schrijft wel dat ze er jarenlang over nagedacht en gepland heeft. Dan zullen dat soort dingen echt wel langsgekomen zijn. 

Ze vraagt nu specifiek naar dingen die nog handig zijn om geregeld te hebben voor een zwangerschap. En leuke tips voor tijdens de zwangerschap. Omdat al het andere inmiddels al bedacht en geregeld en op de rit is. 

Het zou leuk zijn als TO zelf mee zou schrijven.

Want TO, je hebt het over dingen die voor de zwangerschap moeten. Maar de dingen die jij noemt, zoals bloed doneren of een uitstrijkje maken, hoeven natuurlijk niet.
Andere dingen die genoemd worden zoals je zorgverzekering aanpassen en wat te doen bij complicaties lijken me wel belangrijk.

Bijtje82

Bijtje82

15-11-2022 om 11:16

Rosehip schreef op 15-11-2022 om 11:01:

Het zou leuk zijn als TO zelf mee zou schrijven.

Want TO, je hebt het over dingen die voor de zwangerschap moeten. Maar de dingen die jij noemt, zoals bloed doneren of een uitstrijkje maken, hoeven natuurlijk niet.
Andere dingen die genoemd worden zoals je zorgverzekering aanpassen en wat te doen bij complicaties lijken me wel belangrijk.

Weet niet hoe het zit, maar misschien als TO een verkeerde bloedgroep heeft dat haar lichaam dan sowieso het eitje afstoot omdat het gezien wordt als invasief materiaal?

Ik gok maar wat hoor, heb er geen verstand van.

Maar in principe lijkt het me vergelijkbaar met een orgaan transplantatie. Maar kan het goed mis hebben.

BlairW schreef op 15-11-2022 om 10:52:

[..]

Dan zou ik daar ook wel mijn vraagtekens bij zetten. Die regel is er bij ons natuurlijk niet voor niets.

Ik heb het even gegoogled en in België is er geen wettelijk kader voor draagmoederschap. Het is ook niet verboden. Er zijn enkele klinieken voor hoogtechnologisch draagmoederschap die zelf eisen mogen stellen, maar in datzelfde artikel staan wel regels genoemd zoals dat homostellen altijd zelf een eiceldonor moeten aandragen terwijl heterostellen met medische problemen op de wachtlijst voor een donoreicel mogen. En dat de draagmoeder geen kinderwens meer heeft en zelf al minimaal één keer probleemloos zwanger is geweest.

Zowel in Nederland als België is de draagmoeder na de geboorte de juridische ouder en als ze getrouwd is haar partner ook. Er moet dan een adoptieprocedure gestart worden.

Bijtje82 schreef op 15-11-2022 om 11:16:

Maar in principe lijkt het me vergelijkbaar met een orgaan transplantatie. Maar kan het goed mis hebben.

De plaatsing van een bevruchte eicel is niet vergelijkbaar met het krijgen van een donororgaan.

Ik vind het wel vrij heftig. Alcohol kan je vanzelfsprekend niet meer drinken. Maar wat met andere eten? Als je samen ergens wat zou gaan eten voel je je dan niet op je vingers gekeken wat je eet? 
Ook met bewegen, zware dingen tillen kan ook niet echt meer. Is je man bereid om extra dingen in huishouden te doen? Zin in sex was bij mij ook ver te zoeken, wat zou je man daarvan vinden als bij jou zou zijn? 
Zomaar nieuwsgierig, krijg je dan ook kraamhulp? 
Ik ben nog niet zo lang geleden bevallen, fysiek is 1 ding. Ik vond het confronterend om te merken dat steeds meer dingen niet meer gingen. Snel moe, concentratieproblemen maar ook allerlei feestjes, vrijgezellenfeesten enz moeten missen. De bevalling zelf heb ik me alleen mentaal voorbereid op de pijn maar psychisch doet het ook wat met je. Sindsdien kan ik veel minder tegen prikkels bijv.
Wat als je iets aan de bevalling overhoudt? Ik ken iemand die al een jaar niet meer werkt door bekkenproblemen. 
Als het kindje veel te vroeg wordt geboren en in ziekenhuis moet blijven. Ga jij dan naar huis en dan blijft je vriendin en haar man er hele tijd bij? 
Als het een meerling is lijkt het me allemaal nog veel zwaarder lichamelijk. Wat als er wat uitkomt uit de NIPT test bijv. Heb ook weleens gezien dat de situatie voor de moeder kritiek wordt en kindje gehaald moet worden ook al zou het voor kindje dan ook kritiek worden. Wat doen jullie dan, moeder eerst of risico nemen en kindje laten zitten? 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.